KWIATY I ROŚLINY OZDOBNE. BYLINA. OPIS, UPRAWA, PIELĘGNACJA, HODOWLA. ZDJĘCIE.

Send

Byliny.

Część 1. Jak umieścić kwiaty. Strona: wybór roślin, sadzenie.
Część 2. Ciepło, woda, lekka żywność. Opuszczać Powielanie.
Część 3. Roczniki. Biennale
Część 4. Byliny.
Część 5. Ozdobne krzewy.

Byliny to rośliny, które mogą rosnąć przez kilka lat bez przesadzania w jednym miejscu. Jesienią łodygi, liście i kwiaty giną i pojawiają się ponownie na wiosnę.

Na korzeniach, kłączach, bulwach, cebulach, mają odnowione pąki, z których pędy rosną każdego roku.

Nie wszystkie byliny zimują w glebie. Gladiole, dalie, cannes powinny zimować w pomieszczeniach.

Byliny kwitną w różnym czasie, więc jeśli wybierzesz odpowiednie rośliny, będą one ozdabiać ogród od wiosny do jesieni.

Dahlia

Dalie są jednym z najczęstszych kwiatów. Są to rośliny o różnych kolorach kwiatów i różnych formach płatków przypominających róże, chryzantemy, piwonie.

Dalie są sadzone w odległości 75 i 120 cm od siebie. Przepełniony gnojowiec jest wprowadzany jesienią z głęboką uprawą. Dla lepszego wzrostu i rozwoju, rośliny są karmione ekologiczną górną opatrunek 2 do 3 razy w okresie wegetacji.

Bulwy są sadzone w głęboko uprawianej glebie (30-40 cm). Najlepszy czas lądowania - kiedy kończą się wiosenne przymrozki. Dla bardziej wczesnego kwitnienia bulwy kiełkują na oknach, w doniczkach, szklarniach. Z wynurzonych nadziemnych pędów odejść 1-2 z najpotężniejszych, reszta zostaje pocięta. Aby chronić łodygi przed uszkodzeniami powodowanymi przez wiatr, są one związane z kołkami, które są wbijane do gleby przed sadzeniem. Aby zapobiec przegrzaniu systemu korzeniowego i zachować wilgoć, konieczne jest ściółkowanie powierzchni gleby daliami za pomocą torfu, trocin lub listowia.

Przed posadzeniem dalii można rozmnażać, podzielić bulwy na mniejsze części. Do podziału wybiera się bulwy z kilkoma dobrze uformowanymi korzeniami bulwiastymi. Bulwy są wycinane tak, że każdy płat ma część korzeniowego korzenia z co najmniej jednym oczkiem oczkowym u podstawy. Podczas sadzenia dużych, nieoddzielonych bulw dalii zaleca się wlać mały ziemny kopiec na dno gotowej fosy i rozprowadzić na niej korzenie w kierunku promieniowym. Po posadzeniu, najwyższy pąk powinien znajdować się w glebie w pobliżu powierzchni.Poszczególne podkładki, otrzymane przez podzielenie dużych kłączy, są sadzone nieco głębiej. W takim przypadku powinna być 5 cm warstwa gleby powyżej górnego pąka.

Dalia rozmnaża się przez podzielenie bulw, sadzonek i nasion. Nasiona wysiewa się w pudełku lub w szklarni w marcu. Następnie rośliny przenosi się do małych doniczek, które rosną - w duże. W podłożu posadzonym w zwykłym czasie. Takie rośliny kwitną w roku lub w następnym roku po siewie. Ta metoda stosowana jest tylko w przypadku dalii dalekomorskich.

Jesienią po pierwszych przymrozkach wykopane są bulwy dalii. Najpierw łodygę przycina się 10-15 cm nad ziemią, a następnie wykopuje. Musisz kopać je bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić bulw, więc lepiej zrobić to przy pomocy widelca. W odległości 25-30 cm od wykopu pnia w roślinie. Następnie trzymając nóżkę, podnieś widły pod bulwę i usuń ją. Bulwy dokładnie wysuszyć przez 1,5-2 tygodnie w temperaturze 15 °. Bulwy są czyszczone, cienkie korzenie są cięte nożyczkami lub nożem. Bulwy są przechowywane w temperaturze 3-5 ° C, a zimą muszą być sprawdzane kilka razy.

Gnije bulwiaste są oddzielone od zdrowych, odcina się bolesne plamy, oczyszczone, a kawałki wylewa się pokruszonym węglem drzewnym.

Odmiany dalii różnią się kształtem i kolorem kwiatostanów, struktury krzewu.Są one klasyfikowane zgodnie z naturą kwiatostanów, ich wielkości, w zależności od stopnia frotte, formy kwiatów językowych.

Prosty (nie podwójny) - 50-100 cm wysokości, kwiaty trzciny są ciemnoróżowe, rurowe - jasnożółte. Te dalie znane są z wielu jaskrawych kolorów kwiatów.

Kołnierz - wysokość rośliny 200 cm, średnica kosza 10-15 cm, na środku znajduje się krążek kwiatów rurkowych, następnie 2-3 rzędy płatków, jak obręcz wokół tarczy.

Anemone jak. Kwiatostany są pół-podwójne lub frotte. Na środku znajduje się krążek kwiatów rurkowych w formie poduszki. Jest otoczony jednym lub dwoma rzędami kwiatów trzciny. Wygląda jak anemon.

Nimfy - Kwiatostan składa się z szerokich, owalnych, lekko wklęsłych, licznych kwiatostanów i przypomina wyglądem liliową lilię wodną.

Kaktus - kwiatostany frotte. Kwiaty z trzciny są zwinięte w kanaliki lub skręcone, spiczaste na końcach.

Chryzantema - Terry, wąskie długie kwiatostany, zwinięte w cienkie, wklęsłe kanaliki na końcach, przypominają chryzantemy.

Dekoracyjne - Kwiatostany są płaskie lub lekko wypukłe. Kwiaty podobne do wstążki, o szerokich trzcinach, są ułożone w płytki lub zwinięte, zakrzywione i pokryte kilkoma cylindrycznymi kwiatami.

Kulisty - kwiatostany frotte o kulistym kształcie, średnica kwiatostanu 15-20 cm.

Pompon - kwiatostany jak w sferycznych, ale znacznie mniejszych rozmiarach.

Usunięto - języki rozcięte na końcach.

Dekoracyjny kaktus - mają oznaki dalii ozdobnych i kaktusa.

Gladiolus

Gladiole dobrze rosną na obszarach słonecznych z lekkim nachyleniem, dzięki czemu woda płynie. Źle się rozwijają w zimnych i mokrych obszarach. Jesienią, pod ziemią mieczyk, na terenie o powierzchni 10 kg na 1 m2, odkłada się humus lub gnijący obornik, miejsce wykopuje się na głębokości 30-40 cm Nie można przynieść świeżych nawozów przed sadzeniem kłączy.

Przed sadzeniem corms i dzieci rozgrzewają się przez 20 dni w pomieszczeniu o temperaturze 20-25 ° C. Czasami dziecko kiełkuje w mokrych trocinach lub piasku przez 1-2 dni.

Na mokrej powierzchni, gladiole sadzi się w łóżkach, na sucho - na poziomie powierzchni gleby. Duże kłącza sadzi się na głębokości 15 cm, małe - do 10 cm, duże bulwy są w odległości 15-20 cm, małe - 10-15 cm, a powracający mieczyk do ubiegłorocznego miejsca jest możliwy dopiero po 5-6 latach. Po posadzeniu łóżka torfu zamulchirovat. Gladioli sadzi się w dobrze ogrzanej glebie w maju. Można je sadzić przed 15 czerwca, rośliny kwitną wtedy we wrześniu. Jeśli wylądują później, nie będą mieli czasu na stworzenie zdrowej żarówki.

Na działce z tymi kwiatami ziemia jest luźna, chwasty usuwane, rośliny obficie podlewane, ale często nie powinny być podlewane. W okresie letnim karmione są 2-3 razy. Ciekłe ptasie odchody mają dobry efekt - zużywają 8-9 litrów rozcieńczonej ściółki na 100 litrów wody (1 część ściółki, 10 części wody).

Wszystkie chore rośliny należy usunąć z nasadzeń. Podczas cięcia kwiatów na roślinie powinno być co najmniej 3-4 liści. Konieczne jest uzyskanie zdrowego corma.

Gladiole są odkopywane pod koniec września i na początku października, przed wystąpieniem silnych mrozów. Przy słonecznej pogodzie wysuszyć je 1-3 dni na słońcu. Następnie przez 10-15 dni w dobrze wentylowanym pomieszczeniu o temperaturze 25-30 ° C Po wyschnięciu usuń korzenie i resztki starych bulw. Następnie suszy się je przez około miesiąc w temperaturze 20-22 ° C, a następnie sortuje, umieszcza w pudełkach lub workach z gazy i przechowuje w chłodnym pomieszczeniu w temperaturze 4-8 ° C.

Corms, pomimo faktu, że są zastąpione, dobre kwiaty dają nie więcej niż 4-5 lat. Następnie zostają zastąpione nowymi wyhodowanymi od dzieci.

Narcyz

Żonkile potrzebują żyznej gleby, która stanowiła nawóz organiczny. Kochają wilgoć i dobrze rosną na glebach bardziej kwaśnych niż tulipany. Żonkile są kopane w ciągu 2-3 lat, w jednym miejscu nie należy ich opuszczać na dłuższy czas, ponieważ rosną, kurczą się, mogą rozwijać się choroby i szkodniki. W ziemi żonkile posadzone w pierwszej połowie września. Na glebach ciężkich głębokość sadzenia jest mniejsza niż 10 cm, na lżejszych glebach piaszczystych - 15 cm.

Odległość w rzędzie dla dużych żarówek wynosi 10 cm, dla mniejszych wynosi 6-7 cm, odległość między rzędami wynosi 15-20 cm.

Propaguj żonkile z cebulami. Żonkile dla dzieci przed posadzeniem posortowane. Małe dziecko mniej niż 1 cm lepiej nie używać, z czego dwie cebule nie wyrabiają dużej cebuli. Dzieci sadzi się na przygotowanym grzbiecie.

Dwa tygodnie po lądowaniu teren jest wyrównany. To zniszczy chwasty. Pielęgnacja roślin polega na poluzowaniu gleby, usuwaniu chwastów i podlewaniu. Następnie ziemia jest ściółkowana zwietrzałym torfem, z humusową warstwą 3-5 cm. Przy nadejściu mroźnej pogody sadzenie pokrywa się torfem lub słomą.

Wiosną usuwa się warstwę ochronną z roślin, pozostawiając jedynie warstwę mulczującą.W lecie rośliny są dobrze karmione kilkakrotnie płynnymi opatrunkami.

Gdy rośliny kwitną, kwiaty są odcięte, aby cebulki nie były wyczerpane. Wykop żonkile pod koniec lipca - początek sierpnia. Chore rośliny są niszczone wraz z grudą ziemi. Następnie żarówki są suszone, pacjenci wybierają. Oddzielić od nich dziecko. Przed sadzeniem cebulek w ziemi należy je przechowywać w pomieszczeniach o dobrej wentylacji, aby temperatura powietrza nie była wyższa niż 20 ° C.

Z reguły wszystkie kwitną przez krótki czas, ale jak zachwycają moje oczy po długiej zimie!

Przebiśnieg (galantus).

Kwiat pojawia się tuż pod śniegiem. Kwitnie nie więcej niż 12 dni. Potem liście wysychają, giną i nadchodzi okres odpoczynku.

Lepiej sadzić na zacienionych i półcienistych miejscach z żyzną glebą. Jest to możliwe i na słońcu, ale wtedy przebiśnieg należy regularnie podlewać. Kwitnie mniej. W jednym miejscu może rosnąć 4-5 lat.

Roślina rozmnaża się przez dzieci i nasiona. Kopane żarówki natychmiast sadzone w stałym miejscu. Możesz przechowywać je przez nie więcej niż dwa miesiące. Aby to zrobić, są one suszone, wlewane do pudełek nie w grubej warstwie i pokryte piaskiem. Przechowywać w chłodnym, suchym miejscu. Posadzone na głębokości 6-10 cm.

Krokus

Rośliny wiosenne i jesienne. Krokus o złotym kwiecie - jedna żarówka może dać wiele kwiatów. Crocus wybitne, lub piękne, kwitnie jesienią, nasiona krokusów, lub nowy szafran, ma kwiaty w kolorze białym, żółtym, pomarańczowym, liliowym, purpuroworóżowym kolorze.

Krokusy rosną w słonecznych, zacienionych i półcienistych obszarach na glebie bogatej w próchnicę. Nie zaleca się stosowania świeżego obornika pod krokusami. Do nawozu można użyć mieszanki liści, szklarni lub ziemi kompostowej. W zimie krokusy ściółka (użyj suchego torfu). W jednym miejscu rośnie 4-5 lat, ale jeśli potrzebujesz szybko rozmnożyć, przeszczepić w ciągu 1-2 lat.

Posadzone w jesiennych cebulach w odległości 5-8 cm od siebie na głębokość 7-8 cm

Tulipan

Wieloletnia bulwiasta roślina, wczesny początek wzrostu. Toleruje mrozy.

Na 1 m2 powstaje 4-6 kg dobrze zgniłego obornika. Żarówki sadzone są w rzędach na głębokości 10-13 cm, na ciężkich glebach gliniastych można sadzić cebulki na głębokość 5-6 cm, ale grunt musi być dobrze ściółkowany kompostem torfowym lub torfowym z warstwą 7-8 cm Na glebach ciężkich warstwa 1 nakładana jest na dno bruzd, 5-2 cm Na wierzchu cebulki są również posypane piaskiem.Odległość między roślinami powinna być 2,5-3 razy większa od średnicy cebulek.

Po posadzeniu mulczą one dobrze torfem, humusem, kompostem torfowym, pocięte warstwą słomy o grubości 4-5 cm.

Pielęgnacja roślin polega na poluzowaniu, pieleniu, podlewaniu.

Tulipany są usuwane z gleby każdego roku, gdy liście stają się żółte i suche. Są suszone w zacienionych, dobrze wentylowanych miejscach, oczyszczone, posortowane i przechowywane do jesieni.

Aby uzyskać większe cebulki, kwiaty są cięte, zanim zakwitną.

Tulipany uwielbiają ciepłe, słoneczne miejsca, ale dobrze rosną w półcieniu.

Szczególnie dobrze rosną na glebach piaszczystych.

Piwonia

Piwonie są sadzone w trzeciej dekadzie sierpnia i na początku września (w centralnej Rosji), wtedy mają czas, aby zakorzenić się na zimę. W skrajnych przypadkach wiosną można sadzić piwonie. Kwitną w maju i czerwcu.

Piwonie dobrze rosną na glebach luźnych, gliniastych. Na ciężkich glebach gliniastych może rosnąć pod warunkiem głębokiej uprawy, do 50-60 cm, a nawożenie torfem, humusem, kompostem i piaskiem w następujących proporcjach: nawóz organiczny 2 części, piasek 1 część i ziemia sodowa 2 części.

Miejsce powinno być słoneczne i bez stagnacji wód gruntowych, z których piwonie słabo rosną i umierają. Korzenie piwonii wnikają głęboko w glebę i szeroko się w niej rozprzestrzeniają, więc kopiemy otwory do sadzenia o głębokości 70 cm i szerokości 60 cm, z odległością między nimi. W ziemi, wyjętej z każdej studni, dodaj 2-3 wiadra próchnicy lub zwietrzałego torfu, 100 g wapna, 500 g popiołu i wszystko dobrze wymieszaj.

Na dnie każdej studzienki umieścić gnojowicę w gęstej warstwie o wysokości 10 cm, przykryć ją 20 cm ziemi i zagęścić. Następnie zalać przygotowaną ziemię kopcem i wylać wodę z konewki za pomocą sitka. Wtedy ziemia jest dobrze zagęszczona. Pośrodku wzgórza znajduje się krzew piwonii, tak aby pąki znajdowały się na poziomie krawędzi dołu. A korzenie są pokryte ziemią, tak że nie ma między nimi próżni.

Następnie piwonia obficie podlać. Jeśli po podlaniu krzew spadł ciężko, a pąki znajdują się pod powierzchnią ziemi, delikatnie podciągnij je i wypełnij ziemię. Zbuduj kopiec ziemi nad podstawą krzewu na 10-15 cm Bardzo ważne jest, aby pąki po posadzeniu nie były niższe od krawędzi dołu, ponieważ podczas głębokiego sadzenia piwonie nie kwitną przez dłuższy czas, a nawet nie kwitną wcale.

Zimą świeżo posadzone piwonie pokryte są świerkowymi lub suchymi liśćmi na 20-30 cm. Odbywa się to, gdy ziemia jest zamarznięta, a na wiosnę schronienie jest ostrożnie usuwane. Wiosną, gdy tylko pojawiają się pędy, najpierw żywią się roztworem dziewanny, ptasich odchodów. Nakarmić rośliny po raz drugi na początku pączkowania, a trzecie po kwitnieniu.

Aż do najgłębszej jesieni piwonie trzeba obficie podlewać. Wtedy rośliny będą dobrze się rozwijały w tym roku i kwitną również w przyszłym roku (piwne pąki kwiatowe tworzą się pod koniec lata).

Po każdym podlewaniu i zaprawianiu gleba wokół lejków jest poluzowana o 5-7 cm, ale nie głębiej, w przeciwnym razie młode korzenie mogą zostać uszkodzone. Przy odpowiedniej pielęgnacji piwonie będą rosnąć w ciągu 10-15 lat i kwitną rocznie.

Do rozmnażania krzewów dzieli się na części co 5-8 lat. W połowie sierpnia krzew jest głęboko wykopany w odległości 50 cm, ostrożnie podniesiony przez łopatę lub widły ogrodowe z szerokimi zębami i usunięty. Następnie z korzeni zmyć ziemię wodą. Następnie usuwają chore korzenie, ostrożnie dzielą krzew, próbując przełamać kruchy korzeń jak najmniej. Weź nóż z twardym ostrzem i ostrym końcem.Na każdej części 4-5 pędów bieżącego roku pozostawia się pąkami i korzeniami. Wszystkie kawałki posypane pokruszonym węglem drzewnym.

Nowe krzewy sadzi się we wcześniej przygotowanych dołkach.

Odłamane części korzeni nie są wyrzucane, lecz sadzone na łóżkach i pokryte zimą. Wiosną te korzenie będą kiełkować, a po 4-5 latach kwitną rośliny.

Możesz wyhodować piwonie z nasion. Nasiona wysiewa się na łóżku zaraz po zbiorach. Będą rosnąć w przyszłym roku na wiosnę, a sadzonki kwitną w 4.-5. Roku.

Klasyfikacja piwonii ogrodowych opiera się na różnicy w strukturze kwiatu: non-terry, japoński, anemo-novidny, półpełne, terry. Pod względem kwitnienia różnią się wcześnie, średnio, późno.

Montbretia

Montbrecia to bulwiasta bulwiasta roślina z rodziny zabójców. Corms i dzieci sadzone są wczesną wiosną. Nawozy organiczne są stosowane jesienią przed głęboką uprawą. Przynieś na każde m2, 2-3 wiadra próchnicy. Wiosną przygotowuje się materiał do sadzenia: bulwy są oddzielane od macicy, korzenie są skracane o połowę długości i, bez usuwania łusek, są zanurzane w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez kilka minut. Służy jako środek dezynfekujący i pierwiastek śladowy.To samo dotyczy starych żarówek. Gdy tylko gleba w ogrodzie kwiatowym jest gotowa, w odległości 10-15 cm od siebie zrobić rowki, posypać wodą i posadzić kłącza. Są sadzone w odległości 10-12 cm od siebie, na głębokość 5-8 cm.

W czasie suszy rośliny po 3-4 dniach obficie nawadniane i rozluźniające odstępy między rzędami. W okresie wegetacji 2-3 miesiące karmić montbrecia. Ta kultura kocha otwarte słoneczne miejsca z dobrymi glebami odżywczymi. Pędy wiosennych przymrozków nie obawiają się, rośliny te sadzi się wcześnie.

Montbretia kwitnie w sierpniu - wrześniu, przed przymrozkami. Kwiaty są małe, w kształcie lejka, z sześcioma rozbieżnymi pomarańczowymi lub pomarańczowo-czerwonymi (grubymi w środku) płatkami.

Kwiaty kwitną, jak w mieczyków, stopniowo, od dołu do góry, do 6-8 kawałków w wiechy. Wyróżniają się one z ulgą na jasnozielonym tle wyprostowanych liści lipidowatych. Gdy rozmnażanie nasion tworzy wiele form.

Wczesne przycinanie kwiatów zwiększa rozmiar dzieci, a nawet bukiety z montbreiringu są bardziej trwałe, gdy kwiaty są cięte, gdy kwitną drugie pączki.

Aby zebrać kłącza zacząć od początku pierwszych jesiennych przymrozków.

Na wysokości 4-5 cm łodygi są cięte nożycami. Następnie kopią łopatę i wybierają rośliny, delikatnie odgarniając je z ziemi i umieszczając w pudełkach. Włożyli niezamarzającą piwnicę, przechowywaną jako mieczyki.

Roślina mnoży się szybko. Każdy kaktus daje kilka dzieci (4-6), które kwitną w tym samym roku i będą sadzić materiał na następny rok. Stary kość umiera pod koniec roku, podobnie jak mieczyków. A jeśli ją odstawisz, da taką samą liczbę dzieci.

Zapaśnik

Zapaśnik, czyli akonit, należy do rodziny ranunculus. Ta bezpretensjonalna roślina dobrze rośnie na ubogich glebach, ale kocha wilgoć. Na nawożonych miejscach rośnie słabo. W jednym miejscu może rosnąć 5 lat.

Propagowane przez dzielenie krzaków, młodych bulw. Podziel krzew we wrześniu lub wiosną. Można rozmnażać i nasiona. Rośliny wyhodowane z nasion kwitną 3-4 lata.

Kolor kwiatów jest niebieski, purpurowo-niebieski, biały. Wysokość rośliny wynosi 70-150 cm, a kwiaty zbiera się w luźnej szczotce o długości 30-60 cm.

Roślina jest piękna, ale trzeba pamiętać, że wszystkie jej części są trujące, więc lepiej nie sadzić wzdłuż torów, gdzie dzieci mogą ją podnieść.

Hiacynt

Hiacynt z rodziny lilii.Kwitnie wcześnie. W środkowej strefie naszego kraju - na początku - w połowie maja. Rośnie dobrze w słonecznych, dobrze chronionych przed wiatrem obszarach, ale może rosnąć w półcieniu. Hiacynt nie lubi przesyconych kwaśnych gleb, nie można nawozić miejsca świeżym nawozem.

W jednym miejscu może rosnąć 10- i2 lata, jeśli co roku stosować nawóz.

Kiedy liście rośliny zmieniają kolor na żółty i suchy, żarówka musi być wykopana, oddzielona od liści do dziecka, wysuszona. Dwa miesiące przed sadzeniem cebulki przechowuje się w temperaturze 23-25 ° C, a następnie w temperaturze 18 ° C.

We wrześniu-październiku cebulki sadzi się w ziemi do głębokości 10-15 cm, w odległości 12-15 cm od siebie. Po nadejściu mrozu przykryć torfem, świerkiem, listowiną 10-15 cm.

Hiacynty są sadzone na rabatach kwiatowych, rabatkah, krawężnikach. Hiacynty są różowe, białe, fioletowe, jasnoniebieskie, żółte.

Iris

Irysy są używane do cięcia, forsowania, ograniczania i nasadzeń grupowych. Irys wymaga dobrze traktowanej i nawożonej gleby. Na 1 m2 zaleca się wykonanie 4 kg humusu. Na glebach gliniastych wprowadza się humus wraz z piaskiem. Irys jest rozmnażany przez podział kłączy (segmentów) i nasion. Irysy dzielą się i przeszczepiają 2-4 tygodnie po zaprzestaniu kwitnienia.

Działka dla nich wybierz słoneczny, z dobrze przepuszczalną glebą.Zbyt mokra gleba i cieniowanie przyczyniają się do rozwoju chorób. Irysy rosną również słabo w pobliżu drzew, gdzie nie ma wilgoci i składników odżywczych.

Fabuła na irysy przygotowywana jest w taki sam sposób, jak w przypadku większości bylin.

Do podziału tęczówek wybierz dobrze rozwinięte rośliny, najlepiej trzyletnie.

Do najgroźniejszych chorób tęczówki należy wilgotna zgnilizna korzeni spowodowana przez bakterie. Pierwszymi objawami tej choroby są żółknięcie i wysuszenie liści późną wiosną. Następnie choroba atakuje młode pędy, słabnie, żółknie, brązowieje i umiera. U podstawy, jak również na młodych częściach kłącza, gnije rozwija się wraz z charakterystycznym nieprzyjemnym zapachem rozkładającego się białka. Gdy warunki sprzyjają rozwojowi choroby (to znaczy, gdy rosną na wilgotnych zacienionych obszarach i powodują zbyt duże dawki azotu i zagęszczenie roślin), bakterie infekują również starsze części kłącza. W takim przypadku całe kłącza zamienia się w jasnobrązową masę rozmazującą, ale jego skóra pozostaje bez widocznych zmian.

Do sadzenia wybiera się zdrowe części kłącza, które są cięte na małe kawałki z 1 do 2 pąków. Podziel kłącze ostrym nożem.Cięcia powinny mieć najmniejszą średnicę, aby ich powierzchnia była tak mała, jak to tylko możliwe, aby bakterie nie dostały się do nich i nie uległy zakażeniu grzybami. Cięcie liści do wysokości 10-15 cm, w zależności od grubości kłącza, zapobiega więdnięciu, a rośliny są lepiej akceptowane po posadzeniu. Sadzonki są sadzone płytko, mając je poziomo. Korzenie ułożone z dwóch boków prostopadle do wzrostu.

Latem, gdy nie ma deszczu, tęczówkę nawadnia się, utrzymując glebę luźną i wolną od chwastów. Na obszarach o surowych zimach na zimę tęczówkę należy przykryć gałązkami jodły (gałęzie świerkowe), torfem, trocinami, a zimą śniegiem.

Kwiaciarnie hodują kilka grup irysów. Brodate irysy - najczęstsza grupa. Srednerosly i wysokie brodate irysy są szczególnie szeroko reprezentowane w uprawie kwiatów.

Użyte materiały: