Csercis to krzew lub małe drzewo, którego gałęzie na wiosnę są całkowicie pokryte różowymi kwiatami. Taka urocza roślina zasługuje na zasiedlenie w każdym ogrodzie. Wśród ogrodników jego inne nazwy są popularne: drzewo Judasza, szkarłat.
Opis
Roślina należy do rodziny roślin strączkowych i jest rozpowszechniona we wschodniej i zachodniej części Morza Śródziemnego, w Chinach i Ameryce Północnej. Botanicy wyróżniają siedem głównych gatunków, które różnią się odpornością na mróz, wzrost, kolor kwiatów i strukturę.
Roślina wieloletnia żyje zwykle od 50 do 70 lat. Krzewy lub drzewa na zimę odrzucają liście. Ich maksymalna wysokość wynosi 18 m. Kora na starych gałęziach i pniu jest czarno-brązowa z małymi pęknięciami. Młodsze pędy mają oliwkowy lub szary kolor. Gałązki pierwszego roku są pomalowane na czerwonawe odcienie i mają gładką powierzchnię.
Proste jajowate liście mają gładkie krawędzie i wytłoczone żyły. Przymocowane do gałęzi za pomocą ogonków, ułożone są następnie w spiralę. Małe liniowe przylistki wypadają wcześnie. Kolor liści jest jasnozielony, do połowy lata lekko ciemnieje.
Jeszcze zanim kwitną liście, na pniu i gałęziach zauważalne są różowe pąki przyszłych kwiatów. Siedzą ciasno na korze lub w kątach liści. Kwitnienie trwa miesiąc, aż liście będą w pełni otwarte. Kwiaty o nieregularnym kształcie są zebrane w gęste kępki lub pędzle. Korona kwiatu przypomina małą ćmę, a kielich ma kształt otwartego dzwonu. Każdy kwiat ma 5 różowych lub fioletowych jasnych płatków, do kilkunastu krótkich pręcików i jeden krótki jajnik.
Po kwitnieniu na drzewie tworzą się duże strąki o długości do 10 cm, które zawierają od 4 do 7 owoców. Fasola jest owalna i płaska, ma błyszczącą powierzchnię.
Odmiany
W naszym kraju najczęstszymi rodzajami cercis są kanadyjskie i europejskie.
Csercis European inne bardzo dekoracyjne. Wiosną jego gałęzie prawie całkowicie zmieniają kolor na różowy z powodu obfitego kwitnienia. Roślina jest termofilna, nie toleruje długotrwałych przymrozków, dlatego nadaje się do uprawy w regionach południowych. Najczęściej rośnie w kształcie drzewa, ale ze względu na pędy korzeniowe może wyglądać jak duży krzew. Wysokość dorosłej rośliny może osiągnąć 10 m. Pień jest gruby, korona rozciąga się, liście są półkoliste. Jesienią liście stają się jaskrawożółte. Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, zanim liście kwitną i więdną po miesiącu. Kolor płatków jest jasnoróżowy.
Cercis kanadyjski bardziej powszechny w regionach północnych i jest odporny na silne mrozy. Drzewa są wyższe niż poprzednie gatunki i osiągają 12 m. Liście są duże, w kształcie serca, zielone powyżej i niebieskawe poniżej. Gładkie liście żółkną jesienią. Jasnoróżowe kwiaty są mniejsze niż odmiany europejskiej i nie pokrywają tak gęsto łodyg. Niemniej jednak gałęzie, a nawet pień pokryte są gęstymi wiązkami 5-8 kolorów. Kwitnienie rozpoczyna się nieco później i trwa do początku lata. Fasola dojrzewa w sierpniu i nie spada przez długi czas; niektóre z nich pozostają przez dwa lata. Gatunek ten ma dwie odmiany hybrydowe:
- biały
- frotte.
Tzercis chiński Jest to bardzo wysokie (do 15 m) drzewa o dużych liściach w kształcie serca. Roślina jest termofilna i nie toleruje mrozu. Jasne fioletowo-różowe kwiaty są zebrane w duże pęczki, które w maju sprawiają, że drzewo jest bardzo eleganckie.
Tsercis Griffith w przeciwieństwie do poprzednich gatunków, tworzy wysoki krzak ze sztywnymi pędami. Wysokość rośliny sięga 4 m. Liście są okrągłe, ciemnozielone, skórzaste. Kwiaty są zebrane w pędzle po 5-7 sztuk i mają różowo-fioletowy kolor. W klimacie umiarkowanym nie zimuje.
Tzercis western. Drzewa odporne na mróz charakteryzują się silnie rozgałęzioną koroną i jasnozielonymi liśćmi. W przeciwnym razie widok jest podobny do kanadyjskiego.
Nerka Cercis rozwija się w postaci dużego krzewu lub drzewa o maksymalnej wysokości 10 m. Roślina jest termofilna, różni się pod postacią kwiatostanów. Pąki są zbierane w małe opadające szczotki na skróconych szypułkach. Długość kwiatostanu wynosi około 10 cm, a kolor kwiatów jest jasno różowy. Liście są owalne, gładkie, ciemnozielone.
Torbiel Cercis mieszka w środkowej części Chin. Duże drzewo z ciemnozieloną koroną latem i żółtymi liśćmi jesienią. Wiosna kwitnie w kolorze fioletowym. Pąki są zbierane w duże szczotki, zarówno mocno osadzone na gałęziach i pniu, jak i opadające na krótkie szypułki.
Hodowla
Cercis rozmnaża się przez nakładanie warstw, sadzonki lub nasiona. Podczas rozmnażania nasion ziarna są wstępnie wertykalizowane, parzone lub przechowywane w roztworze kwasu siarkowego. Wynika to ze zbyt gęstej skorupy fasoli, która jest trudna do pokonania przez młode pędy. Nasiona wysiewa się bezpośrednio na otwartym terenie przed zimą, uprawy izoluje się torfem, opadłymi liśćmi, świerkowymi gałęziami. Odmiany kochające ciepło wykiełkują tylko wtedy, gdy temperatura powietrza w zimie nie spadnie poniżej + 3 ... + 5 ° C.
Aby uzyskać młodą roślinę z sadzonek, jesienią musisz wyciąć gęsty pęd w wieku 2-3 lat. Ważne jest, aby miał co najmniej 2-3 nerki. Powstały materiał bez leczenia wkrapla się w nowym miejscu w ogrodzie. Pogłęb sadzonki pod kątem 10-15 cm, nawet przed przymrozkami udaje im się zapuścić korzenie, więc mrozy się ich nie boją. Nawet jeśli górna część zamarza, z kłącza tworzy się nowa kiełek.
Na wysokich drzewach okresowo rosną pędy podstawowe z własnym korzeniem. Wiosną można je ostrożnie oddzielić i przesadzić w nowe miejsce.
Niezależnie od metody sadzenia konieczne jest ostrożne otaczanie młodych sadzonek, ponieważ są one bardzo wrażliwe na trudny klimat. Wraz z wiekiem ich wytrzymałość wzrośnie.
Rośnie
W przypadku rośliny lepiej jest wybrać dobrze oświetlone miejsce lub słaby półcień. Cercis preferuje gleby alkaliczne z wapnem, ważne jest, aby zapewnić dobry drenaż. Młode rośliny są natychmiast sadzone w stałym miejscu. Próbują ukończyć przeszczep w pierwszym roku, ponieważ system korzeniowy znacznie się pogłębia i łatwo go uszkodzić w przyszłości. Młode drzewa dają bardzo niewielki wzrost w pierwszych 3-4 latach życia. A w pierwszym i drugim roku pędy ziemi zwykle wysychają. Nie powinno to stanowić problemu.
Do końca trzeciego roku stałe pędy znajdują się zaledwie 20 cm od ziemi, ale po 2 latach roślina łatwo osiągnie 1-1,5 m wysokości.
Cercis ma wysoce rozwinięty system korzeniowy. Wchodzi głęboko w ziemię na 2 m, w promieniu do 8 m. Dzięki temu roślina otrzymuje wszystkie niezbędne substancje i wodę. Nie wymaga regularnego podlewania i nawozów. Tylko przy nadmiernie gorącej i suchej pogodzie ceratki wymagają podlewania. Drzewa i krzewy są odporne na choroby i nie cierpią z powodu szkodników. Czasami możliwe są ataki mszyc, z których insektycydy pomogą się pozbyć.
Użyj
Te kwitnące drzewa zaleca się do stosowania jako samodzielną dekorację w ogrodach lub parku. Ważne jest zachowanie rozsądnej odległości w nasadzeniach, aby korzenie i gałęzie mogły się swobodnie rozwijać. Roślina wygląda spektakularnie na tle drzew iglastych. Formy krzewów nadają się do tworzenia żywopłotów. Ze względu na obfite kwitnienie jest to dobra roślina miododajna. Liście Cercis zawierają korzystne flawonoidy, które pomagają zwalczać gruźlicę.
