Luksusowy Sanderson lub Złota Lilia w Dolinie

Dawno minęło czas, gdy kwiaty, latarnie były uważane za własność physalis tylko. Dzięki nietypowym pudełkom, owoce tej rośliny ozdobnej i warzywnej z łatwością mieszczą się w mistrzostwach jednego z najcenniejszych egzotyków bulwiastych - wielkiego Sandersona. Kwiaty tej niesamowitej rośliny wyglądają jak porcelanowe lampiony, jakby miały spaść z krzaków i szybować po ogrodzie. Dziwaczny widok Sandersona, unikalnego bulwiastego winorośli, podkreśla jedynie niezwykle rosnące liście. Ale status rzadkiej egzotyki nie jest przypadkowy: ta piękność nie jest łatwa w uprawie. Aby odnieść sukces w regionach o surowych zimach, będziesz musiał ciężko pracować.

Sanderson Orange lub Golden Lily of the Valley. © 俊 隆 陳

Luksusowe egzotyki

Nie możesz nazwać Sandersona zwykłą rośliną. Jest to rzadkie, raczej "ryzykowne" piękno, którego kultywacja może przynieść wiele radości i smutków. W końcu Sanderson ma tak wiele wymagań, że trudno je zaspokoić w klimacie innym niż południowy. Ale jeśli okazujesz skrupulatność i wytrwałość, to Twoja kolekcja upiększy niespotykane piękno bulwiastej żarówki, której nie można uznać za równą.

W rodzaju Sanderson tylko jedna roślina - Sanderson Orangelub pomarańczowy (sandersonia aurantiaca). Na wolności ta południowoafrykańska liliana piękności praktycznie nie występuje: jest uważana za rzadki i przewartościowany gatunek. Ale w kulturze Sandersona zajmuje wyjątkowe miejsce.

Pomarańczowy Sanderson jest czasem nazywany także złotą lilią w dolinie, złotym dzwonem lub chińską latarnią.

Niezwykłość Sandersona przejawia się nawet w bulwach korzeniowych. Roślina ta rozwija się z bulw w kształcie widelca, nie posiadając jednego, ale dwa pąki. W tym samym czasie z każdego pąka wyrastają łodygi i liście, a po zakończeniu cyklu powstają z nich dwie nowe bulwy potomne, a roślina zostaje prawie całkowicie odnowiona. Oprócz nowej zastępującej bulwy potomnej, u podstawy pędów powstają dzieci, ale ich rozwój ma negatywny wpływ na tworzenie się drugiej bulwy i wszystkich kwiatów, podczas gdy hodowanie sandersonium na skalę przemysłową z takimi dziećmi ma trudności z zaprzestaniem kwitnienia i pilnego kopania. Ale dla ogrodników, którzy chcą po prostu cieszyć się pięknem Sandersona, nie można zająć się takimi niuansami.Należy jednak pamiętać, że bulwy Sandersona są nie tylko niezwykłe, ale również bardzo kruche. Pąki, bulwy potomne i główne korzenie odrywają się tak łatwo, że nawet nieostrożne kopanie może być katastrofalne.

Bulwy, które są "wiązane" jak pomarszczone małe kulki, są przekształcane w niecałe trzy miesiące, rozrysowane i wygładzone, i uzyskują typowy kształt. Łodyga jest wysoka (do 60 cm), potężna, ale ponieważ roślina jest lianą, leży, a czasami zwija, jest elastyczna i plastyczna. Anteny znajdujące się na końcach liści łatwo przylegają do podpór, bez których roślina ta nie jest uprawiana. Na pędach zaskakująco symetrycznie ułożone liście lancetowate o jasnym, nasyconym kolorze, idealnie połączone z pomarańczowymi dzwoneczkami.

Sandersonia aurantiac (Sandersonia aurantiac). © zinniabuzz

Rozwój Sandersona jest bardzo specyficzny. Roślina przechodzi pełny cykl w ciągu 4-5 miesięcy, po czym przechodzi do etapu absolutnego odpoczynku. Tam, gdzie zimą nie ma mrozu, Sanderson po prostu pozostaje w glebie przez 7-8 miesięcy bez żadnych oznak wzrostu. W regionach, nie tylko z ostrymi, ale również łagodnymi zimami, roślina z pewnością zostanie wykopana przed zimą.

Sanderson jest jedną z najbardziej kwitnących roślin z bulwiastej kultury bulwiastej. Nazywanie kwitnienia Sandersa po prostu dekoracją byłoby zbrodnią: niezwykłe formy i wdzięku sprawiają, że jest to wyjątkowa roślina, w przeciwieństwie do jakiejkolwiek innej kultury ogrodowej. Jeśli Sanderson rośnie w komfortowych warunkach, wówczas jego kwitnienie zadowoli nie tylko urodą, ale także ekstremalną obfitością. Ale główną rzeczą w Sanderson nie jest wcale liczba kwiatów, a nawet ich rozmiar. Zgrabne dzwony stały się znane nie o średnicy zaledwie 2 cm i nieco dłuższej długości, ale o kształcie idealnej latarki. Wydają się być ręcznie formowane, gęstość płatków sprawia, że ​​kwiaty są prawie porcelanowe. A jasny pomarańczowy kolor, którego nie można nazwać innym niż ognisty złoty, tylko wzmacnia iluzję.

Korzystanie z Sanderson w ogrodnictwie ozdobnym:

• jako luksusowy, koronujący akcent;
• w roli dekorowania ogrodów kwiatowych, ogrodu frontowego, terenu rekreacyjnego;
• do dekoracji obiektów małej architektury, w tym jako przyciągającego uwagę akcentu;
• podkreślić projekt i wprowadzenie oryginalnych uderzeń;
• jako roślina doniczkowa;
• jako kultura krajalnicy.

Różne strategie uprawy jednej rośliny

Klasyczny sposób uprawy Sandersona na środkowym pasie kultywuje Sandersona jako bylina z kopaniem na zimę. Ale technologia rolnicza nie jest do końca podobna do mieczyków czy dalii, innych cebuli i bulwiastych grzybów: Sanderson przed sadzeniem w glebie jest lepiej posadzony również w doniczkach.

Dla tych, którzy chcą uprościć zadanie i wolą podziwiać Sandersona w kontenerach, a latem bez sadzenia rośliny w ziemi, będzie to inna strategia. W końcu, z takim samym sukcesem, to piękno rozkwitnie w doniczkach. W rzeczywistości Sanderson z tą opcją uprawia się jako kulturę pokoju lub cieplarni, która jest wprowadzana na świeże powietrze dopiero latem. Na zimę kłącza nie są odkopane, ale po prostu odcinają części nadziemne i przenoszą pojemniki do zimnego i ciemnego pokoju. Z rzadkim podlewaniem Sanderson przechodzi etap pełnego odpoczynku, aw lutym budzi się. Przenosi się do pomieszczeń mieszkalnych, uprawianych do lata, po czym przeprowadza się je na balkonach, tarasach lub w ogrodzie.

Optymalne warunki dla Sanderson można wytworzyć w szklarniach i ogrodach zimowych, gdzie łatwiej jest kontrolować temperaturę i oświetlenie.Szczególnie dobre są niezamarzające, ale fajne szklarnie, w których piękno może spędzić zimę w glebie bez kopania.

Sanderson pomarańczowy. © Karl Gercens

Warunki wymagały Sandersona

Aby odnieść sukces w uprawie Sanderson, szczególnie w regionach o surowych zimach, na środkowym pasie, miejsce do zejścia z pokładu należy wybrać bardziej niż ostrożnie. Umieść tę egzotyczną roślinę tylko na słonecznym miejscu, ale nie mniej uwagi należy poświęcić ochronie przed wiatrem i przeciągami. Jeśli lokalizacja łączy w sobie ciepło i jasne oświetlenie, wówczas Sanderson praktycznie nie zauważy wad w wskaźnikach temperatury.

Gleba również zwraca szczególną uwagę. Dla Sanderson gleba powinna być luźna, z dobrym drenażem lub przepuszczalnością wody i powietrza. Ale ważne są również inne parametry: płodność, obojętność lub co najmniej słabo kwaśna reakcja (dopuszczalne pH wynosi od 5,0 do 6,0) i luźna, lekka tekstura.

Uprawa tej rośliny nie jest tak łatwa ze względu na zwiększoną zależność od ciepła i światła. To piękno potrzebuje stabilnych warunków, długiego dnia świetlnego i względnej stabilności. Sanderson jest wrażliwy na skrajne temperatury.W regionach o krótkim lecie może w ogóle nie kwitnąć, zwłaszcza jeśli pogoda jest nietypowa. I musisz być przygotowany na takie rozczarowania: lądowanie Sandersona każdego roku jest jak loteria. Ale wtedy "wygrana" z nawiązką rekompensuje ryzyko niepowodzenia. Tak, i rzeczywiście poważne problemy z ich rosnącą rzadko występują i są bardziej prawdopodobne, że są wyjątkami od ogólnej zasady. Jeśli Sanderson z powodzeniem rozkwitł w tobie od kilku lat, staje się jeszcze mniej lęku: co roku dostosowuje się lepiej do warunków na twojej stronie, staje się hartowany i staje się mniej wrażliwy.

Bądź ostrożny: Sanderson jest trującą rośliną i musisz pracować z bulwami, podczas przycinania i sadzenia, tylko z ochroną w postaci rękawic i wszelkich możliwych środków ostrożności.

Lądowanie sanderson

Sadzenie tej rośliny w regionach o surowych zimach jest bardzo specyficznym zadaniem. Sanderson musi najpierw zostać posadzony w doniczkach lub pojemnikach. I należy to zrobić dość wcześnie, pod koniec zimy. Tak, i stymulowanie "rozlewania" nerek powinno być zrobione niezależnie: Sanderson powinien najpierw zostać potraktowany roztworem fungicydów, następnie moczony w ciepłej wodzie i utrzymywany w temperaturze 25 stopni do kiełkowania nerek. I dopiero potem ląduje w zbiorniku.Lądowanie w doniczkach z pożywną luźną ziemią dla Sandersona powinno odbyć się pod koniec lutego. Rośliny są podlewane umiarkowanie, ale nie karmione i utrzymywane w cieple iw świetle. Rosnące rośliny w ten sposób, dopóki nie ustabilizuje się, a pogoda będzie ciepła, otrzymasz silną i dość odporną, zdolną do kwitnienia okazów.

W maju, kiedy przechodzi groźba późnego prymitywizmu, Sanderson zostaje przeniesiony na otwarty teren. Jeśli pogoda jest zbyt niestabilna, noce są bardzo zimne, wtedy lepiej odłożyć przeszczep i po prostu wynieść rośliny na dzień w ogrodzie, aby się utwardzić. Nawet najmniejszy priroozka Sanderson nie wytrzyma. Przed przesadzeniem należy poprawić glebę, dodając nawozy organiczne. Charakterystykę gleby można poprawić również za pomocą torfu, trocin, kory, jeśli gleba nie jest zbyt luźna. Czasami przed sadzeniem rośliny gleba jest sterylizowana (za pomocą bromku metylu lub chloropikryny).

Bulwy z Sanderson. © Uluwehi Knecht

Sanderson można sadzić bezpośrednio na otwartej glebie pod koniec maja. Ale ta metoda jest uważana za bardziej ryzykowną, ponieważ rozwój zakończy się znacznie później. Konsekwentnie, konieczne będzie wykopanie rośliny natychmiast po śmierci kłębu, na samym początku fazy odpoczynku, co jest znacznie bardziej traumatyczne.

Sanderson posadził w odległości 30 cm od sąsiednich roślin. Jeśli masz "zbiór" małych bulw, które trzeba posadzić, aby zwiększyć masę, to są one bliżej. Zwróć szczególną uwagę na głębokość lądowania. Zwykli Sandersonowie, którzy nie przeszli przez podział, sadzi się na głębokości 5 cm, a podzielone Sandersony ustawione są na taką głębokość, że cięcie pozostaje powyżej linii gleby.

Wymagania dotyczące wilgotności i pojenia

Sanderson potrzebuje opieki systemowej. Ta roślina będzie musiała być podlewane, w rzeczywistości odnosi się do niej, jak również do egzotycznej wanny w twoim ogrodzie. Ale to nie oznacza, że ​​musisz codziennie podlewać Sandersona. Procedury powinny być umiarkowane, przeprowadzane tylko wtedy, gdy gleba wysycha, a naturalne opady nie wystarczają. Nie pozwól glebie wyschnąć przez długi czas - i na pewno Ci się uda. Nadmierna depresja jest kategorycznie niedopuszczalna.

Przycinanie i wiązanie Sandersona

Sanderson nie jest zwykłą rośliną. To jest krzew winny, łodygi lekko się skręcają, anteny znajdują się na końcach liści i potrzebne jest dla nich wsparcie, na które może wspiąć się łodyga.

Sanderson pomarańczowy. © Noriko Ohba

Kanał dla Sandersona

Ta roślina nie będzie odmawiała nawożenia, ale nie będzie klasyczna, ale połączona. W przypadku Sandersona główne nawozy stosuje się przed sadzeniem, optymalną charakterystyką gleby i dostarczaniem składników odżywczych do kwitnienia. Do poprawy użyj wyłącznie ekologicznej. Ale po posadzeniu nawożenie odbywa się wyłącznie na niewystarczających glebach odżywczych. Jeśli to konieczne, co miesiąc roślina jest podlewana nawozami mineralnymi wymieszanymi z wodą do nawadniania. Takie dodatkowe opatrunki można wykonać tylko przed i podczas kwitnienia.

Kopanie i hibernowanie Sandersona

Sanderson musi zostać usunięty z gleby przed nadejściem pierwszych jesiennych przymrozków. Najpierw całkowicie odciąć wszystkie części nadziemne. Ostrożnie, z dużym zapasem ziemi, usuń korzenie z ziemi. Ręcznie strząśnij glebę. Namocz rogówkę w roztworze fungicydu lub specjalnego środka przeciwinfekcyjnego przez 10 minut. Następnie potraktuj pędy konopi pokruszonym węglem lub specjalnym środkiem do leczenia ran i zapobiegania infekcjom grzybowym, susz bulwy przez kilka dni w ciemnym i ciepłym miejscu na świeżym powietrzu.

Gotowe do zimowania rośliny okopowe umieszcza się w skrzynkach lub doniczkach z torfem lub luźną ziemią. Umieść pojemniki u Sandersona w pomieszczeniu o temperaturze od 3 do 5 stopni Celsjusza i przechowuj je w zimie w całkowitej ciemności. Możesz przechowywać Sandersona w lodówce: w torfie lub ziemi, w zimach i w workach z dziurami lub papierowymi torbami. Ale dzięki tej opcji przechowywania upewnij się, że reżim temperatury spełnia wymagania zakładu. Najlepiej umieścić bulwy na najcieplejszej, dolnej półce).

Minimalny czas zimnego przeziębienia wynosi 12 tygodni. Dla roślin kwitnących istotnym czynnikiem jest zawartość w odpowiednich temperaturach przez co najmniej 3 miesiące.

Kontrola szkodników i chorób

Sanderson - nie najbardziej odporna roślina ogrodowa. To piękno w doniczkach i na ziemi jest zagrożone przez ślimaki, gąsienice, przędziorków i zgniliznę z fusarium. Głównym warunkiem - zapobieganie, moczenie bulwy po kopaniu i przed sadzeniem i dokładne kontrole. Ale najważniejsze jest, aby nie pozwolić na nadmiar wilgoci, stwardnienie bulw, ostrożną i uważną opiekę.

Sanderson pomarańczowy. © maynard

Hodowla sanderson

Pięknego Sandersona można rozmnażać tylko w jeden sposób - oddzielenie bulw. Dorosłe, dojrzałe, duże korzenie nadają się do tego. Pomimo tego, że sanderson ma dwa pełnoprawne punkty wzrostu, bulwa potomna z drugiego pączka jest mniejsza niż pierwsza. Aby oba rośliny kwitły w ten sam sposób, zaleca się ich podział co roku. W takim przypadku procedura rozdzielania jest przeprowadzana przed zasadzeniem rośliny, po przechowywaniu w chłodni.

Po oddzieleniu bulw bardzo ważne jest natychmiastowe przetwarzanie kawałków. Tak, i zwróć uwagę na narzędzia: muszą być czyste, ostre. Lepiej traktować rany węglem drzewnym (jak wszystkie bulwiaste i bulwiaste rośliny). Po wyschnięciu bulw są one moczone w roztworze fungicydu do profilaktyki.

Podzielony Sanderson przesiąknięty przed sadzeniem, tak jak zwykle niepodzielony. Są namaczane w ciepłej wodzie i utrzymywane w cieple aż do kiełkowania (zajmuje to około 1 tygodnia, gdy pączek zarodka puchnie, a bulwy stają się bardziej kruche). Rośliny są traktowane roztworem grzybobójczym i sadzone do głębokości 5-10 cm, tak aby cięcie pozostało ponad powierzchnią ziemi.

Jeśli udało ci się zdobyć lub zebrać nasiona Sandersona, możesz w ten sposób zdobyć nową generację roślin. Nasiona wysiewa się tylko wczesną wiosną, utrzymując je po zbiorach w suchości i ciemności, ale w zimnych warunkach. W rzeczywistości potrzebują tej samej mrozoodpornej, ale zimnej stratyfikacji, jak bulwa. W przypadku Sandersona musisz wybrać najlżejsze podłoża, jasne oświetlenie i wilgotność. Ale ponieważ nasiona kiełkują nawet w ściśle kontrolowanych warunkach przez bardzo długi czas, sadzonki muszą być uprawiane przez dwa lata jako rośliny domowe, i można je zanurzyć tylko w oddzielnych pojemnikach po osiągnięciu 10 cm wysokości, ta metoda jest stosowana bardzo rzadko.