Istnieje około 90 gatunków roślin spirei. Rosną głównie w stepach leśnych, stepach i półpustynnych strefach północnej części globu. Dla całego rodzaju jako całości istnieje duża różnorodność zarówno pod względem kształtów, jak i kolorów - są to rodzaje liści ostrosłupowych, wzniesionych, pełzających, pomarańczowych, żółtych, purpurowo-czerwonych.
Pozwala to na wykonanie praktycznie każdego projektu w swoim ogrodzie, w szklarni i tak dalej. Wybierając różne kombinacje kilku rodzajów spireków, doświadczeni ogrodnicy osiągają ciągłe kwitnienie od wiosny do jesieni, zresztą same rośliny wyróżniają się obfitym i długim kwitnieniem. Zgodnie z tą cechą, każdy gatunek jest zawarty w jednej z dwóch grup - kwitnącej wiosną lub kwitnącej latem. Pierwszy kwiat z białymi kwiatami na zeszłorocznych pędach, a drugi - różowy, czerwony, szkarłatny na nowych.
Odmiany Spirea ze zdjęciami i tytułami
Wiosną kwitnące igły tworzą liczne krzaczaste pędy, z których 10-letni okaz może być od 30 do 60. Należą do nich:
Spirey Wangutta - 2-metrowy, z opadającymi gałęziami i wielobarwnymi liśćmi (niebiesko-zielony kolor na jesieni zmienia się na pstrokaty kolor pomarańczowy).
Spirea argut - jeden z najwcześniej kwitnących gatunków, z bujnym, rozłożystym krzewem, wysokości około 2 metrów i przyjemnym aromatem kwiatów pokrywających całą powierzchnię gałęzi.
Spirea Nippon - nie może mieć więcej niż 1 metr wysokości, jest sferyczny, z konturami pełnymi w kształcie krzaka pokrytego kwiatami w całej objętości.
Spirey Thunberg - jego liście zmieniają kolor z zielonego na letni na pomarańczowo-szkarłatny z nadejściem jesieni.
Spiraeus Cilium - rzadki gatunek chroniony, o wysokości około 1 metra, z luźną koroną, szaro-zielonymi karbami wzdłuż krawędzi i corymbose kwiatostany białych kwiatów z żółtym zabarwieniem.
Szara spirea - Hybryda kilku gatunków jednocześnie, o wysokości ponad 1,5 metra, z opadającymi gałęziami i szarozielonymi liśćmi.
Jego różnorodność jest szeroko znana. spirea greshsheym Wysokości 2 metry, z opadającymi brązowymi gałęziami i wspaniałą koroną.
Do letniego kwitnienia należą następujące typy:
Japońska spirea
Jeden z najczęstszych gatunków w ogrodnictwie. Cudowne krzaki z owłosionymi młodymi pędami o wysokości 1,5 metra pokrywają jajowate listowie, szarą poniżej i zieloną powyżej. Kiedy przychodzi jesień, liście stają się ognistoczerwone.Kwitnienie jest bardzo długie - przez ponad 60 dni różowe kwiaty zdobią ogród.
Na podstawie tej spirei opracowano wiele odmian, na przykład kwitnących w czerwcu-lipcu spirea małe księżniczki o sferycznej koronie o średnicy większej niż metr, elipsoidalne zielone liście i różowawe kwiaty.
Spirea shiroban (genpay) to mały (mniej niż metr wysokości) krzew o cienkich zielonych liściach, białych i różowych kwiatach, pełnych letnich kwiatach.
Sortuj spirea goldflame ma wysokość 80 cm, liście, zmienia kolor z żółtawo-pomarańczowego na bogaty pomarańczowy jesienią i małe czerwone lub różowe kwiaty.
Spirea ostry jeszcze niżej - do 50 cm wysokości - z kulistą koroną, wyprostowanymi łodygami, zwieńczonymi parasolami jasnoróżowych kwiatostanów.
Najbardziej odporna na zimę i jedna z najszybciej rosnących odmian - makrofile spirea - rośnie 1,5 m wysokości, kwitnie w czerwcu-sierpniu z różowymi kwiatostanami corymbose, wyróżnia się również na tle innych odmian dużych (do 20 cm długości) i pomarszczonych liści, które wiosną jest pomalowane na ciemnoczerwone odcienie, w środku lata staje się zielony, podczas gdy jesienią jest złoty żółty.
Spirea goldmound - karzeł ma nie więcej niż 25 cm wzrostu, kwitnący od połowy lipca z małymi różowymi pąkami, z jasnym żółtawo-złotym ulistnieniem i sferycznym kształtem krzewu.
Sortuj spiraea albiflora (lub po prostu - biały) nieco wyżej (poniżej 60 cm), ma owalne zielone liście i wyróżnia się jako niezwykłe dla letniej kwitnącej iglicy, jak zwykle dla wiosennych kwiatów kwitnących - śnieżnobiałych, podczas gdy w fazie kwitnienia krzak emanuje cudownym zapachem.
Spirey Boumalda
Widok kwitnący w czerwcu-wrześniu, z jasnym zwartym krzewem o wysokości do 1 metra, czerwonawym ulistnieniem, wieloma płaskimi shchikooobraznye różowo-liliowymi kwiatostanami i wielokolorowymi pędami (młode - pomalowane na zielono, wiek - w brązowoczerwone, łuszczące się) .
Wierzba Spirea - jest ogromny, jego wysokość wynosi 2 metry, a długość liści wynosi 10 cm, łodygi są wyprostowane na czerwono, a kwiaty, ułożone w kwiatostany, charakteryzują się białymi i różowymi kolorami.
Spiraea Berezolistnaya - nazwane tak ze względu na podobieństwo liści z brzozą, charakteryzujące się krzakiem o wysokości mniejszej niż metr, kulistą koroną, żebrowanymi zakrzywionymi łodygami, pstrokatymi żółtymi liśćmi, gęstymi białymi i różowawymi kwiatostanami i kwitnącymi w czerwcu od 4 roku życia.
Spirey douglas - z Ameryki Północnej, z prostymi brunatno-czerwonymi łodygami dojrzewającymi, z podłużnymi lancetowatymi listowiskami o nierównych zębach i różowych kwiatach, przyjemnych dla oka od lipca przez około 45 dni.
Billard Spirea - bardzo zimowa hybryda spirytusów wierzbowych i Douglas, dziko rosnących na południu kaukaskich gór, w regionie Archangielsk, 2 metry wysokości, z rozłożystymi gałęziami, szeroko lancetowatymi liśćmi (około 10 cm), jasnoróżowymi kwiatami tworzącymi gęste piramidalne kwiatostany, kwitnące od początku sierpnia do nadejścia mrozów.
Karzeł Spirea - również hybryda, wręcz przeciwnie - nie zimotrwaly, rzadko spotykany w ogrodnictwie, według nazwy, ma niską posturę (20-30 cm), pędy pełzające, podłużny owalny kształt zębaty na krawędziach z punktami wskazanymi na końcach (długość liści wynosi od 1 do 3 cm, szerokość - do 1,5 cm, kolor - szarawy z pokwitaniem od dołu i zielony powyżej) i biały, jak u gatunków kwitnących wiosną, kwiaty w kwiatostanach wiechowatych, kwitnący w drugiej połowie czerwca.
Spirea
Oddziel osobno widok spiraea califolialub raczej pęcherzpopularnie zwany "liść liliowy"Jednakże, mając świadomość oficjalnej klasyfikacji tych roślin, okazuje się, że reprezentują one tę samą rodzinę (różowate), ale dwa różne rodzaje, drzewo pęcherza moczowego i spireę.
Bubbleplant rośnie we wschodniej Ameryce Północnej. W porównaniu z iglicami jest niewiarygodnie wysoka, osiąga wysokość 3 metrów, ma rozłożyste, zwisające gałęzie, które tworzą gęstą, półkulistą koronę. Liście, w tym samym czasie, nie różnią się dużymi rozmiarami - 4 cm długości, z zębatymi krawędziami, górna część liści jest zielona, a dno lżejsze, czasem z lekkim pokwitaniem.
Średnica kwiatów z obecnością pokrewieństwa z iglicami wynosi 1,2 cm, są one białe lub różowe, są zbierane w kwiatostanach corymbose. Roślina charakteryzuje się mrozoodpornością i krótkim okresem kwitnienia w stosunku do opryskiwacza - około 3 tygodnie.
Spirea sadzenia i opieki w otwartym polu
Aby uzyskać zdrowy i silny krzew spirea na otwartym polu, specjalne umiejętności nie są wymagane. Ale w szczególności dla odmiany japońskiej istnieją pewne zasady troski. Ona, jak wiadomo, jest zawarta na liście kwitnących latem, co oznacza, że lepiej jest sadzić wiosną i trzeba mieć czas, aby to zrobić przed rozpoczęciem pączkowania.Najlepszym czasem jest wieczór, w chłodne, pochmurne dni.
Rośliny, które kochają światło, powodują jego dobry wzrost w słonecznym miejscu, jednak zrobi to półcień. Wymagana jest wstępna inspekcja sadzonek pod kątem obecności uszkodzonych korzeni, które trzeba wyciąć za pomocą sekatora. Po sprawdzeniu korzenie są traktowane korzeniami lub heteroacoinami zgodnie z instrukcjami.
Po zejściu z pokładu kołnierz korzeniowy znajduje się na równi z powierzchnią ziemi. Samo lądowisko musi zostać wykopane do rozmiarów przekraczających rozmiary korzeni nie mniej niż 2 razy. Po wykonaniu wszystkich tych procedur na obwodzie buszu chwastów dziura i wlać go dobrze, zanim ziemia osiada.
Meadowsweet jest również członkiem rodziny Pink, uprawianej podczas sadzenia i pielęgnacji w otwartym terenie bez większych kłopotów, ale wymaga przestrzegania zasad konserwacji. Wszystkie niezbędne zalecenia dotyczące uprawy i pielęgnacji tej rośliny można znaleźć w tym artykule.
Podlewanie Spirea
Ze względu na to, że system korzeniowy spirali nie wnika głęboko w ziemię, nie jest im łatwo tolerować suchą glebę, a same zaczynają wysychać.
Biorąc to pod uwagę, konieczne jest umiarkowane podlewanie rośliny w czasie suszy z 15 litrami wody na krzak dwa razy w miesiącu.
Gleba do spirei
Skład gleby nie ma większego znaczenia, ale na żyznym, odsączonym, średnio wilgotnym podłożu, spirea zakwitnie obficie. Zaleca się nawożenie ubogiej ziemi torfem lub mieszaniną piasku i liściastej ziemi oraz, w razie potrzeby, zorganizowanie drenażu z kamyków lub zepsutych cegieł.
Dla japońskiej spirei ważne jest również okresowe pielenie i rozluźnienie ziemi, ułatwiające przepływ powietrza do korzeni.
Przesadzanie spirea jesienią
Przeszczepianie i dzielenie krzewów są szczególnie istotne, jeśli roślina ma 3-4 lata. W przypadku starszych przypadków wszystko staje się bardziej skomplikowane, ponieważ bryła ziemi staje się duża i trudno nią manipulować.
Jesienią sadzone są zarówno wiosenne, jak i letnie, kwitnące spire. Jak zwykle, jesienne sadzenie odbywa się razem z przeszczepem delenok przed zakończeniem liści. Krzew wykopuje się wzdłuż promienia trochę ponad połowę rzutu korony, a jeśli trzeba wyciąć trochę korzeni, roślina nie ucierpi.
Po wyjęciu krzewu, warto umyć jego system korzeniowy - umieścić nie zarośnięte młode w pojemniku wypełnionym wodą, pozwolić ziemi do zassania i ukończyć i umyć system korzeniowy pod bieżącą wodą. Cięcie odbywa się za pomocą nożyc z formowaniem 2-3 części z dobrym płatem i 2-3 silnymi łodygami. Korzenie przewodów powinny być wypoziomowane, cały system korzeniowy jako całość powinien być wyprostowany (można to zrobić nawet podczas prania).
W wykopanym otworze w środku kładą kopiec na ziemi, sadzą na nim sadzonkę i ponownie wyrównują korzenie, a następnie przykrywają ją ziemią, której powierzchnię należy przycisnąć. Kilka razy przeszczepione rośliny są podlewane. Na wiosnę można sadzić tylko gatunki kwitnących kwiatów. Zakupione sadzonki powinny być dokładnie zbadane - powinny być bez suszonych korzeni, z elastycznymi łodygami zawierającymi mocne pąki.
Nawóz Spirea
Podczas sadzenia zaleca się stosowanie nawozu AVA o przedłużonym działaniu w ilości 1 łyżki stołowej granulatu, aby zapewnić równomierne odżywianie rośliny przez 2-3 lata.
Dodatek ten zapewni spireę z wszystkimi niezbędnymi makro i mikroelementami, z wyjątkiem azotu,które można dodawać osobno wiosną z minerałem (30 gramów mocznika lub 100 gramów Kemiry na metr kwadratowy) lub nawozem organicznym (kompostem o grubości 5-7 cm).
Przycinanie Spirea
Przycinanie Spirea - jeden z najważniejszych momentów pod jej opieką. Z jego pomocą ogrodnicy co roku osiągają piękno form i pełne kwitnienie tych roślin.
Proces powinien rozpocząć się wczesną wiosną - usunąć słabe i martwe łodygi, rozwijając skrócone do mocnych pąków. Próbki wieku (powyżej 4 lat) powinny być cięte twardo - 20-25 cm od powierzchni gleby.
Spirea w projektowaniu krajobrazu
Kępy barwnych iglic mogą zapewnić bardzo długi okres kwitnienia - od maja do września. Nowe odmiany z ozdobnymi listkami dadzą kompozycje elegancji nawet późną jesienią.
Spektakularne masowe nasadzenia spirei, bzu i chubunika wraz z, na przykład, konwaliami pojawiają się przez cały rok, oczywiście z wyjątkiem zimy. W tym samym czasie kolor tego drugiego jest wybierany zgodnie z odmianami spirae, a biorąc pod uwagę ich bogaty wybór, nie będzie trudno realizować ich plany.
Przygotowanie zimowe Spirei
Japońska Spirea jest dość odporna na mróz (niektóre z jej wymienionych wyżej odmian są szczególnie odporne na zimę). Jednak schronienie na zimę nie boli, w szczególności, jeśli mówimy o młodym krzewu.
Pełne zagwarantowanie udanego zimowania z japońskim spirerem (jak również Nipponsky, Bumald) może pochylić pędy na ziemię. Przypinamy i okrywamy je suchymi liśćmi na warstwie 10-15 cm.
Propagacja spirei przez sadzonki
Propagacja spionów, z wyjątkiem wyżej opisanego podziału tulei, jest możliwa za pomocą cięcia i nasion. Cięcie daje bardzo dobry wynik - ukorzenienie z prawdopodobieństwem 70% bez użycia stymulatora wzrostu.
Gatunki wiosenne kwitną na początku czerwca, kwitnące latem - pod koniec czerwca lub w przyszłym miesiącu. Jesienią sadzonki staną się drzewiaste i mogą być zakorzenione (przybliżony termin - wrzesień-październik).
Po odcięciu bezpośredniej rocznej ucieczki, pocięto ją na segmenty z 5-6 liśćmi. Arkusze w dolnej części cięcia należy usunąć ogonkami, pozostałe należy przyciąć do 1/2, a następnie umieścić sadzonki na 12 godzin w rozpuszczonej epinie (1 ml na 2 litry wody).
Przed posadzeniem łodygi w doniczce ze zwilżonym piaskiem, nie będzie zbyteczne zraszanie jej dolnego węzła korzeniem. Kąt lądowania - 30-45 °.Konieczne jest również zapewnienie osłony, którą może być szkło lub folia.
Garnek powinien być w cieniu, 2-3 razy dziennie, sadzonki powinny być spryskane wodą. Wraz z nadejściem mrozów sadzonki są dodawane do łóżka ogrodowego, pokryte listowiem, odkładają pudło do góry dnem na wierzch i pozostawiają do wiosny. W przyszłym roku sadzonki zyskają nowe łodygi i będą gotowe do sadzenia w stałym miejscu.
Seed spireus
Metoda nasion nie może być rozmnażanymi hybrydami, ponieważ prowadzi do utraty jakości odmian. Siew odbywa się wiosną w skrzyniach z podłożem składającym się z ziemi liściastej lub dobrze wentylowanego torfu górnego.
Przed wysianiem powierzchnia podłoża jest zwilżona, a następnie delikatnie posypana torfem lub ziemią. Sadzonki kiełkują razem (prawdopodobieństwo kiełkowania wynosi 50-100%). Po 8-10 dniach, po czym zaleca się natychmiastowe potraktowanie ich podkładem (20 gramów na 10 litrów - na 3 metry kwadratowe terytorium) w celu ochrony przed grzybami.
W pierwszym roku posadzone w ten sposób kiełki tworzą jedną nawijaną łodygę bez gałęzi i systemu korzeniowego składającego się z korzenia podskórnego i kilku bocznych.
Nurkowanie sadzonek 2-3 miesiące po pojawieniu się pędów (lub w drugim roku, jeśli sadzonki są słabe). W tym, co lepiej robić w pochmurne lub wieczorne.Są one usuwane, trochę przycinane korzenie i przeniósł się do łóżka, który jest następnie ostrożnie poluzować, nawilżyć i ściółkę. W pierwszym roku sadzonka osiągnie wzrost 5-10 cm, a już w 2. roku jej rozwój wyraźnie przyspieszy.
Choroby i szkodniki
Spirayas nie są podatne na ataki żadnych szkodników, a ich dekoracyjny wygląd nie jest szczególnie zależny od zewnętrznych wpływów. Jedną z najbardziej wpływowych roślin jest pająkktórych kobiety spędzają zimę pod opadłymi liśćmi, aw maju osiedlają się na dolnej stronie młodych prześcieradeł.
Uszkodzenie jest wskazywane przez pojawienie się białawych plamek na górnej stronie liści, są one przedwczesne zmień kolor na żółty, wyschnąć i kruszyć. Przede wszystkim szkodnik jest zauważalny w lipcu-sierpniu, zwłaszcza gdy lato było suche.
Acrex pomoże skutecznie poradzić sobie z problemem (0,2%). Lepiej nie odkładać leczenia - warto zacząć już wtedy, gdy na liściach są 2-3 pasożyty.
