Cedr syberyjski lub jak to się nazywa - Sosna syberyjska jest dużym drzewem szlachetnym o potężnej zimozielonej koronie. Geograficznie, to drzewo rośnie w zachodniej i wschodniej Syberii, na Uralu, znajduje się w północnych Chinach i Mongolii. Sosna syberyjska doskonale toleruje brak światła, dlatego jest uważana za drzewo tolerujące cień. Gleba preferuje dobre odwodnienie, dzięki czemu jest lekka w składzie, wilgotna piaszczysta i gliniasta.
W okresie suszy cedr syberyjski lubi silnie podlewać i natryskiwać młode korony wodą. Ogólnie rzecz biorąc, to niesamowite drzewo uważane jest za długowieczne, interesujące jest to, że do 80-letniego cedru syberyjskiego aktywnie odżywia się wilgocią z gleby, po 80 latach następuje proces odwrotny, oddaje go. Wysokość cedru syberyjskiego może sięgać czterdziestu pięciu metrów. Jeśli chodzi o długowieczność, drzewo może żyć do ośmiuset lat. Sosny syberyjskie są zwykle sadzone z sadzonkami, zasiew nasion jest również bardzo popularny.
Cedr syberyjski należy do wiecznie zielonych drzew sosnowej rodziny. Średnica pnia tego niesamowitego drzewa może sięgać dwóch metrów, są okazy o dużej średnicy.
Cedr syberyjski jest szczęśliwym posiadaczem gęstej pięknej korony, a czasem nawet kilku wierzchołków. Na pniu drzewa o szaro-brązowej barwie są grube sęki. Drzewa o bardziej zaawansowanym wieku pokryte są pękniętą korą, która wygląda na grubą łuskę. Igły cedru są miękkie, ciemnozielone i pokryte patyną koloru szarego. Długość igieł może osiągnąć 15 centymetrów, są one w pakiecie po pięć sztuk.
Cedr syberyjski można bezpiecznie przypisać do wolno rosnących gatunków drzew. Jego okres wegetacyjny jest bardzo krótki, nie dłuższy niż 50 dni w roku. Jeśli chodzi o system korzeniowy cedru, jest on bardzo interesujący i składa się z następujących elementów: krótka taproot (40-50 cm) z bocznymi korzeniami pełzającymi od niej, na końcach których są maleńkie włosy korzeniowe. Na tych włosach może rosnąć grzyb lub mikoryza. Jeśli warunki glebowe są korzystne, to znaczy, że jest lekki z dobrym systemem drenażowym, a następnie przy korzeniach korzeniowych potrzebne są do rozwoju wszystkie najpotężniejsze korzenie kotwi, które mają głębokość trzech metrów. To oni i tylne nogi odpowiadają za stabilność całego drzewa.
Szyszki i nasiona cedru syberyjskiego
Cedr syberyjski lub syberyjski słyną z "orzechów cedrowych", czyli z nasion. O tym bardziej szczegółowo. Cedr syberyjski należy do dwupiennych roślin jednopiennych. Samce i samice szyszek tego drzewa doskonale radzą sobie w tej samej przestrzeni życiowej. Samiec skoncentrowany u podstawy pędu, samica na wierzchołkach pędów wzrostu, w pobliżu wierzchołkowego pąka. Pędy są zapylane przez wiatr. Kształt nerek jest stożkowy.
Dojrzewające stożki mają bardzo duży rozmiar do piętnastu centymetrów, podczas gdy na szerokości mogą wzrosnąć do ośmiu centymetrów. Młode grudki mają purpurową barwę, stopniowo stają się brązowe z wiekiem i początkowo przypominają jajo w kształcie, a później przybierają kształt diamentu. Szyszki sosnowe są silnie skompresowane, aby w pełni dojrzałe potrzebują około piętnastu miesięcy.
Nasiona cedru syberyjskiego mają kształt jajowaty i mają dość duży rozmiar: półtora centymetra długości i centymetr szerokości, ich kolor jest ciemny, bliższy brązowi. Giganci zaczynają przynosić owoce w wieku około 60 lat, co jest zaskakujące, szczególnie w porównaniu z cyklem życia człowieka lub zwierzęcia.
Sadzenie i pielęgnacja cedru syberyjskiego
Możliwe jest hodowanie cedru syberyjskiego.Ta roślina potrzebuje silnej paszy z potasem. Ale azot w glebie jest szkodliwy dla rozwoju korzenia. W porównaniu do swoich braci iglastych i liściastych, młody cedr syberyjski nie wyróżnia się aktywnym wzrostem. Często sadzono cedr porośnięty osika, brzoza, świerk. Dlatego konieczne jest zrobienie "pielenia" na czas. Sadzenie cedrów najlepiej odbywa się na otwartych i oddalonych od jodeł, które uwielbiają osiadać w cieniu rozłożystych koron cedru.
Pod względem estetycznym cedry wyglądają wspaniale z brzozami, ale tutaj ważne jest, aby wziąć pod uwagę szkodliwy wpływ tego ostatniego na wzrost któregokolwiek z jego sąsiadów. Dlatego konieczne jest zachowanie odległości podczas sadzenia tych drzew w ogólnym zestawie.
Przed posadzeniem cedrów syberyjskich ważne jest, aby przygotować i obliczyć wszystko z góry. Lepiej jest wcześniej oznaczyć terytorium, aby zapewnić drzewom niezbędną powierzchnię, eksperci zalecają trzymanie się na odległość co najmniej 9 metrów.
Cedry syberyjskie bardzo dobrze rozmnażają się z sadzonkami, a najlepiej jest kupować te, które były uprawiane w pojemnikach. Sadzonki te wyróżniają się kompletnym, niezakłóconym systemem korzeniowym, biorą doskonały korzeń i aktywnie zaczynają rosnąć od następnego roku po posadzeniu.
Podczas przesadzania z pojemnika ważne jest, aby zwracać uwagę na korzenie.Często są bardzo poskręcane, muszą być dokładnie wyprostowane i umieszczone ze szczególną ostrożnością w otworze do lądowania, aby uniknąć skręcenia lub zgięcia. Jeśli podłoże jest zbyt ciężkie, musisz tam dodać piasek. Sadzonki nie potrzebują śmieci, ponieważ mogą w nich żyć pasożyty, które nie są przeciwne psuciu mikoryzy korzenia.
Cedr syberyjski wymaga ściółkowania gleby w celu utrzymania wysokiego poziomu płodności drzewa i zapewnienia naturalnej wentylacji i dotlenienia górnej warstwy. Chrząszcze ratują drzewo przed zamarzaniem w okresie niskich temperatur (zimą), zachowują wilgoć podczas uprawy cedru w lekkich, piaszczystych iłach. Mulcz jest dodawany co roku, aby aktywować wzrost przypadkowych korzeni, dzięki czemu drzewo zyskuje na wzroście.
Choroby syberyjskiego cedru i szkodników
Podobnie jak wiele gatunków drzew, cedr syberyjski nie jest odporny na pasożyty i szkodniki. Głównym źródłem zagrożenia dla młodych siewek cedru są korniki, w szczególności chalografy. Gdy tylko nadejdzie wiosenne ciepło, te nieznośne szkodniki latają razem z nim. Chalkografy szukają najsłabszego i najbardziej bolesnego syberyjskiego drzewa cedrowego i przechodzą do gryzienia przejść pod korą.Gdzie później samice składają jaja, z których wylęgają się larwy. W rezultacie umiera tkanka korowa drzewa, co może doprowadzić do śmierci całego drzewa. Tak więc dla hodowcy roślin ważne jest, aby nie przegapić momentu, w którym te owady rozpoczynają swoje wypady. Łatwo się nauczyć, że szkodnik osiadł na drzewie: dziury uformowane są na pniu drzewa kroplami żywicy, jak płacze cedr. Nie jest łatwo chronić drzewo przed tymi szkodnikami, lepiej powierzyć tę pracę specjalistom.
Potężne cedry są zagrożone z boku - Hermes Syberian. Ten szkodnik wysysa sok z drzewa, spowalnia wzrost i negatywnie wpływa na jakość dekoracyjną. Pasożyt ten jest niebezpieczny nie tylko dla sadzonek, ale także dla dojrzałych drzew. Zewnętrznie Hermes przypomina, jak zakrywają igły i kora drzewa. Hermetyczne białe włosy Hermesa stwarzają poważne trudności w radzeniu sobie z tym. Zapobiegają narkotykom w osiągnięciu celu - ciała owada, są jego naturalną obroną. Ciekawostką jest to, że nie tylko same owady są pokryte tymi puszystymi wzrostami, ale także jaja złożone przez samice. Tak więc, aby walczyć z tymi gadami, potrzebne są leki działające przez sok drzewa.
Oprócz szkodników owadzich, biedne cedry są podatne na choroby, które znacznie komplikują życie rośliny i mogą prowadzić do jej śmierci. Najczęstszą chorobą jest rdza igłowa. Pojawia się w ciepłych, mokrych porach roku. Ta choroba natychmiast przyciąga wzrok, jej cechami wyróżniającymi są pomarańczowo-żółte bąbelki na igłach, przypominające rdzawą barwę. Gdy dojrzewające bąbelki zamieniają się w proszek, który w rzeczywistości jest zarodnikiem grzybów atakujących igły. W wyniku takiego negatywnego działania igły zostają poplamione rdzawym kolorem i giną, odpadają. Aby zapobiec wystąpieniu tej choroby, zaleca się zorganizowanie pielenia pobliskiej okolicy z ostów i podbiału, a także innych przedstawicieli flory, na której rozwija się i przechodzi część cyklu życia rdzy iglastej.
Jeszcze jedną niebezpieczną infekcją dla syberyjskiej sosny jest powstawanie pęcherzy i rdzewienie. Szkodliwy pasożytniczy grzyb powoduje te rany i są one bardzo źle leczone. Aby uratować drzewo w sytuacji infekcji możliwe jest tylko w początkowej fazie. Dlatego, aby zapobiegać chorobom w sosnie syberyjskiej, konieczne jest stosowanie leków mających na celu wzmocnienie systemu korzeniowego i leków przeciwstresowych w odpowiednim czasie.
Tak więc, to potężne piękne drzewo, w istocie, jest małym dzieckiem, dla którego potrzebujesz oko i oko. Przy odpowiedniej opiece i opiece, drzewo to może zadowolić rodzinę od wielu pokoleń, ale warto. Cedry syberyjskie są potężnymi olbrzymami długowiecznych, stworzonych przez naturę, aby zadziwić ludzi swoim pięknem, artykułem i użytecznymi właściwościami więźniów w powietrzu obok nich, olejem wydobywanym z jego owoców, a same owoce niosą całą spiżarnię pożytecznych ważnych właściwości.
