Puszkin (Puschkinia) - jest wybitnym przedstawicielem podrodziny Hiacynt, która z kolei należy do rodziny Szparagów. Pochodzenie nazwy wiąże się z nazwiskiem słynnego rosyjskiego naukowca Musin-Puszkina, który studiował nie tylko mineralogię, ale także chemię. Roślina została znaleziona przez niego w górskich regionach Ararat. Oprócz tradycyjnego oznaczenia botanicznego kwiat nazywa się hiacyntem karłowatym. Rośliny te mają wiele wspólnego między gatunkami.
Rod Puszkin jest podzielony na kilka grup. Na wolności znajdują się głównie na nizinach na skalistym terenie. Górskie łąki Kaukazu i regiony Azji Zachodniej uważane są za najkorzystniejsze warunki dla wzrostu Puszkina.
Opis rośliny Puszkina
W okresie kwitnienia roślina pokryta jest kwiatami w kształcie dzwonu. Wysokość krzewów może dochodzić do 20 cm, a kształt liści ma charakter liniowy. Ostrza liści o nasyconym zielonym odcieniu zbierają się w gniazdach na 2-3 kawałkach w pobliżu podstawy łodygi. Kwiaty tworzą małe racemes i wydzielają lekki słodkawy aromat. Tworzenie pierwszych jajników na szypułkach następuje kilka dni po pojawieniu się liści. Owoc rośliny wygląda jak gęste pole nasion.Nasiona są okrągłe, pomalowane na jasnobrązowy kolor.
Kwiaty Puszki rozwijają się wraz z nadejściem pierwszego wiosennego upału. Ze względu na swój dekoracyjny charakter roślina jest bardzo popularna wśród ogrodników i mieszkańców miasteczka. Często są sadzone w skalniakach, gdzie są doskonale łączone ze wszystkimi kwitnącymi bylinami zielnymi i mogą konkurować z innymi pierwiosnkami.
Sadzenie Puszki w otwartym terenie
Wysiew nasion
Aby wyhodować Puszkinię za pomocą nasion, trzeba poświęcić dużo czasu i wysiłku, jednak uprawa nasion gwarantuje wysoki procent kiełkowania pędów, z zastrzeżeniem zaleceń dotyczących pielęgnacji kwiatu podczas wzrostu. Pierwszy kwiat można zobaczyć dopiero po 4 latach od posadzenia nasion. Tworzenie pary zielonych liści występuje bardzo długo. Siew odbywa się wczesnym latem lub jesienią, przed nadejściem mrozu. Przechowywać inokulum w lodówce, utrzymując wilgotne środowisko w zbiorniku z nasionami.
Jak sadzić
Jeśli siew zostanie przeprowadzony przed zimą, wiosną nasiona będą mogły przejść naturalną rozwarstwienie w zimnej glebie.Przed rozpoczęciem siewu należy ostrożnie przygotować łóżko. Kule dobrze rosną na żyznych i luźnych glebach złożonych z torfu, piasku i próchnicy. Możesz wybrać jako oświetlony obszar i znajdować się w cieniu. Głębokość siewu powinna wynosić co najmniej 5 cm, aby zapobiec chwastom i zatrzymywaniu wilgoci, ściółkę należy po zasadzeniu.
Opiekę nad Pushkinia w ogrodzie
Dbanie o kwiatek praktycznie nie różni się od troski o inne byliny w ogrodzie. Główne działania to nawadnianie, pielenie, obluzowywanie, nawożenie i przycinanie suchych kwiatostanów. Nie zaleca się zaniedbywać rozluźnienia działki, ponieważ chwasty są w stanie powstrzymać wzrost łagodnych pędów Puszkinii. Mulczowanie gleby pozwala w przyszłości uprościć pracę i uniknąć częstego pielenia.
Pierwszy dressing na początku marca. Jako nawozy stosuje się kompozycje mineralne, np. Nitrofoska, która jest rozmieszczona równomiernie na całym terenie. Na 1 metr kwadratowy zażyj około 50-60 g substancji. Kiedy ziemia roztopi się pod wpływem wiosennego słońca, łóżko musi zostać poluzowane, wtedy sadzonki będą rosnąć szybciej.Jeśli wiosna nie wyróżnia się opadem, młode rośliny potrzebują dodatkowej wilgoci. Regularne podlewanie przyspiesza wzrost liści.
W trakcie sezonu ważne jest, aby monitorować obszar, w którym uprawia się Pushkinia. Ważne jest, aby usunąć chwasty, zwiędłe pąki, suche i chore pędy w tym czasie, inaczej infekcja z zarażonych krzewów rozprzestrzeni się na inne byliny. Jeśli systematycznie wykonujesz te elementarne czynności, a także regularnie zwracasz uwagę na roślinę, Pushkinia, będąc w rzędzie pierwiosnków, będzie wspaniałą wiosenną dekoracją do każdego ogrodu.
Puszkin po kwitnieniu
Aby zapewnić niezawodne zimowanie, obszar, na którym uprawiana jest roślina, pokryty jest ściółką składającą się z humusu i torfu. Wraz z nadejściem wiosennego ciepła, taka warstwa ochronna zachowa radykalną wilgoć i zaoszczędzi czas w zwalczaniu chwastów.
Kwiaty tego gatunku można hodować w domu na parapecie. Jesienią kilka żarówek sadzi się w doniczce o średniej średnicy, wypełnionej ziemią, piaskiem i próchnicą, i wysyła do przechowywania w ciemnym pomieszczeniu przez dwa miesiące. Temperatura powietrza nie powinna przekraczać 10 stopni.Następnie pojemnik jest zabierany do oświetlonego miejsca. Po kilku tygodniach pierwsze jajniki rozkwitają na szypułkach.
Żarówki Puszkina, które kwitną, można ponownie wykorzystać do forsowania. Jeśli zapewnisz odpowiednią pielęgnację i przechowywanie, wyhodują nowe pędy zdolne do kwitnienia.
Reprodukcja Puszkini
Dorosłych krzaków Pushkinia oprócz opieki wymagającej terminowego przeszczepu. Przez 5 lat jedna zdrowa żarówka może wyrosnąć na wiele dzieci. Dzieci żarówek w tym przypadku są zbyt blisko siebie, co narusza właściwości roślin ozdobnych. Podczas przeszczepu są oddzielane od bańki, a następnie przechowywane do wiosny. Wraz z nadejściem gorąca, cebula wyhodowana w czasie zimy sadzi się na działce przygotowanej w ogrodzie, zachowując odległość co najmniej 10 cm między otworami, które dzielą nie mniej niż co 5-6 lat.
Należy wziąć pod uwagę fakt, że niedojrzałe cebulki mają tendencję do gnicia. Ważne jest, aby nie przegapić chwili, w przeciwnym razie dzieci stracą kontakt z matczyną żarówką i zaczną się odrywać. Żarówka jest uważana za całkowicie dojrzałą i gotową do podziału, gdy liście Puszki wysychają.Jest ostrożnie usuwany z gleby i suszony. Najmniejsza cebula rośnie osobno, a większe okazy są pozostawione do przechowywania do wiosny w dobrze wentylowanym chłodnym miejscu, w celu wykorzystania ich na wiosnę do sadzenia w otwartym terenie. Żarówki zawarte w drewnianych skrzyniach wypełnionych mokrym trocinami lub torfem.
Choroby i szkodniki
Kwiat Pushkinia podlega takim niebezpiecznym chorobom jak szara pleśń i infekcja grzybicza. Objawy szarej zgnilizny objawiają się w postaci ciemnienia na liściach i łodygach rośliny. Przyczyną tej choroby jest wszystkożerny grzyb botrytis, który jest w stanie poruszać się z chorych krzewów i infekować zdrowe kwiaty zarodnikami.
Jako środek zapobiegawczy zaleca się podlewanie rośliny pod korzeniem, unikając przedostania się kropli wody na liście. Nadmierne stosowanie nawozów azotowych negatywnie wpływa na wzrost i rozwój Puszkina. Aby powstrzymać rozprzestrzenianie się grzybów, krzewy są traktowane następującymi substancjami chemicznymi: Topaz, Champion, Kuproksat lub płyn Bordeaux. W wyjątkowych przypadkach, gdy większość wszystkich wieloletnich nasadzeń jest zakażona, do leczenia stosuje się roztwory Fundazolu i Previkur.
Cebulki kwiatowe również cierpią na gnicie.Jeśli rozpoczniesz chorobę, liście kwiatu zaczną żółknąć, a łuszcząca się cebulka pokryje brązowo-brązowymi plamami. Zarodniki grzybów mogą przenikać przez glebę. W walce z grzybami w jego składzie stosuje się leki zawierające miedź. Do sadzenia zaleca się wybór najbardziej zdrowych cebulek.
Achelenchoides to rodzaj choroby bulwiastej, w której łuski zmieniają kolor i gniją w czasie. Żarówki z oczywistymi oznakami choroby muszą zostać zniszczone. Zasadniczo zdrowy materiał do sadzenia należy namoczyć w gorącej wodzie przed wysłaniem do łóżka w ogrodzie.
Kwiaty Puszkina przyciągają myszy. Umieszczone w miejscu przynęty odstraszają gryzonie. Oprócz nich cebulki jedzą roztocza łąkowe, które żywią się soczystymi łuskami. Nie stanie się tak, jeśli zostaną potraktowane środkami owadobójczymi.
Rodzaje i odmiany Puszkini
Literatura zawiera opis dwóch rodzajów Puszków.
Hiacynt z Puszki - w warunkach naturalnych rośnie na wschodzie Zakaukazia i na terytorium północnego Iranu. Roślina woli słoneczne tereny na zboczach gór i wygląda jak krzak kwitnących krzewów o prostych soczystych liściach.Małe żarówki. Długość szypułek nie przekracza 15 cm, kwiaty są pomalowane na jasnoniebieski kolor. Na płatkach pąków wyróżnij pasek jasnoniebieski. Okres kwitnienia tego rodzaju Puszkini waha się od 10 dni do 3 tygodni.
Pushkinia proleskovidnaya - znalezione na trawnikach lub zboczach górskich w Turcji, Iranie, Libanie. Kwiat jest niskim krzakiem z dwoma podstawowymi wąskimi liśćmi nasyconego zielonego koloru. Szypułki nieco dłuższe niż poprzedni typ Puszkini. Na maleńkich jasnoniebieskich pączkach, takich jak dzwonki, jest niebieski pasek. Tworzą one kilka kwiatowych racemes, których długość sięga nie więcej niż 12 cm, roślina kwitnie w maju i wypełnia aromat ogrodu przez 3 tygodnie.
Przez Pushkinia proleskovidnoy również dotyczy Libański Puszkin, rozpowszechnione w przyrodzie pododmiany kwiatu. Ogrodnicy często są dekorowani podobnymi skalniakami z pierwiosnka i innymi obszarami w ogrodzie. Pąki tej Puszki wyglądają na większe niż u innych gatunków. Dbamy o nią na tej samej zasadzie, co w przypadku innych roślin cebulowych.
