Acidanthera (Acidanthera) - ta zielna bylina jest członkiem rodziny Iris. Nazwa atsidantera składa się z 2 greckich słów, tłumaczonych jako "ostry" i "kwiat", wynika to z faktu, że okwiat z tej rośliny wskazywał udziały. Ten rodzaj obejmuje około 40 różnych gatunków, które można znaleźć w tropikach Afryki. Najbardziej popularny wśród ogrodników jest dwukolorowy środek kwaśny, lub kwaskowy Muriel lub gladiolus Muriel, lub szpikulec Muriel, lub gladiolus pięknie ukwiecony, lub mieczyk jest pachnący: uprawa tej rośliny ogrodowej rozpoczęła się w 1886 roku, podczas gdy wcześniej została podzielona na osobny rodzaj. Do tej pory ten gatunek jest przedstawicielem rodzaju Gladiolus, jak również dziko rosnących rodzajów kwasowców, obecnie są one również nazywane mieczyków. Aby jednak uniknąć zamieszania, mieczyk Muriel oraz w specjalnej literaturze i wśród ogrodników są nadal nazywane atsidantery.
Funkcje atsidantery
Muriel jest kwasem wieloletnim, który osiąga wysokość 1,2 m. Zaokrąglone bulwy, pomalowane na biało, o średnicy 30 mm, pokryte są gęstą skorupką w kolorze brązowym.Na szczycie pędów może być rozgałęziony lub prosty. Zielonkawy długość Blachy około 50 cm, posiadają postać liniową lub mieczykowatego. Spike kwiatostan kwiaty składają się z 3-10 biało-kremowym kolorze, który sięgnąć przez 5-12 centymetrów. Kwiaty mają przyjemny słodki zapach, który jest atrakcyjny dla pszczół, mają długą rurę, a 6 wskazał płatków, które są bliżej dołu innym kolorze na ciemnym magenta, ciemny fioletowy lub prawie czarne. Kwitnienie obserwuje się w okresie od sierpnia do września. Ujawnienie kwiatów odbywa się na przemian z dołu do góry, w związku z okresem kwitnienia każdej łodygi kwiatów może mieć maksymalnie cztery tygodnie. Owoc jest wydłużony pudełko, wewnątrz których są nasiona.
Sadzenie na robocie w otwartym terenie
O której godzinie posadzić
Od atsidantera tropikalnej rośliny jest ciepłolubne, jego lądowania wiosna pogłębione (z ostatnich dni kwietnia i do końca maja), po gleba nagrzeje. Do sadzenia wybierz dobrze oświetlony obszar. Jeśli jest uprawiana w regionie o długi i stosunkowo zimno na wiosnę, a następnie do atsidantera kwitło w odpowiednim czasie, konieczne jest kłącza sadzone w maju do wymuszania.Weź garnek o średnicy od 12 do 15 centymetrów, który musi być wypełniony przepuszczalną, luźną mieszanką gleby. 3-6 cebuli sadzi się w niej do głębokości 40 do 50 mm. Następnie garnek jest czyszczony na dobrze oświetlonym parapecie okiennym lub w szklarni. W ostatnich dniach maja kwiaty powinny być sadzone na otwartej ziemi. Te uprawiane bulwy produkują potężne krzewy, które różnią się bujnym i długim kwitnieniem.
Zasady lądowania
Na średnich szerokościach geograficznych, a także w regionach o ciepłym klimacie, rośliny kwaśne wychodzą bezpośrednio na otwartą glebę. Konieczne jest przygotowanie miejsca z podskórną substancją odżywczą gleby, w tym celu wykopać go, stosując nawóz (humus lub kompost), a także piasek do drenażu, jeśli to konieczne. Następnie powierzchnia działki musi zostać wyrównana.
Przed sadzeniem bulwiastą bulwę należy poddać działaniu słabego roztworu potasu manganowego, po wyschnięciu należy je sadzić na miejscu. Cebula jest sadzona w grupach po 8-30 sztuk, są one zakopywane w ziemi o 8-10 centymetrów (w zależności od wielkości materiału do sadzenia), podczas gdy między nimi należy zachować odległość 1-20 centymetrów. Sadzone cebulki wymagają obfitego podlewania.
Troska o ogrodnika
Konieczne jest dbanie o kwas w ogrodzie w taki sam sposób, jak w przypadku każdego innego kwiatu ogrodowego. Wymaga szybkiego nawadniania, pielenia i rozluźniania powierzchni gleby między krzewami. Aby znacznie zmniejszyć ilość chwastów i nawadniania, powierzchnię terenu należy wypełnić warstwą ściółki, do której należy używać tylko materiałów organicznych, np .: torfu, skoszonej trawy, trocin lub próchnicy. Aby krzewy przez cały czas wyglądały spektakularnie i schludnie, należy odciąć kwiaty, które zaczęły zanikać w czasie.
Jak podlewać i karmić
Uprawa ta wymaga systematycznego i umiarkowanego nawadniania, szczególnie w przypadku gorącej, suchej pogody przez długi czas. Należy pamiętać, że ten kwiat nie toleruje zarówno suszy, jak i zastoinowych płynów w glebie. Jeśli roślina zostanie wylana, może doprowadzić do pojawienia się zgnilizny w systemie korzeniowym. Podczas kwitnienia należy zmniejszyć podlewanie, ale gleba w tym obszarze zawsze powinna być trochę mokra. Podczas podlewania należy upewnić się, że kropelki cieczy nie spadają na kwiaty i liście, w przeciwnym razie na ich powierzchni mogą powstawać oparzenia.Woda kwiaty potrzebują oddzielonej wody, która nie powinna być zimna. Po całkowitym wchłonięciu cieczy do gleby należy poluzować jej powierzchnię, jednocześnie wyciągając wszystkie chwasty.
Konieczne jest karmienie tej kultury kwiatowej nawozami mineralnymi złożonymi do gleby. W sezonie powinna być karmiona 2 lub 3 razy. Za pierwszym razem, gdy rośliny są karmione nawozami organicznymi, po raz drugi - aktywnie uprawiając i zwiększając masę zieloną - do nawożenia używa się nawozów zawierających azot, a krótko przed procesem pączkowania do gleby należy dodać kompleks fosforowo-potasowy. Nakarm kwasem, zwykle w tym samym czasie podlewając. Takiej rośliny nie można karmić świeżymi nawozami organicznymi.
Przesadzanie i zimowanie
Jeśli w regionie, w którym uprawia się tę roślinę, w zimie temperatura powietrza spada do minusowych wskaźników, wtedy cebula powinna zostać usunięta z gleby jesienią, a wiosną powinny być ponownie zasadzone w otwartym terenie.
O której godzinie lepiej wykopać żarówki? Po otworze roślinnym należy wyjąć łodygi, ale dolne blaszki liściowe powinny pozostać na krzaku do pierwszych przymrozków.Po ustaleniu zimnej pogody na zewnątrz należy odciąć nadziemną część kwiatu i usunąć bulwiastą bulwę z gleby w celu jej przechowywania.
Jak oszczędzać cebulę? Wykopane cebule należy dokładnie wysuszyć, w tym celu przechowywać je przez 4 tygodnie w temperaturze około 20 stopni. Następnie usuwa się łuski uszkodzone przez zgniliznę, korzenie, a następnie zanurza się je w roztworze preparatu grzybobójczego i suszy. Przygotowany materiał do sadzenia do przechowywania musi być złożony w papierowych torebkach lub w kartonowych pudełkach z perforacją umożliwiającą swobodny dostęp świeżego powietrza. Przechowuje się je w temperaturze od 15 do 16 stopni przed początkiem okresu wiosennego. Jeśli pokój jest chłodniejszy, cebula zanurzy się w stan spoczynku, a jeśli będzie cieplej, wtedy kłącza zaczną kiełkować znacznie wcześniej niż to konieczne. Rośliny cebulowe są sadzone w marcu, a jeśli region ma stosunkowo ciepły klimat, to w ostatnich dniach kwietnia sadzi się je bezpośrednio na otwartej glebie.
Powielanie kwasow
Do reprodukcji takiego kwiatu za pomocą nasion, a także rumienia i dzieci.Sposób rozmnażania go z cebulą opisano szczegółowo powyżej. Na bulwiastej cebulce rośnie dość duża liczba dzieci. Wiosną, przed sadzeniem cebulek w otwartym terenie, muszą oderwać wszystkie ukształtowane dzieci, które są sadzone w szkołach do wychowania. Jeśli rośliny zapewnią odpowiednią opiekę, to tej jesieni zaczną kwitnąć. Żywotność dorosłej żarówki wynosi około 5 lat.
Wystarczy ta roślina, aby wyrosnąć z nasion. Siać nasiona w zimie dla sadzonek, jak również zawsze, i nie muszą być stratyfikowane. Mieszanka gleby wymaga żyzności, jej przybliżony skład: torf, ziemia ogrodowa i piasek (1: 1: 1). Wydajność należy umieścić w stosunkowo ciepłym miejscu (około 20 stopni). Podłoże powinno być stale lekko wilgotne, w tym celu należy przykryć pojemnik szkłem lub folią, a powierzchnia mieszaniny gleby powinna być systematycznie nawilżana z rozpylacza. Uprawy muszą być codziennie wentylowane, a skropliny muszą być usuwane ze schronu w odpowiednim czasie. Sadzonki zbierane są w kwietniu lub maju, kiedy tworzą 2 prawdziwe liście liści.Do zbierania używa się pojedynczych doniczek i lepiej, jeśli są torfowe, w tym przypadku, podczas sadzenia sadzonek w otwartej glebie, system korzeniowy nie będzie musiał ponownie ranić. Sadzonki atsidantery dość szybko rosną, a latem można już sadzić na klombie. W trzecim roku życia powinny wyrosnąć pierwsze łodygi kwiatowe.
Choroby i szkodniki
Cebulkowe kleszcze mogą żyć z roztoczami cebuli, ślimakami, mszycami i owadami skalnymi. Aby zapobiec krzewom, zaleca się spryskiwanie amoniakiem lub gorczycą w proszku, te środki ludowe są całkowicie nieszkodliwe dla ludzi, zwierząt i roślin. Jeśli na krzakach osiedlają się owady lub mszyce, należy je spryskać wraz z powierzchnią gleby preparatami owadobójczymi. Acaricides są używane do zabijania kleszczy. Jeśli pojawią się ślimaki, należy je zmontować ręcznie. Również na powierzchni działki zaleca się układać kawałki desek i łupków, gdzie ślimaki lubią chować się przed palącym słońcem, trzeba je tylko zmontować i zniszczyć.
Atsidantera może dostać mączniaka, mozaiki, zgnilizny korzeni i rdzy.W buszu dotkniętym mozaiką liście liści stają się różnorodne. Choroba ta jest nieuleczalna, a zaatakowany krzew musi zostać spalony. Pozostałe z tych chorób są grzybowe, do ich obróbki przy użyciu fungicydów, na przykład, roztwór płynów Bordeaux lub siarczan miedzi (1%). Aby zapobiec zarażeniu roślin chorobami zakaźnymi, należy dbać o nie odpowiednio, przestrzegając wszystkich zasad kultury agrotechnicznej i nie zapominając o środkach zapobiegawczych. Najczęstsze przyczyny chorób grzybowych: zły drenaż lub brak, prawidłowe lub zbyt obfite podlewanie i duża liczba chwastów.
Rodzaje i odmiany atsidantery ze zdjęciami i nazwami
Najbardziej popularnym wśród ogrodników jest rodzaj dwukolorowego środka zakwaszającego, którego szczegółowy opis znajduje się powyżej. Powinieneś także wiedzieć, że wśród ogrodników popularna jest hybryda tego gatunku, zwana Tubydem atsidanter: jej kwiaty są znacznie większe niż kwiaty głównego gatunku. Znacznie rzadziej uprawia się inne rodzaje kwasowców (mieczyk):
Acidanthera tropical (Acidanthera aequinoctialis)
Wysokość buszu wynosi około 1,3 m, płytki liściowe są wielordzeniowe. Kompozycja obustronnych kwiatostanów zawiera 5 lub 6 kwiatów o białym kolorze, które mają długą rurkę i szkarłatne lub fioletowe plamki. Istnieje przypuszczenie, że gatunek ten jest wyższą tropikalną formą dwubarwnych kwasowców.
Acidanthera white (Acidanthera candida)
W naturze występuje w tropikalnych regionach Afryki. Kwiatostany są białe i bardzo pachnące. Prosta łodyga jest łagodna.
Znane są również takie gatunki jak: krótkołańcuchowe, peleryna, zlakolistnaja, czterokołowe, kilkukwiatowe, rurkowe, różowo-białe i szerokolistne.
