Dbaj o japoński euonymus w domu

Euonymus różni się jasną kolorystyką liści i owoców. Dlatego jest popularny wśród projektantów. Tak, a wielu ogrodników chciałoby posadzić takiego przystojniaka na swojej działce. Ale przy całej różnorodności odmian, tylko jedna daje się do uprawy nie tylko w ogrodzie, ale także w domu. To jest euonymus japoński.

Opis i cechy japońskiego euonimu

W tym artykule rozmawialiśmy o wartkim eoskletie. Teraz powiedz o japońskiej formie. Jest to wieloletnia roślina. To jest wiecznie zielony krzew. Liście są ciemnozielone odcień z lekkim obramowaniem wokół krawędzi, wskazał na górze. Liście są bardzo grube, gałęzie sięgają do góry pod niewielkim kątem, dając roślinie pionowy kierunek.

Kwitnący krzew zaczyna się w środku lata. Kwiaty są małe, mają kolor żółto-zielony, są zbierane w kwiatostanu parasol z 20-30 sztuk. Owoce dojrzewają jesienią, różowe lampiony z nasionami.

Drzewko japońskiego Euonymus

Ten krzew pochodzi z Japonii. Właśnie tam otrzymał imię. W naturze żyje w lasach liściastych i mieszanych, preferuje szerokości geograficzne z umiarkowanym klimatem.

W naszym kraju japońska kiełka uprawiana jako ogród i jako roślina doniczkowa.

W sprzyjających warunkach wzrost wynosi 15-25 cm rocznie. W warunkach naturalnych osiąga siedem metrów wysokości. Gdy rośnie się euonymus ogrodowy, takiej wysokości nie osiąga się - formę uprawną pobiera się maksymalnie na trzy metry, aw warunkach pokojowych na nie więcej niż 70 cm.

Popularne odmiany

Do tej pory, wiele różnych odmian tej rośliny. Różnią się rozmiarem, kształtem i kolorem liści. Najpopularniejsze są następujące.

1. Psevdolavr. Do półtora metra. Liście są zielonkawo brązowe. Nie toleruje zimna poniżej 5 stopni.
2. Krasnolud. Do metra. Liście są jasnozielone. Kwiaty są ciemnoczerwone.
3. Microfillus. Osiąga pół metra wysokości. Liście są małe, jasnozielone z żółtym zabarwieniem. Kwiaty są białe.
4. Argenteovaigata. Liście są zielone z małym białym obramowaniem wokół krawędzi.
5. Mediopictus. Liście są w kolorze złotym pośrodku, zielone na krawędziach.
6. Luna. Liście są oliwkowozielone z żółtym odcieniem, zielone brzegi wokół krawędzi.

Kiedy najlepiej sadzić krzew?

Euonymus nie jest wrażliwy na czas lądowania. Można ją sadzić od wiosny do jesieni. Głównym wymaganiem jest chłodna pogoda i mokra gleba.

Krzew jest mrozoodporny, odporny na zacienienie i zanieczyszczenie powietrza.

Miejsce lądowania jest wybierane z góry. W jasnym słońcu kolor liści zmieni kolor na zielony z różowawymi plamkami, aw cieniu ich kolor będzie niebieskozielony z białą obwódką.

Jak wybrać kwiaty do sadzenia?

Możesz posadzić japoński euonymus na swojej stronie na kilka sposobów.

1. Sadzonki. W pierwszej połowie letnie sadzonki są zbierane. Wskazane jest odcięcie ich od dojrzałej rośliny. Długość sadzonek powinna wynosić około 7-8 cm, sekcje są przetwarzane z korzeniem lub innym środkiem pobudzającym i sadzone w glebie odżywczej pod szklarnią. Z góry sadzonki są pokryte warstwą piasku o wielkości nie mniejszej niż 3 cm, po upływie od pół do dwóch miesięcy sadzonki ukorzenione sadzi się w przygotowanym miejscu.
2. Podział buszu. Wiosną kępa trzmieliny jest starannie rozdzielana wraz z kłączem i przeszczepione nowe gałęzie do stałego miejsca.
3. Zbiegów. Wczesną wiosną korzenie potomstwa są cięte z dobrymi korzeniami i przesadzane do wybranego miejsca bez niszczenia ziemistej grudki.
4. Nasiona. Podczas uprawy japońskiego wrzeciona konieczne jest rozwarstwienie nasion.Pożądane jest, aby wytrzymać tę procedurę przez trzy do czterech miesięcy w temperaturze do 12 stopni. Najlepiej jest umieścić nasiona w lodówce na ten okres. Po pojawieniu się pęknięć na osłonce nasiennej, należy je obrać i przechowywać przez następne dwa miesiące w temperaturze od 0 do 4 stopni. Następnie przygotowane nasiona zanurza się w nadmanganianu potasu i sadzi w ziemi nie głębiej niż 2 cm. Sadzonki hodowane w ten sposób sadzi się w otwartym terenie w ciągu 2-3 lat.

Gotowe sadzonki trzmieliny do sadzenia w doniczce lub na otwartym terenie

Zasady lądowania

Po określeniu miejsca lądowania musisz zadbać o glebę. Euonymus preferuje gleby obojętne lub zasadowe. Lubi też dodawać piasek do ziemi.

Sadzenie odbywa się w wilgotnej glebie, a na początku regularnie podlewać sadzonki.

Proces sadzenia:

• wykopać dziurę dwa razy głębszą niż korzeń sadzonki;
• ułożyć warstwę drenażową na dnie, może to być duża frakcja z glinki ekspandowanej, kamyków rzecznych lub zrębków ceglanych;
• posyp kompostem lub humusem w następnej warstwie;
• umieść rozsadę w dziurze, przykryj ją ziemią i trochę zmiel ją;
• wziąć prysznic.

Wylot po lądowaniu

Główna troska o japoński świerk po posadzeniu polega na regularnym podlewaniu i nawożeniu.

Podlewanie powinno być umiarkowane, przed następnym nawilżeniem gleba powinna mieć czas na wyschnięcie. Nadmierna wilgoć w glebie może prowadzić do uwilgotnienia i chorób roślin.

Początek opatrunku rozpoczyna się wiosną. W tej chwili nawozy są bogate w azot. Latem krzew jest zasilany potasem i nawozami magnezowymi. Jesienią popiół i wapno mogą zostać wprowadzone do gleby, kopiąc gruntem.

Młode pędy polecają uszczypnąć, tworząc piękny krzew. Jeśli nie zostanie to zrobione, euonymus rozszerza się i staje się bardziej luźny i rzadki.

Euonymus jest rośliną odporną na mróz, więc dorosłe osobniki nie potrzebują schronienia. Po prostu mulczą trociny lub torf. Młode rośliny, nawet do dwóch lat, potrzebują dodatkowego schronienia.

Japoński euonymus - spektakularna roślina do każdego ogrodu. Latem kwitnie wspaniale, a jesienią tworzy jasne owoce. Narożnik ogrodu z tym krzewem nie pozostanie niezauważony i przez wiele lat zachwyci właścicieli i ich gości.