Paleta kolorów kwiatostanu Pouilly kojarzy się z pawimi piórami: gra jasnozielonego i błyszczącego niebieskiego wygląda bardzo atrakcyjnie. Ta roślina jest rzadkością w naszym regionie. Puya z gigantycznymi rozmiarami, specjalnym wyglądem, ale nie tak specyficznymi wymogami co do warunków przetrzymywania - prawdziwy pokój "dziki". Nie można znaleźć bardziej egzotycznej rośliny z rodziny Bromeliad. Dla doświadczonych hodowców kwiatów wzrost takiego cudu jest prawdziwym sukcesem i nagrodą. Chociaż uprawa puya pod wpływem siły i początkujących. Przecież najważniejszą rzeczą w tym biznesie jest rezerwowa cierpliwość przez dziesięciolecia w oczekiwaniu na jej rozkwit.
Nawet w idealnych warunkach puya kwitnie nie wcześniej niż w wieku dziesięciu lat.
Puia jest gigantem z bromeliady o wyjątkowym rozkwicie
Puia jest jedną z najbardziej oryginalnych roślin na naszej planecie. Niestandardowy wygląd gigantycznego egzota pozwolił mu stać się jedną z najbardziej pożądanych fabryk i prawdziwą rzadkością. Od odkrycia tej rośliny, a raczej jej opisu w 1782 r., Puya nie zmieniła statusu legendy. Ale jeśli zaledwie sto lat temu można było przeczytać o tym w encyklopediach i zobaczyć tylko w ogrodach botanicznych, dzisiaj puya rozszerzyła zakres upraw dostępnych do uprawy i formatu pokoju.Cenna, ekskluzywna i wciąż rzadka, puya może stać się gwiazdą każdej kolekcji roślin.
Członkowie rodzaju Puya należą do chilijskich egzotyków z rodziny Bromeliaceae, chociaż niektóre gatunki roślin występują na całej długości Andów, a nawet na Kostaryce. Jest to wyjątkowa rzadka roślina spośród reliktów, które są na skraju wyginięcia w naturze i twierdzą, że są żywą skamieliną.
Najbardziej znana Pouya, która przyciągnęła uwagę tych roślin, w przeciwieństwie do gatunków, które stały się popularne w kulturze, znajdują się tylko w niedostępnych dolinach Boliwii, Chile i Peru. Zmiany klimatyczne stały się katastrofalne dla gigantycznej rośliny, która osiedla się tylko na pięciu-tysięcznych górach.
Nawet nazwa tej rośliny przybyła do nas z ojczyzny, w lokalnym dialekcie oznacza punkt lub wskaźnik. Pouilly jest szczególnie powszechne w rezerwatach wyżyny w Chile, w szczególności niektóre lokalne miasta noszą nazwy roślin (na przykład Puyuuapi).
Według innej wersji, jest to miejsce, gdzie można podziwiać tę roślinę w specjalnej obfitości, puya i otrzymało nazwę botaniczną.Jest to jedna z roślin, która w swojej ojczyźnie i katalogach naukowych, a także w życiu codziennym na całym świecie znana jest pod jednym imieniem. Pouya ma wiele przydomków - od pawia po dom kolibrów i królową Andów. Ale nazwa gatunku tej rośliny nigdy nie będzie mylona z niczym.
Puyya Raymonda - największa roślina bromeliad
Pouilly, po pierwsze, kojarzy się z prawdziwą legendą - gigantem puyay raimond (Puya raimondii), roślina, z którą wiąże się wiele mitów i legend. Jest to największy bromeliowy, zdolny do tworzenia kwiatostanów do 10 m.
Wygląd tego reliktu puyi jest tak niesamowity, że trudno go porównać z każdą inną rośliną z bromeliad. Przycięte pnie są niewidoczne, chowają się pod grubą rozetą typowych, wydłużonych liniowych liści, które wyglądają dość ściśle i tworzą prawie idealnie kulki z kolcami. Są chronione przez kolibry i setki unikalnych gatunków zwierząt i ptaków, które chronią swój dom za pomocą naturalnych mechanizmów puja.
Dopiero co 80-100 lat rozwoju, gigantyczne kłosy, składające się z setek tysięcy pojedynczych kwiatów, wznoszą się z kuli.Po kwitnieniu roślina umiera i zostaje zastąpiona przez rośliny potomne, które również wyhodują kulę rozety, kwitnącą dopiero w dojrzałości. Krzaki Pouya wyglądają imponująco, a nawet przerażająco.
Puyya Raymonda (Puya raimondii).
Cechy krynic
Rośliny doniczkowe - rośliny są o wiele skromniejsze, w ich upodobaniach i okazałości. Ale nadal pozostają jednym z najbardziej oryginalnych i głównych członków rodziny Bromeliad.
W hodowli pokojowej stosuje się średniej wielkości zielne gatunki Pui. Są to super trwałe i duże bromeliads w porównaniu do ich konkurentów. Rozwijają się w formie typowej rozety liści i wznoszących się nad nimi kwiatostanów. Kłącza silne, gęsto rozgałęzione, rosną w większości poziomo.
W przeciwieństwie do legendarnego giganta Pouya, wnętrze nie tworzy kulistego wylotu. Liście rośliny są bardzo wąskie, lancetowate, podobne do igieł na końcach, często ograniczane. W gniazdku siedzą asymetrycznie, fantazyjnie rozrzucone "belki". Na krawędziach liści są wielokierunkowe ciernie i kolce. Zewnętrznie młody Pouya łatwo jest pomylić z ananasem.To prawda, że twarda tekstura, jasnozielony kolor, łuszcząca się powierzchnia i kolce znacznie odróżniają je od owoców.
Kwitnienie Pouya jest warte czekania, chociaż rośliny kwitną tylko w zaawansowanym wieku. Ale nawet w chilijskim Pouilly pojawia się po 8-10, a nie po 100 latach. Zwykle zaczyna się w połowie jesieni i trwa od października do listopada, ale czas kwitnienia może się zmienić, w zależności od warunków zatrzymania.
W pędzlach, wiechach lub kłoskach, najczęściej o złożonej strukturze, tworząc efekt rozległej wiechy, eleganckie kwiaty o jasnym niebieskim zabarwieniu, chociaż wśród niektórych gatunków są też żółte lub czerwone kwiaty. Połączenie jasnozielonego z błękitem, błękitem nieba i turkusem z daleka przypomina grę kolorów pawich piór i ogrodowych niezapominajek. Odrębne gałęzie kwiatostanu zwieńcza sterylne kwiaty i ostra przystań, które wyglądają prawie jak cierń lub iglica, i wspierają "kłujący" obraz rośliny.
Przylistki szerokie owalne i błoniaste. Struktura kwiatu Pouilly jest niezwykła, nieco przypominająca tulipany lub mieczyki, tylko w wariancie trzylistowym. Kwiat składa się z trzech trójkątnych płatków, wolnych, z tępym zakończeniem,i trzy trójkątne działki dwa razy większe. W gardle wyraźnie widać sześć pręcików z jasnymi pylnikami.
Obfitość nektaru jest jednym z powodów, dla których puya przyciąga tak wiele owadów, aw naturze jest upierzony przez zwierzęta. Po kwitnieniu okwiatnik żartobliwie skręca w spiralę. Zamiast kwiatów powstają podobne do kapsułek skrzynie owocowe z uskrzydlonymi nasionami, które również wyglądają bardzo imponująco na szypułce.
Puya jest niesamowita (Puya mirabilis).
Rodzaje puya, odpowiednie do uprawy w pokojach
Spośród setek naturalnych gatunków Pouya w kulturze pokojowej wykorzystuje się tylko sześć roślin. Wszystkie są trwałymi bylinami, średniej wielkości, o maksymalnej wysokości półtora metra. Średnia wysokość puf krytych waha się od 30 do 90 cm, roślina stopniowo zwiększa rozmiar i liczbę liści w wylocie.
Puya niesamowite (Puya mirabilis) - piękny widok, zaczynając od wylotu 30 cm i stopniowo zwiększając wysokość. Grube, rozłożyste, ale nie ścisłe rozety składają się z dość lekkich, ozdobionych żółtymi kolcami, długimi liśćmi. Szypułki o wysokości do 1 mi powyżej są pokryte owalnymi, prostymi liśćmi i zwieńczone fantazyjną szczotką kwiatostanu z kępką u góry i zaostrzonymi wypustkami,podkreślają piękno dużych, do 10 cm kwiatów o wąskich płatkach i jasnozielonym kolorze, przypominającym lilię.
Puia Berterona (Puya berteroniana) - bardzo popularny w naszym gatunku, który jest również uprawiany jako cieplarnia lub kadzocha w ogrodzie do krojenia. Jest to bardzo widowiskowa roślina wieloletnia z rozetą wąskich, prawie metrowych liści o kłującej krawędzi i niesamowitych kłosach kwiatostanów o niebiesko-szmaragdowych kwiatach przypominających pianę lub turkusowy kolor, które tworzą luksusowe świece.
Puia Alpine (Puya alpestris) - podobny do poprzedniego widoku z niebiesko-zielonymi kwiatami, na płatkach którego znajduje się szmaragdowy pasek. Liście są długie, twarde, z cierniami, jaskrawo kolorowe. Proste szypułki są zwieńczone piramidalnymi kwiatostanami wiechowatymi z błoniastymi owalnymi przylistkami i niesamowicie pięknymi pięciocentymetrowymi kwiatami z trzema tępymi, wolnymi płatkami.
Puia Chilean (Puya chilensis) - jeden z największych bromeliads pokoju, osiągając wysokość 1 m na szczycie kwitnienia. Duże, metrowe, i dwa razy mniejsze w pokojach, wąskie, liniowe liście o szerokości poniżej 1 cm są złożone na krawędziach, bardzo twarde, ozdobione niebieskawymi kolcami.Rozety Puia rzadko są proste, często rozgałęziają się jak kandelabry w wielopoziomowe struktury. Ośniedziała krawędź podkreśla piękno twardego szypułki i masywność niesamowicie gęstych kłosków kwiatostanów z kwiatami o średnicy do 5 cm. Jasnożółty kolor odróżnia to puyu od innych gatunków.
Puya czarująca (Puya venusta) - roślina o wąskich, kłujących, mocno ostrych liściach o długości do 30 cm, tworzących rozłożystą oryginalną rozetę. Ta roślina kwitnie, produkując spektakularne i duże, wielokwiatowe kolce, które wydają się zbyt duże dla takiej kultury. W kwiatostanie do 40 cm długości, niebieskie kwiaty mają długość do 3,5 cm.
Puya narzuta na łóżko (Puya spathacea) - Stemless bromeliad z zaskakująco niedokładną rozetą dużych, do 40 cm długości, wąskich liniowych liści (szerokość płatka liściowego nie przekracza 2 cm). Delikatna krawędź zwiększa egzotyczność, chociaż pojawienie się zakrzywionych, asymetrycznie rozrzuconych liści w pakiecie jest również bardzo nietypowe. Kwiatostany wiechy zdobią jaskrawoniebieskie kwiaty o średnicy do 7 cm.
Puya berteroniana.
Warunki dla rosnących wnętrzności
Status wyjątkowej legendy wśród egzotystów nie wyklucza, że puya pozostanie prosta w pielęgnacji rośliny. Aby osiągnąć z tego kwitnienie, trzeba po prostu poczekać - od 10 lat, w najlepszym wypadku, do 20 lat w nieoptymalnych warunkach. Uprawa pouyas może być prowadzona nawet przez początkujących hodowców. Ona potrzebuje chłodnego zimowania i jasnego oświetlenia, ale nie powinny pojawić się żadne inne trudności z wyborem warunków.
Egzotyczna królowa Andów Puyya słusznie plasuje się wśród roślin, które mogą stać się główną atrakcją w kolekcji oryginalnych rarytasów. Może być stosowany w projektowaniu ogrodów zimowych i witryn kwiatowych lub szklarni, dużych krytych skalnych ogrodów lub florarium, w zwykłej kulturze doniczkowej.
W ogrodach zimowych, oprócz innych roślin o podobnych wymaganiach co warunki, w szczególności z podobnymi ziarnami i kaktusami, podobnie jak w swoim naturalnym środowisku, puya w pełni ujawnia swoje szczególne piękno. Ale także we wnętrzach, zwłaszcza jeśli chodzi o nowoczesne style lub pragnienie niecodziennych rozwiązań, może stać się prawdziwą gwiazdą.
Oświetlenie i umieszczenie we wnętrzu
Alpejskie pochodzenie tych roślin wymaga również jasnego oświetlenia w pomieszczeniach.Nie boją się bezpośredniego światła słonecznego, ale latem liście mogą wyglądać w zbyt jasnym miejscu z niewielkim zdobieniem, zaczynającym wysychać na ich końcach. Rozproszone światło dla tego egzotycznego można uznać za idealne.
Pouilly umieszczone na parapecie lub w pobliżu okna. Częściowo okna południowe lub południowe są dla nich idealne. Sztuczne światło dla tej kultury zwykle nie jest używane. Pouilly ze względu na długie liście wymagają znacznej przestrzeni. Jeśli nie posadzono ich w złożonych kompozycjach z innymi roślinami, wówczas blisko nich pojemniki z kulturami w grupie nie będą działać.
Puya alpine (Puya alpestris).
Temperatura i wentylacja
Podczas uprawy w ogrodzie zimowym iw kulturze pokojowej konieczne jest naśladowanie naturalnej różnicy temperatury pomiędzy etapami rozwoju aktywnego i spoczynku. Rośliny zimujące powinny być chłodne, a to najtrudniejsze w wyborze warunków dla tej kultury. Minimalna temperatura powietrza wynosi 5 stopni Celsjusza. Powyżej 12 stopni temperatura zimowa nie powinna rosnąć.
Od wiosny do lata pudża dostosuje się do wszelkich warunków. W fajnych pokojach czują się całkiem dobrze,w temperaturze około 18-21 stopni, w zwykłych temperaturach pokojowych od 22 do 25 stopni, oraz w upale, bez utraty dekoracyjności, nawet jeśli temperatura powietrza przekracza 30 stopni.
Puia kocha świeże powietrze. Nawet w zimie roślina powinna być okresowo, ale bardzo schludna. Od wiosny do jesieni, jeśli temperatura nie spada poniżej 15 stopni w nocy, roślina może być umieszczona na otwartym balkonie, werandzie, tarasie lub przyniesiona do ogrodu.
Opieka Puyay w domu
Trudne z natury, stabilne, niekaprykcyjne puya w kulturze pokojowej prawie się nie zmieniają. Powoduje wielką suszę, ale jest bardzo wrażliwy na wilgoć. Rzadkie karmienia, dokładna transplantacja i okresowe czyszczenie to wszystko, czego ta roślina będzie potrzebować.
Wszyscy Pouya, bez wyjątku, w pełni uzasadniają reputację niebezpiecznej rośliny. I chociaż nie mówimy o dzikich zaroślach pouya, w kontaktach z tą kulturą w domu warto pamiętać o ostrożności. Zaczepione kolce, na różnych częściach liścia obróconych w różnych kierunkach, komplikują zarówno konwencjonalną pielęgnację, jak i przesadzanie. Można pracować z puya tylko w gęstych rękawicach i tak dokładnie, jak to możliwe.Roślina ta jest surowo zabroniona przez tych, którzy mają małe dzieci lub zwierzęta domowe.
Puya Chilean (Puya chilensis).© Guy Fogwill
Podlewanie i wilgotność
Puya nie boi się suszy, a to jest jej główna cecha - tolerancja dla prawie każdej opieki. Roślina zrobi i niedopełni i długo nie będzie podlewania. Ale saszetki nie tolerują przemoczenia górnej warstwy gleby w zbiornikach. Wiosną i latem roślina jest nadal obficie podlewana. Podczas podlewania roślin, najprostszym sposobem zastosowania połączonej metody jest połączenie regularnego podlewania z typowymi procedurami bromeliowania w celu napełnienia wylotu wodą, utrzymując poziom wilgotności stały.
Często puyu są uprawiane przez zanurzenie gleby w wodzie przez zanurzenie, a następnie czekanie, aż substrat całkowicie wyschnie, ale najlepiej jest przeprowadzać regularne podlewanie przy użyciu tylko suszenia. Ostrożność podczas podlewania tej rośliny powinna być wykonywana tylko podczas mroźnego zimowania. Podlewanie rzadko odbywa się w tym czasie, delikatnie, tylko lekko mocząc podłoże i utrzymując żywotność korzeni.
Dla pouya wybierz stojącą, miękką wodę. Zaleca się stosowanie do nawadniania wody o tej samej temperaturze, która ma powietrze w pomieszczeniu.
Przy zwiększonej wilgotności powietrza puya reaguje pozytywnie, ale będzie również ulegać wyschnięciu. W okresie eksploatacji urządzeń grzewczych najłatwiej jest zainstalować instalację na palecie z mokrą keramzytem lub żwirem. Ale można również przeprowadzać okresowe opryski, instalować specjalne środki nawilżające lub wykonywać bez regularnych środków, w tym ich pielęgnację tylko wtedy, gdy roślina wykazuje objawy depresji i wysychania końcówek liści.
Nawozy i skład nawozów
Podzbiory dla roślin regularnie wnoszą wkład tylko w okresie najbardziej aktywnego wzrostu - od maja do października. Dla puyu odpowiednia jest klasyczna częstotliwość nawożenia, ale odstęp między tymi zabiegami wynosi 3-4 tygodnie. Normalne karmienia można zastąpić dolistną.
Roślinę można zasilać uniwersalnymi nawozami i produktami ekologicznymi. Optymalna równowaga makro- i mikroelementów jest charakterystyczna dla specjalnych nawozów dla bromeli lub storczyków.
Puya urocze (Puya venusta).
Przycinanie i kształtowanie
W przypadku wewnętrznych pui, procedury czyszczenia i przycinania są zredukowane do usuwania uszkodzonych i suchych liści, które są bardzo widoczne na wylocie roślin dorosłych.
Przeszczep i podłoże
Puyu przeszczepione tylko wtedy, gdy roślina nie jest dosłownie miejscem do wzrostu.Młode rośliny rosną szybko, mocne korzenie wymagają corocznej wymiany pojemników. Ale starsze puyi przechodzą do nowych doniczek tylko wtedy, gdy korzenie nie mają miejsca do wzrostu.
Wybór podłoża dla puyi nie wymaga żadnych sztuczek. Roślina uwielbia lekkie, niepłodne, suche gleby o dużej zawartości piasku. Możesz kupić specjalną glebę dla sukulentów i dużych bromeli lub mieszać uniwersalną ziemię z piaskiem w równych częściach. Przed przesadzeniem substratu pożądane jest ulepszenie dodawania ceglanych wiórów lub drobnej spienionej gliny.
W przypadku tej rośliny pożądane jest wybranie płaskiej, płytkiej i dość szerokiej pojemności. Sztywna rozeta pufy staje się niestabilna w dobrym wieku, dlatego preferowane są ciężkie naturalne naczynia ceramiczne.
Podczas przesadzania roślin należy obchodzić się z nimi bardzo ostrożnie, chroniąc ręce przed zranieniem na twardych kolcach. Puyu delikatnie przewraca się. Na dnie zbiorników musi znajdować się wysoka warstwa drenażu.
Puya bedspread (Puya spathacea).
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Pouilly są odpornymi roślinami. Jedyne, co zagraża im w pokoju i kulturze szklarni, gnije w wyniku nadmiaru nawozów.Grzyby rozprzestrzeniają się dość szybko, przy zbyt dużej ilości wody, bez wysychania gleby pomiędzy tymi procedurami.
Pokój do reprodukcji puya
Główna metoda rozmnażania pudży w pokojach, kultura, która prawie nie tworzy roślin córek, aż do śmierci krzewu matki, rośnie z nasion. Oczywiście, jeśli po kwitnieniu wylot macierzysty uwalnia więcej niż jedno dziecko, wówczas każdy z nich jest używany jako oddzielna roślina.
Wysiew nasion odbywa się w dezynfekowanej glebie, składającej się z uniwersalnego podłoża lub w równych częściach z twardego drewna i piasku. Nasiona rozprasza się na powierzchni, delikatnie zwilża i utrzymuje pod szkłem lub filmem w temperaturze co najmniej 21 stopni Celsjusza, w miarę możliwości tworząc kroplę 5-6 stopni między nocnymi i nocnymi wskaźnikami temperatury powietrza. Stabilna lekka wilgotność i kilka miesięcy czekania pozwoli Ci zdobyć delikatne sadzonki. Nurkowanie odbywa się dopiero po utworzeniu co najmniej miniaturowego wylotu.
