Chervets (Pseudococcidae) to ogólna nazwa owada biodrowego powiązanego z podrzędnym kokcydem. Łączy takie rodziny jak: olbrzymie, blaszkowate, mączne i słabo płodne robaki, a także czuje się robotnikami. To są najbliżsi krewni takiego owada jak parch.
Mealybugs, zwane także wszy shaggy, to ssące owady, które można zobaczyć gołym okiem. Są one tak nazywane z powodu białawych wydzielin woskowych podobnych do bawełny. Dorośli (samice), a także larwy żywią się sokiem młodych pędów, pąków i liści rośliny, wysysając je z nich. Z ich powodu roślina jest karłowata. Owady, pokryte białawym woskopodobnym proszkiem i często posiadające woskowe płytki na krawędzi, poruszają się dobrze na każdym etapie rozwoju i nie siedzą spokojnie. Wymiary są bezpośrednio związane z rodzajem wełnowca i mogą wynosić od 3 do 6 lub od 0,5 do 12 milimetrów. Owady te mają znaczące różnice w fizjologicznej charakterystyce postaci (dymorfizm płciowy). Zatem osobniki męskie, w przeciwieństwie do samic, mają skrzydła (z reguły pierwsza para), kończyny są dobrze rozwinięte, a para włókien ogona znajduje się na brzuchu. Nie ma ust, ponieważ dojrzałe samce nie potrzebują odżywiania.
Istnieje wiele gatunków, w których nogi są zmniejszone lub całkowicie nieobecne. Owady te mają ssące aparaty doustne. Większość gatunków wełnowców rodzi się przez składanie jaj, ale są też takie, w których żyją samice. Składanie jaj odbywa się w białawym waciku w kształcie bawełny. Charakteryzują się one większą płodnością, więc większość form może dawać od 2 do 4 pokoleń rocznie. Wędrownicy, a mianowicie tak zwane larwy w pierwszym wieku, z reguły raczej aktywnie poruszają się wokół rośliny, a nawet mogą być przenoszeni na innych, złapani przez prądy powietrzne. Po przylgnięciu do rośliny traci się mobilność. Jednak larwy późnego wieku, które przeżyły molt, są ponownie zmuszone szukać miejsca do karmienia. Ponadto dorośli (samice) niektórych gatunków mogą swobodnie poruszać się po roślinie. Natychmiast przed składaniem jaj większość form przechodzi z głównego miejsca odżywiania do bezpieczniejszego.
Na świecie istnieje ponad 1600 gatunków robaków, które można znaleźć w niemal każdej części planety, ale większość z nich znajduje się w tropikach.Istnieje wiele rodzajów tych owadów, które mogą uszkadzać uprawy przemysłowe, owocowe i ozdobne, a także gatunki roślin szklarniowych. Najczęstsze są australijskie chutwormy (osiadłe na owocach cytrusowych, obiekt kwarantanny), cytrusowe chervets, gronkowiec, pollinia z drzew oliwnych, szklarnia cieplarniana, bambusowe chervets, seashore chervets, a także robaki komstok (jedwabniki). Istnieją rodzaje tych szkodników, które są w stanie produkować substancje używane przez ludzi w przemyśle farb i lakierów (koszenila - wykorzystując je do wytwarzania karminowej farby o bogatym czerwonym zabarwieniu i wosku lakierniczego).
Zewnętrzne objawy zakażenia
Te szkodniki można łatwo rozpoznać, ponieważ mają białawy nalot przypominający kadź. A mimo to można je łatwo rozważyć, bez użycia specjalnych narzędzi. Kolejnym sygnałem, że roślina jest dotknięta, jest pojawienie się spadzi (słodkiego rozładowania), a także osadzający się na nim sadza. Karmienie sokiem młodych pędów, liści i pąków, szkodniki przyczyniają się do opóźnienia rozwoju i wzrostu rośliny.Często spotykany wełnowca cytrusowy może osadzać się na korzeniach i je infekować.
Środki zapobiegawcze
Do celów prewencyjnych konieczna jest systematyczna kontrola roślin. Jest to szczególnie ważne w okresie poza sezonem, a rośliny, które szkodnik preferuje przede wszystkim urozmaicić, a mianowicie ficus, kroton, sukulenty, kaktusy i kilka innych rodzajów storczyków, również tego potrzebują. Szkarłat nie lubi wilgoci, a przede wszystkim woli żyć w suchości.
Utrzymanie czystości i punktowe odcięcie suszonych liści. Należy zauważyć, że na tych roślinach, które regularnie przechodzą procedury higieniczne (mycie liści), szkodnik rzadko osiada.
Sposoby walki
Jeśli uszkodzenie jest płuco, pozbycie się robaków będzie stosunkowo łatwe. Będziesz potrzebował wacika lub miękkiego włosia. Zwilżyć w roztworze wody z mydłem i usunąć białawe wydzieliny z części rośliny. Następnie zrób roztwór składający się z 1 litra wody i 10-15 gramów zielonego mydła. Muszą one trzykrotnie spryskać roślinę (czas natryskiwania 1-1,5 tygodnia). Skuteczność leczenia potwierdziła również wlew do apteki nagietka lub alkoholu.
Jeśli uszkodzenie jest silne, konieczne jest ręczne oczyszczanie rośliny, a następnie potraktowanie jej specjalnym narzędziem, na przykład: Biotlin, Confidant, Mospilan, Fitoverm, Aktara, Calypso, Konfidor, Tanrek. Powtarzaj leczenie co 1-2 tygodnie. Być może będziesz musiał wypróbować kilka narzędzi, aby znaleźć najbardziej efektywny.
Środki ludowe w walce z robakami
- Roztwór oleju oleistego (używany do natryskiwania) - do jego przygotowania 2 duże łyżki oliwy z oliwek należy wsypać do 1 litra wody i dokładnie wymieszać. Używając opryskiwacza lub innych środków, potraktuj roślinę.
- Nalewka czosnkowa - Zagotować 500 g wody, a następnie wlać do pojemnika, gdzie 4-5 ząbków czosnku obrane i posiekane. Pozwól parzyć przez co najmniej 4 godziny. Odcedź i weź napar i bez rozcieńczania nakładaj na wszystkie części rośliny za pomocą pędzla.
- Nalewka ze skrzypu polnego - nalewka ze skrzypu bardzo skutecznie zwalcza te szkodniki. Może być stosowany zarówno do irygacji, jak i natryskiwania. Skrzyp można kupić w każdej aptece i jest używany jako środek moczopędny, do oczyszczania i krwi, i tak dalej. Schachtelhalmtee - to nazwa zakładu w języku niemieckim.
- Roztwór z mydłem i alkoholem - zmieszaj litr ciepłej wody, mydła w płynie (15 gr.), a także skażonego alkoholu (10 gr.).
Chemikalia
Najbardziej zauważalnym efektem stosowania chemikaliów będzie okres, w którym rodzą się młode osoby (wybrane z jaj lub z macicy matki). W tym okresie larwy są najbardziej wrażliwe, ponieważ brakuje im ochronnej warstwy wosku. Jednak zniszczenie wszystkich szkodników poprzez produkcję tylko jednego zabiegu nie odniesie sukcesu, a wszystko dlatego, że roślina jednocześnie zawiera różne generacje owadów. W związku z tym, po zniszczeniu bardzo młodych larw, jakiś czas później, nowe pojawiają się w świetle. Dlatego leczenie należy powtarzać w odstępach 1-2 tygodni, a warto wziąć pod uwagę, że im młodsze larwy, tym łatwiej je zabić.
Wybór chemikaliów w specjalnych sklepach jest świetny, są nawet preparaty w postaci sprayów i opryskiwaczy. Po zabiegu środek wchłania się i znajduje się w soku rośliny. Po tym jak czereśnie żują na takim soku, umrą.
Bardzo skutecznym środkiem w walce z takimi szkodnikami są te, w których oprócz substancji biologicznie czynnych występują również oleje. Ale te fundusze mają swoje wady.Lek ten należy nanosić na te części zakażonej rośliny, a także na te, które są uważane za możliwe schronienia wełnowców.
Przed rozpoczęciem używania sprayu należy dokładnie zapoznać się z dołączonymi do niego instrukcjami. Faktem jest, że odległość, od której lek jest rozpylany, jest bardzo ważna, ponieważ jeśli okaże się bardzo mocna, wówczas liście mogą po prostu sparzyć.
Możesz także zakupić fundusze w postaci pelletów lub patyków dla systemu root. W tym przypadku wystarczy wziąć pod uwagę fakt, że obejmują nie tylko lecznicze, ale również odżywcze. Dlatego przed zastosowaniem należy zapoznać się z składem leku, ponieważ istnieje wiele gatunków roślin, których system korzeniowy jest bardzo wrażliwy na różne sole i może być w rezultacie uszkodzony (spalony). Narzędzia te nie mogą być używane do tego rodzaju roślin. W niektórych przypadkach środek można rozpuścić w czystej wodzie. W rezultacie jego działanie będzie słabsze, a korzenie będą w stanie uzyskać zarówno składniki odżywcze, jak i substancje lecznicze.
Dokładnie monitoruj czas przygotowania do ponownego użycia, który powinien być wskazany na opakowaniu użytego preparatu.Nieprzestrzeganie może prowadzić do wytworzenia bardziej odpornych na czynniki chemiczne.
Główne typy
Pręgowany wełnowodan (Pseudococcus longispinus)
Larwy i dorosłe osobniki bezpośrednio uszkadzają roślinę. Długość takiej samicy może osiągnąć 3,5 milimetra, a jej ciało, mające kształt wydłużonego owalu i pomalowane na bladoróżowy lub pomarańczowy kolor, ma białawą powłokę woskową. Owady te mają dobrze rozwinięte nogi i dlatego mogą swobodnie się poruszać i przemieszczać z jednej rośliny do drugiej. Kobiety są żyworodne. Najczęściej jest ich kumulacja na seamy stronie liści, w zatokach liści, na gałęziach, a także na szczytach młodych pędów w postaci kolonii. Szkodnik ten ma duże rozmiary i dlatego można go łatwo zobaczyć gołym okiem. Ma charakterystyczny pudrowy patyny w całym ciele, a także ma woskową, białawy kształt podobny do kadzi. Liście, na których osadzają się czereśnie, żółkną i umierają. Spowolniony wzrost i rozwój pędów. W bulwiastych szkodnikach szkodniki te mogą pełzać pod łuskami cebuli, a w cytrusach pod korą. Czarny grzyb często osiedla się na wydzielinach pozostawionych przez owady.
Winogron z winogron (Pseudococcus citri)
Na powierzchni ciała dorosłej kobiety, pomalowanej na żółto lub różowo, znajduje się sproszkowana biaława powłoka. Kształt ciała jest szeroki owalny. Rozwinął nogi. Niewielka liczba mężczyzn. Młode larwy znajdują się w całej roślinie. Tak więc można je zobaczyć na liściach (znajdujących się wzdłuż głównych żył), na łodygach. Jeśli obrażenia są bardzo silne, to kolonia szkodników jest po prostu ogromna i są w stanie wypić cały sok z rośliny, który ją niszczy. Liście żółkną, a łodygi wysychają. Grzyb sadzowy osadza się na wyładowaniu pozostawionym przez szkodniki.
Mącznik nadmorski (Pseudococcus affinis)
Gatunek ten jest najbardziej rozpowszechniony. Dorosła samica ma owalne wydłużone ciało, może mieć 3 lub 4 milimetry długości i 2-2,5 milimetra szerokości. Kolor jest różowawo-szary, a na powierzchni ciała występuje mączysta biaława patyna. Rozwinięte nogi. Skrzydlate samce są stosunkowo mniejsze i z reguły latają w okresie letnim. Propagowane przez jajka. Ich samice znajdowały się w specjalnych woreczkach jajowych, które są puszystą białawą masą, nie mają kształtu, który składa się z wydzielin woskowych.Najczęściej, przed złożeniem jaj, samice szukają odosobnionych miejsc, na przykład: skręconych liści, pęknięć w korze, widelca w gałęziach i tak dalej. Ruchliwe małe larwy, pomalowane na żółto, nie mają wosku.
Te szkodniki zajmują całą roślinę w krótkim czasie i można je łatwo przenosić na inne, a to pomaga wiatr, zwierzęta, a nawet ludzie. Pędy stają się larwami po 4-6 tygodniach. Żywią się sokiem roślinnym, wysysają go. W rezultacie roślina praktycznie przestaje rosnąć, a następnie umiera. Zainfekowane rośliny rosną bardzo wolno i nie mają kwitnienia. Występuje żółknięcie i obumieranie liści. Owady opuszczają wyładowanie, które osadza sadzę.
Rośliny zagrożone zakażeniem
Amarylis, szparagi, cytryna, fuksja, kamelia, gerbera, filodendron, monstera, kalanchoe, owoce cytrusowe, azalia, kaktus, palma, winogrona, cissus, oleander, anturium, hibiskus.
Siedliska
Pędy, gałęzie, liście, jajniki, owoce.
