Anemone lub anemone (Anemone) mają wiele rodzajów; w ogrodach hodowcy uprawiają zarówno dzikie, jak i kulturowe ukwiały. W kulturze popularnej w hodowli są trzy gatunki anemonów: koronowany anemon (A. coronaria), zawilec miękki (A. blanda), japoński anemon (A. japonica).
© Rasbak
Anemone lub Anemone (łaciasty Zawilec) - Rodzaj wieloletnich roślin zielnych, obejmujący około 120 gatunków kwiatów w rodzinie Buttercups (Ranunculaceae). Występują w północnych i południowych strefach temperatur. Te kwiaty są blisko spokrewnione z Prostrel, znaną jako Son-grass (Pulsatilla) i Liver Girl (Hepatica). Niektórzy botanicy obejmują oba te rodzaje w rodzaju anemonu.
Współczesna nazwa naukowa pochodzi od greki. Άνεμος - "wiatr". Być może dosłowne tłumaczenie imienia może oznaczać "córkę wiatrów". Prawdopodobnie nazwa została nadana roślinie z powodu jej wrażliwości na wiatr, nawet przy małych podmuchach, których duże płatki kwiatów zaczynają drżeć, a kwiaty kołyszą się na długich szypułkach. Wcześniej błędnie sądzono, że kwiaty rośliny, z powodu wiatru, mogą być zamknięte lub otwarte.
Ogrodnicy, aby odnosić się do roślin z rodzaju zwykle używają kalki z łaciny - Anemone.
Ze względu na podobieństwo zwierzęta morskie Morskich Anemonów (Actiniaria) są czasami nazywane ukwiałami morskimi.
Liście rosną od podstawy i mogą być proste, złożone lub połączone z liściem na łodydze.
Kwiatostany pojawiają się w okresie kwitnienia, pokryte od 2 do 9 parasoli lub pojedynczych kwiatów, które w zależności od gatunku rośliny mogą osiągać nawet 60 centymetrów wysokości.. Kwiaty są biseksualne i promieniście symetryczne. Anemony mają jaskrawe kolory, kolor jest różny u różnych gatunków.
Płatki nie są spadającymi owocami i mogą być białe, fioletowe, niebieskie, zielone, żółte, różowe lub czerwone. Owoce to nasiona
© Ulf Eliasson
Lądowanie
Wiosenne ukwiały kwitną przed drzewami i krzewami pokryte gęstym ulistnieniem. Dlatego anemony sadzi się w zacienionych i półcienistych miejscach. Te, z reguły, rośliny leśne pod koronami drzew i krzewów czują się świetnie. Anemony wyglądają pięknie na tle berberyjskich berberysów i iglic, podkreślając piękno ich delikatnych liści wiosennych. Są dobre w połączeniu z bratków, pierwiosnek i małych cebulek.
Wszystkie anemony preferują wilgotne gleby próchniczne. Ponadto konieczne jest utrzymywanie ziemi pod zawilcami aż do końca sezonu,nawet po więdnięciu pędów roślin. Anemony delikatne, niebieskie i skalne okresowo dodawane do mąki dolomitowej lub popiołu. Są mieszkańcami gór i lasów górskich, w przyrodzie rosną na glebach wapiennych.
Wiosenny ukwiał - wieloletnie rośliny zielne kłączowe. Wiele z nich rośnie szybko, tworząc rozległe gęste lub luźne zasłony. Jeśli taka kurtinka traci dekorację lub zaczyna tłumić sąsiadów, trzeba myśleć o transplantacji. Lepiej sadzić wszystkie gatunki w środku sezonu, podczas gdy gatunki efemerydowe jeszcze nie straciły liści. Ale jeśli to konieczne, jest to możliwe zarówno na początku, jak i w okresie kwitnienia.
Jednocześnie rośliny niekoniecznie są całkowicie wykopywane z ziemi - delikatny, niebieski, lute i zawilec anemonowy są łatwo rozmnażane przez kawałki kłącza z pąkami. Podczas sadzenia kłącza umieszcza się na głębokości 8-10 cm Anemone i anemon jaskiniowy mogą być rozmnażane przez części buszu i potomstwa. Sadząc te gatunki, upewnij się, że kołnierz korzeniowy pozostaje na poziomie gruntu. Po posadzeniu trzeba regularnie podlewać. Rośliny łatwo korzenią się w nowym miejscu.. Wszystkie te anemonowe rasy i siew nasion.Najlepiej siać je pod ziemią w zimie, ale jest to możliwe na wiosnę ze wstępnym zimnym rozwarstwieniem. Nasiona zazwyczaj kiełkują w ciągu 2-3 tygodni. Sadzonki rozwijają się dość szybko, kwitną z reguły w drugim roku.
© MathKnight
Lokalizacja
Do roślin cieniolubnych, dobrze rosnące tylko w cieniu, są rodzaje zawileców, związanych z ich pochodzeniem z lasami liściastymi, pod okapem którego króluje zmierzch, wilgotność i umiarkowane temperatury. Wszystkie one są efemerydami, czyli roślinami wczesnowiosennymi, które kwitną wiosną, a na początku lata już kończą swój sezon wegetacyjny. Są to anemon Ałtaj, Amur, elastyczny, gładki, gaj, lutikna, Radde, cień, Udi. Można je sadzić pod zamkniętymi koronami drzew po północnej stronie budynków.
Gatunki tolerujące cień. W miejscach zacienionych anemone rozwidla się, kanadyjczycy i lasy rosną wspaniale. Są to rośliny z jasnych lasów i polan leśnych. Rośnie dobrze pod baldachimem rzadkich drzew lub drzew z ażurową koroną (jarzębina, wiśnia, śliwka, rokitnik), po wschodniej stronie budynków. Hodowla tolerancyjna i anemonowa, której formy rodzicielskie są związane z lasami Azji Wschodniej.Ale na północy dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych iz lekkim cieniowaniem. W cieniu rosną zawilce długolistne, związane z pochodzeniem z lasami liściastymi: Ałtaj, Amur, elastyczny. Tutaj, po północnej stronie budynków, gdzie gleba nie wysycha i nie przegrzewa się, rosną najlepiej.
Gatunki fotofilne. Są to zawilce z obszarów śródziemnomorskich: zawilec apeninowy, kaukaski, castellowany, delikatny. W centralnej Rosji nie mają wystarczającej ilości światła słonecznego i ciepła, dlatego lepiej je uprawiać na południowych, jasnych zboczach. Alpejskie łąki i anemon rosną aktywniej na dobrze oświetlonych obszarach: długowłosych i narcystycznych kwiatach. Wszystkie rodzaje anemonu wymagają umiarkowanie wilgoci. Dobrze rosną w wilgotnych obszarach, ale zawsze z dobrym drenażem. Słabo toleruje stojącą wilgoć. Największe odporne na suszę anemony tuberkulinowe: korona, Apenina, kaukaska i delikatna. Dobrze tolerują tymczasowy brak zawilgoconego lasu i długowłosego lasu.
Ziemia
Cały zawilec, z wyjątkiem zawilca leśnego, wymaga normalnego wzrostu na luźnych, żyznych glebach.. Ponadto anemone Apennine, kaukaski, korona preferują gleby alkaliczne, a reszta dobrze rośnie na glebach lekko kwaśnych i obojętnych (pH 5-8). Anemone forest - jedna z niewielu roślin rosnących zwykle i kwitnących na ubogich glebach piaszczystych. Ale kwitnie również obficie i tworzy większe kwiaty na luźnych, żyznych glebach. Zawilec korzeniowy - widelec, kanadyjski, leśny - bardziej niż inny anemon żądający struktury gleby. Wolą gleby lekkie, piaszczyste lub torfowe, ale bez zastoju wilgoci. Do uprawy anemonu z bulwiastym kłączem gleba jest wapna, więc jego kwasowość (pH) wynosi około 7-8. W tym celu można również stosować popiół drzewny, który jest wprowadzany zarówno przed zasadzeniem bulw, jak i podczas uprawy roślin. W tym przypadku gleba posypana popiołem i lekko poluzowuje glebę. Anemone Hybrid preferuje luźną glebę, możesz być piaszczysta, ale bogatsza. Gatunek ten potrzebuje dodatkowego nawożenia i dobrze reaguje na stosowanie nawozów organicznych: gnilny obornik, kompost.
© Wildfeuer
Transplant
Najlepiej jest przesadzić ukwiał na wiosnę. Ta anemonowa hybryda, widelec, kanadyjski, las.W momencie pojawienia się pędów na powierzchni gleby, fragmenty korzeni z przypadkowymi pąkami i kiełkami są wykopywane i sadzone we właściwym miejscu na luźnej, żyznej glebie. Przeszczep jest również możliwy jesienią, na początku września, ale jest mniej pomyślny.
Pamiętaj, że tego typu przeszczepy nie podoba, a po nim dużo anemon umiera. Anemone hybrid transportuje szczególnie źle. Jednocześnie możliwe jest dzielenie i przesadzanie anemonów krótko-korzeniowych - długowłosych i narcystycznych kwitnących. Na wiosnę można sadzić bulwy anemonu po zimie przechowywania. Lato - jedyny możliwy czas na przeszczepy anemonowo-efemerydowych. Kończą kwitnienie w maju, a następnie w czerwcu i lipcu ich liście umierają. W tym czasie kłącze jest już odnowione w przyszłym roku. Jeśli weźmiesz działkę z kłączami z nerką i umieścisz ją we właściwym miejscu, wtedy masz gwarancję sukcesu. Głębokość sadzenia kłącza wynosi 2-5 cm, podczas przesadzania w tym czasie rośliny nie potrzebują podlewania, a wykopane kłącza nie boją się wysuszyć. Najważniejsze to nie przegapić momentu, w którym liście nie są całkowicie wysuszone, a rośliny nadal można zobaczyć. Później trudno jest znaleźć roślinność, która ukończyła roślinność.Posadzone w poprzednim lecie kwitną rośliny wiosną przyszłego roku.
Opieka
Lądowiska muszą być ściółkowane humusem lub luźnym torfem. Jeszcze lepiej jest mielić sadzenie opadłych liści drzew liściastych: dębu, lipy, klonu, jabłka. Do pewnego stopnia taka ściółka jest imitacją ściółki leśnej, która jest zawsze obecna w naturalnych siedliskach tych roślin. Jeśli zdecydujesz się wyhodować ukwiał koronowy w kroju, nawóz zostanie zastosowany w momencie pojawienia się pąków. Najlepiej jest stosować złożone nawozy mineralne. W zwykłych latach anemon nie potrzebuje podlewania. W czasie kwitnienia konieczne jest podlewanie tylko anemonu koronatycznego. Dlatego łóżka anemonu mogą być tworzone nawet tam, gdzie trudno jest je podlewać. Jesienią przykryj je kompostem lub nawozem. Rosnący anemon nie wiąże się z dużymi trudnościami i kosztami i jest dostępny dla wielu ogrodników.. Wyjątkiem jest anemon termofilny z bulwiastym kłączem: Apenina, kaukaski, delikatny.
Ale anemon jest szczególnie wrażliwy. Ten zawilec na zimę wymaga starannego schronienia, najlepiej lipy, dębu, klonu, jabłka. Bulwy najlepiej wykopać po zakończeniu sezonu wegetacyjnego.Najpierw suszy się je w temperaturze 20-25 ° C, a następnie umieszcza w jednej warstwie w pudełkach i przechowuje w ciepłym, wentylowanym pomieszczeniu do jesieni w temperaturze 15-20 ° C. Zimą do wiosny temperatura w schowku powinna wynosić 3-5 ° C. Bulwy są sadzone w ziemi lub jesienią w październiku lub wczesną wiosną bezpośrednio po stopieniu śniegu. Sadzenie odbywa się z całymi bulwami lub ich segmentami, ale zawsze z "okiem". Przed sadzeniem, szczególnie po przechowywaniu, bulwy moczone są przez 24 godziny w ciepłej wodzie. Głębokość sadzenia 5 cm, gleba jest płodna, stosuje się nawet gnijący nawóz, luźny, mokry.
© Σ64
Hodowla
Seed
Większość propagacji nasion anemonu jest trudna, szczególnie w kulturze. Zarodek w nasionach anemonu jest mały, słabo rozwinięty, więc kiełkują powoli, często tylko w 2-3 roku, ponieważ dla pełnego rozwoju nasiona potrzebują zmiany ciepłych i zimnych okresów. Jeśli anemon jest uprawiany w odpowiednich dla nich warunkach, wiele z nich tworzy samosiejki. Obfite samosiewienie pojawia się w warunkach Rosji Centralnej w prawie wszystkich typach efemerydów, z wyjątkiem Apenina, rasy białej i anemonu przetargowego. Ale niektórzy ogrodnicy z regionu moskiewskiego zaobserwowali pojawienie się samozasysania u tych gatunków.Jednak możliwe jest uzyskanie sadzonek anemonu w określonych warunkach. Najważniejsze - siać tylko świeżo zebrane nasiona. Należy to zrobić natychmiast po zebraniu nasion, w czerwcu-lipcu, u gatunków wcześnie kwitnących. Siać w pudełkach z luźną, żyzną glebą. Zakopuj skrzynki w ziemi w cieniu, aby uniknąć wysuszenia gleby. Przydatne jest pokrycie ziemi pociętymi gałęziami.
Możesz zasiać nasiona anemonu i przed zimą, także w zakopanych skrzynkach. Zastosowanie pudełek pozwala nie stracić pojedynczych sadzonek. Wysiane latem i zimą sadzonki pojawiają się wiosną przyszłego roku. Sadzonki ukwiałów długolistnych (Amur, Ałtaj, Gaj) w pierwszym roku życia tworzą mały kłącze z pączkiem odnowienia na szczycie. W kolejnych latach kłącza rośnie, coraz bardziej jak dorosły wyraźnie widoczne kłącza, rozgałęzienia. Po 5-9 latach początkowy kłącze umiera, pędy boczne są odizolowane. W ten sposób zachodzi naturalne rozmnażanie wegetatywne. Rozpad kłącza występuje latem, po obumieraniu części nadziemnej. Roczny wzrost kłączy o 3-4 cm, którego wzrost rozpoczyna się w maju w momencie kwitnienia,a do sierpnia, na szczycie kłącza, buduje się pączek pędu następnego roku. Cały kłącze pokrywa się przypadkowymi korzeniami, pogłębiając się do 10 cm, głębokość kłącza wynosi 3-5 cm, anemony nie tolerują wysuszenia gleby, jej zagęszczenia i zadawania siana.
Nasiona zawilca leśnego kiełkują najszybciej. Zasiane w lipcu bezpośrednio po dojrzewaniu, czasami tworzą sadzonki już we wrześniu tego roku. Świeżo zebrane ziarna anemonu wysiewa się w luźnym wilgotnym podłożu. Po wysianiu podłoże pokrywa się mchem lub materiałem pokrywającym, aby utrzymać wilgoć. Kiedy liście siewek wydają się suche, guzki są kopane i przechowywane w wentylowanym pomieszczeniu. Nasiona długowłosego ukwytu i zawilca narcyzów dojrzewają w lipcu-sierpniu. Muszą być również zasiane w pudełkach przed zimą, to jest w październiku-listopadzie. Sadzonki pojawiają się wiosną przyszłego roku.
We wszystkich typach nasion anemonu kiełkowanie jest niskie - 5-25%, ale uformowane sadzonki dobrze rosną z normalną wilgotnością, a większość z nich kwitnie w 2-3 roku. Sadzonki długowłosego anemonu i ukwieconego ukwieconego rozwijają się dłużej niż inne i kwitną na trzeci lub czwarty rok.
Wegetatywny
Najczęściej anemon rozprzestrzeniał się wegetatywnie: segmenty kłączy, podział krzewu i bulwy, odrosty korzeniowe.
Anemon z długim rozgałęzieniem wyraźnie widoczne kłącza pomnożyć jego segmentów. Są to anemon Ałtaj, Amur, elastyczny, gładki, gaj, lutikna, Radde, cień, Udi. Kiedy roślina się wykopuje, po zakończeniu kwitnienia kłącza rozpadają się na osobne segmenty. Każdy segment jest rocznym wzrostem. Powstaje przydomowy korzeń na odcinkach i pączkach regeneracji. W większości opisywanych gatunków anemonów, od lipca do sierpnia, już powstają pąki odnawiające, co zapewnia normalny wzrost i kwitnienie przeszczepionej rośliny na następny rok.
Anemone z bulwiastymi kłączami rozmnażają się przez podział bulw. Są to anemone Apennine, kaukaski, korona, delikatny. Każda część podzielonej bulwy powinna mieć nerkę, najlepiej 2-3, z segmentem bulwy. Podział bulw należy przeprowadzać w czasie, gdy rośliny znajdują się na końcu stanu spoczynku, czyli w okresie lipiec-sierpień.
Rozszczepiając krzak może rosnąć anemon z pionowym kłącza: długowłose i narcystyczne kwiaty. Najlepsze okresy to wczesna wiosna, początek odrostu pędów i koniec lata.Każda delenka powinna mieć 2-3 pąki odnawiające i odcinek kłącza. Posadzone na luźnej, żyznej glebie szybko się zapuszczają.
Anemony, zdolne do tworzenia pędów korzeniowych, rozmnażają potomstwo korzeni z odnowieniem nerki. Ten anemonowy widelec, hybrydowy, kanadyjski, las. Rozmnażanie odbywa się wczesną wiosną lub późnym latem. Potomstwo korzeniowe wyrasta z przypadkowych pąków znajdujących się na korzeniach. W anemonie są formowane w dużych ilościach pod koniec kwitnienia. Ale masowy materiał do sadzenia można uzyskać za pomocą sadzonek korzeniowych. Najlepsze wyniki uzyskuje się, jeśli szczepienie przeprowadza się w okresie, gdy roślina dopiero zaczyna rosnąć lub w okresie odpoczynku, pod koniec lata. Na wiosnę, na początku sezonu wegetacyjnego, korzenie rosną najsilniej. Ale nawet w tych kategoriach, przeżywalność sadzonek w zawilcach waha się od 30 do 50%. Najlepsze wyniki uzyskuje się wycinając zawilec leśny i kanadyjski anemon: wskaźnik przeżycia wynosi około 75%. Wczesną wiosną wykopano macicę, korzenie są myte i cięte w kołnierzu korzeniowym. Zakład maciczny można ponownie umieścić na miejscu, a roślina jest z reguły szybko ukorzeniona i przywrócona w okresie wegetacji.
Odcięte korzenie są przycinane na poszczególne sadzonki, ich długość powinna wynosić 5-6 cm. Zastosowanie stymulatorów wzrostu, zwłaszcza epiny, która przetwarza sadzonki, przyspiesza tworzenie korzeni. Następnie pokrojone sadzonki umieszcza się w doniczce wypełnionej luźnym podłożem. Podłoże składa się z mieszaniny torfowej z dodatkiem gliny i piasku. Podczas napełniania doniczki podłoże jest zagęszczane tak, aby jego krawędź znajdowała się 1-2 cm poniżej krawędzi doniczki. Takie podłoże chroni sadzonki przed wysychaniem, utrzymuje je we właściwej pozycji, utrzymuje prawidłową cyrkulację powietrza i, gdy zaczyna się wzrost, dostarcza niezbędnych składników odżywczych. Sadzonki są umieszczane w nim w odległości 3-4 cm od siebie. Końcówka cięcia powinna znajdować się na poziomie powierzchni podłoża. Następnie gleba jest ubita. Najlepsze lądowanie posypane piaskiem. Doniczki są umieszczane w szklarni lub zakopane w ziemi w cieniu i przykryte folią. Rzadko się go podlewa, aby sadzonki nie były zepsute. Podlewanie nasila się tylko wtedy, gdy pojawia się łodyga z zielonymi liśćmi. Dopiero wtedy u podstawy łodygi rozwijają się przypadkowe korzenie. Następnie film jest usuwany. W następnym roku roślinę można sadzić w ogrodzie kwiatowym.
© André Karwath
Gatunek
Zawilec rodzaju lub zawilec (Anemone) (z greckiego "anemos" - "wiatr") należy do rodziny jaskierów (Ranunculaceae) i obejmuje ponad 150 różnych gatunków.
Anemone tender (Anemone blanda) kwitnie na początku maja i kwitnie przez około trzy tygodnie. Ta roślina jest górzysta, obszar dystrybucji to Kaukaz, Bałkany i Azja Mniejsza. Preferuje żyzne wilgotne gleby wapienne. System korzeniowy anemone tender jest bezkształtnym bulwiastym kłączem. Od pędów jego górnej części na wiosnę rosną delikatne pędy o wysokości 15-20 cm z pięknie rozciętymi liśćmi. Na końcu każdej łodygi - "rumianek", pojedynczy koszyczek kwiatostanu o średnicy 7 cm. Krzew zakładu jest elegancki i przewiewny. Kwiaty głównego gatunku są niebiesko-fioletowe. Wytworzono kilkadziesiąt odmian o różnych kolorach kwiatów: "Charme" - różowy z białym środkiem, "White Splender" - biały, "Blue Shade" - niebieski.
Zawilec maślany (Anemone ranunculoides) rozpowszechnione w lekkich i wilgotnych lasach Eurazji. Jego system korzeniowy jest poziomym, pełzającym, silnie rozgałęzionym kłączem. Roślina powiększa się grubą zasłoną o wysokości 20-25 cm, a na końcach wdzięcznych szypułek znajduje się liść trzech odciętych palcami liści i jeden lub trzy jasnożółte kwiaty o średnicy do 3 cm, Terry z fioletowymi liśćmi są wprowadzane do ozdobnego ogrodu. Kwitnie w połowie maja.Czas kwitnienia - około trzech tygodni.
Blue Anemone (Anemone caerulea) pochodzący z gór Sajany i południa zachodniej Syberii. Kwitnie również w połowie maja i kwitnie przez dwa lub trzy tygodnie. Ma też pełzające poziome kłącze, ale roślina nie tworzy gęstych, ale bardziej luźnych zasłon o wysokości do 20 cm, w ciągu 3-4 lat jego powierzchnia może wzrosnąć do 30-40 cm średnicy. Proste szypułki noszą na końcu trzy rzeźbione liście palmate i pojedynczy miękki niebieski lub biały kwiat o średnicy 1,5-2 cm.
Anemone nemorosa (Anemone nemorosa) rozpowszechnione w całej strefie leśnej Europy. Ma wiele wspólnego z poprzednimi gatunkami. Te same kłącza, wysokość łodygi, struktura kwiatów i czas kwitnienia. W głównym gatunku występują białe kwiaty o średnicy 3-4 cm, rzadziej występują okazy ze śmietankowymi, zielonkawymi, różowymi lub bzowymi płatkami. W ozdobnej uprawie kwiatów występuje ponad trzy tuziny odmian o prostych i podwójnych kwiatach. Najczęściej spotykane z nich - biała odmiana frotte "Vestal". Odmiana "Robinsoniana" - roślina o kasztanowo-fioletowych łodygach i kwiatach o liliowo-różowym kolorze; `Blue Beauty` -z jasnoniebieskimi dużymi kwiatami i liśćmi koloru brązu. Anemone "Virescens" wygląda jak fantastyczny zielony kwiat, prawie nie ma obręczy, a jego płaty kielichowe są znacznie większe.
Anemone forest (Anemone sylvestris) odnosi się do pierwiosnków. Jego wysokość wynosi 20-50 cm, a obszar dystrybucji to północ Europy Zachodniej i Wschodniej, Syberia, u podnóża Krymu i Kaukazu. Ten gatunek lubi rosnąć w buszu i na skraju jasnych lasów. System korzeniowy to pionowy, dość potężny czarny kłącze. Podstawy liści na ogonkach do 20 cm długości rosną od korzeni przed wczesną wiosną. Pod koniec pierwszej dekady maja łodygi kwiatów o jednym lub dwóch dużych (do 5-6 cm średnicy) białych kwiatach są podnoszone z gniazd. Czasami tylna strona płatków ma lekko fioletowy odcień. Las anemonowy dobrze rośnie - na 3-4 lata jego krzew osiąga 25-30 cm średnicy. W zwykłych klombach trzeba kopać w ograniczniku na głębokość 20 cm, aby zatrzymać jego rozprzestrzenianie się. W kulturze ogrodniczej, las anemonowy wprowadził bardzo długo, począwszy od XIV wieku. Istnieje kilka odmian: "Wienerwald" i "Elise Feldman", grzech. Plena "z podwójnymi kwiatami," Fruhlingszauber "i" Macrantha "z dużymi kwiatami o średnicy do 8 cm.
Skalny anemon (Anemone rupestris) rzadko spotykane w ogrodach miłośników. Ten bardzo piękny widok pochodzi z Himalajów, gdzie rośnie na wysokości 2500-3500 m wśród krzewów i traw.Doświadczenia związane z rozwojem w regionie moskiewskim wykazały, że zawilec górski jest bezpretensjonalny i dbałość o niego nie jest trudna. System korzeniowy to wiązka korzeni wnikająca w glebę na głębokość 15 cm, od połowy maja z rozetek pojawiają się fioletowe szypułki o długości 20-30 cm, z których każdy ma nawet trzy duże kwiaty. Na białych płatkach z tyłu intensywnie rozkwitają atramentowo-purpurowe. Kwitnienie trwa około miesiąca. A potem wznoszą się wyrastające rozłogi, na których końcach formowane są młode rozetki. Jednak gatunek ten nie rozwija się bardzo aktywnie.
© Walter Siegmund
Choroby i szkodniki
Wpływa na nicienie z liści. W tym samym czasie na liściach pojawiają się żółtawobrązowe plamy, które później ciemnieją. Przy silnej porażce roślina umiera. Zniszcz silnie porażone rośliny, zastąp glebę w tym miejscu i zasiedlaj inne gatunki.
Używanie
Zawilce anemonowe są bardzo dobre w bukietach, do tego zwykle używają biało-białych odmian i gatunków. Anemone niebieski, dąb, Altai, lyutichnuyu używane w nasadzeń grupowych, tablice, w pobliżu krzewów, w zaroślach w pobliżu torów.
Zawilce delikatne, kaukaskie, korona doskonale łączy się z muscari, Scyllą, pierwiosnkiem i innymi gatunkami wcześnie kwitnącymi. Japoński anemon jest stosowany w mieszanych nasadzeniach z piwoniami, floksami i innymi dużymi bylinami.
© KENPEI
Anemones - wspaniała dekoracja ogrodu późnym latem i jesienią. Ze względu na ich piękno, długie kwitnienie i kolor, są roślinami uniwersalnymi. Jesienne zawilce wyglądają wspaniale na tle większości drzew i krzewów.
