Wśród roślin domowych rdzenni mieszkańcy najbardziej suchych miejsc na tej planecie zawsze cieszyli się szczególną miłością. Zasłużona reputacja gwiazd pustyni jest prosta: żadne inne rośliny nie mogą się pochwalić taką łatwością opieki i wytrzymałości. Chociaż nie wszystkie sukulenty i kaktusy należą do kultur występujących w naturze na półpustyniach i pustyniach. Mimo to wybór między prawdziwymi endemitami pustyni jest bardzo duży - od jasnych, kwitnących gwiazd po skromne żywe kamienie.
Rosnące kaktusy w domuSpecyfika roślin pochodzi z pustyni
Warunki naturalne pustynnych miejsc naszej planety są tak poważne, że tylko wyjątkowo odporne rośliny zdołały się do nich przystosować. Nie są one jednak małe: setki gatunków najbardziej odpornych roślin kwitną nawet tam, gdzie wszystko wydaje się bez życia, konkurując o cenne nawilżenie z przedstawicielami fauny równie dobrze przystosowanymi do suszy.
Niska i nierównomierna wilgotność z gwałtownym spadkiem opadów między porami roku, bardzo niska wilgotność powietrza, palące słońce, ekstremalnie gorące afrykańskie lub bardziej umiarkowane temperatury w Ameryce Północnej doprowadziły doże w procesie ewolucji rośliny, które przystosowały się do obszarów pustynnych, uzyskały wyjątkowe cechy:
- zdolność do zadowolenia się minimalną ilością wilgoci, czasem setki razy mniejszą niż dla mieszkańców klimatu o temperaturze nawet umiarkowanej;
- zmienny metabolizm - zdolność do absorbowania dwutlenku węgla w nocy i zamykania aparatów szparkowych w celu zatrzymania parowania wilgoci;
- nagła zmiana okresów aktywnego wzrostu i całkowitego odpoczynku - sezonowa, wyraźna aktywność wegetatywna, po której następuje głęboki "sen";
- brak lub minimalna liczba aparatów szparkowych, chronionych przez woskowe lub tłuste powłoki skórne liści.
Kaktusy i sukulenty są często kojarzone z roślinami pustynnymi, dla wielu rośliny z tych grup wydają się być identyczne. Ale nie wszystkie soczyste kultury pochodzą z pustyń, a nawet półpustyń. Rzeczywiście, wiele sukulentów migrowało do pomieszczeń z terenów górskich, gdzie problem braku składników odżywczych, wilgoci i nagłych zmian temperatury jest nie mniej istotny, chociaż jest to kwestia zupełnie innych warunków klimatycznych.
Większość popularnych kaktusów i prawie połowa sukulentów rośnie w strefach podzwrotnikowych, w obszarach górskich, a nawet leśnych.Więc nie wszystkie sukulenty pochodzą z pustyni, ale wszystkie rośliny pustynne zdecydowanie należą do liczby sukulentów. Są w stanie utrzymać zapasy wody w pędach lub liściach, mają mięsiste tkanki zatrzymujące wodę i grubą skórę, kilka aparatów szparkowych. Najwyraźniej wszystkie te mechanizmy adaptacji pojawiają się w kaktusach.
Rośliny domowe pochodzenia pustynnego nie straciły żadnych cech naturalnych przodków, nawet jeśli mówimy o długotrwałym wyborze form dekoracyjnych i odmian. Uważa się, że adaptacja do ekstremalnych warunków na pustyniach i półpustyniach jest nieodwracalna. Takie rośliny, nawet we wnętrzu, pozostają zwykłymi mieszkańcami pustyni, przyzwyczajeni do daleka od typowej wilgotności, temperatury i oświetlenia.
Jedną z kluczowych cech roślin pustynnych jest niezwykle wąska "specjalizacja". Takie kultury przystosowały się w takim stopniu do trudnych warunków na pustyni, że nie są w stanie przystosować się do innych warunków przetrzymywania, tracąc zdolność aklimatyzacji. Cały ich metabolizm jest zorganizowany zupełnie inaczej niż w roślinach z innych stref klimatycznych.
Ci, którzy chcą uprawiać rośliny pustynne, powinni dobrze poznać ich charakter: aby odnieść sukces i podziwiać odporne na suszę gwiazdy przez wiele lat, będą musieli odtworzyć warunki, których już używali. Standardowa pielęgnacja takich roślin nie będzie działać.
KaktusyPołącz wszystkie rośliny domowe, które przyszły do nas z pustynnych miejsc i inne cechy:
- tolerancja na suszę;
- uczucie słońca do potrzeby przebywania w bezpośrednim słońcu, ekstremalnej wrażliwości na wszelkie zacienienie i nieodpowiednie oświetlenie;
- termofilny;
- zamiłowanie do temperatur nocnych i dziennych;
- potrzeba długiego i ścisłego okresu odpoczynku dla późniejszego kwitnienia.
Pod opieką kultur pustynnych ma wiele wspólnego. Takie rośliny wymagają ostrożnego i rzadkiego podlewania, w fazie spoczynku często mogą się bez nich obyć. Opatrunek na gwiazdy pustynne rzadko jest wykonywany, a podłoże musi być specyficzne - lekkie, piaszczyste lub kamieniste.
Zapoznajmy się bliżej z najjaśniejszymi gwiazdami pustyni, które są szczególnie popularne w nowoczesnych wnętrzach.
1. Star Cactus Astrophytum
Astrophytum (Astrophytum) - jeden z najjaśniejszych kaktusów pustynnych.Są to wolno rosnące rośliny z masywnymi żebrami, dzięki czemu nieodgałęzione łodygi w kroju wyglądają jak gwiazda. Miękkie włosy są zbierane w maleńkie pęki, co daje kaktusom wyjątkowe "punktowe" pokwitanie. Kaktus kwitnie w pomieszczeniu, zaskakując dużymi żółtymi kwiatami z czerwonym gardłem i rurką owłosioną.
Astrophytum asterias astrophytum.
Obszar dystrybucji: Stany Zjednoczone i Meksyk.
Jest to łatwy do uprawy kaktus, nie lubiący przesadzania i penetracji z korzeniami. Wyróżnia go światło miłości, odporne na suszę, wymagające od składu gleby.
2. Niezwyciężona kolczasta gruszka
Potrafi tworzyć całe zarośla i nieprzejezdne tablice, kolczasta gruszka(Opuntia) w kulturze pokojowej tracą swoją agresywność. Te kaktusy występują w różnych warunkach, ale z jakiegoś powodu stały się symbolem meksykańskich pustyń. Płaskie, segmentowane łodygi, często w kształcie łzy lub owalne, zaskakują zarówno kolcami, jak i cienkimi włoskami, które z powodu pękania są bardzo trudne do wyciągnięcia ze skóry.
Unikalna zdolność korzeni i mocny system korzeniowy powierzchni sprawia, że ten kaktus jest bardzo odporny. A pojedyncze jasne kwiaty w stanie półprzezroczystym przypominają róże.
Opuntia (Opuntia).
Obszar dystrybucji: Australia, Ameryka Środkowa i Południowa.
Rosnące kolczaste gruszki nie spowodują żadnych trudności, nawet dla początkujących hodowców. Kaktusy rozwijają się szybko, podobnie jak obfite podlewanie wiosną i latem, bardzo rzadko w zimie. Kolczaste gruszki nie boją się nagłych zmian temperatury, mogą spędzić lato w ogrodzie i są bardzo lekkie.
3. Jeżowate Echinocactus
Jeden z największych kulistych kaktusów, które tracą kulisty kształt tylko w bardzo ważnym wieku, jest ozdobiony licznymi żebrami i złotymi kolcami. W warunkach pokojowych echinocactus (Echinocactus) nie tylko nie osiąga prawdziwej wielkości (w przyrodzie, echinokaktus może przekraczać 1,5 m wysokości), ale prawie nigdy nie kwitnie.
Ale piękno i symetria rośliny, ozdobiona gęsto ułożonymi kolorami - złotym, czerwonym, pomarańczowym lub złotym brązem - kolcami, jest tak wyjątkowa, że popularność kaktusa "jeża" nie wydaje się tak zaskakująca.
Echinocactus lub Hedgehog Cactus (Echinocactus)Obszar dystrybucji: pustynie Meksyku i USA.
Bardzo łatwo jest wyhodować echinokaktus, ale musisz upewnić się, że podłoże jest lekkie i lekko kwaśne, oświetlenie jest najjaśniejsze, a zimowanie jest chłodne.Echinocactus podlewane są nawet zimą tylko raz w tygodniu, ale ten kaktus nie toleruje drastycznych zmian wilgotności i woli spędzać lato na świeżym powietrzu.
4. Nowe odmiany nudnego aloesu
Zaledwie kilka dekad temu aloes (Aloe) doświadczyło okresu niezasłużonego zapomnienia, ale dziś ponownie znalazło się na liście najmodniejszych sukulentów. Nudne i pozbawione twarzy okazy zwykłego drzewa aloesu to opowieść. Dzisiaj hodowcy kwiatów na całym świecie zwracają uwagę na niesamowite odmiany i typy aloesu, które są gotowe dać szanse nawet najbardziej oryginalnym krytym pustynnym gwiazdom.
Podobny do osobliwego mieszkańca głębokiego morza aloes marlotte (Aloe marlothii) fantazyjne gniazda kwiatowe pstrokaty aloes (Aloe variegata), wyjątkowy wielowartościowy aloes (Aloe polyphylla) z liśćmi umieszczonymi w złożonej spirali w płaskich rozetach itp. - to są nowe ulubione. Ale bez wyjątku aloes pozostaje sukulentami z mięsistymi liśćmi, zebranymi w rozetę podstawną lub wierzchołkową, z półksiężycem, ostrym końcem, ostrymi zębami na krawędzi liści i niebieskawymi wzorami.
Aloe Marlotte (Aloe marlothii).
Aloes pstrokaty (Aloe variegata) 
Wielowartościowiec aloesu (Aloe polyphylla).
Obszar dystrybucji: pustynie Afryki i obu Ameryk.
Cały aloes - zarówno stary, jak i nowomodny - uderzająco bezpretensjonalny. Kochają roczne przeszczepy, świeże powietrze i chłodne zimowanie. Jak wszystkie gwiazdy pustyni, aloes jest kochający słońce, ale nieco bardziej tolerancyjny wobec słabego światła. Wymagają dość obfitych letnich nawadniania i nie przepadają za topowym dressingiem.
5. Fan Gaster
Łodygi tych sukulentów, skrócone do zupełnego ukrycia, pozwalają podziwiać tylko piękno liści. U niektórych gatunków Gaster (Gasteria) są umiejscowione w gęstych klasycznych, w innych - w dwurzędowych, uderzających rozetach symetrycznych, w których, podobnie jak ręka, układane są w "stosy" lub wachlarzami językami, często z zaokrąglonymi końcami liści.
Stare liście Gaster złożyć, a młodzi mogą być prawie wyprostowani. Białe brodawki nadają ciemnemu, intensywnie zabarwionemu liściowi cętkowany efekt. Uformowane w bardzo dużej liczbie gniazd córek ułatwiają rozmnażanie rośliny lub hodowanie jej "kolonii".
Gasteria (Gasteria).
Obszar dystrybucji: pustynie Afryki.
Gasterias należą do szybko rosnących sukulentów, które będą musiały być przesadzane co roku.Hibernacja woli zimę w chłodzie. Ale poza tym są bezpretensjonalni, tolerancyjni, łatwo wybaczają błędy, a latem dostają mnóstwo wody.
6. Kwitnący cud - lamprantusy
Wśród ogrodników rośliny te są jeszcze bardziej znane ze starej nazwy najczęstszych gatunków - okulary deltoid (Oscularia deltoides), ale także inni członkowie rodzaju Lampranthus (Lampranthus), w tym Oscary, zasługują na uwagę. Są to unikalne krzewiaste sukulenty z silnie rozgałęzionymi pędami, które spadają z wiekiem. Tworzą prawdziwe liście, chociaż wyglądają na zielone poza pudełkiem. Szaro-niebieskie, zgrubiałe trójkąty, z ząbkowanymi żebrami, liście sprawiają, że te sukulenty są jednymi z najbardziej oryginalnych.
Ale prawdziwe show lampranthus zaczyna się dopiero, gdy zaczyna się kwitnienie. Małe kwiaty chryzantem różowe lub liliowe kwitną w takiej ilości, że czasem nie można dostrzec pod nimi specjalnej zieleni i otchłani.
Deltty Lampranthus lub deltoidowe (Oscularia deltoides)Obszar dystrybucji: pustynie Południowej Afryki.
W uprawie lamprantus najtrudniej jest znaleźć odpowiednie podlewanie. Nawet latem są rzadko i bardzo ostrożnie przeprowadzane, a zimą prawie się zatrzymują.Ten soczysty powinien spędzić okres uśpienia na zimno, ale jasne oświetlenie jest środkiem niezbędnym dla roślin przez cały rok. Bez dostępu do świeżego powietrza bardzo trudno jest uprawiać lampki.
7. Najcieńsze pędy
Najbardziej unikalny z sukulentów otton (Otonna) - roślina, w której prawdziwa pustynna postać nie jest łatwa do rozpoznania, nawet po dokładnym zbadaniu. Najdelikatniejsze purpurowe pędy łączą się i więdną z tą wyjątkową rośliną o długich i gęstych liściach (o długości do 7 cm, liść osiąga 3 cm). Liście są rozmieszczone w rzadkich parach, z wdziękiem odstają, pokonują piękno formy w kształcie wydłużonej kropli (w kształcie klap).
Zaokrąglona sekcja liści nie jest ich najbardziej niezwykłą cechą. W końcu woskowa powłoka na mięsistych zielonych wydaje się wyjątkowa. Ten soczysty nawet zakwita, dopuszczając małe żółte kosze kwiatów, które czynią oczywistym, że roślina należy do rodziny Compositae.
Otto Kapse (Othonna capensis).
Obszar dystrybucji: pustynie Południowej Afryki.
Z całym swoim dziwacznym pięknem otton jest jednym z najłatwiejszych do wzrostu sukulentów. Nawet latem, podlewanie roślin odbywa się około 1 raz w tygodniu, zapobiegając nadmiernemu wysychaniu.Nie tylko lekkie, ale otto otto kocha lekką glebę, chłodne zimowanie i świeże powietrze.
8. Liście miazgi z portulacaria
Porównaj portulacuria (Portulacaria) z innym soczystym drzewem - Faty - byłby dużym błędem. W końcu portulacaria jest specjalną rośliną. Krzewy, które rozwijają się w warunkach wewnętrznych w postaci gęsto rozgałęzionych, zaskakująco pięknych, zwartych drzew wyglądają niesamowicie imponująco.
Drobne, mięsiste liście o jaskrawym kolorze siedzą naprzeciwko mięsistych liści. Roślina jest łatwa do formowania, tworząc nawet sylwetki przypominające bonsai, a obecność kilku różnorodnych form pozwala wybrać rośliny do gustu.
Afrykańska Portulakaria (Portulacaria afra).
Obszar dystrybucji: pustynie Afryki.
Portulakaria uwielbiają spędzać lato na świeżym powietrzu i nie boją się nawet południowego słońca. Łatwo je uprawiać, ponieważ nawet w lecie roślina preferuje powściągliwe podlewanie, a nawożenie jest bardzo rzadkie.
9. Gwatemalski cud - Hehtia Guatemalan
Jedna z najbardziej niezwykłych roślin nie tylko na liście gwiazd pustyni, ale także wśród egzotycznych upraw wewnętrznych.Skrócona łodyga nie jest widoczna pod piękną rozetą, która wygląda jak sztuczna. W grubych "pęczkach" hehti (Hechtia guatemalensis) zebrał długie i bardzo wąskie liniowe liście, które mogą rozciągać się do pół metra.
Kolczasta krawędź, szarawy kolor, łuskowate dno i czerwonawa patyna w jasnym świetle tworzą Gwatemalską iskrzącą się gwiazdę. Ale ten soczysty udaje się zaskoczyć nawet kwitnącym - wiechami białych kwiatów z trzech płatków.
Hybryda z Hechtia z Gwatemali (hybryda Hechtia guatemalensis).
Obszar dystrybucji: pustynie Ameryki Środkowej i Południowej.
Hodowla tej oryginalnej kultury jest prosta. Aby kwitnąć, musi zapewnić chłodny okres zimowy, reżim światła powinien być stabilny, a podlewanie powinno być bardzo dokładne. Reszta hehtiya - typowy bezpretensjonalny soczysty, zaskakujący swoją wytrzymałością
10. Srebrne kamienie pachyphytum jajorodne
Jedna z najbardziej niezwykłych i "cennych" roślin domowych, pachyphytum (Pachyphytum oviferum) zaskakuje i tekstury, i kształt i kolor. Skrócone pędy nie są widoczne w przekroju owalnym, okrągłym lub owalnym, przypominającym albo dziwne kamyki, albo dekoracyjne kamyki, a liście osiągają długość 5 cm przy średnicy 3 cm.
Mięsiste liście z woskowym nalotem są pomalowane na szaro-biały odcień, ale ze względu na fakturę w cieniu pojawiają się jasne srebro, z lekkim odcieniem różowego złota w jasnym świetle. Wydaje się, że są to zawiłe lub rozproszone slajdy na ziemi, wydają się sztuczną ozdobą wnętrza. Srebrzyste pachyphytums również kwitną pierwotnie, uwalniając jaskrawoczerwone kwiaty na długich dojrzewających szypułkach.
Pachyphytum jajowate (Pachyphytum oviferum).
Obszar dystrybucji: pustynie obu Ameryk.
Uprawa tego srebrzystego cudu nie jest trudniejsza niż jakikolwiek znany sukulent. Latem pachyphytum nie porzuci miejsca na balkonie, ale nawet tam będzie zadowolić się rzadkim podlewaniem, słońcem i wspaniałością w każdej temperaturze. Nawet zimne zimowanie potrzebuje tylko do kwitnienia.
