Piękna nazwa euforbii ma inny, częściej używany synonim - euforbia (Euphorbia). Różne źródła wskazują, że od 800 do 2000 gatunków należy do tego rodzaju. W kulturze ogrodniczej uprawiane są trawy jednoroczne i wieloletnie, a także krzewy.
Wspólne gatunki kwiatów euforbii
Zasadą wyboru roślin do uprawy w ogrodzie lub w doniczce jest łatwość pielęgnacji, a także dostosowanie do stref klimatycznych kraju. Wśród wielu odmian mleczarstwa - typowego mieszkańca subtropiki - dla każdego domu jest wielu pięknych przedstawicieli. Opieka nad euforbią w domu wymaga najprostszej, za którą kochają ją hodowcy kwiatów.
Euphorbia Lactea F. Cristata
Ważne! Prawie wszystkie mleczne wydzielają mleczny (podobny do mleka) sok, który jest mniej lub bardziej trujący. Praca z euforbią powinna odbywać się w rękawiczkach, aby uniknąć poparzeń skóry i podrażnień.
Euphorbia Kristata
Jest przedstawicielem większego gatunku - euphorbia lacteya (Euphorbia Lactea F. Cristata). Ojczyzna - zwrotniki azjatyckie. Jest podatny na mutacje i pojawienie się podstaw, więc wygląd jest dość zmienny. Prawie zawsze w sprzedaży prezentowany jest w formie potomka na innych sukulentach.
Wyróżnia się dwa rodzaje euforbii Cristaty: zwykłe, które same mogą żyć w doniczce, i wolne od chlorofilu (Cristata F. Variegata) - wymaga przeszczepu. Trudno jest opisać kształt rośliny, ponieważ jest ona zawsze bardzo dziwna i czasami zmienia się znacznie pod wpływem potomka. Najczęściej przypomina przegrzebek lub koral. Przeszczep jest zwykle żywotną euforbią o żebrowanym kształcie kolumnowym o wysokości około 5 cm lub nieco większej. Kwitnienie jest możliwe, ale niezwykle rzadkie.
Euphorbia Marginata
Popularne nazwy - graniczy z euforbią i śniegiem górskim. Trujący rocznik z prostymi gęsto liściastymi łodygami o wysokości 60-80 cm Owalny liść i pędy o srebrno-zielonym odcieniu. Do czasu kwitnienia wzdłuż krawędzi liści pojawia się biała ramka. Na początku lata kwitną małe białe, gładkie kwiaty. Roślina jest ceniona za piękną koronę, która kontrastuje korzystnie z innymi roślinami.
Euphorbia marginata
Bardzo bezpretensjonalna roślina uprawiana jest w ogrodach na rabatach i parapetach. Optymalna temperatura wynosi 22-24 ° C. Preferuje luźne gleby odżywcze o niskiej kwasowości. Dobrze postrzega szczypanie i przycinanie, eliminując nowe pędy boczne. Ta euforbia jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki.
Deklaracja Euforbii
Krótki soczysty z pięknymi falistymi liśćmi z zygzakowatą krawędzią pochodzącą z Afryki i Madagaskaru. Przechwytuje nowe terytoria, rozprzestrzeniając się za pomocą pełzających korzeni, częściowo wystających ponad powierzchnię ziemi. Gruba soczysta łodyga uformowana jest spiralnie, na jej szczycie znajduje się liściasty wylot. Liść jest zielony, ale może przybrać czerwonawy kolor. Kwiatostany z wyglądu przypominają dzwony o beżowym odcieniu.
Euphorbia decaryi
Gatunek ten jest uprawiany głównie jako ozdobna kultura doniczkowa. Niewymagająca opieki rośnie raczej powoli. Preferuje słabe, słabe oświetlenie. W lecie optymalna temperatura wynosi 25 ° C, a zimą około 15 ° C. Łatwy do rozsiewania przez nasiona, może być cięty.
Różne popularne gatunki euforbii są tak różne od siebie, że czasami, oprócz zdolności do wydzielania mlecznego soku, trudno jest dostrzec inne typowe objawy.
Euphorbia Obesa
Drugie imię to tłusty wilczomlecz. Mała wieloletnia euforbia, bardzo podobna do kaktusa. Kształt łodygi ma kulisty kolor zielono-brązowy z ośmioma wyraźnymi segmentami. Pasy czerwono-brązowego lub jasnofioletowego, umieszczone w poprzek. Nie ma kolców i liści, a jeśli mimo to podstawowe liście rosną, szybko więdną i opadają, pozostawiając szyszki na żebrach. Na dodatek mogą rosnąć dziwnie wyglądające kuliste gałęzie. Można go przedłużyć do 30 cm wysokości i do 10 cm średnicy, uzyskując eliptyczny kształt.
Euphorbia obesa
Dla informacji! Ta euforbia jest biseksualna. Latem wydala rozgałęzione szypułki z korony. Kwiaty kielicha mają tylko 3 mm średnicy. Możesz złapać subtelny aromat. Owoce - trójkątne trihedry o średnicy do 7 mm. Po dojrzewaniu owoc eksploduje, rozsypując wokół nasiona, które są okrągłymi (o średnicy do 2 mm) kulkami cętkowanej szarości. Następnie szypułka całkowicie wysycha i znika.
Euphorbia Enopla
Wieloletnia dwupienna krzew sukulent pochodzący z Afryki Południowej. Korona tej euforbii od podstawy silnie rozgałęzia się, osiągając wysokość nie większą niż 1 m. Wydłużone cylindryczne żebrowane (6-8 żeber) grube (do 3 cm średnicy) nasycone zielone pędy dorastają do 30 cm długości. Wzdłuż żeber są pokryte grubą długą czerwoną kolce, które nadają roślinie elegancki wygląd. Może mieć małe szczątkowe ulotki. Malutkie bezlistne zielono-żółte kwiatostany na cienkich nogach w wierzchołkowej części pędów są płci męskiej i żeńskiej. Po dojrzeniu owoc przyjmuje formę kuli z nasionami w środku. Świetnie się czuje na parapetach, ale potrzebuje suchego, lekkiego i chłodnego zimowania (temperatura 4 ° C).
Euphorbia enopla
Euphorbia Gabizan
Ciekawy i raczej rzadki sukulent uprawiany tylko w doniczkach. Młody pień, sięgający do 30 cm wysokości, wygląda jak zielony ananas z podobną kępką długich płaskich zaokrąglonych zielonych liści na końcach. „Guzki” na jego powierzchni pozbawione są cierni. Z wiekiem beczka zmienia kolor na brązowy i drzewny. Propagowane przez pędy rosnące na głównym pniu lub przez nasiona.
Euphorbia gabizan
Euphorbia Ingens
Dwupienna euforbia jest lepiej znana jako euforbia, wielka lub podobna, prawdziwa legenda sawanny. „Ingens” po łacinie oznacza - „ogromny”. W zależności od warunków pozbawienia wolności może rozciągać się na wysokości od 15 cm do 2 m, a nawet więcej, przybierając formę rozłożystego drzewa lub krzaka. 5-żebrowe cylindryczne pędy rozciągają się od tułowia, nadając koronie kształt podobny do kandelabru.
Euphorbia Ingens (Similis)
Jest wszechobecny na wszystkich suchych i półpustynnych terytoriach Afryki. Może rosnąć na skalistych formacjach i przez długi czas całkowicie rezygnować z wody. Pędy wzdłuż żeber mają kolce i małe liście, które ostatecznie wysychają i odpadają. Pędy rosną losowo z nerek na żebrach. Szczypanie wierzchołków tylko stymuluje ten proces. Kwitnie typowo dla mleczarni, bezlistnych drobnych żółtych kwiatów o przyjemnym aromacie. Z wiekiem pień centralny staje się drzewny. Sok mleczny jest bardzo toksyczny, a jeśli dostanie się do oczu, może spowodować poważne oparzenia.
Euphorbia Martini
Ozdobna bylina uprawiana w ogrodach. Odporny na suszę i pierwsze jesienne przymrozki. Może mieć do 50 cm wysokości. Wydłużone liście łączą odcienie zieleni, jasnozielonej, srebrnej, żółtej, a nawet różowej.
Uwaga! Im chłodniejsza pogoda, tym jaśniejsza staje się euforbia. Kwitnie latem z gładkimi zielonymi kwiatami.
Euphorbia Martinii (Ascot Rainbow)
Diament Euforbii Frost
Nazwa „diamentowy mróz” nie jest nadana tej euforbii. Jest to hybryda Euphorbia Hypericifolia. W sprzedaży pojawił się w 2004 roku. Bujny krzew cienkich zielonych pędów świetnie prezentuje się w wiszących doniczkach. Kwitnie nieprzerwanie od wiosny do jesieni z małymi białymi kwiatami. Preferuje dobre oświetlenie i regularne podlewanie, ale dobrze znosi suszę. Niezależnie przybiera postać bujnego zaokrąglonego krzaka, ale do woli można go uformować według potrzeb. Przechowywać roślinę w temperaturze od 5 ° C do 25 ° C. Łatwo rozmnażane przez podział krzewów i sadzonek.
Diamentowy mróz euforbii
Euphorbia Akrurensis
Ma inne nazwy - Abisyński (Acrurensis), Eretria (Erythraeae). Wieloletnie drzewo sukulent pochodzi z Afryki. Na zewnątrz przypomina euforbię Ingensa, ale jej żebra (od 4 do 8) są bardziej płaskie i szersze, mają falisty kształt z wyraźnymi poprzecznymi żyłami. Rośnie na glebach suchych i kamienistych, a także w skałach. Ma wysokość 4,5–9 m. Liczne sparowane ostre kolce znajdują się na żebrach. Jeśli pogoda jest ciepła i wilgotna, pokryta jest delikatnymi zielonymi liśćmi. W Rosji uprawiany jest jako kultura doniczkowa.
Euphorbia acrurensis
Euphorbia Trigon
Trójkątna lub trójdzielna euforbia, przybierająca postać drzewa lub krzewu. Główny pień może mieć do 6 cm średnicy. Rozcięte gałęzie o długości do 20 cm. Kolor jest ciemnozielony z białawymi pociągnięciami. Stare rośliny i zasady są drzewne. Kolce na żebrach są czerwonawo-brązowe, twarde z zagiętymi końcami. Mięsiste liście o długości do 5 cm są zielone i czerwone. W doniczkach rośnie bardzo szybko i jest bardzo bezpretensjonalny, zarówno ze względu na skład gleby, jak i oświetlenie.
Euphorbia trigona
Wilczomlecz japoński
Dostępne w sprzedaży pod nazwą Euphorbia cv. Cocklebur, będący hybrydą dwóch euforbii - Euphorbia Susannae i Bupleurifolia. Gruby korzeń przechodzi do ziemskiego ogona. Wygląda bardzo podobnie do ananasa, jak euforbia Gabizan, ale z pierwotnie brązową łodygą, a kępka długich liści jest zielona z jaśniejszymi plamami lub plamami. Rośnie bardzo powoli. Optymalna temperatura wynosi 20-24 ° C, nie toleruje podlewania. Dobrze się czuje w rozproszonym oświetleniu. Propaguj to za pomocą wierzchołkowych sadzonek.
Euphorbia japonica
Kwiat euforbii: opieka domowa
Mając w domu jakikolwiek mlecz, nie będziesz musiał przywiązywać do niego większej uwagi. Większość spokojnie znosi nawet kilka miesięcy całkowitego zapomnienia, zwłaszcza rośliny dorosłe. Szkodniki rzadko go zarażają, ponieważ sok jest trujący.
Oświetlenie
Im jaśniejsze słońce, tym bardziej barwna staje się mleczarnia. Ale ogólnie rozproszone jasne oświetlenie jest dla nich całkiem odpowiednie. Na parapetach nie trzeba stawiać pojemników ani garnków. Każda wolna przestrzeń w pobliżu okien będzie im odpowiadać.
Uwaga! Roślina zareaguje na brak światła poprzez rozciągnięcie pędów. Jeśli są zielone liście, zaczną blaknąć i rozpadać się.
Temperatura
Przez cały rok można je pozostawić w tym samym miejscu, w równej temperaturze w zakresie 20–24 ° C. Obniżając się do 15 ° C i zwiększając nawet do 34 ° C będą cierpieć bez zauważalnego uszkodzenia wyglądu. Najważniejsze jest, aby uniknąć nadmiernego zwilżenia gleby przy różnicach temperatur, ponieważ znacznie podważa to odporność soczystego. Większość gatunków wymaga chłodnego zimowania, aby stymulować kwitnienie. Tryb należy wyjaśnić, ponieważ niektóre gatunki mogą wytrzymać spadek do 5 ° C, podczas gdy inne mogą umrzeć w temperaturze 10 ° C.
Wilczomlecz i podlewanie
Jeśli porównamy euforbię z innymi sukulentami, kaktusami, nie ma fundamentalnych różnic w wyborze gleby dla nich. Gleba powinna być uboga w składniki odżywcze, luźna (nawet luźna) z reakcją neutralną lub lekko kwaśną. W naturalnych warunkach mlecz rośnie na sawannach i półpustynach, na skałach, na skalistych równinach.
Garnki z mlekiem są podlewane, gdy gliniana bryła wysycha na dno. Latem 1-2 razy w tygodniu, zimą wystarczy 1-2 razy w miesiącu. Sukulenty z łatwością przetrwają brak wilgoci, a z ciągle mokrej gleby łatwo gniją i umierają. Pierwszym niepokojącym objawem jest upuszczenie korony liści lub bocznych żeber.
Nawozy do kwiatów
Top dressing odbywa się tylko w ciepłym sezonie. Odpowiedni jest złożony nawóz mineralny do sukulentów lub kaktusów. Dawka jest zmniejszona o połowę przez lek zalecany przez producenta. Częstotliwość opatrunku górnego wynosi 1 raz na 1-2 miesiące, w zależności od wieku. Im starsza roślina, tym rzadziej wymaga nawozu.
Metody rozmnażania kwiatów euforbii
W sprzedaży można znaleźć nasiona chleba mlecznego. Warto je kupić i wykorzystać do siewu. Kiełkowanie u większości gatunków jest doskonałe, ale tylko wtedy, gdy jest świeże. Zwykle w pierwszym roku wskaźnik kiełkowania wynosi do 99%, aw drugim roku spada 2-3 razy. Tam, gdzie częściej rozmnaża się je przez sadzonki lub dzieląc krzak.
Sadzonki
Żebrowane sadzonki mlecznej uzyskuje się przez oddzielenie pędów i odcięcie wierzchołka. Oddzieloną część rośliny pozostawia się do wyschnięcia, aż mleczny sok przestanie się wyróżniać, a plasterek sklei się z substancją gumopodobną. Następnie pęd lub koronę zanurza się 1-2 cm w przygotowanej glebie i przykrywa przezroczystą nasadką z wyciętej plastikowej butelki, szklanego słoika lub zwykłej plastikowej torby.
Zrootowanie zajmuje zwykle 2-4 tygodnie. Proces nie jest w tej chwili przeszkadzający, otwierają kaptur tylko raz dziennie, aby przewietrzyć. Jeśli wilgotność w pomieszczeniu przekracza 60%, możesz swobodnie obejść się bez szklarni. Podlewanie odbywa się przez spryskiwanie gleby, gdy dobrze wyschnie. Dobry turgor jest głównym objawem doskonałego ukorzenienia.
Uwaga! Jeśli pęd nie zapuści korzenia, zacznie więdnąć, żółknie, gnije, opiekuje się czymś takim, nie ma sensu, lepiej powtórzyć procedurę z innym uchwytem.
Podział Busha
Mając dorosłą roślinę z kilkoma pędami, możesz podzielić ją na kilka części. Aby to zrobić, wyjmij sukulent z doniczki, delikatnie potrząśnij nim, aby ziemia rozpadła się od korzeni.
Ważne! Odradzanie starej gleby poprzez mycie i moczenie korzeni w zbiorniku wodnym jest wysoce odradzane.
Za pomocą ostrego narzędzia, w razie potrzeby, euforbia jest cięta na kilka części w obszarze korzenia. Niektóre formularze można łatwo podzielić bez części. Każdy segment jest sadzony w nowym pojemniku. Doniczka jest wybierana zgodnie z regułą: szerokość jest 2-3 razy większa niż wysokość. Ale dno jest wypełnione grubym żwirem lub połamanymi cegłami, nie tylko do drenażu, ale także do obciążania, ponieważ w przeciwnym razie stabilność będzie zbyt słaba.
Pomimo tego, że euforbia nie ma bujnych, jasnych i pachnących kwiatów, cieszą się wielką miłością ogrodników. Powodem jest nie tylko nieporównywalna bezpretensjonalność rośliny euforbii, ale także wspaniały kontrast z innymi popularnymi roślinami domowymi.
