"Moje dzwony, kwiaty stepowe ..."

Pin
Send
Share
Send

Botaniczna nazwa Campanula campanula to zdrobnienie późno łacińskiego i włoskiego słowa "campana" - dzwon, w formie kwiatowej korony. Stąd rosyjski dzwon ludowy, zakorzeniony w rosyjskiej nomenklaturze botanicznej.

Ludzie zawsze kochali ten kwiat, na co wskazują łagodne imiona, którymi obdarowywano go w różnych miejscach: pichuzhnitsy, chebokki, dzwony, plany ... A według popularnego przekonania dzwonią tylko raz w roku - w magiczną noc w przeddzień Iwana Kupały.

Łyżka dzwonkowa (Campanula cochleariifolia). © Hans Hillewaert

Bell (Dzwonek) - rodzaj wyłącznie roślin zielnych z rodziny Bellflower (Campanulaceae).

Pędy proste lub rozgałęzione od 5 do 150 cm wysokości. Liście ułożone są w regularny sposób, czasem gromadzone w wylocie. Kwiatostany panikulują, rzadko gromady, w niektórych gatunkach, pojedyncze kwiaty. Korona jest spinolepedyczna, w kształcie dzwonu, w kształcie lejka, w kształcie rurkowatego dzwonu, rzadziej płaska i prawie widoczna z koła. Owocem jest pudełko. Nasiona są liczne, małe, kiełkujące do 4 lat. Od 1 grama do 4500 nasion.

Dzięki zdolności dzwony do utrzymywania liści w okresie wegetacji, większość gatunków można przypisać letniej zieleni,oznacza to, że ich sezon wegetacyjny (wiosenny wzrost) rozpoczyna się wiosną w średniej temperaturze plus 5 ° C, a kończy się przy pierwszych przymrozkach.

Kolejna grupa gatunków jest zimowo-zielona, ​​są to rośliny, które zachowują zdolność do wzrostu przez cały rok, czyli od śniegu do śniegu. Jeśli takie rośliny zostaną przetransportowane jesienią do ciepłego pomieszczenia, to przez całą zimę zachowują zielone liście, aw kwietniu kwitną. Są to na przykład gatunki śródziemnomorskie - dzwony są średnie, wojownik, gargan; - lub rasy kaukaskiej - dzwony Kemularia i Radde. Gatunki te można polecić jako kulturę doniczkową, a przeciętny dzwon - jako kulturę destylacji i do krojenia.

Dorastanie

W przypadku gleb dzwony są mało wymagające, ale rozwijają się lepiej przy dobrze obrobionych, odsączonych, z dostatecznym odżywianiem o glebach neutralnych lub słabo zasadowych. Pożądane jest, aby miejsce zostało dobrze osuszone przez rowów odwadniających lub rur odwadniających, ponieważ dzwony nie tolerują stojącej wody w zimie, ich korzenie gniją i zamarzają. Nie można ich sadzić na obszarach zalanych deszczem lub wodami źródlanymi.

Bellflower persikolistny (dzwonek persicifolia). © Takashi .M

Gleba do sadzenia roślin przygotowana wcześniej, kopanie 30-40 cm i ostrożne usuwanie chwastów. Piasek i torf są dodawane do ciężkich glin i gliniastych gleb. Gleby te zawierają wystarczającą ilość składników odżywczych, więc nawozy powinny być stosowane w małych ilościach. W luźnej, ale ubogiej w próchnicę ziemi piaszczystej należy dodać ziemię darniową, torfową, humusową lub mulistą. Nie można wytworzyć świeżego torfu i obornika, ponieważ może to spowodować wybuch chorób grzybowych.

Jeśli chodzi o kwasowość gleby, większość gatunków dobrze rośnie w neutralnych i lekko zasadowych, a gatunki takie jak brodaty i cięte dzwony w słabo kwaśnej gleby. Gatunki górskie, które rosną w przyrodzie na skałach wapiennych, potrzebują słabo zasadowych gleb, dlatego przed zasadzeniem ziemi lepiej jest wytwarzać ziemię (trójdrożne dzwony, Osz, Kemulyariya itd.).

Opieka

Na wiosnę, przed początkiem odrastania wiosennego, rośliny muszą być karmione nawozem azotowym, nie jest źle wysypywać obrzydliwie gnojowicę i popiół pod krzakami (w tempie 400 g na 10 m²). Przed rozpoczęciem pączkowania przydatne jest nawożenie mieszaninami mineralnymi o niskim stężeniu NPK (10-15 g / m2²).W pierwszej połowie lata (przed kwitnieniem) konieczne jest regularne pielenie i obluzowywanie gleby.

Większość dzwonów na środkowym pasie może obejść się bez podlewania, są one podlewane umiarkowanie podczas okresów suszy. Wyjątkiem są gatunki leśne i przybrzeżne (dzwonki broadleaf, point, Takeshima). Wszystkie dzwony nie tolerują stojącej wody. Jeśli ostrożnie usuniesz uschnięte kwiaty i suszone szypułki, możesz wydłużyć okres kwitnienia dzwonów.

Pędy kwiatowe pozostawione do zbierania nasion są cięte, gdy skrzynki brązują się, ale przed otwarciem porów (w przeciwnym razie nasiona wyleją się na ziemię). Pod koniec września i na początku października wszystkie łodygi są wycinane u nasady.

Dzwony przeszczepiane są wiosną i jesienią. Wczesną wiosną (po topnieniu śniegu) można wysadzać dzwony z mocnym systemem korzeniowym (dzwony są szerokolistne, zatłoczone itp.). Lepiej jest przesadzić dzwony z mniej rozwiniętym systemem korzeniowym w maju, gdy gleba się nagrzeje. Jesienią lepiej jest robić to pod koniec sierpnia - na początku września, aby rośliny miały czas na zapuszczenie korzeni przed nadejściem mrozu.

Niektóre gatunki o zwartym, płytkim systemie korzeniowym mogą być przesadzane przez cały sezon wegetacyjny, nawet podczas kwitnienia.Rośliny powinny zostać przesadzone dużą grudką gleby, aby jak najmniej uszkodzić korzenie i dobrze jest zrzucić wcześniej przygotowany otwór przed i po sadzeniu (dzwony karpackie, okrągłolistne, polimorficzne, łyżeczkowate, Gargan, średnie itp.).

Bell Carpathian (Campanula carpatica). © daryl_mitchell

Tylko gatunki południowe (gargansky, piramidalne dzwony, środkowe itp.) Wymagają osłony świetlnej świerkiem lub suchym listkiem. Możesz posypać wysokie rośliny suchym torfem lub humusem o grubości 15-20 cm, ale nie więcej.

Hodowla

Rozmnażanie przez nasiona, podział krzewów, segmenty kłącza, odrosty korzeniowe, zielone sadzonki. Techniki hodowli zależą od cech biologicznych tego gatunku, jego formy życia. Tak więc roczne gatunki rozmnażają się tylko przez nasiona, dwuletnie - przez nasiona i sadzonki wiosenne. Wśród bylin są wegetatywnie nieruchome - są to rośliny pręcikowe i korzeniowe, rozmnażają się tylko przez nasiona. Wegetatywnie nieaktywny - krótki korzeń, rozmnażany przez nasiona, dzielący krzew i zielone sadzonki. Wegetatywnie mobilne - długie kłączowe, stolonoobrazuyuschie i rośliny wyrastające z korzeni,rozmnażane przez nasiona, dzielące krzew, odrosty korzeniowe, segmenty kłączy, zielone sadzonki.

Propagacja nasion. Owoce (pudełka) dzwonów zbiera się, gdy stają się brązowe, ale dopóki nie otworzą się pory. Po wyschnięciu torebek nasiennych nasiona wystarczająco śpią przez otwarte pory. Nasiona dzwonów są zwykle bardzo małe, więc przed wysianiem można je wymieszać z przemytym piaskiem lub pokruszoną kredą. Nasiona można wysiewać bezpośrednio do ziemi (wiosną lub jesienią) lub można je wcześniej wyhodować, a wraz z nadejściem gorąca można je sadzić w ogrodzie kwiatowym. Krawężniki muszą być wcześniej przygotowane. W przypadku siewu wiosennego grzbiet powinien być przygotowany jesienią. Ziemia musi być przepuszczalna dla powietrza i wystarczająco pożywna.

Siać powierzchownie lub bardzo drobno. Zasiane nasiona mogą być wypełnione cienką warstwą piasku. Wiosną nasiona wysiewa się w maju, jesienią - w drugiej połowie października. Nasiona wysiewane wiosną kiełkują w ciągu 10-12 dni. Rośliny podzwonne wyrastają na wiosnę, dwa tygodnie po roztopieniu się i ociepleniu ziemi. Pędy są przerzedzone, a po pojawieniu się trzeciego arkusza spadają w szachownicę w odległości 10 cm od siebie.Siewu nasion na zimę nie można umieścić w łóżkach, ale w skrzynkach z lekką żyzną glebą. Na zimę pudełka są upuszczane w ogrodzie, przykryte folią. Wiosną film jest usuwany, a skrzynie są podatne na jasne słońce. W czerwcu sadzonki nurkują w łóżkach, gdzie rosną do następnej wiosny, gdy są sadzone w stałym miejscu w ogrodzie kwiatowym.

W przypadku uprawy sadzonek w szklarni nasiona są wysiewane w marcu w pudełkach do zbierania. Skrzynie są wypełnione mieszanką dwuletniej ziemi liściastej lub darniowej z piaskiem i dodatkiem dobrze zwietrzałego tłuczonego torfu. Nawóz organiczny nie powinien być stosowany. Sadzonki zwykle pojawiają się po 10-15 dniach, nurkują, a na początku czerwca sadzonki są sadzone w ziemi.

Dzwonek latifolia (dzwonek latifolia). © peganum

Rozmnażanie wegetatywne pozwala uzyskać rośliny, które dokładnie powtarzają wszystkie właściwości rodzica. Jest to szczególnie cenne w przypadku form półpełnych i frotowych, które nie przynoszą owoców, oraz południowych gatunków dzwonków, których nasiona nie dojrzewają w naszych warunkach. Rośliny są podzielone i przeszczepione zwykle w 3-5 roku sezonu wegetacyjnego, jednak niektóre dzwony, na przykład, dzwony są brzoskwiniowe, nakrapiane, Takeshima, zatłoczone, rapuntelyevidny, można podzielić jesienią w pierwszym roku kwitnienia.

Krzewy są podzielone na początku maja lub w sierpniu, aby rośliny miały czas na zapuszczenie korzeni przed wystąpieniem przymrozków. Podział buszu: rośliny macierzystej wykopane, odciąć łodygi i nóż lub łopata cięty na indywidualne delenki. Każda delenka powinna mieć system korzeniowy i kilka odnowień nerki. Tak więc podział Dzwony wyparcia Golovkova, prodolgovatolistny itp kłącza Dzielenie :. Dug kłącza jest podzielona na segmenty, z wieloma regeneracji nerek i umieścić w płytkim rowku tak, że wznowienie nerki na poziomie gruntu (dzwony rapuntsedevidny, lozhechnitselistny, persicifolia, Kemulyarii et al). . Potomki korzeni są oddzielane od rośliny rodzicielskiej wraz z korzeniami i przeszczepiane do ogrodu kwiatowego. W ten sposób rozmnaża się dzwony punktowe, Takeshima itd. Młode pędy są używane do sadzonek.

Gatunek

Bell carpathian (Campanula carpatica) rozprowadzany na skałach wapiennych w górnym pasie rop Europy. Ma włóknisty białawy korzeń. Pędy wysokości 20-40 cm, liczne, proste, rozgałęzione, tworzą sferyczny krzew. Liście są długo-petiolate, w kształcie serca; radykalny - do 5 cm długości, łodyga - mniejsza.Kwiaty pojedyncze, duże, do 3 cm długości i tej samej szerokości, niebieskie. Kwitnie od końca czerwca do początku lipca do połowy września. Kwiat jest bardzo obfity. Nasiona dojrzewają w sierpniu - październiku, mają wysoki wskaźnik kiełkowania (do 90%). Często formowane są obfite samosiewy.

Bell Carpathian (Campanula carpatica). © Pony Lauricella

Bellflower (dzwonek trachelium) rośnie głównie w cienistych, przeważnie mieszanych lasach. Ukazuje się w Europie, zachodniej Syberii, Afryce Północnej. Pokrzywa dzwon popularnie zwana jest również wielkim dzwonkiem, gęsią skórką z boru, ziołem kolczastym i ziołem wiesiołka do stosowania w leczeniu bólu gardła. Jego liście i korzenie są używane w sałatkach, a młode liście - do gotowania zupy.

Bellflower (dzwonek trachelium). © Peter Hanegraaf

Łyżka dzwonowa (Campanula cochleariifolia) można znaleźć na wapieniach w górach Europy. Niska, pełzająca bylina o nitkowatych pędach o wysokości 10-18 cm tworzy solidną murawę. Liście są małe, jasnozielone. Kwiaty są białe, niebieskie, opadające, o średnicy do 1 cm, zebrane w luźne kwiatostany. Kwitnie od połowy czerwca do końca sierpnia, a kwitnienie i owocowanie obfite. Możliwe samoosadzanie. Dekoracyjny do późnej jesieni.

Łyżka dzwonkowa (Campanula cochleariifolia).© Udo Schmidt

Bluebell (Campanula latifolia) zamieszkuje górny las i strefy subalpejskie Gór Kaukazu i Azji Mniejszej. Wysoki (60-100 cm) korzeń pędzla z silnie rozgałęzionym wierzchołkiem łodygi. Kwiaty o średnicy 3 cm, od mleczno-białego do liliowego, zebrane w kwiatostanie o szerokim piramidzie, liczące do 100 kwiatów. Kwitnie w czerwcu-lipcu bardzo obficie, w sierpniu powstają liczne nasiona.

Dzwonek latifolia (dzwonek latifolia). © peganum

Dzwonek perski (Campanula persicifolia) - zarośla roślin okopowych lasów i skrajów lasów Europy, Kaukazu i zachodniej Syberii. Od rozety liści podstawowych w środku lata rośnie smukła, silna łodyga o wysokości 60-100 cm, z mniejszymi niż rozetą liniowo-lancetowymi ciemnozielonymi liśćmi. Rdza kończy się pędzelkiem niebieskich lub białych kwiatów. Korona kwiatu ma kształt szerokiego dzwonu o szerokości 3 - 3,5 cm. Istnieją formy ogrodowe z podwójnymi kwiatami. Dzwon kwitnie od czerwca prawie przez całe lato. Owoce są kładzione na wyblakłych pędach - skrzynie z licznymi nasionami dojrzewającymi w sierpniu-wrześniu. Możliwe samoosadzanie. Aby przedłużyć okres kwitnienia i zachować efekt dekoracyjny, nie pozwalają na tworzenie się nasion, usuwanie wyblakłych kwiatów,i jako że jądra opuszczają oddzielne niższe instancje. Maloletnik.

Bellflower persikolistny (dzwonek persicifolia). © Tim Waters

Campanula (Campanula poscharskyana) - roślina ze skał wapiennych w południowej Europie, na Bałkanach. Tworzy zwartą poduszkę o wysokości 15-20 cm ze skrzydeł o kształcie sercowatym i licznych szypułek. Kwiaty shirokopolokolchatye, prawie w kształcie gwiazdy, jasny plum-niebieski. Kwitnie bardzo obficie od lipca do późnego lata. W sierpniu i wrześniu nasiona dojrzewają. W kulturze używane są głównie odmiany różniące się większymi rozmiarami całej rośliny, a także kolorem korony.

  • Blauranka - bardzo duża, silnie rosnąca odmiana o wysokości 20 cm, z jasnoniebieskimi kwiatami, które nie tracą efektu dekoracyjnego. Nadaje się do forsowania i uprawy na balkonach.
  • Odmiany roślin E. G. Frost mieć wysokość 15 cm, biały kwiat z niebieskim wizjerem;
  • Lisduggan - wysokość 20 cm, kwiat lawendowo-różowy,
  • Stella - wysokość 15 cm, kwiatek duży, w kształcie gwiazdy, ciemnofioletowy.
Dzwon Pożarski (dzwonek poscharskyana). © T. MA

Choroby i szkodniki

Dzwony rzadko są uszkadzane przez choroby i szkodniki. Jednak z wieloletnią uprawą w jednym miejscu w glebie mogą gromadzić się patogenne mikroorganizmy, które powodują śmierć roślin.Najbardziej szkodliwe z grzybów są fusarium, sclerotinia, botrytis. Dwukrotne traktowanie (wiosną i jesienią) gleby i nadziemnych części roślin za pomocą 0,2% roztworu fundolu pomoże pozbyć się chorób. Spośród szkodników na dzwonach w deszczowej pogodzie mogą pojawić się śliskie pennitsa, a pod niskimi gatunkami z obfitymi liśćmi - ślimaki. Najszybszym sposobem na pozbycie się ślimaków jest garść superfosfatów, rozproszonych u podstawy łodygi lub oprysków wywaru pieprzu cayenne, a czosnek z niechlujnego pennitsa pomoże.

Używanie

Pojedyncze lądowanielub tasiemca (przetłumaczone z francuskiego - "samotny, odosobniony"). Pojedyncza roślina, aby przyciągnąć uwagę, musi być wysoka, z pięknymi liśćmi, kwiatami i pączkami, kwitnąć przez długi czas i zachować efekt dekoracyjny. Na trawniku, przy zbiorniku, przy rozwidleniu ścieżek, można wysadzić bujny krzew dzięcioła szerokolistnego o wysokości do 1,5 m, dzwonki pokrzywy, piramidalne i brzoskwiniowe z białymi lub niebieskimi kwiatami.

Na tle ciemnych liści drzew i krzewów, kwitnący krzew kwiatu dzwonnicy z licznymi jasnymi bzami,kwiaty w kształcie szerokiego dzwonu, zebrane w bujne grona, średni dzwon, podobny do bukietu różowych, niebieskich, białych lub niebieskich kwiatów, w których liście są prawie niewidoczne. Ciekawe za pojedyncze lądowania i dzwon tirsovidny.

Bell Carpathian. © Du-Sa-Ni-Ma

Grupy. Jest to najczęstszy rodzaj bylin sadzenia. Grupa wielkich dzwonów ozdobić dowolny trawnik, wysokie rośliny mogą być płynne przejście z drzew i krzewów w trawniku i gatunków cieniu tolerancyjnych, takich jak dzwonek pokrzywolistny, persicifolia, przeludnienie, rapuntselevidny, liściastych, punkt, ożywić zacienionych zakątkach ogrodu. Grupa nie powinna być formą ściśle symetryczną, lepiej jest ją ułożyć jako kompozycję naturalną o gładko wygiętym konturze. Gęstość sadzenia w grupie zależy od gatunku.

Wysokie dzwony (dzwony szerokolistne, mlekowy, pokrzywy, ostrosłupa, szlachetny-duży kwiat, rapuntelyvidnye) posadzone w luźnych grupach (w odległości 45-60 cm) dla lepszego rozwoju i większego efektu dekoracyjnego; średnio-wysokie - 25-30 cm osobno lub 6-12 roślin na 1 m² i niewymiarowe - do 20 roślin na 1 m².Nasadzenia grupowe mogą składać się z jednego gatunku, a wszystkie dzwony nadają się do takich monochromatycznych grup kolorowych.

Bardziej złożone grupy tworzone są z różnych rodzajów dzwonów o różnych okresach kwitnienia. Możesz używać dzwonów w mieszanych grupach z innymi bylinami (lychnis, trollius, rumianek, itp.), Ale przy wyborze roślin musisz wziąć pod uwagę wzrost, czas kwitnienia, kolor i kształt kwiatów i liści, nawyk.

Bellflower (dzwonek trachelium). © Peter Hanegraaf

Kwiat rabatka (od niego Rabatte - "łóżko" to długi pasek lub "szeroka wstęga" z równoległymi bokami). Rośliny sadzi się w długich równoległych rzędach lub przestawia. Miejsce rabatki na trawniku, wzdłuż torów i murów oporowych lub gruntów. Mogą być jednostronne i dwustronne, jednowarstwowe i wielopoziomowe. Na jednostronnym rabacie, wysokie rośliny sadzone są po drugiej stronie (duże dzwoneczki, Bolonia, piramida, liściaste, moltochwikowe, pokrzywa, tirsovidny itp.), Nisko - bliżej przodu (dzwony karpackie, ałtajskie, syberyjskie, rozbieżne, graniczne, Gargan. ).Możesz ustawić rośliny ze stopniowym spadkiem na przednią stronę, a następnie grzbiet staje się wielopoziomowy. Jeśli tło jest krzewami lub żywopłotami pnączy, rabatka może być dekorowana niezbyt wysokimi roślinami, takimi jak dzwony garlicker, jasna ochra, sarmacka, Hofman, lira, zatłoczona.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: SMKKPMzO - Na ułańskie stepy [studio] (Może 2024).