Na początku jesieni 1960 r. W małym amerykańskim mieście Seattle (Waszyngton) ukończył V Światowy Kongres Leśnictwa. Przedstawiciele wiecznie pokojowego zawodu, zgromadzeni tutaj z 96 krajów, postanowili zakończyć kongres z utworzeniem Parku Przyjaźni Narodów. W głównym zaułku każda delegacja musiała posadzić drzewo narodowe swojego kraju. To był przełom radzieckiego przedstawiciela. Na odgłos hymnu narodowego naszej Ojczyzny udał się do miejsca lądowania. Młody Amerykanin przeszedł na prawo z czerwonym sztandarem w dłoniach, z lewej strony wyszła dziewczyna z łopatą i drzewem narodowym.
Jakie drzewo miało zaszczyt reprezentować główną leśną potęgę świata na amerykańskiej ziemi? W naszym kraju istnieje ponad 1700 gatunków domowych drzewiastych i około 2000 gatunków obcego pochodzenia. Wybierz z nich najbardziej wartościowe drzewo. Ale radzieccy leśnicy szybko podjęli jednogłośną decyzję: modrzew stał się ich wybranym. Uczciwa decyzja! W razie wątpliwości spójrz na mapę naszego kraju.
Modrzew (Larix)Szeroki pas rozciągał lasy od zachodu na wschód przez Rosję.Prawie połowa tego obszaru to modrzew, ponad ćwierć miliarda hektarów - od Jeziora Onega do Morza Ochockiego. Pięć krajów, takich jak Francja, może pozostać na terytorium okupowanym przez modrzew. Ten rozległy las nie tworzy żadnego innego gatunku drzew na świecie. Jest to najbardziej reprezentatywne drzewo leśne.
Modrzew jest znany ze swej trwałości. To prawda, że żyje w porównaniu z innymi gatunkami niezbyt długimi: około 400-500 lat, ale drewno użyte w budynkach jest niezwykle silne. Wiele setek, a nawet tysięcy lat, jest doskonale zachowany, nabywając z czasem coraz większą siłę i oryginalny kolor. Nawet teraz, w głuchych zaroślach syberyjskiej tajgi, często można spotkać pozostałości starożytnych fortec zbudowanych przez żołnierzy Chana Kuchuma. Pięć wieków temu leżały w nich modrzewiowe kłody i nie było widocznych szkód.
Modrzew europejski lub Larches decidua (Larix decidua)Wiele produktów z modrzewia znaleziono również podczas wykopalisk w słynnych taczkach Pazyryk w Ałtaju. Przez ponad 25 wieków leżeli, nietknięci przez czas. Te wyjątkowe świadectwa wiecznej młodości modrzewia znajdują się obecnie w Państwowym Muzeum Ermitażu w Petersburgu.Tam można zobaczyć domki krypty pogrzebowe, pokłady sarkofagów, wozy bojowe z kołami utkanymi z korzeni modrzewiowych. Wszystko to zostało przywrócone w epoce brązu przez nomadyczne osie z brązu. W ciągu tysiącleci starożytne produkty tylko pociemniały i nabrały twardości kamienia. Czy te przemiany są cudowne? To prawda, a podczas życia modrzewia na wiele sposobów niezwykłe.
Prosto jak kolumny, drzewa modrzewiowe są prawdziwymi leśnymi gigantami. 30-40 metrów wysokości nie jest dla nich limitem, mogą mieć 50 metrów przy grubości pni do 2 metrów. Lasy modrzewiowe zapewniają rekordową ilość drewna na hektar dla wszystkich naszych gatunków: do 1500 metrów sześciennych lub więcej.
Modrzew (Larix)
Drewno modrzewiowe stosuje się w nowoczesnym przemyśle stoczniowym, w produkcji samolotów, samochodów, w inżynierii mechanicznej. Bez specjalnej impregnacji porusza się na krzyżach i słupach telegraficznych i jest szczególnie przydatny do cumowania, mostów, tam, gdzie, jak to mówią, nie zna rozbiórki.
Ale ludzie nie zadowalają się drewnem, ale przekształcają go w wiele użytecznych składników. Za pomocą jednego metra sześciennego drewna modrzewiowego przy pomocy cudotwórcy chemii, 200 kilogramów celulozy lub takiej samej ilości cukru gronowego, 2000 par pończoch lub 1500 metrów jedwabnej tkaniny, 6 000 metrów kwadratowych celofanu lub 700 litrów wina winnego otrzymuje się.Dziesiątki i setki innych cennych substancji powstają z produktów przetwarzania drewna modrzewiowego: terpentyny i kwasu octowego, kalafonii i wosku, zapałek i wielu innych. Garbniki pozyskiwane są z drewna modrzewiowego w celu wytworzenia tkanin ze skóry i barwnika, a z igieł - z olejku eterycznego. Jednak drzewo wciąż daje wysokiej jakości sok, lub, jak to powszechnie na świecie nazywa się wenecką terpentyną. Wydobywa się go poprzez stukanie w rosnące drzewa i jest szeroko stosowany w przemyśle elektrotechnicznym i lakierniczym.
Modrzew (Larix)Eksperci przypisują modrzew do roślin iglastych, ale w przeciwieństwie do świerka lub sosny, co roku zrzuca zielony ekwipunek na zimę. Ze względu na zdolność zrzucania rocznych igieł modrzewia i ma swoją nazwę. Odnawianie igieł jest jednak przywilejem drzew, a modrzewiowe iglice również zachowują zimą igły. Podobno w czasach starożytnych modrzew był wiecznie zielonym drzewem, a dopiero później przystosowany do trudnych warunków na północy. Po zrzuceniu igieł zmniejsza to parowanie wody w koronie w okresie zimowym. Należy oszczędzać, ponieważ korzenie nie są w stanie wchłonąć wilgoci z zamarzniętej gleby.
Modrzew jest szczególnie dobry wiosną i jesienią.Długie, cienkie, żółto-słomiane gałęzie wczesną wiosną (w jednym lub dwóch ciepłych, pięknych dniach) zabarwione są grubymi pędzlami delikatnych jasnozielonych igieł. Na ich szmaragdowym tle, jak światła choinki, czerwonawe, różowe lub zielone światła, stożki i żółte kłoski "migają" jeden po drugim. Świątecznie piękny modrzew w tym czasie. Wiatr unosi chmury złotych pyłków nad ich koronami. Istnieje zapylenie.
Modrzew jest rośliną jednopienną: żeńskie szyszki i męskie kłoseczki znajdują się na tym samym drzewie.
Modrzew (Larix)Z biegiem czasu kolor igieł ciemnieje, jego wzrost się zatrzymuje, a następnie liczne małe stożki stają się brązowe, dojrzewające. Pod koniec lata lub wczesnej jesieni modrzew ponownie pojawia się w świątecznej, tym razem złotożółtej sukience. Las modrzewia jest wspaniały o tej porze roku. Wygląda na to, że surowa syberyjska tajga od brzegu do brzegu jest oświetlona delikatnym złotym blaskiem. Niezależnie od tego, czy latasz nad tajgą, czy pływasz w Jeniseju, Lenie, Aldanie, czy Kołymie, wydaje się, że zagubiłeś się w rozległym, lśniącym, modrzewiowym oceanie. Tylko syberyjski mróz ma moc oswajania tego uniwersalnego jesiennego blasku.Pierwszy silny mróz uderzy, a złote igły cicho wypłyną z drzew. Ale jak tajga z pierwszych zimnych wiatrów szumi gwałtownie. W ciągu zaledwie kilku dni modrzewie tracą majestatyczne nakrycie głowy, a przez całą zimę pozostają puste w obliczu okrutnych żywiołów. To prawda, że modrzew nie jest nieśmiały: spokojnie spotyka śnieżne śnieżyce, hojnie rozprasza swoje małe uskrzydlone nasiona tylko w zimie. Wiele z nich zaopatrzyła w małe, ale liczne brązowawe gałki.
Modrzew modrzewia.
Jednak z powodzeniem przenosi modrzew i suszę. To nie przypadek, że jest tak chętnie sadzony w pasach ochronnych leśników Ukrainy i Kuban, Wołgi i Mołdawii.
W pełni uzasadnia ich zaufanie, szybko rośnie i szybko dogaduje się z dusznym południem.
Podkreślane są także cechy modrzewia modrzewia. Szybkość jego wzrostu, mało wymagająca gleba i zdolność do tworzenia czystych i mieszanych zalesień mówią same za siebie. W Zelenogorsku, niedaleko Sankt Petersburga, a teraz można zobaczyć unikalny gaj modrzewiowy, który został założony przez Piotra I, "las znenie" Fokela.Jest to pierwsza i, jak już zostało potwierdzone, bardzo udana próba sztucznej hodowli, zasługująca na ten gatunek drzewa. Teraz radzieccy leśnicy wszędzie uprawiają modrzew. Z 20 gatunków modrzewia, które istnieją na świecie, nasi eksperci numer 14. Niektóre gatunki żyją w Karpatach, inne na Sachalinie i inne na Wyspach Kurylskich.
Modrzew (Larix)Preferuje się jednak modrzew syberyjski, który rośnie w Parku Przyjaźni Narodów na amerykańskiej ziemi. To prawda, że nie jest to pierwsze niezapomniane drzewo tak niezwykłej rasy. W 1706 roku, na pamiątkę założenia Ogrodu Farmaceutycznego w Moskwie, Piotr osobiście posadził modrzew. Modrzew modlący się przez ponad ćwierć tysiąclecia, odległe moskiewskie przedmieście już dawno stało się główną aleją świata, a ogród warzywny Aptekarsky stał się obecnie starym ogrodem botanicznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Wiele znaków czasu, kiedy była świadkiem.
Tylko o modrzewie Piotra jeden z sowieckich leśników powiedział: "To stąd pochodzą dumne słowa: drzewa umierają stojąc". W rzeczywistości Petrovo jest majestatycznym drzewem weterana nawet teraz, gdy żyje na nim tylko kilka gałęzi.Ale przekaźnik generacji już został przeniesiony, młody potomek otrzymał już honorowy zegarek ze starego drzewa pamięci. Uroczo wylądował obok pracowników ogrodowych w 250. rocznicę istnienia byłego ogrodu farmaceutycznego.
