O dziwo, ale Ixia paniculata jest członkiem rodziny tęczówki, choć w przeciwieństwie do tej ostatniej, ma kwiaty odpowiedniej postaci. Ta bulwiasta roślina wygląda bardzo pięknie podczas kwitnienia, dlatego jest szeroko stosowana w uprawie kwiatów.
Opis gatunku
Przed początkiem kwitnienia Ixia nie jest niczym specjalnym. Od małych, o średnicy do 5 cm, kłącza wyrastają na wiosnę cienką i słabą łodygą do 40 cm, wokół niej znajdują się długie, jasnozielone liście. Ogólnie nic ciekawego.
Ale wraz z nadejściem lata każda żarówka tworzy łodygi kwiatowe z białymi, luźnymi kwiatostanami z czerwonym środkiem. Niektóre gatunki mają kolor kremowy lub lekko niebieskawy. Na jednej roślinie może kwitnąć do 10 pąków, średnica każdego średnio nie przekracza 4 cm.
Należy pamiętać, że sadzone w bezpośrednim sąsiedztwie kilku odmian ixii, bardzo szybko pereopolyatsya między sobą, tworząc nową roślinę o ciekawym kolorze.
Cechy rosnące
Żarówki można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią, ale w tym drugim przypadku należy je pogłębić, aby uniknąć zamrożenia. Miejsce jest lepiej wybrać dobrze oświetlone, gdzie wilgoć nie stagnacja, w przeciwnym razie roślina może gnić. Ochrona przed przeciągami również nie przeszkadza w opiece z góry.
Aby Ixia kwitła długo i obficie, do sadzenia warto wybrać dorosłe duże bulwy o minimalnym wieku 3 lat. Mniejsze okazy muszą najpierw rosnąć i zyskać siłę.
Do końca kwitnienia roślina potrzebuje regularnego podlewania, następnie zostaje zatrzymana, a kwiat jest przygotowany do odpoczynku. Konieczne jest również okresowe delikatne poluzowanie gleby.
Jesienią, gdy nadziemna część kwiatu zaczęła się wysychać, cebulki zostały wykopane i wysuszone. Następnie są składowane w kartonowych pudełkach i wyjmowane w chłodnym, suchym pomieszczeniu do wiosny. Niektórzy hodowcy przeszczepiają Ixię z klombów do doniczek, ale dzięki tej metodzie przechowywania cebulek w ciepłym pomieszczeniu zaczynają szybko kiełkować. Roślina nie ma czasu na odpoczynek, co niekorzystnie wpływa na jej dalsze kwitnienie w otwartym polu.
