Europa i Syberia są miejscem narodzin czerwonych i białych porzeczek, więc czujemy się swobodnie w naszych ogrodach. Często czytamy hymny pochwalne napisane na cześć czarnej porzeczki. Bez wątpienia jest bardzo przydatna, ale jej siostry niewiele ustępują jej smakowi i uzdrowieniu. Na przykład jagody czerwonej porzeczki są to sole rtęci, kobaltu, cyny i ołowiu. Funt czerwonej porzeczki zawiera tyle witaminy jak trzy duże cytryny.
Dziką porzeczkę można znaleźć w górach, na polanach leśnych, w zaroślach krzewiastych. Owoce czerwonej porzeczki zawierają witaminy C, A, B1, B2, PP, K, E, pierwiastki śladowe, kwasy, pektyny.
W diecie dzieci i osób starszych niezbędna jest czerwona porzeczka. Dla dorosłych pomaga także zachować zdrowie, daje sportowcom dodatkową siłę.
Nasze babcie i prababki chętnie wykorzystywały lecznicze właściwości czerwonych i białych porzeczek do leczenia domów. Sok z porzeczek, rozcieńczony wodą, nie tylko gasi pragnienie w podwyższonej temperaturze, ale działa również jako środek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny.
© annia316
Czerwona porzeczka lub pospolita porzeczka lub porzeczkowy ogród (łac.Ribes rubrum) - mały krzew liściasty z rodziny agrestu (Grossulariaceae).
Czerwone i białe porzeczki mają tę samą biologię rozwojową, ale nieco różnią się od biologii czarnej porzeczki. Biała porzeczka jest rodzajem czerwieni i różni się od niej jedynie kolorem i smakiem owoców.
Obszar dystrybucji znajduje się w strefie leśnej w całej Eurazji, gdzie rośnie dziko. Występuje na skraju lasu, preferuje brzegi rzek i strumieni, tworzy zarośla.
System korzeniowy wnika w glebę tak głęboko jak czarna porzeczka. Co roku z podstawy wyrastają pędy, z których najsilniejsze pozostawia się, tworząc krzew, a słabe są usuwane.
Liście przemienne, pięcio-, trójpłatkowe lub stałe. Pąki owocowe są liczne. Na drewnie jednorocznym są one zlokalizowane pojedynczo, a na dwuletnim i długoterminowym - grupach. Pączek owoców osadzony w pachwinie liścia rocznego pędu ucieka na wiosnę i daje mu szczoteczkę do kwiatów, a z niej rozwija się owocożerca, który żyje nieco dłużej niż odmiany czarnej porzeczki. Czerwona i biała porzeczka przedostaje się do roślinności przed czernią.Owoc jest jagodą wieloskładnikową. W kolorze czerwonym ma kolor czerwony, ciemnoczerwony, jasnoczerwony lub różowy, a w kolorze białym jest białawy lub żółtawy. Kształt jagody jest okrągły, owalny i gruszkowaty.
Czerwona porzeczka i białe porzeczki zawierają cukier, kwasy, substancje aromatyczne i witaminy. Te ostatnie są zauważalnie mniejsze niż czarne, szczególnie witamina C. Owoce są wykorzystywane do świeżej konsumpcji, a także do robienia dżemu, soku, marmolady, galaretek itp.
© kthread
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Czerwone i białe porzeczki są dość bezpretensjonalne: można je uprawiać na glebach o różnej płodności. Nie toleruje tylko wilgotnych, bagnistych i silnie zacienionych miejsc.. Wszystkie znane odmiany są praktycznie samozapalne, ale, jak wiele jagód, porzeczka daje maksymalne plony z dodatkowym zapyleniem z pyłków innych odmian.
Co najlepsze, kultura ta przyniesie owoce w otwartych, dobrze oświetlonych obszarach. W niewystarczającym świetle jagody są mniej zabarwione i mniej słodkie. Porzeczka preferuje gleby luźne, lekkie gliniaste i piaszczyste, obojętne lub lekko kwaśne w kwasowości.
Jeśli gleba na wiosnę jest nadmiernie nawilżona przez długi czas lub miejsce jest niskie, to należy sadzić czerwone i białe porzeczki w niskich łóżkach
Sadzenie i pielęgnacja
Porzeczki uwielbiają słoneczne miejsca, chronione przed zimnymi wiatrami, żyzną i luźną glebą..
Sadzonki najlepiej sadzić wczesną jesienią, na początku września. Niebezpiecznie jest przegapić termin: sadzonki nie będą miały czasu, aby się zakorzenić i przygotować na zimę.
Wzorzec sadzenia zależy od cech odmiany, która dyktuje, jakie dorosłe rośliny staną się. Kompaktowe, rosnące proste tuleje o wymiarach 1-1,25 x 1,25 m; Rozległe, bujne potrzebują odległości co najmniej 1,5 m. Większość współczesnych odmian jest bardzo samoobsługowa.
Do sadzenia porzeczki trzeba posuwać się przez 2-3 tygodnie, wykopać dziurę o głębokości 40 cm i szerokości 50-60 cm (tak, aby gleba, z którą ją wypełniliśmy, miała czas się uspokoić). Dokładnie wymieszaj ziemię z nawozami organicznymi i mineralnymi: 8-10 kg kompostu (humus, torf), 150-200 g superfosfatu, 30-40 g siarczanu potasu lub popiołu drzewnego. Roślinę można sadzić bezpośrednio lub ukośnie - dla najlepszego wykształcenia dodatkowych korzeni.
Po posadzeniu obficie wlewać i bełkotać humusem lub torfem. Następnie gałęzie należy mocno przyciąć, pozostawiając 10-15 cm z 3-4 pąkami.
Pożyteczna będzie porzeczka: organiczna, azotowa, potasowa, fosforowa. To po prostu nie przenosi chloru i trzeba wybierać złożone nawozy, biorąc pod uwagę tę funkcję.
Obfite, ale nie zbyt częste podlewanie jest konieczne podczas wzrostu pędów, kwitnienia, owocowania jesienią, po zbiorze jagód.
Porzeczki krzewiaste są odporne na zimę. Pod śniegiem nie boją się mrozu do -45 ° C. Wiosenne przymrozki, które uszkadzają kwiaty i jajniki są o wiele bardziej niebezpieczne. W takich przypadkach zaleca się pokrycie krzaków włókniną.
© Muffet
Przycinanie i kształtowanie buszu
Czerwone i białe porzeczki są bardzo wymagające do podświetlenia, nie przynoszą owoców dobrze po zagęszczeniu. Przycinanie czerwonych i białych porzeczek różni się od przycinania czarnych porzeczek, w oparciu o różnice w biologii ich rozwoju i owocowania. Czerwone i białe porzeczki pąki owocowe powstają głównie u nasady rocznych pędów, a także na małych liściach (2-3 cm) wieloletnich gałęzi owocowych.. Dlatego też ich starsze gałęzie są również owocne; Krzak czerwonej porzeczki nie wymaga tak częstego przycinania przeciwstarzeniowego, jak czarna porzeczka.
Przycinanie porzeczek przeprowadzane w okresie odpoczynku późną jesienią lub wczesną wiosną. Krzewy tworzą od 16 do 20 oddziałów w różnym wieku. 3-4 dobrze rozwinięte pędy zerowe są pozostawione co roku.Wytnij słabe, stare gałęzie, które osiągnęły wiek 7-8 lat. Roczne przyrosty nie są skracane, na szczycie są pąki kwiatowe.
Rozpocznij od usunięcia gałęzi, które rosną zbyt daleko lub zbyt nisko lub przecinają się z innymi, zapobiegając ich wzrostowi. Jednocześnie staraj się nie uszkodzić obroży - krótkie (2-3 cm) gałęzie z pąkami: na wiosnę kwitną pąki kwiatowe. Skróć około połowę młodych pędów na głównych gałęziach. Pokrój pędy na pączku, skierowane w górę i poza krzak. Plastry o średnicy większej niż 8 mm należy pomazać zaparzeniem.
© mwri
Odmiany czerwonych i białych porzeczek
Wczesny słodki. Krzew jest duży, średni rozwalony. Jagody o wadze od 0,7 do 0,8 grama, ciemnoczerwone, dobry smak, dojrzewają razem, nie kruszą się, gdy są dojrzałe. Wydajność do 6 kilogramów z buszu. Zimowy, odporny na mączniaka, niestabilny na antraknozę.
Yonkhir van Tete. Krzew jest mocny, prosty, bardzo gęsty. Jagody są duże. Wydajność - do 4 kilogramów z buszu. Odmiana jest odporna na mączniaka prawdziwego, nieznacznie porażona przez antraknozę.
Chulkovskaya. Krzew jest średniej wysokości, w połowie rozłożony.Jagody w kraju ważą średnio 0,8 grama, okrągłe, czasem w kształcie gruszki, czerwone, z przezroczystą skórką, soczyste, delikatne, słodko-kwaśne, bardzo dobry smak z przyjemnym połączeniem cukru i kwasu. Ta słodycz jest już wyczuwalna w niedojrzałych jagodach. Bardzo dobre do świeżego spożycia, ale są również wykorzystywane do wyrobu galaretek, soków, dżemów. Produktywność - ponad 6 kilogramów z buszu. Średnie dojrzewanie.
Versailles biały. Krzew jest średnio wysoki, średnio rozwalony. Jagody są duże, ważą średnio 1,1 grama, okrągłe, żółtawe, przezroczyste. Smak porzeczki jest słodko-kwaśny, odświeżający, z przyjemną mieszanką kwasu i cukru. Jagody są wyjątkowo dobre zarówno w świeżej formie, jak i do przetwarzania. Produktywność jest wysoka - do 10 kilogramów z buszu. Zimotrwały, stosunkowo odporny na choroby i szkodniki.
Holenderski różowy. Krzew jest średnio wysoki, pionowy, rzadki. Jagody są średnie lub duże, ważą od 0,8 do 1,0 gramów, różowy piękny, słodko-kwaśny smak, nie kruszą się, gdy dojrzały. Wydajność - do 5 kilogramów z buszu. Na odmianę wpływa mączniak prawdziwy i antraknoza.
Późne dojrzewanie
Varshevich. Krzew jest silny, mocny, wysoki, wytrzymały, słabo się rozprzestrzenia. Jagody są średnie lub duże, okrągłe lub lekko wyciśnięte z tyczek, ciemny fiolet, słodko-kwaśny smak z przewagą kwasu nad słodyczą. Są one głównie używane do przetwarzania. Produktywność jest wysoka - do 6,3 kilograma z buszu. Mączniak i antraknoza są zauważalnie dotknięte dopiero w latach sprzyjających rozprzestrzenianiu się chorób grzybiczych.
Holenderska czerwona. Krzew jest potężny, raczej wysoki, gruby, umiarkowanie rozciągający się. Jagody z porzeczki w ogrodzie średniej wielkości, okrągłe, czerwone, z przezroczystą skórką, soczystym, słodko-kwaśnym smakiem, w stanie dojrzałym nie kruszą się, świeże i przeznaczone do przetwarzania. Produktywność jest wysoka - do 7 kilogramów z buszu, ale z należytą starannością można zebrać do 15 kilogramów. Pierwsza uprawa daje w trzecim roku po posadzeniu, a w momencie pełnego owocowania wchodzi w szóstym lub ósmym roku. Na odmianę wpływa mączniak prawdziwy i antraknoza.
Obiecujące odmiany czerwonych i białych porzeczek
Porzeczki białe odmiany dojrzewają w lipcu.
W połowie lipca:
Biała wróżka (diament). Gruba, lekko rozłożysta krzew o średniej wielkości daje do 5 kg jagód.Odmiana jest odporna na choroby, słabo dotknięte przez szkodniki. Jagody średniej wielkości, przezroczyste, bardzo smaczne.
Versailles biały. Krzew jest średniej wielkości, średnia wydajność wynosi do 3 kg, odmiana nie jest bardzo odporna na zimę i nie jest odporna na antraknozę. Jagody są średniej wielkości, przezroczyste, żółtawe, smaczne.
Yuterbogskaya. Średnio gruby krzew może przynieść nawet 7-8 kg jagód. Różnorodność średniej zimotrwałości i średniej odporności na choroby grzybowe. Jagody są duże, lekkie, kremowe, przezroczyste, smaczne.
Koniec lipca:
Smolyaninowska. Energiczny, rozłożysty, rzadki krzew daje od 4 do 9 kg jagód. Odmiana charakteryzuje się złożoną odpornością na choroby grzybowe. Szczotka jest długa, jagody są dość duże, białe, przezroczyste, o przyjemnym smaku. Długie przechowywanie na krzakach, bez utraty smaku.
© wit
Hodowla
Jednym z najprostszych i dostępnych dla każdego amatorskiego ogrodnika metod rozmnażania porzeczek jest rozmnażanie sadzonek drzewiastych. Niewątpliwą zaletą tej metody jest to, że pozwala ona na rozpoczęcie w ogrodzie nowych pożądanych odmian bez zbędnych kłopotów.
Sadzonki do sadzenia na wiosnę są zbierane w październiku-listopadzie przed nadejściem silnych przymrozków.
Są pobierane z rocznych pędów bez żadnych oznak choroby.
Wybierając zdrową, drewnianą ucieczkę, wycina się z niej cięcie o długości 25 cm. W przypadku cięcia liście są ostrożnie odcinane, a oba końce zanurzane są w roztopionej wodzie ogrodowej lub parafinie, aby nie traciły wilgoci podczas przechowywania.
Przed sadzeniem sadzonki są chowane w śniegu lub w lodówce na półce pod zamrażarką.
Wiosną sadzonki sadzi się na specjalnie przygotowanych i zapłodnionych łożach, wzdłuż których wykopuje się bruzdę o głębokości 15 cm. Przed posadzeniem dolny koniec cięcia przy pomocy boiska ogrodowego jest cięty ostrym nożem.
Sadzonki posadzone w odległości 20 cm od siebie. Jednocześnie tylko 1-2 pąki cięcia pozostawia się na powierzchni, a pod ziemią - co najmniej 4 pąki.
Sadzonki posypane ziemią delikatnie, aby nie uszkodzić nerek powyżej i poniżej powierzchni ziemi. Gleba wokół sadzonek zagęściła się.
Następnie łóżka są obficie podlewane i mulczowane drobnym torfem lub humusem, co przyczynia się do zachowania wilgoci. Do zatrzymywania wilgoci używał starego dywanu.
Kiedy sadzonki zakorzenią się, młode rośliny mogą zostać przeszczepione do stałego miejsca.
© Zemzina
Choroby i szkodniki
Wrogowie mają dużo porzeczek.Pozbawiają nas żniwa i często rozprzestrzeniają choroby niebezpieczne dla porzeczek.
Na przykład kleszcz nerek cierpi na chorobę wirusową - frotte. Aby tego uniknąć, musisz postępować zgodnie z ogólnymi zaleceniami:
- Kup sadzonki tylko od sprawdzonych producentów.
- Do hodowli należy sadzić i sadzić zdrowe rośliny.
- Wybierz odmiany najbardziej odporne na szkodniki i choroby.
- Regularnie, dokładnie sprawdzaj krzewy. Przy pierwszych oznakach pojawienia się szkodników lub chorób, podejmij natychmiastowe działania.
- Radykalna metoda postępowania z porzeczkowym frotte - zniszczenie buszu.
Silnie dotknięty krzew należy przyciąć do poziomu gleby. W ciągu następnego roku, gdy młode młode pędy się rozwijają, kilkakrotnie poddaj roślinę działaniu akarycydów, takich jak neoron.
Jeśli czerwona porzeczka jest uszkodzona przez mszyce z liści, na górnej stronie liścia powstaje czerwony opuchlizna. Przy poważnym uszkodzeniu liście wysychają i opadają, a wydajność spada.
Żółty agrest sawfly jedzenia liści. Metody walki - opryskiwanie pestycydami (najlepiej od spodu arkusza).
Miseczka z porzeczki szklanej składa jaja w pęknięciach i mechanicznym uszkodzeniu kory u podstawy pędów.Gąsienice, które pojawiły się w ciągu dwóch tygodni, wnikają w gałęzie i grzebią w rdzeniach. Jedynym sposobem na walkę jest usunięcie uszkodzonych gałęzi.
Jeśli czerwona porzeczka zostanie uszkodzona z mączniakiem prawdziwym, septoria i antraknoza, pomoże to w rozpylaniu, ale zwykle skuteczne są tylko przy pierwszych oznakach choroby.
Zarodniki chorób grzybiczych zimują na opadłych liściach. Dlatego jesienią trzeba usunąć resztki roślin spod krzaków, a wczesną wiosną, gdy pąki jeszcze się nie zakwitły, posypać rośliny stężonym roztworem nawozów mineralnych (500 g nitroammofosu lub mocznika na 10 litrów wody).
© urbanlegend
