Kolibakterioza jest jedną z najczęstszych chorób ssaków roślinożernych. Ze względu na szereg cech, które omówiono dalej, choroba jest trudna do kontrolowania, a leczenie w 40% przypadków jest nieskuteczne, również z ekonomicznego punktu widzenia. Spróbujmy zrozumieć problem i wyciągnąć dla siebie wnioski, jak uratować młode i dorosłe bydło przed chorobotwórczą bakterią.
- Co za choroba i co jest niebezpieczne
- Źródło i czynnik zakaźny
- Patogeneza
- Objawy
- Diagnostyka
- Leczenie
- Zapobieganie
Co za choroba i co jest niebezpieczne
Colibacteriosis jest chorobą żołądkowo-jelitową, która atakuje żołądek, jelita, śledzionę i węzły chłonne. W ostrych postaciach, colibacteriosis najczęściej obserwuje się u młodych zwierząt w pierwszym tygodniu życia, a przy braku szybkiej interwencji zawsze ma śmiertelny wynik.
Czynnik sprawczy gromadzi się w mleku pacjentów lub świeżo chorej kobiety, moczu i kału chorych zwierząt. Jest bardzo łatwo przenoszony z krowy na cielę podczas karmienia, fizycznie kontaktując zdrowe cielęta z chorymi lub zaśmieconymi zwierzętami.
Ryzyko choroby wzrasta z powodu wysokiej wirulencji i szybkiego przebiegu choroby. Szczególnie szkodliwy wpływ na nowonarodzonych cieląt i kobiet w ciąży, które w zmianach bakteria aborcji w 100% przypadków, niezależnie od okresu.
Źródło i czynnik zakaźny
Patogen pałeczkami okrężnicy u zwierząt i ludzi - patogenne szczepy normalny mieszkaniec mikroflory jelitowej, pałeczki Escherichia coli.
Te Gram-ujemne bakterie rozmnażają się w nieobecności tlenu i wytwarzają toksyny Shiga (Stec), co powoduje, że zapalenie dróg oddechowych, powiększenie tarczycy, choroby przewodu pokarmowego Gasser i pewnych innych stanach patologicznych. Wrażliwy na szereg antybiotyków aminoglikozydów i fluorochinolonów.
E.coli, wszystkie aktywatory chorób żołądkowo przenoszonych drogą kału ustnej. Oznacza to, że wchodzi do organizmu zwierzęcia podczas spożywania skażonej żywności lub wody. Źródłami mogą być:
- zanieczyszczona pasza;
- nieprzestrzeganie norm sanitarnych w miejscach przechowywania bydła;
- zanieczyszczenie wody pitnej ściekami;
- przedwczesne szczepienie zwierząt rasowych lub ich brak;
- zwierzęce nośniki Escherichia coli;
- kał i chorych na mocz zwierząt;
- mleko samicy lub brudny wymion;
- nieprzestrzeganie norm sanitarnych i norm higieny przez personel.
Chorobotwórcze grup serologicznych wpływające bydło: O8, O9, O15, O26, o41, O55, O78, O86, O101, O115, O117, O119.
Warto zauważyć, że zakażeniu pałeczkami okrężnicy u cieląt i może powodować oportunistyczne szczepów, szczególnie podatne na tego młodego, nie otrzymują siarę w pierwszych dniach życia. Odporność tych cieląt zmniejszona, które w znany sposób destabilizacji skład mikroflory.
Patogeneza
Kolibakterioza jest najczęściej diagnozowana w mlecznych cieląt 1-7 dni.
Pierwszy chory słabe, podatne zwierząt: niskiej kwasowości, niskie stężenie gamma-globuliny w surowicy krwi, zwiększona przepuszczalność nabłonka jelit - wszystkie czynniki, które zwiększają ryzyko zakażenia i komplikują zwalczania choroby.
Cielęta może cierpieć kolibakteriozy trzy formy, z których każdy, ze względu na specyfikę patogenezie, potrzebuje specjalnego traktowania.
- Formularz enteritis. Najbardziej nieszkodliwy ze wszystkich trzech charakteryzuje się dysbakteriozą, ciężką biegunką i odwodnieniem, ale bez objawów zatrucia. Szczepy powodujące postać enteritnuyu: O1, 09, 025, 055, 086, 0117 - nie przenikają do krwi i są umiejscowione w jelicie cienkim i krezkowych węzłów chłonnych (system narządów wewnętrznych).
Bez antygenów adhezyjnych, które umożliwiałyby rozprzestrzenianie się bakterii w całym organizmie, escherichia wnika i mnoży się w błonie śluzowej jelit, zatruwając organizm wydzielaną endotoksyną.
- Postać enterotoksyczna. Szczepy enterotoksyczne nie przenikają przez ściany jelita: wchodzą do organizmu, są przyczepione do nabłonka tkanki miękkiej za pomocą klejowych antygenów.
Środek zatrucie - termostabilna egzotoksynę, która ma wpływ na metabolizm białek ścian komórkowych: wywołuje nadmierne wydzielanie płynu i akumulacji elektrolitów w jelicie. Ponadto, toksyna zmniejsza perystaltykę jelita cienkiego, co utrudnia usuwanie szkodliwych substancji z organizmu i pogarsza procesy patologiczne.
- Postać septyczna. Najbardziej niebezpieczne forma pałeczkami okrężnicy, praktycznie w 100% przypadków prowadzi do śmierci z pierwszych objawów do śmierci zwierzęcia, ma miejsce 2-3 dni. Szczepy Septogennye - O78, K80, A9, K30, A9, K101, O8, K25 - posiada otoczkowych antygenów, przez które przenikają do krwi, limfy i tkanek innych narządów.
Kapsułka chroni bakterie przed działaniem immunoglobulin i większość krwi fagocyty, należy wziąć pod uwagę przy wyborze antybiotyków: trzeba wziąć te, które zniszczyłoby powłoki polisacharydowej coli. Należą cefalosporyny, aminoglikozydy i fluorochinolony. Czynnik patogenny - endotoksyny, które jest uwalniane po częściowej destrukcji komórek E. coli we krwi, jego efekt toksyczny jest silny i słaby załamanie naczyń.
Objawy
W zależności od stopnia, odróżnić podostre, nadostrego i ostrej formy choroby.
- Podostry przepływ jest najczęściej charakterystyczny dla postaci zapalenia jelit. Objawy pojawiają się w 6-10 dniu życia cieląt: biegunka, ogólne osłabienie, zapalenie spojówek. Być może rozwój stawów kolana i stawu skokowego, są we wczesnych stadiach objawia się czułością i niestabilności na nogach, może pojawić się bezwładnie.Częstym powikłaniem podostrej postaci jest porażka górnych dróg oddechowych, objaw w formie wydzieliny śluzowej z nosa i częste oddychanie powierzchniowe pojawia się w 2-3 tygodniu życia cieląt.
- Ostry przepływ obserwuje się w wieku 3-7 dni. Choroba zaczyna objawiać się biegunką, której towarzyszy utrata apetytu i ogólna depresja zwierzęcia. Następnego dnia po pojawieniu się pierwszych objawów zmienia się kolor i konsystencja kału: staje się żółtawo-szary, z pęcherzykami powietrza (spieniony stolec), skrzepy niestrawionej siarki, śluz różnią się masami i możliwe są krwawe inkluzje. Temperatura wzrasta do 41 °. Podczas dotykania brzuch jest twardy i bolesny, nadmiernie napompowany lub odwrotnie, podciągnięty. Od ciężkiego odwodnienia spowodowanego uporczywą biegunką, oczy tracą swój blask i opadają, co może być powikłaniem zapalenia spojówek. Śluzowaty wyglądający anemicznie, nie ma nieprzyjemnego zapachu z ust.
Przy odpowiednim, odpowiednio dobranym leczeniu rokowanie jest zazwyczaj korzystne, ale powrót do zdrowia wymaga długiego okresu rehabilitacji - cielę długo pozostanie w tyle w rozwoju i rozwoju od swoich rówieśników.
- Przepływ obserwuje się w wieku 1-3 dni i prawie zawsze kończy się śmiercionośnym rezultatem.
Biegunka w takich przypadkach pojawia się rzadko, ale chore zwierzęta są zbyt słabe, by stanąć na nogach lub ssać wymię, temperatura podnosi się do 41-42 °. Wełna jest potargana, puls jest słaby i częsty. Z nozdrzy i ust można przypisać białą pienistą substancję, oddychając płytko i często. Nadpływowi towarzyszy septyczna postać choroby, z reguły cielę umiera w ciągu pierwszych 2-3 dni życia z wyczerpania i zakażenia krwi (posocznica).
Diagnostyka
Przede wszystkim, kolibakterioza jest diagnozowana empirycznie: jeśli cielę ciągle nadużywa, apetyt ustąpił, obserwuje się stan uciskany - to powinno już wzbudzać podejrzenie zapalenia jelita grubego.
Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, aby zdiagnozować chorobę: zidentyfikować szczep bakterii i podnieść antybiotyki. W tym celu pobiera się analizę kału lub wymaz z odbytnicy. W przypadku śmiertelnych skutków, próbki tkanki jelitowej, śledziony i wątroby zmarłego zwierzęcia są zabierane do laboratorium.
Wstępnie kolienterit można zdiagnozować podczas autopsji - łydka ciała pacjenta poddania się charakterystyczne zmiany patologiczne:
- pęcherzyk żółciowy jest powiększony i pełen żółci;
- wątroba jest powiększona, z tłuszczowymi wtrętami;
- jelito jest obrzękłe, pełne białych, śluzowatych cuchnących mas z wtrętami krwi;
- węzły chłonne są powiększone;
- możliwe krwotoki w nasypie lub płucach.
Leczenie
Leczenie polega na stosowaniu antybiotykoterapii, stosowaniu immunostymulantów i leków naprawiających mikroflorę. Ponadto, na tle głównego leczenia można przepisać leki, które zatrzymują biegunkę w łydce,aby uniknąć utraty cieczy.
Z powodzeniem stosowano takie antybiotyki:
- tetracyklina: Biovit, Vitatrine, Orimycin, Solvovetin;
- serie aminoglikozydowe: "gentamycyna", "noromandomiksina", "polimyksyna".
Terapię często uzupełnia się preparatami sulfonamidowymi - środkami przeciwdrobnoustrojowymi: Norsulfazol, Sulfazyna, Sulfadimezin, Etazol, Sulfapirydazyna, Sulfadimetoksyna.
Po rozpoznaniu leczenie zwykle trwa w domu. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest odizolowanie chorego od reszty. Następnie, aby zatrzymać biegunkę i przywrócić równowagę wodno-kwasową, cielętom podaje się "Calvolit" lub inny podobny preparat przepisany przez weterynarza. Następnie rozpoczyna się antybiotykoterapia z równoległym odbiorem probiotyków w celu kolonizacji jelit za pomocą bakterii kwasu mlekowego i przywrócenia prawidłowej mikroflory.
Zapobieganie
Najlepszym sposobem zapobiegania tej chorobie będzie przestrzeganie harmonogramu szczepień dorosłych zwierząt gospodarskich i przestrzegania norm sanitarnych na obszarach inwentarza żywego.
Aby zwiększyć odporność najmłodszych, musisz monitorować jakość paszy (siara) i jej terminowe przybycie. W celu zapobiegania w pierwszych dniach życia, w połączeniu z siarką, można podać probiotyki takie jak "Colibacterin" i "Bifidumbacterin".
To zwiększy odporność organizmu i zmniejszy przepuszczalność ścian jelit dla patogenów.
Jeśli chore zwierzę zostanie zidentyfikowane, powinno być natychmiast wyizolowane z powodu wysokiej wirulencji bakterii. Należy zapewnić personelowi gospodarstwa dwa zestawy mundurów: opiekę nad zdrowymi i chorymi zwierzętami.
Oprócz straty ekonomiczne, sytuacja ta znacznie obniża jakość zwierząt gospodarskich i produktów zwierzęcych.
Drugie miejsce w rankingu - przedwczesna i złe traktowanie, które często nie eliminuje, ale tylko łagodzi problem, a po jakimś czasie pojawia się ponownie w następnym stada.