Jeśli chcesz wyhodować pomidory Perseus na swojej stronie, zapoznaj się z głównymi cechami tej odmiany.
Historia hodowli
Ojczyzną pomidorów Perseusza jest Mołdawia. Zostały wycofane pod koniec XIX wieku.
Odmiana pomidora "Perseusz": opis, cechy, zdjęcie
Odmiana pomidora Perseus odnosi się do wyznaczających odmian śródokresowych.
W wysokości, krzewy tej rośliny zwykle osiągają od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu centymetrów, nie tworzą łodygi.
W przypadku krzewów charakteryzuje się dobrą podszewką, a pierwszy kwiatostan zwykle znajduje się powyżej szóstego siódmego liścia.
Pomidory Perseus są odporne na fuzariozę, alternarię, antraknozę i wirus mozaiki tytoniu. Mogą być uprawiane na zewnątrz i w szklarniach foliowych.
Opis płodu
- Owoce tego typu pomidorów są zaokrąglone;
- ciężar jednego owocu wynosi od stu dziesięciu do stu osiemdziesięciu gramów;
- Są pokryte gęstą czerwoną skórą, a w pobliżu łodygi znajdują się małe zielone plamki;
- Owoce mają przyjemny smak i dobre cechy handlowe;
- Transport jest dobrze tolerowany. Pomidory te są przechowywane przez długi czas, dzięki czemu mogą być transportowane na duże odległości.
- Liczba komór w tych owocach wynosi od pięciu do siedmiu, a zawartość suchej masy jest raczej niska.
Owoce tych pomidorów można jeść świeże i puszkowane.
Zdjęcie pomidora Persey:
Zalety i wady
Główne zalety pomidorów Perseus można nazwać:
- Odporność na ciepło;
- Przenośność;
- Duże owoce;
- Dobry smak owoców;
- Odporność na choroby.
Wady tego rodzaju pomidorów prawie nie ma, więc jest ulubieńcem wielu rolników ciężarówek.
Odmiana pomidora Perseus wyróżnia się dobrą wydajnością. Z jednego metra kwadratowego sadzenia zbiera się od sześciu do ośmiu kilogramów owoców.
Owoce powstają szybko i dojrzewają niemal jednocześnie.
Osobliwości rosnące
Pomidory Perseusz mogą być uprawiane praktycznie w każdym regionie Rosji, a także w Mołdawii, Białorusi i na Ukrainie.
Ta termofilna kultura jest zwykle hodowana w otwartym terenie przez siew lub sadzonki. Aby uzyskać sadzonki, nasiona powinny być wysiewane w okresie od 1 do 10 marca w doniczkach mierzących od dziesięciu do dziesięciu centymetrów napełnionych mieszanką składników odżywczych.
Po upływie pięćdziesięciu pięciu lub sześćdziesięciu dni sadzonki sadzi się w ogrodzie. Zwykle dzieje się to w drugiej dekadzie maja.
Jeśli chcesz uzyskać wczesny plon, posadź sadzonki na łóżkach na początku maja i przykryj folią, aż stanie się cieplejsza na ulicy.
Najlepiej jest uprawiać te pomidory w gliniastej glebie wzbogaconej nawozami organicznymi. Do lądowania należy wybrać słoneczne miejsce, chronione przed silnym wiatrem.
Choroby i szkodniki
Pomidory Perseusz wykazują wysoką odporność na wiele chorób. Aby chronić rośliny w jak największym stopniu, po pięciu do sześciu dni po posadzeniu, traktować je roztworem nadmanganianu potasu, a przed kwitnieniem przeprowadzić natryskiwanie zapobiegawcze preparatami grzybobójczymi.
Spróbuj rozwijać odmiany pomidorów Perseus, a Twoja rodzina będzie cieszyć się przez całe lato, delektując się smacznymi i zdrowymi pomidorami.
