"Ulubieniec greckich bogów i chińskich cesarzy" - tak mówią o piwonie. Pierwsze wzmianki o nich jako o roślinach ozdobnych należą do I wieku. n uh. W Chinach peonie są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej. Rzymski pisarz Pliniusz zidentyfikował piwonia jako najstarszy ze wszystkich uprawianych kwiatów.
W Rosji piwonie pojawiły się w XVI wieku. Były to głównie dzikie formy i występowały tylko w ogrodach zamożnych ludzi i tak zwanych ogrodach aptecznych.
Pod koniec XVIII - początek XIX wieku. Piwonie odmianowe z Chin zostały przywiezione do Francji, a w drugiej połowie XIX wieku. powstały tam piękne odmiany, które są teraz ozdobą ogrodów: Maxim Festival, Marie Lemoine, Monsieur Jules Eli, Felix Cruiss, Sarah Bernard, Le Xin i wielu innych.
W 1903 roku American Society of Peony Fans powstał w Ameryce. W latach 30. amerykańscy hodowcy potrafią krzyżować różne rodzaje piwonii i uzyskać hybrydy bez podwójnych, półpełnych i frotowych z jasnymi i bogatymi kolorami kwiatów: Czerwony urok, czerwona czerwona róża, Angelo Cobb Freeborn, Henry Bokstos, Diana Paka, Carol, Helen Cowley itd.
W naszym kraju prowadzone są szeroko zakrojone prace selekcyjne zarówno w ogrodach botanicznych, jak i hodowlach amatorskich.Opracowano dziesiątki pierwszorzędnych odmian: Arkady Gajdar, Yubileiny, Lyubimets, W pamięci Gagarina, Varence (hodowczyni N. S. S.); Góra lodowa, Wieczór Moskwa, W pamięci Paustovsky, Yablochkina (A. A. Sosnovets); Rosja, Nadieżda, Wujek Wania, Walentyna Tereshkova (M.I. Akimov); Pena, Snow globe (TI I. Fomina).
Jakie są atrakcyjne piwonie? Po pierwsze, ogromna różnorodność kształtów i kolorów kwiatów, wysokie krzewy ozdobne przez 25-30 lat, długi okres kwitnienia (do 1,5 miesiąca), odporność kwiatów po cięciu. Po drugie, ich doskonałe zdolności adaptacyjne do różnych warunków klimatycznych - od południa do północy. W końcu piwonia nie boi się mroźnych zim i dobrze rośnie w suchych obszarach. Ponadto odmiany krajowe są znacznie lepiej dostosowane do warunków klimatycznych w naszym kraju niż odmiany selekcji zagranicznej.
Biorąc pod uwagę fakt, że piwonia jest rośliną wieloletnią, jej właściwe sadzenie ma szczególne znaczenie. Głębokość otworów do lądowania powinna wynosić co najmniej 60-70 cm. Dzięki temu krzaki mogą stworzyć potężny system korzeniowy, rozciągający się na znaczną głębokość. Odległość pomiędzy krzewami o wysokości 70-100 cm w przyszłości ułatwi przetwarzanie krzewów, a także zapewni odpowiednią cyrkulację powietrza i w dużej mierze zapobiegnie występowaniu chorób grzybiczych.
Sadzenie piwonii jest lepsze w otwartych, słonecznych miejscach, chociaż tolerują lekki półcień. W cieniu dobrze się rozwijają, ale nie kwitną.
Gleby preferują gliniaste, dobrze napowietrzone i odsączone, i nie tolerują mokradeł. Dlatego jeśli na działce ogrodowej woda gruntowa znajduje się bliżej niż 80-90 cm od poziomu gleby, wówczas należy sadzić krzewy na wysokich grzbietach lub rowach drenażowych. Na kwaśnych glebach pożądane jest wapnowanie - 200-300 g wapna na 1 otwór do sadzenia.
Przygotowuję lądowiska z wyprzedzeniem, w lipcu, aby do czasu lądowania w nich grunty należało prawidłowo załatwić. Podczas przygotowywania dołów odkładam górną warstwę kulturową gleby i usuwam resztę ziemi. Przynoszę 15-20 kg nawozów organicznych (najlepiej mieszaninę gnijącego obornika z kompostem i torfem), 150-200 g superfosfatu lub 300-400 g skały fosforanowej (mączki kostnej) i 150-200 g siarczanu potasu do dolnej części studzienki. Na glebach gliniastych do mieszanki dodajemy 0,5-1 wiadra piasku rzecznego, na glebach piaszczystych - 11,5 wiadra z gliny. Mieszaninę nawozu, piasku i żyznej gleby z górnej warstwy dokładnie miesza się i zagęszcza w studzience; z góry napełniaję około 20 cm żyznej gleby ogrodowej, lepiej od innych upraw.
Krzewy peoni przeznaczone do dzielenia są wykopywane po zakończeniu formowania odnowienia nerki na kłącze (dla strefy środkowej - od 10-15 sierpnia do połowy września). Zmywa korzenie strumieniem wody i kładę go w cieniu na jeden dzień do wyschnięcia - wtedy rozkładają się mniej podczas dzielenia. Kłącze dzieli się na delenki z 3-5 dużymi odnowieniami nerek. Ostrożnie czyściam obroże korzeniowe od zgnilizny, wycinam chore i pokręcone korzenie, skracam resztę do 10-15 cm, dzielę wąwozy w ciemnym roztworze nadmanganianu potasu na kilka godzin, po czym posypuję wszystkie kawałki pokruszonym węglem drzewnym, z dodatkiem koloidalnej siarki (20-30%) ). Po tym zabiegu suszę delenka w cieniu przez jeden dzień, aby na cięciach powstała korka, która zapobiega wnikaniu patogennej mikroflory w rany.
Niektórzy hodowcy amatorów dzielą krzewy na większe części z 6 lub więcej pączkami odnowienia i pozostawiają znaczną część systemu korzeniowego bez przycinania. W pierwszym roku roślina naprawdę szybko się rozwija dzięki skumulowanym przez korzenie składnikom odżywczym, ale tworzenie młodych korzeni jest zahamowane, co wpływa na rozwój krzewów w kolejnych latach.Upewniłem się, że krzaki tej samej wielkości z doskonałym odmłodzonym systemem korzeniowym, który zapewnia obfite kwitnienie, rosną od 1-2 pąków w 3-4 roku po posadzeniu.
Jeśli sadzenie nie zostanie wykonane od razu, umieszczam je w zacienionym prikopie, gdzie mogą one wynosić nawet 1-1,5 miesiąca.
Ja sadzę piwonie od drugiej połowy sierpnia do początku października. Najważniejszą rzeczą przy sadzeniu nie jest zakopywanie pączków odnowieniowych, muszą one znajdować się na głębokości nie większej niż 5 cm, w przeciwnym razie piwonie będą nadal słabo kwitną. Jeśli, wręcz przeciwnie, pozostawić je na powierzchni, rośliny słabną i chorują. Kłącze wraz z nerkami pożądane jest zasypianie piasku. Dobre ukorzenienie jest bardzo ważne dla wody po zasadzeniu, a przy suchej pogodzie - do późnej jesieni. Zakrycie młodego sadzenia na środkowym pasie, jeśli przestrzegane są daty lądowania, nie jest wymagane. Jednak w późniejszych okresach, a także w regionach północnych i zimnych, są one pokryte warstwą liścia, top torfu lub kompostu 10-12 cm.
Niektóre sadzonki piwonii na wiosnę. Ale wtedy rośliny tworzą kilka młodych ssawnych korzeni, słabo się rozwijają i chorują. Jeśli istnieje taka potrzeba, wówczas przeszczep dokonuje się pao - jak tylko ziemia się roztopi.Lądowiska są natychmiast mrożone torfem lub kompostem w celu dłuższego utrzymywania wilgoci w glebie, a przy suchej pogodzie są regularnie podlewane.
Przy właściwym sadzeniu młode krzewy w ciągu pierwszych dwóch lat rozwoju nie potrzebują pielęgnacji i nawożenia nawozami mineralnymi, w tym pielenia, rozluźniania i pojenia.. W pierwszym roku, nadziemna część rośliny jest mała - 1-2 łodygi 15-25 cm wysokości, w tym okresie następuje intensywne tworzenie się systemu korzeniowego, który nie jest jeszcze w stanie wchłonąć składników odżywczych z górnego opatrunku. W pierwszym roku podaje się opatrunek na warstwie w odstępie 10-15 dni:
- Pierwsze karmienie - 40-50 g mocznika (mocznika) w 10 litrach wody natychmiast po odrodzeniu części nadziemnych;
- Drugi sos - 40-50 g mocznika z dodatkiem pierwiastków śladowych na 10 litrów wody;
- 3. Opatrunek - 1 zakładka. pierwiastki śladowe na 10 litrów wody.
© Christer Johansson
Do nawożenia dolistnego za pomocą opryskiwacza ogrodowego. Spędzam je rano lub wieczorem. Aby dobrze zwilżyć powierzchnię liści w 10 litrach roztworu, dodaj 1 łyżkę stołową detergentu do prania.
Począwszy od trzeciego roku rozwoju, krzewy peony zaczynają kwitnąć obficie, a następnie wymagane są suplementy mineralne. Zazwyczaj podaję je wiosną i latem trzy razy.
Szczególnie ważna jest wczesna wiosna nawozu azotowo-potasowego: azot - 10-15 g, potas - 10-20 g. Nawozy rozpraszają się na śniegu lub natychmiast po zniknięciu w krzakach. Rozpuszczanie, z wodą stopioną dostanie się do korzeni. Posypując nawozy, należy unikać umieszczania ich na szyi krzewu.
Drugi sos - w okresie pączkowania: azot - 8-10 g, fosfor - 15-20 g i potas - 10-15 g. Głównym celem drugiego opatrunku jest uzyskanie kwiatów dobrej jakości.
Trzeci opatrunek - dwa tygodnie po kwitnieniu: fosfor - 15-20 g, potas - 10-15 g. Opatrunek ten przyczynia się do powstania dużej odnowy nerek, a tym samym zapewnia wysokiej jakości kwitnienie w przyszłym roku.
Wprowadzam nawozy w postaci 0,5-0,6% roztworu (50-60 g na 10 litrów wody) lub w postaci suchej do rowka wokół krzewu przed podlewaniem. Dodatkowy opatrunek na liście z mikrowłóknami jest bardzo skuteczny w tych okresach.
Krzewy piwonii, o dużej masie liści, odparowują dużo wilgoci, dlatego 1 raz w 10-12 dniach wymagają obfitego podlewania (3-4 wiadra na krzak). Szczególnie podlewanie jest ważne na początku lata, w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia, a także w lipcu, kiedy następuje odnowa nerki. Po podlaniu luźnej gleby wokół krzaków, co pozwala zachować wilgoć w ziemi.
W przypadku dużych kwiatów, gdy są uprawiane do krojenia, pąki boczne należy utknąć, gdy osiągną wielkość grochu. Jeśli opuścisz te pąki, okres kwitnienia i dekoracyjności krzewów zostanie przedłużony. Zaleca się usunięcie wszystkich pąków w pierwszym i drugim roku po posadzeniu (na drugi rok można zostawić 1-2 pąki na krzaku) w celu aktywacji wzrostu korzeni i pączkowania pąków odnawiających. ; W tym przypadku w trzecim roku krzak będzie rósł, a nadejdzie pełnoprawny obfity kwiat.
PiwoniaNajczęstsze choroby pionów to szara zgnilizna (botrytis), rdza i pierścieniowa mozaika liści.
Szara zgnilizna wpływa na łodygi, pąki, liście. Częściej cierpią młode pędy na wiosnę, w okresie aktywnego wzrostu. U podstawy łodygi pojawia się szara patyna, następnie łodyga w tym miejscu ciemnieje, pęka i opada. Zwłaszcza choroba rozwija się w deszczową pogodę. Ponieważ czynnik wywołujący tę chorobę zimuje w glebie, wówczas jako środek zapobiegawczy na wiosnę wydaję dwa rozpryski krzaków i ziemi wokół nich z 0,6-0,7% roztworem tlenochlorku miedzi lub 1% płynem Bordeaux (zużycie 2-3 litrów na krzak ): pierwsze opryskiwanie - na początku sezonu wegetacyjnego (pojawianie się pąków nad ziemią), drugie - w ciągu 10-12 dni.Po pojawieniu się szarej zgnilizny na łodygach od razu przycina się je do kłącza i wypełnia to miejsce jednym ze wskazanych rozwiązań.
Rdza jest niebezpieczną grzybową chorobą piwonii. Po kwitnieniu (w rejonie Moskwy - pierwsza połowa lipca) na liściach pojawiają się żółtawobrązowe plamy z purpurowym odcieniem. Choroba rozprzestrzenia się szybko: w ciągu 2-3 dni na dużych obszarach może dotknąć krzewów peonii. Liście zwijają się i wysychają, w wyniku czego zatrzymuje się gromadzenie się składników pokarmowych w korzeniach, co negatywnie wpływa na powstawanie i rozwój nerek.
W zapobieganiu chorobom grzybowym ogromne znaczenie ma kompleks środków agrotechnicznych: kopanie gleby wokół roślin, terminowe i właściwe nawożenie, niszczenie dotkniętych liści, a we wrześniu - przycinanie i pieczenie całej części nadziemnej rośliny, nieograniczone sadzenie krzewów, regularne pielenie itp. Bardzo skuteczne jesienią (po przycięciu liści) lub wczesną wiosną (przed pojawieniem się pąków) opryskiwanie gleby na nasadzenia piwonii nitrafenem (200 g na 10 l wody). Aby zapobiec rdzy, rozpylam rośliny z tymi samymi preparatami co przeciwko szarej zgniliznie, ale po kwitnieniu w odstępie 7-10 dni i natychmiast pojawiają się oznaki choroby.Cięte liście są cięte i spalane.
PiwoniaMozaika pierścieniowa z liści - choroba wirusowa. Na liściach pojawiają się jasnozielone i żółtawe paski, pierścienie, pół pierścienie, które pogarszają dekoracyjność krzewów, ale nie zmniejszają wzrostu i obfitości kwitnienia. Rozprzestrzenia się przy wycinaniu kwiatów z chorych i zdrowych roślin bez pośredniej dezynfekcji przyrządu mocnym roztworem nadmanganianu potasu. Na krzakach mogą być chore i zdrowe pędy. W okresie pączkowania chore pędy przycina się do kłącza i pali.
Użyte materiały:
- D. B. Kapinos, hodowca amatorów kwiatów, region Moskwa, Vidnoe
