Wężowy krab jest znany ze swoich leczniczych właściwości i jest szeroko stosowany w medycynie. W artykule rozważono ogólną charakterystykę danego drzewa i przypadki jego zastosowania w medycynie tradycyjnej i ludowej. Zwraca także uwagę czytelników na informacje dotyczące metod zbierania surowców leczniczych.
- Opis rośliny
- Skład chemiczny
- Co to jest przydatny wiąz
- Zastosowanie w medycynie ludowej
- Rosół
- Herbata
- Infuzja
- Kąpiele terapeutyczne
- Czy są jakieś przeciwwskazania?
- Przygotowanie i przechowywanie surowców leczniczych
Opis rośliny
Elm krzywy Jest to wieloletnie drzewo, powszechne w Europie, Azji Środkowej i na Kaukazie. Maksymalna może osiągnąć 25 metrów wysokości i dorasta do 300 lat. Małe drzewo kwitnie wczesną wiosną z małymi żółto-zielonymi kwiatami rosnącymi parami. Następnie, w miejscu kwitnienia, powstają owoce wiązu, reprezentowane przez żaby z membranami zawierającymi małą nakrętkę w środku. Drzewo ma długie gałęzie, gęsto usiane listowiem. Liść wiązu łatwo rozpoznać po ostrym, nierównym kształcie.
Skład chemiczny
Skład chemiczny tego drzewa reprezentowany jest przez szeroki zakres substancji. Korę zawiera katechiny leukoanthocyanidins, triterpenoidy, garbniki, fenol kwasy karboksylowe i sterydy. Liście są bogate w witaminę C, flawonoidy i kwasy fenolowo-karboksylowe.
Co to jest przydatny wiąz
Leki, które obejmują grabolistny wiąz, mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, gojenie się ran i działanie moczopędne. Zakres zastosowania jest szeroki wiąz w medycynie, jest ona stosowana do leczenia chorób stawów, skóry, kiły, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, i normalizacji metabolizmu w układzie sercowo-naczyniowym i tarczycy.
Zastosowanie w medycynie ludowej
Lecznicze właściwości wiązu stosowane są zarówno w medycynie tradycyjnej, jak i ludowej. Na jego bazie wytwarzane są wywary lecznicze, napary, herbata, a nawet kąpiele. 
Rosół
Korzeń wiązu i kory służy do przygotowania wywaru, używanego jako balsam na wyprysk i rany ropne, a także do leczenia kiły. Wywar z korzenia jest uważany za skuteczny i do zwalczania raka. Do jego przygotowania kora lub korzenie wlewa się wrzącą wodą i lekko gotuje. Następnie daj czas na zaparzenia, aby zmniejszyć objętość o połowę. Jednak bulion jest zbyt silny, więc woda jest dodawana do pierwotnej ilości. Bulion jest filtrowany do późniejszego odbioru nie częściej niż dwa razy dziennie, maksymalna dawka bulionu to jedna łyżka stołowa.
Herbata
Herbata podawana na kora, stosowane w dławicy piersiowej i leczeniu zapalenia migdałków. Aby przygotować jedną porcję, wrzącą wodę wlewa się do 10 g kory i utrzymuje przez 5 minut. Możesz pić, a najlepiej z miodem. Z wyraźnym zapaleniem migdałków herbata jest pobierana nie tylko w środku, ale także do płukania gardła. Ta mieszanina to dobrze przepłukane krosty powstałe z powodu choroby w tylnej części gardła.
Infuzja
Napar jest stosowany jako środek przeczyszczający i powoduje kompresję. Do przygotowania naparu, suszone liście, które muszą być wypełnione wodą i trochę trzymać na ogień, ale nie gotować. Następnie mieszaninę infukuje się przez około godzinę i przesącza.
Kąpiele terapeutyczne
W medycynie ludowej są szeroko rozpowszechnione uzdrawiające kąpiele z wiązu. Są one stosowane w leczeniu chorób skóry, na przykład skrzepu, świerzbu, wysypki itp. Pacjent musi się podlać za pomocą mieszaniny medycznej lub całkowicie zanurzyć się w mieszaninie. Miejscowe kąpiele są skuteczne w leczeniu hemoroidów, w tym celu należy usiąść przez jakiś czas w małej misce wypełnionej roztworem.
Czy są jakieś przeciwwskazania?
Leki i napary z wiązu nie mają przeciwwskazań. Wyjątkiem są przypadki indywidualnej reakcji alergicznej, w której jej stosowanie nie jest zalecane.
Przygotowanie i przechowywanie surowców leczniczych
Wiąz zawiera pewne właściwości lecznicze, do zachowania których niezbędne jest poznanie metod prawidłowego przygotowania surowców, a mianowicie kory i liści. Kora wieloryba wycina się z młodych drzew na początku wiosny i rozprowadza w dobrze wentylowanym pomieszczeniu do całkowitego wyschnięcia. Kora młodego drzewa wyróżnia się gładką powierzchnią, natomiast w dorosłym drzewie kora jest szorstka, pokryta pęknięciami i bruzdami. Liście zbiera się wczesnym latem i suszy na zewnątrz w cieniu. Mogą być przechowywane i używane przez dwa lata.
