Każdy ogrodnik stara się wyhodować na swojej działce tylko najlepsze, najbardziej wydajne i wielkoowocowe odmiany upraw jagodowych. Co więcej, im mniej kłopotów z rośliną, tym lepiej. Z roku na rok hodowcy ciężko pracują nad stworzeniem odmian spełniających te wymagania. Jednym z nich jest malinowa odmiana Bryansk - prawdziwe arcydzieło domowej selekcji.
Historia uprawy malin Bryansk
Briańsk jest bardzo często mylony z odmianą Diva Bryansk, przypisując jej cechy charakterystyczne. Jest to poważny błąd - pomimo faktu, że obie odmiany zostały wyhodowane w tej samej instytucji i ta sama osoba wzięła udział w ich tworzeniu, nie ma nic wspólnego między diwami briańską i briańską - mają różne daty dojrzewania, smak i technologię uprawy.
Bryansk pojawił się w twierdzy Kokinsky Wszechrosyjskiego Instytutu Ogrodnictwa i Szkółki. Malina ta została wysłana do testu państwowego w 1977 r., A dziesięć lat później została włączona do Państwowego Rejestru Roślin pod identyfikatorem 7704739 i podzielona na strefy w regionach środkowej, Wołgi-Vyatki i środkowej Wołgi. Autorstwo tej odmiany powierzono Iwanowi Wasiljewiczowi Kazakowowi.
W wyniku krzyżowania odmian Kostinbrodskaya (po lewej) i Novosti Kuzmina (po prawej) pojawiły się Briańsk
Odmiany Kostinbrodskaya i Novosti Kuzmina działały jako rodzice Bryanskaya, z których ta ostatnia jest pozycją absolutnie bezpretensjonalną zalecaną do uprawy przez początkujących ogrodników. Obie odmiany charakteryzują się wysoką samozapłodnością, przyjemnym smakiem owoców, stabilnym plonem i odpornością na mróz, ale często są chore i atakowane przez szkodniki. Bryansk odziedziczył zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy rodziców.
Opis i cechy charakterystyczne odmiany
Krzew malinski z Briańska jest wysoki i mocny, ale jednocześnie lekko rozkładający się, raczej zwarty. Zdolność do formowania pędów jest przeciętna - nowe gałęzie powstają w niewielkiej ilości (zwykle 4-6 sztuk), ale wystarczają, aby zachować krzak i jego harmonijny rozwój. Po poważnym uszkodzeniu części nadziemnych (na przykład zamrożeniu) możliwa jest tymczasowa utrata wyglądu rośliny.
Krzewy briańskie są wysokie, lekko rozłożyste, z wyprostowanymi pędami.
Gałęzie briańskie są wyprostowane, z opadającymi szczytami i niewielką liczbą cierni. Liście są złożone, typowe dla malin, ciemnozielone powyżej, białawe poniżej. Kwiaty są małe, białe, umieszczone w kątach liści lub na wierzchołkach pędów. Jagody są dość duże, o pięknym rubinowym kolorze, okrągłym lub tępym kształcie. Średnia waga owoców wynosi 3 gramy. Miąższ jest słodki, delikatny i bardzo aromatyczny, ma doskonały smak - 4,7 punktu na pięć możliwych.
Jagody malinowe Bryansk piękny rubinowy kolor z pachnącą słodką miąższem
Chociaż maliny tej odmiany są podzielone na strefy w trzech regionach kraju, ze względu na ich bezpretensjonalność, jest bardzo poszukiwane w całej Rosji, a także w krajach sąsiednich. Malina Bryańska wczesna dojrzała, charakteryzująca się podwyższoną zimotrwalością. Wydajność jest powyżej średniej - 50-80 kg / ha. Ze względu na doskonałe właściwości smakowe owoce Briańsk można spożywać zarówno świeże, jak i przetwarzać. Odmiana wykazuje względną odporność na antraknozę i didimellę, ale często wpływa na nią roztocza pająka.
Funkcje lądowania
Roślina jest sadzona zarówno jesienią, jak i wiosną, ale w pierwszym przypadku wszystkie środki należy wykonać co najmniej cztery tygodnie przed przymrozkami, w przeciwnym razie sadzonki nie będą miały czasu na uzyskanie wystarczającej ilości korzeni i po prostu umrą. Najlepszym rozwiązaniem jest wylądowanie w ostatniej dekadzie września - na początku października.
Wymagania dotyczące gleby i sadzenia
Dla każdej maliny (w tym Briańskiej) najbardziej preferowane są żyzne gleby o umiarkowanej wilgotności i lekkich glinach. Na piaskowcach zwykle rozwijają się ciężkie gliny lub podmokłe gleby, a roślina nie przyniesie owoców.
Kwaśna gleba ta kultura toleruje znacznie lepiej niż większość roślin, jednak zwiększona kwasowość sama w sobie jest szkodliwa - taka gleba wysycha przez długi czas i jest słabo napowietrzona, korzenie bardzo trudno wchłaniają z niej wilgoć i użyteczne elementy. W rezultacie rozwój roślin spowalnia lub całkowicie zatrzymuje się, osłabia i staje się bardziej podatny na różne choroby.
Jeśli wiesz, że gleba na stronie ma wysoką kwasowość, musi być wapienna.
Do wapnowania nakłada się 0,5 kg wapna gaszonego, 0,5 kg mąki dolomitowej, 0,3-0,7 kg kredy lub 0,4-0,5 kg popiołu na metr kwadratowy gleby. Wybrana substancja jest równomiernie rozrzucona po terenie i uszczelniona na głębokość 20-35 cm przez kopanie. Zaleca się wapnowanie na rok lub dwa przed sadzeniem malin (w skrajnych przypadkach 6 miesięcy). W przyszłości procedura będzie musiała być powtarzana co 3-5 lat.
Wapnowanie terenu najlepiej wykonać 1-2 lata przed sadzeniem malin
Najlepiej sadzić maliny w obszarach, w których w zeszłym roku rosły rośliny strączkowe i zboża, koperek, czosnek, buraki, marchew i łubin. Unikaj sadzenia malin po pomidorach, truskawkach, ziemniakach, papryce i bakłażanie, ponieważ zwiększa to prawdopodobieństwo rozwoju chorób. Wybierz dobrze oświetlone obszary chronione przed podmuchami zimnego wiatru do lądowania.
Sadzonki wybierają średnie, z dwoma do trzech krótkich pędów (im większy krzew, tym trudniej przenosi przeszczep) i kilka silnych korzeni. Na pędach i liściach nie powinno być śladów uszkodzeń mechanicznych, oznak choroby i szkodników. Aby chronić sadzonki przed więdnięciem Verticillus, przed sadzeniem ich korzenie są traktowane Agat 25K, zgodnie z instrukcjami producenta. Dobrze jest również namaczać system korzeniowy przez 6-8 godzin w roztworze Kornevina - to stymuluje tworzenie korzeni i chroni maliny przed chorobami grzybiczymi.
Sadzonki malin powinny być średniej wielkości, z dwoma do trzech krótkich pędów
Jak sadzić odmiany malin Bryansk
Właściwe lądowanie jest kluczem do dbania o każdą uprawę. Briańsk nie nakłada żadnych indywidualnych wymagań, jest sadzony zgodnie ze standardowym schematem. Możesz sadzić maliny zarówno w osobnych krzakach, jak i w okopach - zależy to od preferencji ogrodnika. W pierwszym przypadku lądowanie wygląda następująco:
- Wiosną, po stopieniu ostatniego śniegu, dla każdego krzaka wykop otwór o wymiarach 50 x 40 x 40 cm, a odstęp między otworami wynosi co najmniej 50 cm, a odstęp między rzędami co najmniej 150 cm.
- Przygotuj dla każdej sadzonki żyzną mieszankę 10 kg kompostu lub gnijącego obornika, 400 gramów popiołu, 100 gramów superfosfatu, 50 gramów siarczanu potasu i wierzchnią warstwę wykopanej gleby.
- Wlej warstwę mieszanki składników odżywczych do dołu i umieść sadzonkę na górze, aby zastępczy pąk znajdował się nieco poniżej poziomu gruntu. Ostrożnie rozprowadź korzenie i posyp je resztą mieszanki składników odżywczych.
Podczas sadzenia ważne jest, aby nerka zastępcza znajdowała się nieco poniżej poziomu gruntu, ponieważ wyrosnie z niej nowy pęd zamiast płodnego (nazywa się to pędem zastępczym)
- Dobrze zagęścić glebę w pobliżu posadzonego krzaka, zrobić płytką dziurę i podlać roślinę 5-7 litrami wody.
- Ściółkę sadzonki należy ściszyć liśćmi, próchnicą lub zgniłą słomą i przyciąć roślinę na wysokości 30 cm.
Ściółkowanie zmniejsza parowanie wilgoci i hamuje wzrost chwastów
Niektórzy ogrodnicy zalecają usunięcie wszystkich liści po posadzeniu, aby ułatwić ukorzenienie się rośliny.
Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, a następnie około 1,5 miesiąca przed nim, wykop działkę na głębokość 25 cm.W tym samym czasie zapłodnij: na każdy metr kwadratowy potrzebujesz 2-3 wiadra próchnicy, 200-400 gramów superfosfatu i 100-200 gramów siarczanu potas Ta procedura pozwoli na obejście kolejnych 5 lat bez nawożenia fosforem i potasem. Dalsze działania są podobne do sadzenia wiosennego, z wyjątkiem drugiego punktu - ponieważ miejsce jest w pełni karmione z góry, nawozy nie są dodawane do samych studni.
Jeśli planujesz hodować maliny w okopie, musisz posadzić je trochę inaczej:
- Na miejscu wykopane są rowy o głębokości około 60 cm i szerokości 120 cm, oddzielające górną warstwę gleby od dna. Odległość między rzędami wynosi co najmniej 1,5 metra.
Aby sadzić maliny w rzędach, wykopuje się rowy w obszarze o szerokości 1,2 mi głębokości 60 cm
- Dno okopów pokryte jest dziesięciocentymetrową organiczną poduszką - gnijący obornik, resztki roślin, opadłe liście.
- Glebę miesza się z nawozami (wiadro gnijącego obornika, pół wiadra piasku, jedna trzecia wiadra obornika z kurczaka, szklanka mocznika i pół szklanki nawozów potasowych i fosforowych na metr).
- Rowy są wypełnione żyzną mieszanką, po czym umieszcza się w nich krzewy malin, przestrzegając między nimi odległości 50 cm, a następnie podlewa się rośliny. Dolna warstwa gleby usunięta z dołu jest mieszana z piaskiem i próchnicą, a rowy są całkowicie pokryte.
Wideo: jak sadzić maliny
Subtelności opieki
Troska o maliny odmiany Bryansk odbywa się zgodnie z następującymi zasadami rolnymi:
- Jeśli maliny są sadzone w rzędach, najbardziej wskazane jest zbudowanie podparcia, czyli kraty. Wiosną wykopuje się co najmniej 1,5 metra wysokości palików wzdłuż krawędzi stanowiska i ciągnie się między nimi dwa rzędy drutu na wysokości 60-70 cm i 120 cm. Jeśli teren jest duży, dodatkowe kołki należy wbić w ziemię co 5 metrów, aby uniknąć zwisania drutu. Pędy mają wachlarza wspierającego i wzmacniającego. Dwa lata później do kraty dodawane są jeszcze dwa rzędy drutu - na wysokości 30 cm i 150 cm Między innymi tak wzmocnione maliny są o wiele łatwiejsze w utrzymaniu.
Aby zapobiec łamaniu się gałęzi malin podmuchami wiatru i ciężarem plonu, możesz przymocować je do kraty
- Rośliny rzadko są podlewane, ale ziemia jest mokra o co najmniej 30-40 cm Z reguły na jeden dorosły krzak zużywa się 7-8 litrów wody. Pierwsze podlewanie odbywa się pod koniec maja, następne - w drugiej dekadzie czerwca. Podczas dojrzewania owoców maliny potrzebują kolejnych dwóch lub trzech podlewań, a po raz ostatni rośliny są podlewane pod koniec owocowania. Jeśli pogoda jest bardzo gorąca, bez naturalnych opadów, maliny należy podlewać co tydzień; jeśli jest deszczowo, nie ma potrzeby sztucznego nawilżania. Nie używaj zimnej wody do nawadniania i unikaj zalewania liści - może to spowodować rozwój grzybów.
- W ostatniej dekadzie marca - na początku kwietnia maliny są karmione azotem (5 gramów mocznika i łopata krowiego obornika są hodowane w 10 litrach wody).
- Aby stymulować owocowanie, przycinanie powinno odbywać się wczesną wiosną. Silne, dobrze rozwinięte gałęzie są skracane o 15-20 cm, a słabe, chore i zamrożone gałęzie są całkowicie usuwane. Przycięte pędy palą się.
Aby maliny obficie owocowały, przycinanie musi odbywać się wiosną
- Szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegawcze. Przed pączkiem musisz oczyścić krzewy z martwych pędów, usunąć resztki zeszłorocznych liści i potraktować rośliny 1% płynem Bordeaux. Aby zapobiec pojawieniu się przędziorków, maliny spryskuje się Cumulus lub Karbofos przed kwitnieniem. Actellik i Fufanon są stosowane do ochrony roślin przed szkodnikami, a Topaz służy do ochrony przed mączniakiem prawdziwym. Jeśli jednak na krzakach pojawią się szkodniki lub oznaki jakiejkolwiek choroby, konieczne jest przeprowadzenie leczenia odpowiednimi lekami zgodnie z instrukcjami producenta.
- Chwasty należy usunąć między rzędami, aby nie wyciągały użytecznych elementów z gleby i nie powodowały rozwoju grzybów.
- Okresowo konieczne jest poluzowanie gleby w pobliżu krzaków, a następnie ściółkowanie jej za pomocą słomy, próchnicy, zmiażdżonej kory lub igieł.
- Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się malin na dziedzińcu, robią ogrodzenie wokół maliny, na przykład wbijają żelazne blachy w ziemię.
- Jesienią stara ściółka jest usuwana i palona, a następnie wykonuje się płytkie kopanie gleby. Jeśli od sadzenia minęło ponad pięć lat, nawożenie potasowo-fosforowe stosuje się do gleby - 60 g superfosfatu i 40 g soli potasowej na każdą roślinę. Nawozów zawierających azot nie można stosować jesienią.
- Kiedy maliny kończą wydawanie owoców, kroją je ponownie, usuwając suche i chore pędy. Cięte gałęzie są spalane.
- Chociaż odmiana Bryansk charakteryzuje się wysoką odpornością na zimę i może wytrzymać mrozy bez schronienia, lepiej nie ryzykować i zapewnić malinom niezawodną ochronę. Późną jesienią liście usuwa się z pędów, przesuwając je dłonią w rękawicy od dołu do góry (ale nie odwrotnie, aby nie uszkodzić pąków), a następnie gałęzie przechyla się na ziemię i mocuje do dolnej kraty z drutu. Następnie maliny są pokryte spanbondem lub innym materiałem pokrywającym.
Maliny wygięte w łuk, a związane pędy pokryte są spanbondem dla ochrony przed mrozem
Tabela: Choroba Malinowa
| Choroba | Objawy | Metody walki |
| Antracnoza | Choroba grzybicza antraknoza objawia się w postaci pojedynczych plam o szaro-białym odcieniu z fioletową obwódką na łodydze malin. Liście wysychają, w dotkniętym obszarze tkanka wysycha i wypada. |
|
| Fioletowe plamienie | Ta choroba rozprzestrzenia się przez grzyb zarodników. Grzyb wpływa na pąki, łodygi, liście, maliny. Początkowo obszar dotknięty chorobą ma jasnofioletowy kolor z czarnymi kropkami pośrodku (często w punktach przymocowania liści). Łodyga krzaka jest stopniowo niszczona, pojawiają się pęknięcia, maliny wysychają, dotknięty obszar nabiera czerwono-brązowego koloru. | Na początku wzrostu tegorocznych pędów, dwa tygodnie przed kwitnieniem i po zbiorach, spryskuje się je roztworami zawierającymi miedź: 1% płyn Bordeaux (10 g na 1 litr wody), HOM zgodnie z tabelą na opakowaniu. |
| Białe plamienie (septoria) | Grzybicza choroba malin jest powszechna. Dotknięte są liście i łodygi krzaków. Na liściach pojawiają się brązowawe plamy o wielkości do 3 mm. Z czasem plamy stają się białe, tworząc brązowe frędzle. W okresie sporulacji zauważalne są czarne kropki. Na łodygach w środkowej części pędów, w pobliżu pąków, pojawiają się białawe plamy z tymi samymi czarnymi kropkami, kora pęka. | Środki kontrolne są takie same jak w przypadku innych chorób grzybiczych: przerzedzanie nasadzeń, leczenie roztworami zawierającymi miedź. |
| Wrzodziejące plamienie | Choroba grzybicza. Na dotkniętych łodygach wzdłuż ich długości wyrastają brązowe plamy o rozmytym kształcie. Na plamach pojawiają się czarne wypukłe formacje, które rozpylają szare zarodniki. Materiał szybko się rozpada, a plamy stają się luźne, nasiąknięte. Choroba rozwija się przy wysokiej wilgotności. | |
| Rdza | Choroba grzybicza jest powszechna. Wpływa na pędy i liście krzewów malin. Wiosną na wierzchołkach liści pojawiają się małe żółte podkładki grzybowe. W lecie spód liści pokrywa się najpierw pomarańczą, a następnie ciemnymi podkładkami grzyba. W ciemnych poduszkach zarodniki zimują na latających liściach. W wilgotnych warunkach choroba rozwija się do późnej jesieni. | Środki kontroli są takie same jak w przypadku wszystkich chorób grzybiczych: przerzedzanie nasadzeń, leczenie fungicydami zawierającymi miedź. Słabo dotknięte pędy można skrócić. |
| Bakteryjny rak korzenia | Choroba nie jest wykrywana natychmiast. Na początku maliny spowalniają wzrost, a następnie tracą smak - jagody stają się świeże. Możesz wykryć chorobę, przesadzając krzaki. W tym przypadku na kłączu, podstawie pędów lub korzeniach można zobaczyć guza o wielkości do 5 cm Przyczyną może być alkaliczna reakcja glebowa lub przedłużona uprawa malin w jednym miejscu. | Zaleca się po 3-5 latach zmienić miejsce sadzenia krzewów, aw przypadku infekcji dezynfekować korzenie. Na 10 l wody pobiera się 100 g siarczanu miedzi i zanurza się w niej korzenie na 5-10 minut. |
| Miotła Wiedźmy | Bardzo złożona choroba wirusowa, która jest prawie nieuleczalna. Wirusy rozprzestrzeniają się przez rany zadane przez niesterylne narzędzie, przez ukąszenia ssących owadów, pędy korzeni. Wiele cienkich pędów pojawia się z korzenia krzaka, krzak rośnie. Z czasem pędy rosną niżej, osiągając zaledwie 15-20 cm wzrostu. Liście są również znacznie mniejsze. Chore krzewy stopniowo przestają owocować. | Musisz monitorować kolonie mrówek - mszyc. Uszkodzone krzaki należy wykorzenić i spalić. |
| Malinowa mozaika | Na pędach liście są nakrapiane naprzemiennie jasnymi i ciemnozielonymi plamami. Liście są asymetryczne, bulwiaste. Choroba objawia się silnie na początku lata, a także pod koniec sezonu wegetacyjnego, późną jesienią. Owocowanie w dotkniętych krzakach jest zmniejszone, jagody są bez smaku i twarde. Młode pędy degenerują się - stają się z małymi pomarszczonymi liśćmi i stają się cieńsze. Wirusy rozprzestrzeniają się przez rany zadane przez niesterylne narzędzie, przez ukąszenia ssących owadów, pędy korzeni. |
Tabela: Zwykłe szkodniki malinowe
| Szkodnik | Objawy uszkodzenia | Środki kontroli |
| Mucha malinowa | Klęskę można określić przez zwiędłe i lekko pochylone wierzchołki młodych pędów. Jeśli pociągniesz za dotknięty wierzchołek, odpadnie bez większego wysiłku. Na pozostałym konopie widoczna jest od razu okrągła ścieżka gąsienicy, w której można zauważyć samego szkodnika. To on powoduje główną szkodę dla rośliny. Następnie końcówka dotkniętego pędu czernieje, zanika i stopniowo umiera. Larwa stopniowo schodzi do podstawy pędu, wynurza się z niego, zagłębia w ziemi i tam hibernuje. W maju rozpoczyna się masowy lot dorosłych. Samica składa jedno jajko na szczycie młodych pędów. Tydzień później rodzi się nowa larwa, która nadal niszczy roślinę. |
|
| Chrząszcz Malinowy | Szkodniki gryzą dziury w pąkach i zjadają ich zawartość, a na liściach gryzą tkankę między żyłami. Następnie samice składają jaja na kwiatku u podstawy jajnika. Po 10 dniach rodzą się larwy, spędzają 3 dni na zewnątrz, a następnie żywią się pojemnikiem i jagodami. Na pędach nie owocujących na pojawienie się chrząszcza malinowego wskazuje liczne uszkodzenia liści. Na pędach owocujących szkodniki można znaleźć w pąkach, a ich larwy w jagodach podczas zbiorów. |
|
| Ucieczka muszki malinowej żółci | Aby wykryć muszki żółciowe na młodych pędach, konieczne jest zdjęcie krawędzi w miejscach pękania kory. Larwy zwykle się tam znajdują. Szczególnie ważne jest, aby przy zakupie materiału do sadzenia zwracać uwagę na pękanie kory i obecność larw, aby nie wprowadzić szkodników do malin. Larwy hibernują w górnej warstwie u podstawy pędu. Pierwszy lot obserwuje się w drugiej połowie maja. Samica składa jaja pod korą młodych pędów: postrzępione, skaleczenia, rany i pęknięcia. Po tygodniu pojawiają się białe larwy, które z wiekiem stają się różowe, potem pomarańczowe, a po 2 tygodniach wchodzą do ziemi i wychowują u podstawy buszu. Odejście nowego pokolenia i składanie jaj następuje 3 tygodnie po porodzie. | Aby zapobiec uszkodzeniu malin przez muszki żółciowe, należy kupić odmiany najbardziej odporne na tego szkodnika. Musisz sadzić tylko zdrowy materiał do sadzenia, a co najważniejsze, młode rośliny bez części nadziemnej, to znaczy tylko kłącza lub sadzonki korzeni. Obróbka chemiczna tego szkodnika jest nieskuteczna. |
| Malinowa muszka żółciowa | Najbardziej aktywny lot tego szkodnika ma miejsce w okresie masowego kwitnienia. Samice składają 8-15 jaj w dolnej części młodego pędu, do którego wnikają urodzone pomarańczowo-żółte gąsienice. Po 3-4 tygodniach na pędzie tworzą się wzdęcia, w których szkodnik zwykle hibernuje. To właśnie z tego wzdęcia już jesienią można łatwo dowiedzieć się o infekcji rośliny. | Jesienią uszkodzone pędy należy wyciąć tuż poniżej obrzęku i zniszczyć. Jeśli jest wystarczająco dużo zdrowych łodyg, uszkodzone można całkowicie usunąć. |
| Malinowa ćma nerkowa | Główna szkoda jest spowodowana przez larwy tego szkodnika, które podczas obrzęku nerek wnikają w nie, zjadając zawartość. Następnie larwy wgryzają się w rdzeń łodygi i tam wychowują. Uszkodzona nerka umiera, a łodyga pozostaje jałowa, ponieważ prawie każda nerka zawiera szkodnika. W okresie kwitnienia pojawiają się ciemnobrązowe motyle z żółtymi plamami na przednich skrzydłach. Składają jaja - po jednym na kwiat. Nowe gąsienice żywią się owocami, a następnie schodzą w dół łodygi, przełączają się na pędy, wnikają w pęknięcia kory na wysokości 30 cm od ziemi i zimą w białych kokonach. Pojawienie się tego malinowego szkodnika można wykryć wiosną dzięki pędom, które rozpoczęły i przerwały ich rozwój. Jeśli złamiesz taką ucieczkę, gąsienica będzie w środku. |
|
| Malinowy Kleszcz | Dorośli zimują pod łuskami nerek i osiadają podczas ich kwitnienia. Szkodnik żyje na spodzie liści, które są pokryte bladozielonymi tłustymi plamami na górze. Do końca sierpnia, w temperaturze 11 ° C, kleszcze tracą mobilność i idą na zimę. |
|
| Pająk | Dorośli zimują w chwastach pod liśćmi i innymi odpadkami. W maju obserwuje się ich dystrybucję. Roztocza żyją na dolnej stronie liści, oplatając je cienką siecią pajęczyn. Osłabione rośliny są bardziej podatne na uszkodzenia. Należy pamiętać, że najintensywniej kleszcze osiadają przy suchej pogodzie. | Jeśli szkodnik rozprzestrzenił się w ubiegłym roku, krzaki należy spryskać roztworem Fufanon przed kwitnieniem i po owocowaniu (stężenie jest takie samo jak w przypadku roztoczy malinowych). |
| Mszyce | W środkowym pasie Rosji wspólne są dwa gatunki tego szkodnika - liść i pęd. Mszyce żyją w małych grupach lub, przeciwnie, w dużych koloniach. Mszyca jest bardzo niebezpieczna, ponieważ jest nosicielem chorób wirusowych. | Przeciw mszycom konieczne jest przeprowadzenie obróbki chemicznej przed kwitnieniem i po zbiorach. Krzewy spryskuje się albo Fufanonem (10 ml na 10 l wody, natężenie przepływu - 2 l na 10 krzewów), Actellik (15 ml na 10 l wody, natężenie przepływu - 1,5 l na 10 m2) lub Intavir (1 tabletka na 10 l wody, zużycie - 1,5 l na 10 m2). |
| Truskawkowy Zwijacz Malinowy | Szaro-czarny błąd. Chrząszcze są bardzo żarłoczne, szczególnie niszczą młode liście, gryzą łodygi kwiatów, kwiaty szybko ciemnieją i opadają. Samice składają jaja w pąkach. Pojawiające się larwy zjadają część kwiatu i potomstwo. Łatwo je znaleźć: jeśli złamiesz suszący pączek, będzie on zawierał bardzo małą beznogi larwę białego koloru z żółtą głową. Od drugiej dekady lipca młode chrząszcze wyłaniają się z larw potomnych, które uszkadzają liście. Na zimę robaki chowają się pod opadłymi liśćmi i bryłami ziemi. |
|
Wideo: Zasady malin
Odmiana malinowa Bryanskaya jest jedną z najbardziej bezpretensjonalnych, może rosnąć w prawie każdym klimacie. Prawidłowo sadząc rośliny i zapewniając im właściwą opiekę, otrzymasz obfite zbiory pysznych i pachnących jagód.
