Briofillum to soczysta bylina, która należy do rodziny Crassulaceae. Od dawna rozprzestrzenił się na całym świecie z Afryki Południowej i Madagaskaru. Rodzaj jest bardzo różnorodny i słynie z właściwości leczniczych. Popularnie roślina jest lepiej znana jako Kalanchoe briophillum. Ta roślina jest bardzo wytrwała i bezpretensjonalna, ozdabia dom pięknymi kwiatami i jasną zielenią. Kwiaciarnie kochają go za łatwą pielęgnację i piękny wygląd.
Opis botaniczny
Kilka dekad temu rodzaj Briofillum został oddzielony od Kalanchoe i jest teraz niezależnym przedstawicielem rodziny Crassulaceae z 25 gatunkami. Roślina ma rozgałęzioną łodygę i osiąga wysokość 50-150 cm, która stopniowo usztywnia się w dolnej części i zmienia kolor na jasnobrązowy. Reszta pędów ma czerwonawo-zielony kolor.
Rośliny są sukulentami i wyróżniają się mięsistymi, soczystymi liśćmi na krótkim ogonku. Ostrza liści owalne z ząbkowanym marginesem. Najczęściej liście są pomalowane na ciemnozielony, ale są szarawe lub różnorodne odmiany.
Roślina briofillum nazywana jest żyworodna ze względu na jej zdolność do tworzenia pąków z młodymi roślinami na krawędziach liści. Dojrzałe dzieci mają już własne korzenie powietrzne i odpadają od najmniejszego drżenia. Po wystawieniu na wilgotną glebę młody mszak natychmiast zaczyna rosnąć.
Dorosła roślina w wieku dwóch lat tworzy gęsty kwiatostan w postaci wiechy. Okres kwitnienia przypada na luty lub marzec. Pąki są małe, białe, różowe lub czerwone. Każdy kwiat ma kształt miniaturowego dzwonu z wydłużoną rurką. Po wyschnięciu kwiatostanów małe łodygi pokryte czterema listkami pozostają na łodygach.
Właściwości lecznicze
Briofillum ma właściwości lecznicze. Najbardziej wyraźne są u mszaka cirrus. Sok uzyskany z młodych pędów i liści ma właściwości bakteriobójcze. Służy do leczenia ran i zwalczania stanów zapalnych. Leki na jego bazie pomagają oczyścić rany z bakterii chorobotwórczych i martwych tkanek. Specjalne maści smarują wrzody i przetoki, a także szwy po interwencjach chirurgicznych.
W praktyce dentystycznej sok z mszycy lekarskiej stosuje się w leczeniu zapalenia dziąseł i przyzębia. W okulistyce do leczenia urazów rogówki.
Briofillum jest stosowany w homeopatii, z jego pomocą zwalczają choroby przewodu pokarmowego. Często sok z mszycy leczy przeziębienia. Na początkowym etapie roślina jest w stanie zastąpić antybiotyki. Sok jest wkraplany do kanałów nosowych, a gardło jest smarowane.
Znane jest zastosowanie ekstraktów z pędów mszycy lekarskiej w kosmetologii. Regularne stosowanie kremów i ekstraktów pomaga przywrócić elastyczność skóry i spowolnić proces starzenia.
Popularne odmiany
W rodzaju mszaka występują bardzo interesujące i odmienne osobniki. Z pewnością zainteresują ogrodników.
Cirrus bryophyllum. Wieloletnia roślina zimozielona, która dorasta do 1,5 m. Niebieskawe liście są przymocowane na krótkich ogonkach do rozgałęzionej, mięsistej łodygi. Wczesną wiosną na szczycie krzaka tworzy kwiatostan wiechy z małymi różowawymi kwiatami. Długość każdego pąka wynosi 2-3 cm.
Briofilum Degremona - roślina o szerokich, trójkątnych liściach, które gęsto pokrywają łodygę. Na wierzchu płyty liściowe są gładkie, ciemnozielone. Dolna powierzchnia arkusza pokryta jest brązowymi kreskami. Podczas kwitnienia tworzą się duże fioletowo-różowe kwiaty. Każdy pąk ma kształt wydłużonej rurki na łukowatej szypułce. Kwiatostan przypomina garść jasnych dzwonków.
Bouvard Briofillum. Roślina wyróżnia się cienkimi i długimi pędami (około 1 m), na których tworzą się wąskie, mięsiste liście. Pęd jest pomalowany na ciemnozielony, bagienny kolor i jest bardzo elastyczny, więc gatunek ten jest często uprawiany w wiszących doniczkach.
Briofillum rurkowe. Roślina jest nagim, mięsistym pędem pokrytym spiralą liści. Dzieci rosną na szczytach nierównych liści.
Briofillum Fedchenko. Roślina wyróżnia się płaskimi, zaokrąglonymi liśćmi o jasnozielonym kolorze. Pędy rozgałęziają się bardzo silnie, więc Kalanchoe tworzy gęsty krzak. Żółto-pomarańczowe kwiaty zbierają się w gęstym kwiatostanie nad zielonym kapeluszem krzaka.
Metody hodowlane
Dla tych, którzy już mają mszak, rozmnażanie tej rośliny nie powoduje trudności. Najwygodniejsze metody to:
- sadzonki;
- rootowanie dzieci.
Wystarczy, aby dzieci znalazły się w wilgotnej glebie i natychmiast zaczynają rosnąć, ponieważ na liściu matki pojawiają się małe korzenie. Cięte sadzonki można najpierw umieścić w wodzie, a po pojawieniu się korzeni posadzonych w ziemi. Możesz natychmiast posadzić cięty pęd w ziemi. Aby przyspieszyć tworzenie korzeni, możesz podlać glebę specjalnym stymulantem. Briofillum wyróżnia się przeżywalnością, często przypadkowo opadający liść zapuszcza korzenie i tworzy młodą roślinę.
Briofillum można rozmnażać przez wysiew nasion. Aby to zrobić, wiosną nasiona wysiewa się w wilgotnej, lekkiej glebie i pozostawia w świetle. Wkrótce pojawiają się pierwsze pędy, a zimą roślina jest tak silna, że zaczyna kwitnąć.
Zasady opieki
Briofillum to bardzo wytrwała i bezpretensjonalna roślina, więc początkujący hodowcy ją uwielbiają. Do sadzenia wybiera się mieszaninę gleby z następującymi składnikami:
- 20% gleby gliniastej;
- 20% kompostu;
- 40% powierzchni liści;
- 20% piasku.
Wióry z gliny lub cegły są układane na dnie garnka, aby zapewnić dobry drenaż.
Aby zachować zwarty krzew i bujne liście, należy umieścić go w oknie południowym lub wschodnim, gdzie roślina otrzyma wystarczającą ilość światła. Temperatura pokojowa jest świetna dla mszaków, ale zimą zaleca się umieszczenie jej w chłodnym miejscu o temperaturze + 15 ° C. Taki spadek wywołuje powstawanie pąków kwiatowych.
Bryophyllum należy ostrożnie podlewać, aby woda nie stagnowała u korzeni. Ta soczysta roślina łatwo zniesie niewielką suszę. Zimą wystarcza na ogół do zwilżenia gleby raz w tygodniu. Ostrożnie podlewaj glebę, aby płyn nie gromadził się na liściach. Nadmiar wilgoci na pędach prowadzi do powstania grzyba i uszkodzenia liści. Z tego samego powodu briofillum nie jest rozpylane.
Od wczesnej wiosny do końca jesieni Kalanchoe należy regularnie karmić. Kompleksy mineralne dla roślin kwitnących dodaje się dwa razy w miesiącu.
Briofillum rozciąga się w czasie, a dolna część łodyg jest odsłonięta. Używając przycinania, możesz stymulować pojawienie się nowych podstawowych procesów. Po 3-4 latach zaleca się odmłodzenie rośliny, która stopniowo traci swoją atrakcyjność.
Głównymi problemami mszycy są pleśń i gnicie. Rozwijają się w wilgotnej lub podmokłej glebie. Czasami w kątach liści osiada strup, wełnowiec lub mszyca. Przetwarzanie szkodników mydlanych lub chemicznych środków owadobójczych ratuje szkodniki.
