Blewits lilovonogie (Lepista personata) zalicza się warunkowo jadalnych grzybów z rodzaju Clitocybe i Lepistö lub rodziny Ryadovkovye. U ludzi ten grzyb nazywa się syenozhka lub blueness.
Opis morfologiczny
Obecnie lilovonogoy blewits typowy dla tego rodzaju niebieskim macierzystych. owocnika jest dość duży i ma następujące cechy morfologiczne:
- Średnica nasadki mięsiste owoce ciało dorosły może osiągnąć 18-20 cm;
- czapka młodych grzybów jest półkulista;
- Osoby dorosłe i stare charakteryzują się wypukłe prostaty lub nieco utrudniona czapki z zawinięte falisty zakrzywionego kształtu;
- grzyb kapelusz pokrywa skórę gładką i błyszczącą krem-żółtawe zabarwienie z fioletowego zabarwienia;
- mięsista miazga ma wystarczającą gęstość;
- młode okazy charakteryzują się gęstą jasno-szaro-fioletową miazgą, która nie zmienia się podczas cięcia;
- więcej dorosłych owocników ma miękki, ochrowo-kremowy miąższ;
- smak i aromat są przyjemne, niezbyt wyraźne, z nutą delikatnego anyżu;
- Płytka jest często umieszczony cienki, ząb zwiększana lub zasadniczo wolne, od-biały lub jasno fioletowy barwienia śmietany, z purpurowym odcieniem;
- Gęsta łodyga ma cylindryczny kształt z pogrubieniem u podstawy;
- powierzchnia stopy jest gładka, z podłużnymi włóknami koloru liliowego;
- zabarwienie stóp młodych owocników jest jasne-liliowe, z wiekiem zmienia się w szarawo-liliowy.
Charakterystyczną różnica w blewits lilovonogoy takich gatunków jak blewits fioletowego, jest to, że miazga o białawym składanym słabo pierwsza czerwona, niebieski dostatecznie wolno. Grzyby, mięso, które przez obróbkę cieplną lub w kawałkach było niebieskie, niezbyt atrakcyjny wygląd tak gąsówka fioletowawa nie należą do kategorii popularnych typów wśród fanów cichej polowania.
Ważne jest, aby pamiętać, że podobnie jak blewits lilovonoguyu muchomor Cortinarius niebieski lub fioletowy odnosi się do gatunków warunkowo jadalne i mogą być używane do potraw gorących lub zimnych grzybowych.
Leopard Vipers: kolekcja (wideo)
Gdzie rosnąć i jak zbierać
Owocniki liliowca winorośli często rosną w strefach stepowych, a także w małych lasach liściastych. Rangi należą do saprofitów, które rosną szybko wraz z gniciem ściółki. Ciała owocowe często rosną nie tylko na glebach, ale również na piwnicy, w pobliżu chrustu i słomy. Jest też wieśniak o liliowych nogach na opadłych igłach w strefach lasu iglastego i mieszanego.
W niektórych rejonach wzrost liczby lepistów na poletkach gospodarstwa domowego odnotowuje się w obecności stosów kompostowych. Grzyby tego gatunku mogą rosnąć pojedynczo lub w dość dużych grupach, z utworzeniem charakterystycznych "kręgów czarownic". Często owocniki liliowca pnącza rosną obok fekalnych ciał zadymionego dymu.
Warunki masowego owocowania mogą się nieco różnić w zależności od warunków glebowych i pogodowych, ale przez cały okres od pierwszej dekady września do wystąpienia dość stabilnego jesiennego chłodzenia w ostatniej dekadzie października lub na początku listopada. W strefie centralnej naszego kraju okres aktywnego owocowania trąbki trwa od końca marca do początku czerwca, a następna fala występuje od początku października do początku mrozów. Zbieranie obleczonego lilikiem stridera jest bardzo wygodne ze względu na gęstą miazgę, która jest również odporna na transport.
Podobne gatunki
Niektóre odmiany grzybów, dość powszechne na terytorium naszego kraju, są podobne do gatunków o bzu-nóg. Wszystkie mają zarówno oznaki zewnętrznego podobieństwa, jak i wyrażone cechy, które sprawiają, że dość łatwo odróżnić gatunki jadalne od niejadalnych. Należy pamiętać, że szeregi i pajęczyny mają dość dobrą miazgę, mimo że nie należą do pierwszej kategorii pod względem wartości odżywczej.
| Jadalność | Nazwa gatunku / odmiany | Łacińska nazwa | Funkcje |
| Grzyby jadalne | The Violet Strider | Lepista irina | Ciała owocowe grzybów tego gatunku rosną głównie w otwartych przestrzeniach |
| Klasa siatkówki | Lepista nuda | Znane są również nazwy tego grzyba, takie jak lepida goły lub fioletowy i niebieski | |
| Pajęczyna fioletowa | Cortaceus violaceus | Wyróżnia się obecnością okrywy pajęczej na młodych okazach | |
| Fioletowy lakier | Laccaria amethystina | Ma charakterystyczną cienką włóknistą łodygę, różniącą się od wielu gatunków spore sproszkowanym białym kolorem | |
| Grzyb niejadalny | Pajęczyna biało-fioletowa | Cortinarius alboviolaceus | U stóp jest resztka rdzawobrązowej plamy |
| Sieć kozi | Cortinarius traganus | Ma żółtawe zabarwienie mięsa i dość wyraźny nieprzyjemny zapach stęchlizny i wilgoci | |
| Mitzen jest czysty | Mycena pura | Kapelusz grzybkowy ma charakterystyczne, bardzo wyraźne zacienienie na krawędziach |
Sposoby przygotowania
owocniki blewits lilovonogoy może marynowane i marynowanie, a także suche i smażyć. Grzyb ten jest bardzo smaczne i można gotować z niego dużą ilość gorących posiłków i zimnych przekąsek grzyba. Zaletą jest również rodzajem że czyste i przygotować ciało blewits owoc jest bardzo łatwe dzięki gęstej masy włóknistej, która jest w trakcie gotowania nie traci kształtu i praktycznie nie zmniejsza wielkości.
Grzyby muszą być odpowiednio przygotowane:
- świeżo zrywane, nie robaczywe i nie zarośnięte owocniki przejść i dokładnie oczyszczone ze ściółki leśnej i gleby;
- podczas wstępnej obróbki świeżych grzybów wystarczy wyciąć dno, najbardziej zanieczyszczone, część łodygi;
- opłucz oczyszczone owoce kilkakrotnie pod bieżącą wodą;
- wyciąć największe okazy;
- do owocniki zachowały swój kolor i zapach grzybów charakterystyczny, zaleca się dodanie wrzącej wody do kilku kryształów kwasu cytrynowego.
Przed jakąkolwiek metodą przygotowania, twórcy owoców ludzi-wiernych muszą być solone i gotowane przez 20 minut. Niekorzystny bulion grzybowy należy osuszyć, a owoce umyć, po czym grzyby mogą służyć do smażenia i duszenia, a także do gotowania nadzienia.
Jak zbierać grzyby (wideo)
Leszcz jaszczurka Sęp jest dobrze osolony i marynowany wraz z innymi gatunkami jadalnymi, w rezultacie otrzymasz przekąskę o unikalnym smaku i zapachu pieczarek. Aby zachować marynaty jasne i jasne, podczas gotowania należy usunąć piankę. Należy również pamiętać, że liście i korzenie rzodkiewki, umieszczone w rzędach solnych, są w stanie zapobiec odwodnieniu owoców i dodać przyprawy do smaku przygotowanego dania. Przechowywać solone raki w temperaturze 2-10 ° C przez nie więcej niż sześć miesięcy, co powoduje okresowe kontrole ogórków pod kątem uszkodzeń formy.
