Polevichka - królowa aranżacji i zarośli krajobrazowych

Wśród zbóż ogrodowych jest wiele roślin, nieważkie wiechy i kłosków, które wyglądają świetnie w aranżacjach. Ale nawet zaytsekhvosti i shake'owie będą mogli przesłonić swoją urodą legendarną polevichka - skromną i mało popularną trawę, której nie ma na liście najmodniejszych roślin. Tymczasem polevichki mają niepowtarzalne talenty: dzięki swoim niewielkim rozmiarom, to piękno udaje się tworzyć tak gęste murawy i piękne plamy z faktur, tak niepowtarzalne w efekcie bujnych dzikich zarośli, które można uznać za jedną z najlepszych roślin dla naturalnego projektu, który imituje samą naturę.

Polevichka (Eragrostis)

Wspaniałe piękno o łatwym usposobieniu

Znany tutaj głównie pod prostym popularnym przezwiskiem Polevichki, roślina oficjalnie nazywa się Eragrostis. I taka nazwa naprawdę pasuje do tego, choć niewielkiego, ale bardzo widocznego przedstawiciela grupy najbardziej spektakularnych zbóż ogrodowych.

Polevichki (Eragrostis) - duży rodzaj jednorocznych i wieloletnich traw ozdobnych, które w naturze można znaleźć na prawie całym globie w umiarkowanych, subtropikalnych i tropikalnych strefach klimatycznych.Słupowce należą do rodziny Myatlikovs (Poaceae) i, oczywiście, należą do najbardziej spektakularnych niskich zbóż. Jako rośliny ozdobne uprawia się około 10 gatunków roślin z 300 gatunków naturalnych, z których większość uprawia się jako jednoroczne lub dwuletnie, a nie jako byliny.

Dziś Polevichki jest nazywany być może najlepszym zbożem dla tych, którzy chcą tylko zapoznać się z ziołami ozdobnymi. Nie gorsze pod względem wyrazistości do najpopularniejszych i najmodniejszych typów, ale jednocześnie praktycznie bez żadnej opieki, łatwo zdobywa się łatwą do wzrostu i niezwykle utalentowaną biegunkę. Grube, gęste, bujne trawy nie wydają się wcale skromne na początku sezonu, ale kiedy nad nimi wznosi się chmura lub czapka nieważkości, po prostu nie mogą odwrócić wzroku. Pojawienie się eragostyzy da szanse na najdroższe zboża, ale z jej charakterem nikt nie może się równać. Wysokość Polevicza zmienia się od skromnego 15 cm do ponad 1 m. Bez wyjątku, Polewy tworzą zwartą kępkę przypominającą kępki cienkich korzeni. Trawa ta nie tworzy podziemnych pełzających pędów, co nie przeszkadza jej w tworzeniu gęstego układu z uroczymi plamami tekstury i zarośnięciami z wiekiem.Liście w średniej grubości trawy, łatwo reagujące na prądy wiatru, wąskie, liniowe, sztywne. Roślina charakteryzuje się unikalnymi językami, które są prawie od samego fundamentu przekształcone w najlepsze włosy.

Liczne wiechy praktycznie ukrywają trawę roślin pod sobą, u niektórych gatunków, opadając prawie na samą ziemię, ale najczęściej tworząc kopułę lub czapkę na grubej darni. Ich kolor zmienia się z lekkiego na czerwonawy, a do połowy jesieni na brązowy. A cięcie na różnych etapach pozwala zbierać materiały do ​​aranżacji z doskonałą grą kolorów. Wygląd wiech eragstysis jest często porównywany do fontanny sprayu, a to porównanie jest więcej niż uzasadnione. Paniculate kwiatostany składają się z co najmniej trzech kłosków. Mogą być zarówno bardzo rozciągliwe, jak i bardziej zwarte, ale wciąż dość luźne i półprzezroczyste. Tylko najbardziej skromne gatunki są ograniczone do 4-10 cm długości w kwiatostanie, podczas gdy najlepsze "aranżacyjne" wiechy polarvichek rosną do 30 cm, a spikelets na długości sięgają nieco ponad 1 cm, składają się z 5-40 kwiatów. To zboże ma dwie kłoskowe łuski bez kolców, niższe łuski kwiatowe są bardzo delikatne, z reguły jajowate.

Kwiat łóżko zboża z Polevichka polevichnoy

Prawie wszystkie kwiaty polewicy kwitną w sierpniu i wrześniu, tylko roczne gatunki mogą kwitnąć od połowy lata. Kolor wiechy sięga od jasnozielonej do brązowawej, złotej, brązowawej, czerwonawej, purpurowej i prawie fioletowej.

Pomimo faktu, że większość Polevichek jest termofilna i uprawiana jako letniki, a byliny szybko ulegają degeneracji, nie powinieneś martwić się hodowlą tej trawy i sadzeniem roślin przez cały czas. Wystarczy zasiać polemikę w ogrodzie raz - a same rośliny poradzą sobie z zadaniem odnowienia nawet rocznych gatunków. Aktywne samosiewanie pozwala stworzyć stabilne kompozycje dekoracyjne i pyszne tablice, dosłownie sadząc i zapominając o trawie. Łatwo jest powstrzymać ich rozmieszczenie, odcięcie części wiechy i przez to kontrolowanie samosiewu. Jest to jedna z najłatwiejszych do uprawy roślin. Zgodnie z takimi talentami istnieją trzy strategie uprawy polarvichs:

• jako samo odnawiająca się jednoroczna lub szybko degenerująca się trawa (obfite samosiewne pozwala na roczne oszczędzanie nasadzeń, nawet u gatunków ciepłolubnych);
• jako roczna roślina cięta;
• jako trawa wieloletnia z regularnym pozycjonowaniem.

Najlepsze typy polevichki

Polevichka owłosione (Eragrostis capillaris) - najbardziej uwielbiany przez projektantów roślin z rodziny Polevich, obnoszący te same wiechy przypominające dysze lub pluski fontanny wody. Spektakularny i odważny, ten jednoroczny słupowiec tworzy zaskakująco masywne i piękne murawy o stosunkowo szerokich, płaskich, liniowych, pięknie zakrzywionych liściach w łukach, które podkreślają nieważkość kwiatostanów. Duże wiechy rozprzestrzeniające się, w których gromadzone są małe kłoski na najdłuższych długich nogach, pojawiają się wcześniej niż u innych Polevichex, już w lipcu, i przy ciągłym wycinaniu zanikających kwiatów mogą tworzyć się do pierwszych przymrozków. Wysokość rośliny wynosi nieco ponad pół metra.

Mamy również zupełnie inny rodzaj eragrostis o tej samej nazwie Trichodes Eragrostis (aby uniknąć nieporozumień, warto dokładnie przestudiować nazwę łacińską, ponieważ pochodzenie obu roślin jest północnoamerykańskie). Jest to ciepłolubny słupowiec, uprawiany w regionach o surowych zimach jako roczne zboże.Liście w trawie nie są godne uwagi, roślina wydaje się być najzwyklejszym, choć dość gęstym zbożem. Ten eragrostis ujawnia swoje piękno dopiero w środku lata, kiedy zaczynają pojawiać się proste pędy kwiatowe o długości powyżej 1 metra. Długość wiechy w różowo-czerwonym kolorze sięga 80 cm i nie sposób wymienić ich jako doskonałych. Od połowy lata do końca sezonu ta biegaczka jest jedną z najbardziej spektakularnych, muzycznych, teksturowych i chwytliwych roślin w naturalnych nasadzeniach.

Polevichka w ogrodzie kwiatowym

Polevichka krupnokoloskovaya (Eragrostis cilianensis) - trawy na wiosnę, tworzące zwarte, schludne trawy, o wysokości od 15 do 40 cm Płaskie liście doskonale podkreślają kształt lekko rozwalonych wiechlin 5 do 15 cm długości, które pojawiają się nad derninką pod koniec lata lub we wrześniu. Piękne i efektowne, wiechy tej rośliny należą do najpiękniejszych w suchych bukietach.

Polevichka wybitny (Eragrostis spectabilis) - krótko żyjąca roślina wieloletnia, której wiechy dla sprytu mogą kłócić się z owłosionymi eragrostis. Szorstki, matowy, tworząc niechlujnie zabrudzone liście kurtyny tworzą zaniedbane krzewy o wysokości do 60 cm, ale liście są prawie niewidoczne od początku kwitnienia późnym latem.Długie opadające wiechy, które zwisają prawie do samej gleby, są tak liczne, że całkowicie pokrywają murawę. Czerwonawo-fioletowy kolor tylko wzmacnia ich efekt dekoracyjny.

Polevichka (Krawędź Eragrostisa) - większy typ Eragrostis, tworzący bardzo grube, teksturowane dno, z pozoru niemal luksusowe futro. Liczne liście są bardzo sztywne, mają szerokość do 3 mm, najczęściej są układane wzdłuż żyły centralnej, jak liście kostrzewa, a nie proste, lecz łukowato zakrzywione, z nitkowatą lub włosowatą końcówką. Wydaje się, że szkapy są grube i grube w tym samym czasie. Wiechy tej rośliny są jednymi z najbardziej rozległych, o długości do 20 cm i brązowawym kolorze, nie odwracają uwagi od piękna dużych darni z ich prawie idealnymi łukami liści. Gatunek ten ma indywidualne odmiany z czerwonymi, purpurowymi i brązowymi liśćmi.

Japanese polevichka (Eragrostis japonicaZnany również jako nieaktualna nazwa. słupvichka elegancki (Eragrostis elegans) - bardzo piękna trawa z grubą warstwą liniowych liści, stojąca pionowo w środku krzaka i łukowato wygięta wzdłuż krawędzi i wyglądająca jak nieważka kropla z czapką z niezliczonych kwiatostanów.Wyrasta jako roczna, wysokość - do 70 cm.

Polevichka mała (Eragrostis minor) - piękna roślina na suche bukiety, trawa wiosenna o maksymalnej wysokości darni 40 cm, charakteryzująca się skromnymi krzewami o płaskich wąskich liściach, które są przekształcane na początku jesieni, pokryte licznymi kompaktowymi wieńcami rozprzestrzeniającymi się z fioletowym odcieniem jasnego koloru. Długość kwiatostanów wynosi od 4 do 15 cm.

Polevichka egipski (Eragrostis aegyptica) - kwitnąca od lipca roślina ma wysokość do 40 cm z wąskimi liśćmi w eleganckiej darni i gęstymi wiechami o długości do 15 cm, nadającymi całej trawie wdzięku i jedwabistości.

Polevichka Eliot (Eragrostis elliotti) - unikalna trawa, tworząca pozornie zdezorientowany układ bardzo cienkich, niebieskawoszarych, bardzo długich liści o długości do 60 cm, które wydają się leżeć i plątać pod wpływem wiatru, tworząc uderzająco piękną teksturę trawy. Nad liśćmi unosi się niespodziewanie szaro-złote luźne wiechy, jakby oświetlone przez słońce.

Wyróżniony Polevichka (Eragrostis spectabilis).

W projekcie ogrodu Eragrostis użyj:

• jako roślina cięta (na suche i świeże bukiety);
• jako roślina, która ozdabia ogrody w drugiej połowie sezonu lub szczególnie jesienią;
• stworzyć efekt dzikich zarośli;
• w dużych tablicach;
• w zespołach krajobrazowych;
• jako jedno z najjaśniejszych zbóż w naturalnych kompozycjach;
• dla akcentów teksturalnych i kolorystycznych - jako delikatna, nieważka roślina z unikalną grą najcieńszych wiech, na zawsze w ruchu, nieważka, wyglądająca na zboża z bardzo gęstą darnią;
• do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich i skalnych;
• wypełnić ziemię solidną fakturą kontrastującą z kamieniami lub dużymi solistami;
• w mixborders jako jeden z ich nieważkich partnerów do kwitnienia krzewów i bylin;
• przynieść wizualną lekkość w klombach i grzbietach, układach krajobrazowych;
• w kulturze doniczkowej;
• do plam teksturalnych na trawnikach jako solista;
• dla granic, szczególnie na tarasie lub w miejscach odpoczynku.

Najlepsi partnerzy dla polevichki: srebrne szałwię, chistety, piołun, łodygi, astilba, dzwony.

Warunki wymagane dla polevichkam

Ta wspaniała roślina trawiasta jest usatysfakcjonowana minimalnymi warunkami, ponieważ w przyrodzie polewice wyrastają niekiedy na najbardziej skąpych glebach. Wszystko, co musisz zrobić, to wybór dobrze oświetlonego obszaru. Są to rośliny uwielbiające światło, które nie boją się przeciągów i są odporne na zimno.

Polewy nie wymagają gleby, a warunkiem sukcesu jest tylko jedno - wykluczenie wszystkich mokrych, bagnistych gleb i miejsc, w których ryzyko stagnacji wody jest wysokie lub poziom wód gruntowych jest wysoki. Polevichke fit i zwykły ogród oraz jałowa, piaszczysta, kamienista gleba. Ale jeśli posadzisz ją w żyznej i wysokiej jakości, trawa zaskoczy Cię jej wielkością, pięknem i licznymi wiechami.

Opieka Eragrostis

Opieka Polevichka jako taka nie jest potrzebna. Ta trawa pochodzi z tej rzadkiej kategorii - "zasadzona i zapomniana". Jedynym wyjątkiem jest konieczność kontrolowania samodzielnego siewu poprzez częściowe obcinanie wiech i oczywiście uprawianie słupwicy do cięcia: aby zwiększyć liczbę wiech i zwiększyć je, wystarczy przeprowadzić tylko kilka procedur nawadniania w sezonie podczas suszy i zastosować co najmniej jeden nawóz z nawozem azotowym w początek sezonu. Pielenie wystarczy tylko na etapie hodowli młodych pędów. Pokroić na bukiety przeprowadzone w drugiej połowie sezonu, zmieniając kolor wiech.

Polevichka (Eragrostis)

Hodowla polevichek

Eragrostis jest rozmnażany wyłącznie przez nasiona.Pomimo swojej niepowtarzalnej urody, ta trawa nie jest uprawiana przez sadzonki i po prostu sieje w otwartym terenie bezpośrednio do stałego miejsca. Można wysiewać nasiona polevichki:

• w środku wiosny, gdy tylko gleba się nagrzeje;
• pod koniec czerwca, kiedy wyrastają do cięcia (wtedy nowe wiechy będą tworzone do późnej jesieni).

Nasiona roślin są małe, najlepiej najlepiej posiać się płytko. W przypadku siewu letniego należy kontrolować wilgotność gleby. Średnie kiełkowanie trwa 10 dni lub dłużej. Młode i delikatne rośliny potrzebują regularnego podlewania. Jak tylko sadzonki są mocniejsze, są rozcieńczane, pozostawiając odległość 10 cm między biegunami. Po rozcieńczeniu w celu zagęszczenia zasłony, przyspieszenia wzrostu liści i zwiększenia obfitości kwitnienia, można podawać nawozy azotowe w standardowej dawce.