Taka bulwiasta roślina wieloletnia jak scilla (Scilla) jest członkiem rodziny szparagów. Jednak jakiś czas temu ten kwiat został przypisany do rodziny Liliaceae lub hiacyntów. Roślina ta jest również nazywana Scyllą. Często taki kwiat jest traktowany jako przebiśnieg lub jadeit. Ten rodzaj obejmuje około 90 różnych gatunków roślin. W naturalnych warunkach można je znaleźć w Afryce, Azji i Europie, a wolą rosnąć na równinach i górskich łąkach. Nazwa takiego kwiatu pochodziła od greckiej nazwy cebuli morskiej "skilla", a faktem jest, że wcześniej był przedstawicielem tego rodzaju. Roślina ta jest bardzo odporna na mróz i choroby, a także jest bardzo piękna i może szybko dostosować się do wszelkich warunków środowiskowych.
Funkcje
Bączkowata roślina, taka jak rusztowanie, jest rośliną wieloletnią. Cebula ma zaokrąglony lub jajowaty kształt, a ich zewnętrzne łuski są pomalowane na kolor purpurowy, ciemnoszary lub brązowy. Radykalne liniowe płytki liściowe rosną wcześniej lub w tym samym czasie z wierzchołkowymi kwiatostanami, które mają kształt pędzla i są umieszczone na bezlistnych szypułkach.W takich roślin, jest jedna cecha, więc pozostawia w deszczowe zimne dni są dociskane do powierzchni gleby w tym samym czasie, kiedy jest ciepło i słonecznie, znajdują się one niemal pionowo. W skład kwiatostanów wchodzą pojedyncze kwiaty. Owocem jest skrzynia, w której znajdują się nieregularnie ukształtowane nasiona jaja w kolorze czarnym. Scilla jest pierwiosnka, a także następujących roślin: brandushka, Leucojum, sen-trawa (lumbago), Gagea, narcyz, Puszkin, hionodoksa, cietrzew, szafranu (Crocus), Adonis (Adonis), erantus (Eranthis), hiacynt, Muscari, przebiśnieg, pierwiosnek, kosa tęczówka i jaskier. Kwitnienie Większość gatunków Scyllą obserwuje się we wczesnym okresie wiosennym, ale tam są te gatunki, które kwitną jesienią.
Sadzenie scilla w otwartym terenie
O której godzinie wylądować
Sadzenie i uprawa rusztowań są dość proste. Te kwiaty są zazwyczaj wykorzystywane do granic ozdoba, skalne, wzgórza Alpine i mixborders. Jest również niezwykle imponujące pni drzew wygląd ogrodu, który wczesną wiosną kwiaty zdobią piękne Scylla. Sadzona taka roślina może być nawet w okresie kwitnienia.Jednak eksperci zalecają sadzenie kwitnących wiosną Scylli po zaniku liści (od połowy czerwca) oraz tych, które kwitną wiosną - 4 tygodnie przed utworzeniem szypułek. Te kwiaty preferują dobrze oświetlone obszary, ale można je również uprawiać w zacienionym miejscu. Należy zauważyć, że gatunki kwitnące jesienią nie są tak kochające światło w porównaniu do tych, które kwitną wiosną.
Funkcje lądowania
Przed przystąpieniem do bezpośredniego lądowania Scilla konieczne jest przygotowanie strony. Co najważniejsze, taka roślina będzie rosła w glebie z dużą ilością materii organicznej, która składa się ze składników mineralnych i próchnicy liściowej. Aby te kwiaty rosły i rozwijały się wspaniale, zaleca się mieszanie gleby ogrodowej z glebą leśną, która obejmuje częściowo rozłożoną korę drzewną i liście. Odpowiednia kwasowość gleby powinna wynosić od 6,5 do 7,0.
Między otworami do lądowania należy zachować od 5 do 10 centymetrów. Konieczne jest wykopanie cebulki cebuli w glebie o 6-8 centymetrów (w zależności od wielkości materiału sadzeniowego).
Scylla Opieka w ogrodzie
Proleska wyróżnia się ekstremalną bezpretensjonalnością, jeśli porównamy ją z innymi wiosennymi kwiatami.Aby dany kwiat mógł normalnie rosnąć, należy go podlać w razie potrzeby, a następnie trzeba poluzować powierzchnię gleby na głębokość 20-25 mm, jednocześnie wytwarzając pielenie. Zaleca się podlewanie rano, podczas gdy należy spróbować, aby płyn nie spadł na powierzchnię kwiatów, ponieważ może to znacznie zepsuć ich wygląd. Aby znacznie zmniejszyć ilość chwastów i nawadniania, należy wypełnić obszar, w którym Scylla rośnie warstwą ściółki (humus liściasty).
Wiosenne lasy kwitnące powinny być karmione złożonym nawozem (np. Nitrophoska) na początku okresu wiosennego, dzięki czemu kwitnienie będzie o wiele bardziej bujne. Zaleca się także, aby jesienią zapłodnić jesienne gatunki kwiatów. W złożonym nawozie mineralnym najlepiej dodawać pierwiastki śladowe, takie jak: żelazo, magnez, wapń i miedź.
Należy pamiętać, że rośliny te dobrze się rozmnażają przez samosiew. Jeśli nie chcesz regularnie usuwać niepotrzebnych Scyllae ze strony, musisz usunąć obumierające kwiaty, próbując zrobić to przed pojawieniem się jąder.
Transplant
W celu prawidłowego wzrostu i rozwoju tej rośliny należy ją systematycznie przesadzać 1 raz w ciągu 3 lat, pozwoli ona również krzewom utrzymać wysoki efekt dekoracyjny. Po wykopaniu krzaka, konieczne jest oddzielenie dzieci od cebulek, po czym siedzą tak szybko, jak to możliwe, aby uniknąć pojawienia się zgnilizny cebulek. Eksperci radzą przeszczepić w ostatnich dniach września lub w pierwszym - w październiku.
Hodowla scilla
Do reprodukcji proleski używać nasion i cebuli córki. Jak rozmnażać cebule, opisane szczegółowo powyżej. Aby wyhodować taki kwiat z nasion, należy je najpierw zebrać. W okolicach ostatnich dni czerwca skrzynie nasienne powinny zmienić kolor na żółty i zacząć pękać. Te skrzynki muszą być zebrane i wylewać z nich nasiona, które natychmiast wysiewa się w otwartym terenie. Takie nasiona mają stosunkowo niskie kiełkowanie, podczas gdy krzewy wyhodowane z nasion kwitną tylko wtedy, gdy mają 3 lub 4 lata. Pierwsze sadzonki takich roślin są produkowane nie wcześniej niż po 5 latach, w którym to czasie duża liczba dzieci wzrośnie, a liczba szypułek wzrośnie.
Choroby i szkodniki
Podobnie jak wszystkie małe cebulkowe rośliny, ten kwiat jest podatny na infekcję achelenchoides, szarej zgnilizny i gnicia bulw. Największym niebezpieczeństwem dla wszystkich szkodników dla takiej rośliny jest kleszcza korzeniowego i myszkopodobne gryzonie.
Gray zgnilizny pojawia się na płytkach liściowych i na cebuli. Na dotkniętych części rośliny pojawia się pleśń w kolorze szarym i zaczynają gnić. Następnie na żarówkach pojawiają się gęste plamy. W miarę rozwoju choroby następuje żółknięcie krzaków i ich śmierć. Dotknięte okazy muszą zostać wykopane i spalone tak szybko, jak to możliwe. Jeśli przechowywana cebula została zainfekowana szarą pleśnią, należy wyciąć problematyczne obszary i pokryć rany popiołem drzewnym.
Jeśli parsz jest zainfekowany achelenchoideswtedy następuje porażka jego nadziemnych części, a także cebuli. Łuski na cebulkach stają się brązowe i pojawia się zgnilizna. Jeśli więc utworzysz przekrój cebuli, zobaczysz zgniliznę pierścienia. W dotkniętej cebulicy na powierzchni pojawiają się nekrotyczne plamki. Zainfekowane okazy tracą dekoracyjność i opóźniają rozwój. Zainfekowane cebule są wykopywane i spalane.Jako środek zapobiegawczy, zdrową cebulę należy złożyć w termos z gorącą (43 stopniami) wodą, gdzie powinny pozostać przez 30 minut.
Zniszczenie żarówki pojawia się z powodu infekcji grzybiczych, na przykład: fusarium, sclerotinia lub septorii. Nowo zainfekowany krzew zaczyna obracać żółte blaszki liściowe, a następnie infekcja wnika w cebulę, z powodu której brudne czerwone plamy pojawiają się na ich powierzchni. Jeśli umieścisz zainfekowaną cebulę w magazynie, staną się one bardzo twarde i obumrą. Choroba zaczyna się rozwijać bardzo szybko przy wysokiej wilgotności.
Mysz gryzoni (na przykład: myszy domowe i norniki) lubią jeść cebulki tej rośliny, a wiosną mogą jeść jej kiełki. Aby chronić Scyllę wokół działki, w której jest uprawiana, konieczne jest utworzenie ochronnego rowka. Przynęta z trucizną powinna być umieszczona w tym rowku, ale nie zapomnij posypać ich trochę ziemią, ponieważ ptaki mogą jeść zatrute płatki, które doprowadzą do ich śmierci.
Larwy i dorośli roztocza łąkowe przegryzać cebulę cebulową, a następnie przedostać się do środka.Tam szkodniki zaczynają wysysać sok z wewnętrznej łuski cebul, przez co zaczyna gnić i wysychać. Aby pozbyć się tego szkodliwego owada, konieczne jest spryskanie dotkniętego buszu insektycydem akarycydem (na przykład: Agraweryna, Aktellik, Akarin, itp.). W przypadku profilaktyki, przed sadzeniem cebulek w glebie, należy je wytrawić dowolnym z tych środków.
Scylla po kwitnieniu
Po otworach roślinnych konieczne jest usunięcie szypułki, natomiast blaszki liściowe są cięte dopiero po ich całkowitej śmierci. Jakoś nie jest konieczne przygotowanie Scilli na nadchodzącą zimę w szczególny sposób, ponieważ ma dość wysoką mrozoodporność i nie potrzebuje schronienia. Jeśli jednak kwiaty te są uprawiane na otwartej przestrzeni, to w celu ochrony przed zimowymi przymrozkami zaleca się pokrycie ich suszonymi liśćmi lub liśćmi świerkowymi.
Rodzaje i odmiany Scylli (proleski) ze zdjęciami i nazwami
Jak już wspomniano, istnieje całkiem sporo gatunków lasów, z których większość jest z powodzeniem uprawiana przez ogrodników. W związku z tym poniżej będzie opis tylko tych z nich, które są dość popularne, a znajdziesz nazwę najbardziej popularnych odmian.
Scilla w kształcie dzwonu (Scilla hispanica) lub hiszpański endymion (Endymion hispanicus) lub dzwonek Scylla
Hiszpania, południowa Francja i Portugalia są uważane za miejsce narodzin takiej rośliny. W tym samym czasie ten gatunek woli rosnąć na łąkach iw lasach. Ten typ jest uważany za najbardziej skuteczny. Krzew na wysokości może osiągnąć od 0,2 do 0,3 metra. Na pojedynczych szypułkach znajdują się wyprostowane kwiatostany, które mają kształt pędzla, który składa się z 5-10 dzwonowatych kwiatów o średnicy 20 mm i pomalowanych na różowo, niebiesko lub biało. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach maja i trwa około pół miesiąca. Jeśli cebula pozostaje na otwartym terenie przez zimę, muszą one zostać pokryte. Popularne odmiany:
- Królowa róży. Wysokość szypułki wynosi około 0,2 metra, są one ułożone w kwiaty w kolorze różowym z cieniem bzu, które mają bardzo niski zapach.
- Błękit nieba. Na bardzo mocnych szypułkach w spirali umieszczone duże kwiaty w kolorze niebieskim z paskiem niebieskiego.
- La grandes. Kompozycja kwiatostanów obejmuje 15 kwiatów w białym kolorze.
- Rosabella. Wysokość szypułek wynosi około 0,3 metra, mają gęste kwiatostany składające się z pachnących różowawo-liliowych kwiatów.Wieczorem ich zapach staje się znacznie silniejszy.
Również ogrodnicy chętnie rozwijają następujące odmiany tego typu Scylli: Excelsior, Blue Quinn, Blue Gain, Blue Pearl, Dainty Maid, Queen of Pinks, Mont Everest, Miozotis, itp.
Scilla bifolia lub scilla bifolia
W warunkach naturalnych ten typ Scylli można znaleźć na Krymie, Ciscaucasia, w basenie Morza Śródziemnego, a także w europejskiej części Rosji. Jest uważany za najbardziej niewymiarowy i bujny. Wysokość buszu z reguły nie przekracza 0,15 metra. Ma 1-3 szypułek, a każdy z nich zawiera kwiatostany składające się z różowych lub białych kwiatów o ostrym, ale raczej przyjemnym aromacie. Skład każdego kwiatostanu obejmuje do 15 kwiatów. Ten typ ma tylko 2 arkusze blachy o szerokim kształcie liniowym, których długość wynosi około 0,2 metra. Ta roślina zaczyna kwitnąć od połowy kwietnia, a czas kwitnienia wynosi około pół miesiąca. Jest uprawiany od 1568 roku. Istnieje forma ogrodowa bifolia var. Purpurea, kolor kwiatów, w którym purpurowy.
Scilla autumn (Scilla autumnalis) lub Scylla autumn
W warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w Afryce Północnej, Morzu Śródziemnym i Azji Mniejszej.Na jednym krzaku może wyrosnąć do 5 kwiatowych strzał, których wysokość zmienia się od 0,15 do 0,2 metra. Na nich luźne kwiatostany w kształcie grona, składające się z 6-20 małych kwiatów jasnego bzu lub fioletowo-czerwonego koloru. Zaczyna kwitnąć w ostatnich dniach lipca lub pierwszy - w sierpniu. Długość liniowo rowkowanych wąskich płyt wynosi około 0,25 m. Uprawiana jest od 1597 roku.
Scilla peruwiańska (Scilla peruviana) lub Scylla peruwiańska
Miejscem narodzin tego gatunku jest zachodnia część Morza Śródziemnego. Na krzaku pojawiają się 2 lub 3 kwiatowe strzały, które osiągają wysokość 0,35 m. Na nich umieszczone są gęste, stożkowe kwiatostany, które składają się z małych (średnica poniżej 10 mm) kwiatów o bogatym niebieskim kolorze. Jeden kwiatostan może składać się maksymalnie z 80 kwiatów. Długość liniowych arkuszy blachy wynosi około 30 centymetrów, a ich szerokość sięga pół centymetra centymetrów. Na jednej krzewie rośnie 5-8 liści.
Siberian Scilla (Scilla sibirica) lub Siberian Scilla
Gatunek ten został nazwany błędnie, ponieważ nie można go spotkać na terytorium Syberii. W warunkach naturalnych kwiat ten można znaleźć na Kaukazie, na Krymie, w europejskiej części Rosji, w środkowej i południowej Europie.Kwiaty niebieskiego koloru rosną w tym samym czasie z płytkami liści. W kwiatach jest nektar. Gatunek ten ma jedną cechę, faktem jest, że ujawnienie jej kwiatów ma miejsce o godzinie 10 rano, a zakończenie jest 16-17, a jeśli pogoda jest pochmurna, to mogą one wcale się nie otworzyć. Podskala ta ma 3 podgatunki:
Kaukaski (Scilla sibirica subsp. Caucasica)
W naturze możesz spotkać się na Wschodnim Kaukazie. Wysokość kwiatowych strzałek może wynosić od 0,2 do 0,4 m. Kolor kwiatów jest ciemnoniebieski z purpurowym odcieniem. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie okresu wiosennego i trwa 15-20 dni.
Armenian (Scilla sibirica subsp. Armena)
Na wolności występuje w północno-wschodniej Turcji i na południowym Zakaukaziu. Blachy sierpowe zakrzywione. Wysokość kwiatowych strzał wynosi od 10 do 15 centymetrów, a na nich kwiaty o bogatym niebieskim kolorze. Kwitnienie rozpoczyna się w środku okresu wiosennego i trwa od 15 do 20 dni.
Siberian (Scilla sibirica subsp. Sibirica)
W naturalnych warunkach można spotkać się w europejskiej części Rosji, na Krymie, na Kaukazie, w mniejszych i w zachodniej Azji. Ten podgatunek w kulturze jest uważany za najbardziej popularny. Krzewy mają 3 lub 4 szerokokanałowe blaszki liściowe o szerokości 15 mm.Wysokość szypułek wynosi około 0,3 m, natomiast w jednym krzewu może być 1-4 kawałków. Kolor lazurowych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w środku okresu wiosennego i trwa około 20 dni. W kulturze ten podgatunek pochodzi z początku XVII wieku. Taki podgatunek ma kształt z białymi kwiatami, uprawiany jest od 1798 roku, jego kwitnienie rozpoczyna się 7-10 dni później niż rośliny o innych kolorach, ale jego czas trwania wynosi 1 miesiąc. Istnieją również odmiany z niebieskimi lub różowymi kwiatami. Najpopularniejsze odmiany tego podgatunku:
- Wiosna Pięknow tej chwili ta odmiana uważana jest za najlepszą, na jej silnie zielono-fioletowych szypułkach znajduje się 5 lub 6 ciemno-fioletowych kwiatów, ich średnica nie przekracza 30 mm. Ta odmiana jest bardzo popularna w kulturze zachodnioeuropejskiej. Nie pojawia się nasiona, ale łatwo rozmnażać dzieci.
- Alba. Bardzo efektowne kwiaty mają śnieżnobiały kolor. Jednocześnie ta odmiana wygląda świetnie podczas współ-sadzenia z poprzednią.
Również dość często uprawiane przez ogrodników są takie gatunki jak: Scylla, Winogron, Puszkin, Rosen, Tubergen (lub Mishchenko), Fioletowy, Jednokwiatowy, Morze (Squill), Litardieu, Chiński (Prolescivina), Włoski, Vinogradov, Bukhara (lub Vvedensky).
