Fatshedera Lise - uprawa i opieka w domu, gatunki zdjęć i odmian

Fatshedera jest wiecznie zielonym winoroślą rodziny aralijskiej, hybryda bluszczu i krzewu „Fatsiya Japanese” z petiolatowymi, palmowymi liśćmi o długości od 8 do 25 cm.

Ojczyzną Fatschedera jest Francja, to tam w 1912 r. Hodowcy wyhodowali ten rodzaj rośliny, która zaczyna się rozwijać w postaci krzaka, ale w miarę wzrostu zamienia się w winorośl z luźnymi baldaszkowatymi kwiatostanami.

Fatshedera Lise to bylina o wysokiej intensywności rozwojowej, rozciągający się na 40 - 90 cm rocznie, o maksymalnej całkowitej długości nie większej niż 6 m. Jest szeroko stosowany do celów dekoracyjnych, nie tylko w pomieszczeniach, ale także do kształtowania osobistych działek w lecie.

Zobacz także, jak wyhodować domową dizigotkę i shefflera.

Fatshedera: opieka domowa. Krótko

Opieka Fatsheder w domu. Szczegółowo

Kwitnienie Fatshead

Roślina kwitnie pod koniec lata - na początku jesieni z luźnymi kwiatostanami parasolowymi, które z kolei składają się również z mniejszych kwiatów parasolowych o mlecznym lub żółto-zielonym odcieniu.

Po kwitnieniu niektóre okazy liany mogą wydawać się małymi owocami w postaci niejadalnych purpurowych jagód z nasionami. Z reguły domowa Fatshedera kwitnie wyjątkowo rzadko.

Tryb temperaturowy

Pomimo faktu, że liana jest rośliną tropikalną, to preferuje chłodne powietrze i temperaturę nie wyższą niż 18-20 ° C latem. W zimnych porach kwiat jest w stanie wytrzymać spadek temperatury do 8 ° C, ale wskazane jest zorganizowanie zimowania w temperaturze 10-15 ° C, co jest szczególnie ważne w przypadku różnorodnych odmian.

Rozpylanie

Opieka Fatsheder w domu obejmuje utrzymanie stałego poziomu wilgotności 50-60%. Poziom ten osiąga się za pomocą specjalnych urządzeń nawilżających powietrze lub przez natryskiwanie. W tym drugim przypadku roślinę spryskuje się co najmniej trzy razy w tygodniu miękką, stojącą wodą nieco wyższą niż temperatura pokojowa.

W czasie upałów możesz ustawić kwiat z ciepłym prysznicem.

Oświetlenie

Fatshedera również chętnie rośnie w zacienionych rogach pokoju, ale w przypadku niektórych jego odmian, a mianowicie mających dowolny wzór na liściach, nie zaleca się długotrwałego przebywania poza światłem słonecznym. Przy stałym umieszczaniu w cieniu płytki liściowe rośliny stają się ciemnozielone, jasny kolor rdzenia i brzegi liści są tracone.

Jeśli kwiat zostanie umieszczony w południowych słonecznych oknach, a także w otwartych ogrodach, warto upewnić się, że w okresach aktywności słonecznej liana jest chroniona przed bezpośrednimi oparzeniami.

Podlewanie Fatshead

Roślina Fatsheder w domu wymaga regularnego, ale umiarkowanego podlewania, eliminując stagnację wilgoci w glebie i patelni. Podlewanie jest konieczne, gdy tylko gleba kwiatu będzie prawie w połowie sucha.

Wraz z nadejściem zimnej pogody i spadkiem temperatury liana jest podlewana znacznie rzadziej, aby uniknąć gnicia korzeni. Ponadto, jako jednorazowy zamiennik podlewania, można stosować okresowe spulchnianie gleby.

Pot Fatsheader

Doniczka dla dorosłego pnącza powinna być dość obszerna, głęboka, stabilna, ponieważ dojrzałe rośliny mają potężne korzenie i znacznie rosną. Młode okazy najlepiej sadzić w małych pojemnikach, odpowiadających rozwojowi systemu korzeniowego. Z każdym kolejnym przeszczepem doniczka zmienia się na większą, dlatego doniczka lub wanna na zewnątrz jest już wybierana na kwiat wieloletni.

Gleba

W przypadku fatshedera możesz wziąć dowolną uniwersalną glebę kwiatową o neutralnym lub lekko kwaśnym pH. Przy niezależnym przygotowaniu mieszaniny obserwuje się następujące proporcje:

• blacha (2 części);
• gleba ogrodowa (1 część);
• perlit lub piasek (1 część);
• torf (1 część).

Warstwa drenażowa o wysokości 3 cm jest tworzona z dowolnego podłoża przepuszczającego wilgoć.

Nawóz i nawóz

Wszelkie związki nawozowe są dodawane do gleby w okresie aktywnego wzrostu kwiatów. W przypadku Fatschedera jest to okres od początku wiosny do początku pierwszej zimnej pogody. Zaleca się karmienie w postaci płynnej, naprzemiennie z kompleksami mineralnymi z organicznymi.

Przeszczep

Przeszczep Fatsheder jest najczęściej przeprowadzany wczesną wiosną przed rozpoczęciem wegetacji. Jest przeprowadzany do młodych roślin co roku, całkowicie zastępując glebę.

W przypadku winorośli wieloletnich, pod warunkiem, że nie ma zgnilizny lub uszkodzenia systemu korzeniowego, zmienia się tylko kilka centymetrów gleby wierzchniej z częstotliwością raz na 3-4 lata.

Cięcie Fatshead

Ten rodzaj liany świetnie wygląda nie tylko w postaci małego krzaka na oknie, ale jest również idealny do budowy zielonych rzeźb i innych kompozycji dekoracyjnych. W pierwszej opcji, aby uformować gatunek krzaka, pędy roślin są przycinane do długości 30 cm.

W drugim przypadku terminowe przycięcie wierzchołka tłuszczy i uszczypnięcie końców starych łodyg bocznych stymuluje rozwój młodych gałęzi. Specjalne łuki i stojaki naprawią lianę w pozycji pionowej lub uformuj pożądany obraz kwiatu z jego elastycznych pędów.

Aby uzyskać bardziej bujny winorośl, zaleca się wyhodowanie kilku kopii jednocześnie w jednej doniczce. Ponieważ najczęściej ta hybryda rozwija tylko gałąź centralną, ze szkodą dla pędów bocznych, to grupowe sadzenie rośliny stworzy gęstą gęstą kompozycję.

Okres odpoczynku

Fatshedera wymaga obowiązkowego odpoczynku w domu, dlatego zimą należy ustalić pełny okres odpoczynku dla rośliny. Aby to zrobić, umieść lianę w pomieszczeniu o temperaturze od 10 do 15 ° C, zapewnij dobre oświetlenie, ale wyklucz nawożenie i częste podlewanie.

Rosnące Fatsheder z Nasion

Dla pomyślnego rezultatu siew odbywa się wczesną wiosną lub latem. Na powierzchni kalcynowanej i zwilżonej gleby nasiona są układane w pewnej odległości od siebie. Ponownie opryskując uprawy pistoletem natryskowym, są one przykryte folią i umieszczone w dobrze oświetlonym miejscu o temperaturze nie niższej niż 25 ° C.

Regularne nawilżanie i wietrzenie upraw zapewni szybkie pędy kwiatu. Gdy tylko 2-3 arkusze zostaną uformowane, kiełki nurkują w osobnych pojemnikach.

Rozmnażanie Fatshead przez sadzonki

Sadzonki są prostym i niedrogim sposobem hodowli hodowców tłuszczów. W tym celu, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, pędy o długości 15 cm z kilkoma „śpiącymi” pąkami są odcinane z winorośli i zakorzenione w wilgotnej mieszance torfowo-piaskowej lub w wodzie.

W pierwszym przypadku sadzonki są pokryte folią, zapewniają parametry szklarniowe. W drugim - tworzona jest również temperatura co najmniej 25-27 ºС, organizowana jest wentylacja. Kiedy pojawiają się młode liście, nurkowania kiełków przeprowadza się w osobnym pojemniku.

Również amatorscy hodowcy kwiatów propagują tłuczeń poprzez nakładanie warstw. W tym przykładzie wykonania pojawienie się pierwszych korzeni występuje nie wcześniej niż dwa miesiące później.

Choroby i szkodniki

Głównymi problemami, jakie hodowca może napotkać podczas hodowli fatsheadera, są:

• opadają dolne liście fatshedera w wyniku naturalnego procesu rozkładu liści;
• liście fatschedera żółkną przy stałej obfitej wilgoci w glebie;
• fatschedera mają wydłużone pędy, co wskazuje na brak światła słonecznego;
• małe liście fatshedera także znak braku oświetlenia;
• krawędzie fatshedera pozostawiają suche z rzadkim podlewaniem i suchym powietrzem;
• suche miejsca na liściach pojawi się, jeśli roślina zostanie umieszczona w palącym słońcu i otrzyma oparzenia;
• liście tracą jasność ze względu na to, że kwiat znajduje się w zbyt ciemnym miejscu lub z ostrym brakiem niektórych pierwiastków śladowych.

Wśród szkodników liana jest najczęściej uderzana przez wełnowca, mączlika, przędziorków.

Rodzaje domu Fatshead ze zdjęciami i nazwiskami

Fatshedera jest jedyny w swoim rodzaju, ponieważ jest hybrydą. Ale dzięki hodowcom pojawiło się wiele jego odmian, z których najpopularniejsze to:

„Variegata” (Variegata)

Ma duże, gęste liście z lekkim brzegiem i żyłami. Roślina długo rośnie w koronie, częściej podatna na choroby.

„Annemieke” (Ennmike)

Różni się żółtawym środkiem płytek liściowych, płynnie zmieniając się w nasycony zielony odcień.

„Aurea” (Aurea)

Ten rodzaj krzewu wyróżnia się jasnym rdzeniem liści i ich ciemnozieloną ramką.

„Aureopicta” (Aureopict)

Liana o bardziej zwartych liściach niż gatunki klasyczne.

„Pia” (Pia)

Odmiana o zielonych liściach falistych na brzegach na krótkich ogonkach, ściśle przylegających do winorośli.

„Cytryna i limonka” (Lemon and Lime)

Fatshedera tej odmiany ma oryginalny wzór liści w postaci jasnych i ciemnych rozmytych plam.

„Srebrny Książę”

Cechą tej odmiany jest połysk jasnozielonych liści pnącza z cienkim paskiem granicznym na krawędziach.