Uprawa pomidorów na Uralu nie jest łatwym zadaniem, a wynika to z krótkiego okresu letniego upału, a także poważnych zmian temperatury powietrza. Biorąc jednak pod uwagę osiągnięcia hodowców tworzących zrównoważone odmiany i mieszańce, uprawa przyzwoitych upraw pomidorów nawet na otwartym polu staje się łatwiejsza. Przynajmniej te warzywa na Uralu przestały być egzotyczne przez długi czas.
Warunki uprawy pomidorów na Uralu
Ogólnie rzecz biorąc, różne regiony i republiki Uralu charakteryzują się różnorodnym klimatem. Klimat północnej i południowej części regionu Ural jest zupełnie inny. Północny Ural charakteryzuje się bardzo trudnymi warunkami pogodowymi, podczas gdy południowa część jest całkiem odpowiednia do udanego ogrodnictwa, w tym uprawy odmian pomidorów o długim okresie dojrzewania.
Klimat środkowego Uralu nie nadaje się do sadzenia pomidorów w niezabezpieczonej glebie: okres braku ujemnych temperatur powietrza trwa krócej niż trzy miesiące. Niemniej jednak żaden ogród warzywny nie może obejść się bez pomidorów na Uralu. To prawda, że uprawia się je głównie w warunkach szklarniowych; na niechronionej glebie, pod warunkiem budowy tymczasowych schronień, tylko najbardziej przedwczesne odmiany mają czas dojrzeć.
W większości regionów Uralu preferowane są nowoczesne odmiany pomidorów i hybrydy, które są wysoce odporne na ból i odporne na zmiany warunków pogodowych. Takich jak na przykład ultra dojrzałe Boni-M, w środku sezonu Velozma i Malinovka, wczesne dojrzałe maliny Viscount i North, średnio wczesne Smilyansky Rudas i inne. , Syberyjski przedwczesny, białe wypełnienie itp.
Gleba Gribovsky oczywiście nie jest najlepszą odmianą pomidorów, ale jej smak jest bardzo dobry, a technologia rolnicza jest prosta
Tam, gdzie klimat jest podobny do klimatu strefy środkowej, próbują sadzić odmiany determinujące i superdeterminujące na niezabezpieczonej glebie, a wysokie pomidory w szklarniach. W warunkach środkowego Uralu, a zwłaszcza na północy, stosuje się różne odmiany, ponieważ sadzi się je prawie wyłącznie w szklarniach. Nowoczesne ogrzewane szklarnie są w stanie funkcjonować prawie przez cały rok, podczas gdy tradycyjne szklarnie foliowe, w tym domowe, mogą wydłużyć okres uprawy pomidorów o około miesiąc w porównaniu z otwartym terenem, ale to również wystarcza, aby uzyskać normalne plony dla Uralu.
Rosnące sadzonki
Bardzo trudno jest uzyskać uprawę pomidora bez uprawy sadzonek, a tym bardziej na Uralu. Ale przygotowanie wysokiej jakości sadzonek w domu jest zadaniem wykonalnym dla każdego ogrodnika; Przynajmniej warunki temperaturowe zwykłego mieszkania w mieście są do tego całkiem sprzyjające.
O której godzinie i jak siać nasiona dla sadzonek
Nie należy spieszyć się z siewem pomidorów. Jeśli zaczniesz robić to zbyt wcześnie, możesz znaleźć się w sytuacji, gdy sadzonki są gotowe, a warunki pogodowe nie pozwalają jeszcze na sadzenie ich w ogrodzie. Sadzonki różnych odmian pomidorów powinny pozostać w pudełkach lub doniczkach przez 45 do 60 dni. W warunkach Ural najczęściej sadzi się wczesne odmiany, których owoce dojrzewają 3-3,5 miesiąca po siewie. Ich sadzonki na Uralu, nawet w szklarni, można sadzić bez strachu dopiero pod koniec maja. Jeśli dodasz tydzień do kiełkowania nasion, okaże się, że siew sadzonek należy wykonać nie wcześniej niż do końca marca.
W przypadku bardzo dojrzałych odmian (Biathlon, Gavrosh itp.) Możesz poczekać kolejny tydzień, w przeciwnym razie będziesz musiał sadzić sadzonki z jajnikami i trudniej będzie zapuścić korzenie w nowym miejscu. Sadzonki można przenieść na otwarty teren dopiero w połowie czerwca, dlatego nie warto wysiewać nasion wcześniej niż w pierwszej połowie kwietnia.
Mieszanka gleby
Sadzonki pomidorów można uzyskać w prawie każdej glebie, ale muszą mieć wysoką pojemność wilgoci i oddychalność. Mieszanka torfu, próchnicy i dobrej ziemi darniowej, pobrana w równych ilościach, spełnia te wymagania. Garść popiołu drzewnego jest również pobierana na wiadro takiej mieszanki, po czym być może sadzonki nie będą potrzebne i będą karmione. Neutralizacja gleby przez rozlanie różowym roztworem nadmanganianu potasu praktycznie gwarantuje zniszczenie ewentualnych patogenów.
Jeśli ilość sadzonek jest niewielka, łatwiej kupić ziemię w sklepie
Zbiorniki sadzonek
Możesz natychmiast wysiewać nasiona w poszczególnych doniczkach, najlepiej torfowych, ale tradycyjnie siew odbywa się najpierw w małych ogólnych skrzynkach lub skrzynkach, skąd następnie, w wieku 10-12 dni, sadzi się (nurkuje) w „pojedynczych mieszkaniach” lub w większym pudełku. Zbieranie (siedzenie ze ściśnięciem korzenia) ma bardzo korzystny wpływ na wzrost sadzonek pomidorów.
Najwygodniejsze tymczasowe pudełka to prostokątne pudełka kartonowe wykonane z mleka lub soku. Jedna duża strona jest w nich odcięta, a kilka otworów drenażowych wykonanych jest po przeciwnej stronie. Ważne jest, aby wysokość warstwy gleby wynosiła co najmniej 5 cm, a do nurkowania, jeśli sadzonki są małe, można kupić średnie doniczki torfowe lub użyć plastikowych lub papierowych kubków o pojemności 250 ml lub więcej. Jeśli jest dużo krzaków, a na parapecie nie ma wystarczającej ilości miejsca, wykonuje się drewniane skrzynki o dowolnym dogodnym rozmiarze, o wysokości 8 cm lub większej.
Przygotowanie nasion
Często nasiona sprzedawane w workach są już przygotowane do siewu i nie trzeba z nimi nic robić. Jednak nie zawsze jest to dobre dla warunków Uralu: tutaj nasiona muszą zostać utwardzone przed siewem. A utwardzanie obejmuje przynajmniej wstępne namaczanie przed pęcznieniem. Dlatego zakup przygotowanych nasion nie jest ekonomicznie opłacalny. Przy zakupie, a tym bardziej z nasionami, lepiej jest przeprowadzić wszystkie operacje przygotowawcze. To jest:
- Kalibracja Najłatwiej jest wstrząsnąć nasionami w 3% roztworze soli. Nasiona, które nie utonęły po kilku minutach, nie powinny być sadzone. Po tej procedurze nasiona należy spłukać czystą wodą.
„Wielkooki” ogrodnik może ręcznie zbierać największe nasiona, ale stosowanie roztworu soli jest łatwiejsze
- Dezynfekcja Przeprowadza się to przez 20-25 minut w ciemnym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie nasiona przemywa się ponownie wodą.
W celu skutecznej dezynfekcji nasion roztwór nadmanganianu potasu musi być ciemny
- Moczyć w wilgotnej szmatce, aż wyklują się niektóre nasiona.
Nie trzeba czekać na pojawienie się długich korzeni: ciężko będzie pracować z takimi nasionami
- Hartowanie Gdy kilka nasion pokazuje korzenie, wszystkie nasiona w tej samej szmatce wkłada się do lodówki na 2-3 dni. Okresowo są one wyjmowane na ciepło na 2-3 godziny i odkładane.
Siew nasion
Przygotowane nasiona wysiewa się w pudełku lub pudełku na głębokość około 1,5 cm. Najłatwiej to zrobić w następujący sposób.
- Kontury w glebie wlane do pudełka, rowki o wymaganej głębokości, 4-5 cm od siebie. Przygotowane nasiona są układane w nich co 2,5-3 cm.
Do wysiewu kilkunastu lub dwóch nasion odpowiednie jest każde niepotrzebne pudełko
- Wypełnij nasiona ziemią, a z góry połóż 3-4 cm śniegu. Jeśli już go nie ma, po prostu podlewaj rośliny, ale w taki sposób, aby przypadkowo nie zmyć nasion z gleby.
Po stopieniu śnieg równomiernie nawilża glebę, ma również niewielki efekt aktywujący
- Zakrywają pudełko szkłem i wysyłają do ciepłego miejsca, najlepsza temperatura to około 25 okołoC.
- Sadzonki pojawią się maksymalnie za tydzień. Pudełko jest natychmiast przenoszone na dobrze oświetlony parapet. Przez 4-5 dni musisz obniżyć temperaturę w ciągu dnia do 16-18 ° C, aw nocy kolejne 2-3 stopnie niższe. Następnie powoli zwiększ go do 20-24 okołoC.
Nie należy czekać na pojawienie się wszystkich sadzonek: pierwsze kilka sztuk jest sygnałem do obniżenia temperatury
Pielęgnacja sadzonki pomidorów
Jeśli pierwszy tydzień życia sadzonki (w świetle i chłodzie) minął spokojnie, dalsza opieka nad nią nie stwarza dużych problemów. Ważne jest, aby nie podwyższać temperatury powyżej temperatury pokojowej i dawać sadzonkom dobre oświetlenie. Światło dzienne nie musi być sztucznie wydłużane, ale jasność światła powinna być wystarczająca. Może być konieczne wyposażenie podświetlenia, ale nie żarówek. Najlepszą opcją są specjalne fitolampy.
Podlewanie
Podlewanie sadzonek powinno być rzadkie i umiarkowane. Największym błędem jest napełnianie sadzonek przed podlewaniem. Jednocześnie ryzyko utraty roślin ma tendencję do 100%. Przelew jest szczególnie straszny, gdy sadzonki są nadal słabe i połączone z brakiem ciepła i światła. W tym przypadku choroba czarnej nogi i następująca po niej śmierć prawie wszystkich sadzonek są prawie gwarantowane.
Podlewanie odbywa się, gdy powierzchnia gleby jest wyraźnie sucha. Wodę należy pobrać ciepłą (25-30 okołoC) i osiadł. Trudno jest wymienić częstotliwość podlewania, ale z pewnością nie jest to codziennie. Zdarza się, że codzienne podlewanie jest wymagane tylko w ostatnich tygodniach przed sadzeniem w ogrodzie, jeśli sadzonki wyraźnie wyrastają, a w pudełku jest zatłoczone.
Najlepszy opatrunek
Jeśli gleba dla sadzonek jest poprawnie ułożona, możesz zrobić to bez karmienia: tuczne sadzonki są gorsze niż te, które wyrosły na diecie głodowej. Ale jeśli sadzonki rosną wyraźnie powoli, a liście zwijają się lub żółkną, konieczny jest górny opatrunek. Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego złożonego nawozu, a czasami wystarczającej ilości popiołu drzewnego.
Zgodnie z zasadami pierwsze karmienie odbywa się półtora do dwóch tygodni po nurkowaniu, najłatwiej jest użyć azofosu. Kolejne - tylko w razie potrzeby. Lepiej jednak nie wiązać azotu: nie trzeba pozwalać sadzonkom rosnąć w postaci ogromnych drzew, które trudno jest sadzić w ziemi. Ale napar z popiołu można podlać na kilka tygodni przed zejściem na ląd w ogrodzie.
Wybierz
Marynowanie jest bardzo pożądanym, jeśli nie koniecznym, etapem uprawy sadzonek pomidorów. Jeśli sadzonki zostaną przeniesione do osobnych kubków, ich pojemność dla różnych odmian pomidorów powinna wynosić od 250 do 700 ml, jeśli w dużym pudełku - odległość między roślinami wynosi co najmniej 7 cm.
Większość wskazówek sugeruje, że zbieranie odbywa się w fazie 2-3 prawdziwych ulotek. Chociaż osobiście łatwiej mi to zrobić trochę wcześniej. Jeśli gleba jest dobra, to po tygodniu, w odpowiednich warunkach, pomidory wyrastają dobre korzenie, a oczekiwane liście dopiero się pojawiają.
2-3 godziny przed zabiegiem sadzonki są obficie podlewane. W nowych pojemnikach otwory są wykonane z ostrego przedmiotu i umieszczane są w nich wykopane miniaturowe sadzonki. Przed sadzeniem sadzonka jest lekko przycinana nożyczkiem lub gwoździem (1-1,5 cm) centralnego korzenia (jeśli urosła już długo, może być w połowie). Sadzonki zaszczepia się tak, aby liścieni liścieni znajdowały się nad samą powierzchnią ziemi. Delikatnie ściśnij korzenie i podlej sadzonki ciepłą wodą. Przez kilka dni sadzonki nie dają mocnego światła, a następnie nadal robią wszystko, jak poprzednio.
Najlepszymi pojemnikami do nurkowania są torfowe doniczki, ale tylko one zajmują dużo miejsca
Hartowanie
12-15 dni przed sadzeniem w ogrodzie pomidory są przyzwyczajone do trudnych warunków: najpierw otwierają okna, a następnie zabierają je na balkon. Oczywiście temperatura powinna wynosić co najmniej 10 okołoC, a czas utwardzania należy zwiększać powoli: najpierw około 20 minut, a następnie - na cały dzień. Ponadto w ostatnim tygodniu sadzonki są również przyzwyczajone do braku wody, co zmniejsza liczbę nawadniania. Dobre sadzonki nie powinny być wysokie i blade. Powinien być krępy, mieć ciemnozielone liście na grubej łodydze.
Przesadzanie sadzonek w ogrodzie
Możesz sadzić sadzonki w ogrodzie, gdy gleba na głębokości 10-15 cm rozgrzeje się do co najmniej 14 okołoC. Jednocześnie temperatura powietrza w ciągu dnia powinna wynosić około 21-25 okołoC. Dlatego nawet na środkowym Uralu przed końcem maja sadzenie sadzonek w ogrodzie zwykle nie jest konieczne. I tak po prostu, bez schronienia sadzenie sadzonek w niechronionej glebie może być ryzykowne nawet w połowie czerwca. Dlatego zaleca się zbudowanie małej szklarni z dowolnych dostępnych materiałów, aby pokryć nasadzenia folią lub włókninami. Chociaż oczywiście z roku na rok nie jest to konieczne, lepiej dmuchać do wody ...
Wartości temperatur dotyczą zarówno otwartego, jak i chronionego gruntu. Dlatego w szklarni sadzonki można najczęściej sadzić w połowie lub pod koniec maja. Ale w regionach północnych, nawet w szklarni, konieczne jest wyposażenie ciepłych łóżek, na których tymczasowe chłodzenie nie obawia się pomidorów.
Ciepłe łóżka to różne substancje organiczne osadzone w ziemi (liście, gałązki, śmieci, obornik itp.), Które dodatkowo ogrzewają korzenie roślin podczas gnicia.
Pomidory uwielbiają dobrze oświetlone łóżka chronione przed północnymi wiatrami. Konieczne jest upewnienie się, że wody gruntowe nie znajdują się blisko powierzchni, teren nie jest podmokły. Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe, kapusta, warzywa korzeniowe, sałatki. Łóżka są przygotowywane na długo przed sadzeniem, przyprawiając je nawozami. Pomidory naprawdę potrzebują fosforu, więc nawet jeśli poradzą sobie z próchnicą i popiołem drzewnym, 30-40 g superfosfatu na 1 m2 nie będzie zbędny.
Na Uralu zwyczajowo sadzi się pomidory nieco gęstsze niż w cieplejszych regionach. Tak więc odmiany nisko rosnące sadzi się na wysokości 30–35 cm, wysokości od 45 cm, w odstępach między rzędami 50–60 cm, między innymi z powodu konieczności pokrycia nasadzeń przed mrozem. Spróbuj wylądować wieczorem lub w pochmurną pogodę.
Studnie wykopane wcześniej są dobrze podlewane, a sadzonki w szufladzie są również podlewane. Próbują wydobyć sadzonki z dużą bryłą ziemi: im dokładniej to zrobisz, tym szybciej zapuści korzenie. Jeśli sadzonki urosły, nie musisz kopać dziur, ale rowy, w których pomidory sadzi się ukośnie. Ale lepiej nie doprowadzać do tego, ale hodować dobre sadzonki i sadzić je pionowo, tylko nieznacznie pogłębiając. Po posadzeniu pomidorów do każdej studzienki wlewa się co najmniej pół wiadra wody, po czym nie są dotykane przez tydzień.
Im bardziej cała będzie gliniana bryła, tym szybciej sadzonki zapuszczą korzenie w ogrodzie
To prawda, że „nie dotykaj” odnosi się do sprzyjającej pogody. Jeśli jest gorąco, musisz go podlewać co drugi dzień. W nocy przymrozki - przykryj rośliny w nocy i usuń schronienie w ciągu dnia. Możesz całkowicie usunąć schron po około 20 czerwca. Ponadto w przypadku wysokich odmian warto od razu wjechać kołkami do wiązania, a może należy natychmiast przywiązać do nich bardzo duże okazy.
Sadzenie nasion
Lekkomyślny sposób uprawy pomidorów jest coraz częściej stosowany przez ogrodników w związku z pojawieniem się nowych odmian i hybryd, które są odporne na zimno i bardzo szybko dojrzewają. Na Uralu ta technologia nie jest bardzo łatwa w użyciu, ale w zasadzie ma zastosowanie. Ma oczywiste zalety związane z tym, że rośliny nie muszą doświadczać stresu podczas zmiany miejsca zamieszkania, a ogrodnik jest wolny od konieczności zajmowania wszystkich możliwych miejsc w mieszkaniu szufladami z sadzonkami.
Siew nasion w otwartym terenie
Oczywiście na Uralu metoda bez pestek jest możliwa tylko przy użyciu tymczasowych schronów filmowych. Nasiona wysiewa się w podwójnej szklarni pod koniec kwietnia lub na początku maja. Ponieważ ta technika jest stosowana do sadzenia wczesnych odmian determinujących, otwory można ułożyć zwarto, w odległości około 30 cm od siebie (w szachownicę), co ułatwia budowę schronów.
Łóżko jest przygotowywane z wyprzedzeniem: tak szybko, jak pozwala na to pogoda, należy je zalać gorącą wodą i przykryć folią do ogrzewania. 4-5 nasion umieszcza się w otworze na głębokości około 1,5 cm, podlewa ciepłą wodą i ponownie przykrywa folią.
Zamiast filmu, aby nie monitorować pojawiania się sadzonek, każdą studnię można przykryć odciętą plastikową butelką, ale tak czy inaczej na całym ogrodzie, na powierzchni butelek, po raz pierwszy przykryć folią lub spanbond.
Opieka nad takimi uprawami jest zwykle, ale musisz stale monitorować pogodę: albo usuń schron, a następnie umieść go na swoim miejscu. Kiedy nadejdzie czas, w otworach pozostaje 1-2 sadzonki. Zbieranie nie jest przeprowadzane, krzewy są podlewane w razie potrzeby. Dzięki tej metodzie pomidory rosną bardziej przyprawione niż w przypadku sadzonek domowych, ale owocują 2-3 tygodnie później. Oczywiście liczba odmian odpowiednich do tego jest ograniczona, ale jest wiele do wyboru, na przykład: lekkomyślność, żniwo Wołogda, góra lodowa, eksplozja, świt amurski, jabłka w śniegu.
Siew nasion w szklarni
Siew nasion w szklarni odbywa się dokładnie tak samo, jak na otwartym terenie, tylko to można zrobić nieco wcześniej, a zakres możliwych odmian nieco się powiększa. Miejsce w szklarni jest drogie, więc ogrodnicy próbują sadzić tam nie tylko decydujące odmiany, aby w pełni wykorzystać całą objętość szklarni.
Aby nie być rozczarowanym, lepiej całkowicie zastąpić glebę szklarniową od jesieni, a jeśli nie jest to możliwe, dokładnie zdezynfekuj starą, wlewając roztwór nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi. Wiosną łóżka są przygotowywane przez wprowadzenie wystarczającej ilości nawozu do gleby i wcześniejsze podgrzanie. Siew w szklarni można przeprowadzać rzadziej, ale starają się nie pozostawiać więcej niż 50 cm między otworami.
Care
Podczas pielęgnacji pomidorów wykonywane są czynności dobrze znane ogrodnikom: podlewanie, górny sos, uprawa itp. Ponadto w przypadku tych odmian, które rosną w niezbyt zwartych krzewach, wymagane jest tworzenie roślin i podwiązka do podpór.
Uprawa na zewnątrz
Pomidorów nie można uważać za zupę, ale należy je podlewać dość często, przynajmniej raz w tygodniu. Lepiej to zrobić wieczorem, gdy woda w zbiornikach jest dobrze rozgrzana przez słońce. Ilość wody zależy od pogody i rodzaju gleby, ale nie można wypełnić łóżka przed zalaniem. Silne suszenie gleby nie powinno być dozwolone, szczególnie w okresie kwitnienia i wzrostu masy owoców. Jest podlewany, dzięki czemu gleba jest wilgotna do całej głębokości siedliska korzeniowego. Podczas dojrzewania owoców podlewanie jest znacznie zmniejszone.
Dopóki krzewy nie urosną, po każdym podlewaniu lub deszczu gleba jest poluzowana, co towarzyszy procedurze łatwego sadzenia roślin i niszczenia chwastów. Dwa tygodnie po przesadzeniu sadzonek podaje się pomidory, a następnie operację powtarza się co dwa tygodnie. W pierwszej połowie lata pomidory potrzebują wszystkich składników odżywczych, a następnie wykluczają azot. Dlatego wybierając przepis, początkowo nie są one ograniczone w stosowaniu substancji organicznych, ale po dojrzewaniu owoców pozostaje tylko superfosfat i popiół drzewny.
Popiół drzewny jest najcenniejszym i prawie bezpłatnym nawozem
Na Uralu próbują wyhodować odporne na choroby odmiany, ale pod koniec lata zagrożenie późną zarazą jest wysokie dla każdego pomidora. Dlatego oprysk zapobiegawczy, przynajmniej z Fitosporyną niskiego ryzyka lub Ridomilem, przeprowadza się kilka razy. Wraz z nadejściem zimnych nocy, jeśli nie jest już możliwe pokrycie dorosłych roślin, musisz usunąć wszystkie pomidory, w tym niedojrzałe, i zakończyć sezon tą notatką.
Większość decydujących odmian, które próbują sadzić na Uralu w otwartym terenie, prawie nie wymagają tworzenia krzaków. Lepiej jednak dokładnie przeczytać o tym w opisie konkretnej odmiany. Być może na torbie z nasionami zostanie napisane, że roślina uformowana jest z dwóch lub trzech łodyg. W takim przypadku konieczne będzie pozostawienie jednego lub dwóch najsilniejszych (najprawdopodobniej niższych) pasierbów, a reszta będzie systematycznie usuwana.
Ułożone pomidory nie muszą być wiązane, reszta musi być przywiązana do mocnych kołków.
Oprócz szczypania, gdy krzaki rosną, musisz zbierać dodatkowe liście. Jest to szczególnie ważne na Uralu, ponieważ krzewy są sadzone grubsze niż zwykle, a zagęszczone nasadzenia są bardziej podatne na choroby. Nadmiar liści opóźnia dojrzewanie owoców. Dlatego, gdy żółkną, liście są systematycznie odrywane, zaczynając od niższych poziomów.
Istnieją różne schematy tworzenia krzewów pomidorowych; w wolnym czasie każdy ogrodnik powinien przestudiować odpowiednią literaturę
Uprawa szklarni
Opieka nad pomidorami w szklarni jest podobna do tej na otwartym terenie, ale ma pewne cechy. Związane jest to z faktem, że ta kultura kocha wilgotną glebę, ale woli suche powietrze. Jeśli wilgotność przekracza 70%, możliwe jest upuszczenie kwiatów. Dlatego szklarnia musi być systematycznie wentylowana. Oznacza to, że uprawa pomidorów w szklarni dla letnich mieszkańców, którzy mogą odwiedzać witrynę tylko w weekendy, jest całkowicie nieodpowiednia.
Pszczoły rzadko latają do szklarni, więc należy zapylić kwiaty. Zrób to, po prostu potrząsając czasami krzakami. Po kwitnieniu w szklarni należy spryskać krzaki płynem Bordeaux: częstość zakażeń grzybiczych w chronionym gruncie jest wyższa niż w otwartym ogrodzie.
Należy zwrócić większą uwagę na szklarnie i tworzenie krzewów. Najczęściej sadzi się w nich wysokie, nieokreślone odmiany i są one zdolne do nieograniczonego wzrostu. Dlatego potrzeba usunięcia punktu wzrostu, gdy wysokość krzaka osiągnie rozsądne maksimum, jest dodawana do usuwania steponów. Musisz zbierać dodatkowe liście jeszcze częściej niż na otwartym terenie: w końcu oświetlenie w szklarni jest niższe, a aby dojrzeć owoce, musisz maksymalnie otworzyć ich na słońce.
Wideo: pomidory szklarniowe na Uralu
Choroby i szkodniki
Niestety pomidorów nie można nazwać bezproblemową kulturą: wykaz chorób i związanych z nimi szkodników jest bardzo imponujący, rozważenie tego problemu wykracza daleko poza zakres tego artykułu. Nawet jeśli krótko wspomnimy o najniebezpieczniejszych chorobach, okazuje się, że powinniśmy mówić o grzybach, wirusach i bakteriach. Choroba może rozpocząć się od uszkodzenia dowolnej części rośliny, ale w większości przypadków rozprzestrzenia się na cały krzak. Do listy najczęstszych chorób pomidorów można zaliczyć:
- Mozaika jest niebezpieczną chorobą wirusową, która od samego początku objawia się w postaci zwijających się liści i pojawienia się na nich żółto-brązowych plam, które następnie rozprzestrzeniają się na łodygi i owoce. Zaprawianie nasion przed wysiewem roztworu nadmanganianu potasu minimalizuje ryzyko choroby. Choroba jest nieuleczalna, zakażone rośliny należy jak najszybciej usunąć z terenu i zniszczyć.
Mozaiki, podobnie jak prawie każdej choroby wirusowej, nie można leczyć
- Zaraza późna jest dobrze znaną chorobą grzybiczą, która objawia się bliżej jesieni w chłodne i mokre dni. Objawy to brązowe plamy, które pojawiają się zarówno na liściach, jak i owocach. Zapobieganie chorobie polega na ścisłym przestrzeganiu warunków temperaturowych i wilgotnościowych, minimalizowaniu nawadniania liści, a także zapobiegawczym opryskiwaniu roślin. Środkami ludowymi na to są napary z serwatki i czosnku z niewielkim dodatkiem nadmanganianu potasu. Bardziej skutecznymi preparatami są Fitosporin i Barrier, a także płyn Bordeaux, ale można je stosować na długo przed dojrzewaniem zbiorów.
Zaraza - plaga pomidorów w zimnych regionach
- Zgnilizna wierzchołków jest chorobą najczęściej objawiającą się wysoką temperaturą i brakiem wody w glebie, a także głodem potasu i wapnia. W górnej części płodu tworzy się okrągła biała plama, pod którą zaczyna się zgnilizna płodu. Problem polega na tym, że dotknięte nimi owoce łatwo wychwytują inne infekcje. Zapobieganie polega na właściwej technologii rolniczej; z reguły korekta reżimu prowadzi do tego, że zgnilizna nie tworzy się na nowych owocach.
Zgnilizna wierzchołków często pojawia się na pierwszych owocach, ale potem staje się mniejsza
- Mączniak prawdziwy wygląda tak samo jak na innych roślinach warzywnych: biały pył na liściach. Potem przechodzi w wrzody, liście wysychają i umierają. Możesz wyleczyć chorobę: do tego odpowiednie są środki ludowe (napary czosnku lub popiołu) i poważniejsze leki: Fundazol lub Topaz. W przypadku choroby ważne jest, aby przerwać podawanie azotu i zwiększyć ilość fosforu i potasu.
Mączniak prawdziwy nie jest najniebezpieczniejszą chorobą, ale należy go natychmiast leczyć
Prawdopodobnie najgorszym szkodnikiem jest niedźwiedź - ogromny strasznie wyglądający owad żyjący pod ziemią i obgryzający łodygę rośliny, po czym spada i wysycha. Medvedka uwielbia osiedlać się w pobliżu stawów, uwielbia wilgotne gleby. Kiedy miałem domek na brzegu stawu, niedźwiedź musiał zostać zniszczony w setkach, każda roślina była sadzona w ochronnym pudełku wykonanym z gęstego polietylenu lub metalowej puszki. Niezwykle trudno jest całkowicie pozbyć się niedźwiedzia, chociaż istnieje wiele sposobów wymyślenia. Najwyraźniej najskuteczniejszymi lekami są Thunder i Medvetox.
Jeden rodzaj niedźwiedzia powoduje strach i przerażenie
Spośród innych szkodników warto wymienić następujące.
- Chafer chrząszcz (Chruszczow) to duży chrząszcz, jego larwa jest również świetna (białe mięsiste stworzenie). Zamieszkany w glebie żywi się korzeniami roślin, w tym pomidorami, co często prowadzi do ich śmierci. Oprócz mechanicznej eksterminacji larw podczas kopania gleby, możesz użyć preparatów Antichrush i Rembek.
Maybug bardzo lubi łapać dzieci, ale jest to niebezpieczny ogród szkodników
- Mszyce są jednym ze szkodników liści. Ten owad jest mały, ale osiada w ogromnych koloniach. Kolorystyka - od zielonego do czarnego. Osadzone na spodzie liści mszyce wysysają sok z roślin, co może nawet doprowadzić do całkowitej śmierci. Mszyca boi się naparu tytoniowego, ale przy masowej inwazji pomagają tylko chemiczne środki owadobójcze, na przykład Confidor maxi.
Kiedy jest dużo mszyc, przesuwa się również na górną powierzchnię liści, szybko je niszcząc
- Pająk jest owadem szalejącym w suchej, upalnej pogodzie. Pajęczyna spuszcza liście, a następnie wysysa z nich soki. Napar ze skórki cebuli lub czosnku niezawodnie usuwa szkodnika. Jeśli jest tego dużo, należy zastosować Fitoverm lub Actellik.
Z liści sieć przechodzi w inne części krzaka, otaczając owoce
Zbiór i przechowywanie
Na Uralu nie powinieneś czekać, aż pomidory dojrzeją w krzakach. Muszą być usunięte niedojrzałe, a czasem nawet lekko zrumienione, w przeciwnym razie możesz stracić znaczną część plonu. Ale pomidory dojrzewają idealnie w warunkach pokojowych, leżąc na parapecie, a zatem owoce dojrzewające w ten sposób nie są znacznie gorsze niż te, które uginały się, aż do pełnego dojrzewania na krzakach. Z reguły zrumienione pomidory całkowicie „docierają” w ciągu półtora do dwóch tygodni.
Jednocześnie warto ostrzec przed jedzeniem absolutnie zielonych pomidorów. Jeśli wyrosły już do maksymalnej możliwej wartości, prawdopodobnie dojrzeją po usunięciu, chociaż smak nie będzie dokładnie taki sam. Jeśli zielone owoce zostaną zebrane zbyt wcześnie, jest wysoce prawdopodobne, że będą się marszczyć lub gnić. W przypadku odmian wcześnie dojrzewających tej opcji nie należy brać pod uwagę nawet w warunkach Uralu: mają one czas dojrzewania na krzakach prawie w całości, ale w przypadku odmian średnio lub średnio późno dojrzewających należy zachować ostrożność. Jeśli jednak temperatura spadnie do 5-6 okołoLepiej jest usunąć wszystkie dorosłe owoce.
Pierwsze oznaki późnej zarazy są sygnałem do pełnej zbiórki późno dojrzałych pomidorów i usunięcia krzaków, nawet jeśli pojawiły się nawet na początku sierpnia. Niestety w tej chwili pomidory na Uralu są już trudne do uratowania, musisz się zadowolić, że udało ci się urosnąć. I lepiej nie sadzić tutaj odmian późno dojrzewających.
Ostatnie zielone pomidory są układane nawet pod łóżkiem; wielu z nich ma czas na rumieniec
Okres przydatności dojrzałych pomidorów jest niewielki: w temperaturze pokojowej dla większości odmian nie przekracza 1-2 tygodni. Jeśli jednak weźmiesz suche i czyste owoce, które nie są w pełni dojrzałe i ostrożnie umieścisz je w drewnianym pudełku z zamkniętą pokrywką, to w chłodnym, wentylowanym pomieszczeniu mogą leżeć do dwóch miesięcy. Lekko zrumienione pomidory są przechowywane jeszcze dłużej, jeśli każdy jest zawinięty w papier i złożony w pudełko pokryte słomą, które jest umieszczone w ciemnej piwnicy. Takie pomidory, wyekstrahowane w dniach 27-28 grudnia, mogą stać się ozdobą stołu noworocznego.
Wideo: zbieranie pomidorów na Uralu
Oczywiście trudniej jest wyhodować smaczne pomidory na Uralu niż w Dolnej Wołdze, ale przy odrobinie doświadczenia w ogrodnictwie można to zrobić. Zarówno szklarnie, jak i niezabezpieczona gleba nadają się do uprawy pomidorów. Jeśli wybierzesz odpowiednie odmiany i podejmiesz pewne wysiłki, możliwe jest zapewnienie rodzinie pysznych produktów witaminowych przez cały rok.
