Agrest jest niezwykle zdrowy. Jednocześnie ogrodnicy próbują znaleźć odmianę, która zapewni dobre zbiory z dużymi i smacznymi jagodami, a jednocześnie dbałość o plony jest minimalna. Agrest Ural szmaragdowy spełnia wszystkie te wymagania. Daje dobre zbiory i nie wymaga zbyt uważnej pielęgnacji.
Historia pochodzenia
Pełna nazwa tej produktywnej i bardzo smacznej odmiany to wczesny agrest Ural szmaragdowy. Czasami dodają - ciemnozielony, który jednak jest bardziej związany z liśćmi, a nie z jagodami. Odmiana została wyhodowana przez skrzyżowanie takich odmian jak Nugget i Firstborn Minusinsk.
Agrest Ural szmaragd: widok ogólny
Odmiana agrestu Szmaragd Uralski powstał bezpośrednio w Czelabińsku i został wyhodowany specjalnie na warunki zachodniej Syberii z surowymi zimami. Ale w innych regionach taka odmiana będzie się doskonale czuć.
Charakterystyka krzewów
Agrest Szmaragdowy Ural charakteryzuje się średnimi wysokimi krzewami. Dają dużą liczbę pędów, ale są uważane za mało rozprzestrzeniające się. Chociaż ogólnie rośliny te są podatne na pogrubienie korony, więc sezonowe cięcia są niezbędne.
Wiosną duże krzaki otwierają się na krzakach. Dzieje się to dość wcześnie, więc kwitnący agrest przyciąga wczesne zapylacze do ogrodu. To nie tylko pszczoły, ale także trzmiele.
Ważne! Gałęzie krzaków pokryte są dość ostrymi kolcami na całej długości. Dlatego ogrodnicy muszą dokładnie przemyśleć ochronę tych cierni podczas zbiorów. Doświadczonym rolnikom zaleca się stosowanie plastikowych butelek, odciętych z obu stron dla wygody.
Krzewy tej odmiany pokryte są pięciopłatowymi liśćmi o różnych rozmiarach, najczęściej - ciemnozielonym. Mają błyszczącą powierzchnię, wyglądają całkiem atrakcyjnie.
Charakterystyka jagód
Agrest Szmaragd - to inna nazwa odmiany Ural szmaragd. Słynie z solidnego zbioru - do 6 kg jagód. Ponadto ma duże jagody, waga jednego owocu wynosi średnio 7,5 g. Owoce wyróżniają się wydłużonym kształtem i gładką skórką. Ponadto mają charakterystyczny zielony odcień, dzięki czemu mają swoją nazwę.
Funkcje klasy
Głównymi zaletami tej odmiany są jej wysoka wydajność i odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe.
Okres dojrzewania i wydajność
Pierwsze owocowanie następuje 3-4 lata po posadzeniu krzewu. Roślina będzie dawać duże plony przez 15-20 lat po tym. Ta odmiana charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem - występuje na początku lipca, a na południu nieco wcześniej.
Jagody agrestu
Nawet w ciężkich i niesprzyjających warunkach północnych plon tej odmiany wynosi od 2 do 5 kg na krzak. Ale w cieplejszym klimacie, na przykład w regionie moskiewskim, może osiągnąć 6 kg.
Ważne! Aby uzyskać maksymalną wydajność, doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie pobliskich krzaków agrestu odmian Beryl lub Commander.
Walory smakowe
Jagody tej odmiany mają przyjemny słodko-kwaśny smak, ogrodnicy i hodowcy nazywają taki deser.
Odporność na suszę i mróz
Ta odmiana dobrze znosi suszę. Ale najcenniejszą cechą jest wysoka odporność na zimę, ponieważ został opracowany dla Uralu i zachodniej Syberii z trudnym klimatem. Z łatwością toleruje temperatury zimowe do -37 ° C.
Odporność na choroby i szkodniki
Agrest Szmaragd Ural ma ważną cechę - jest odporny na choroby charakterystyczne dla wielu rodzajów agrestu, takie jak antracnoza i mączniak prawdziwy. Ponadto na tę odmianę nie mają wpływu szkodniki, takie jak mucha sosna i motyl ćmy.
Wykorzystanie jagód
Te jagody są dobre i surowe. Ale nawet z tej odmiany powstaje tak zwany „królewski dżem”.
Dżem Agrestowy
Agrest szmaragdowy, którego opis został przedstawiony powyżej, ma wiele przydatnych właściwości. Skład jego jagód jest uważany za najbardziej zrównoważony pod względem węglowodanów - zawiera tylko 9,3% cukrów, ale owoce nadal mają przyjemny smak. Ponadto zawierają do 2,2% kwasów organicznych, a także pektyny, które korzystnie wpływają na proces trawienia, garbniki, witaminy i minerały.
Ciekawe! Badania potwierdzają zdolność jagód tej odmiany do usuwania toksyn i radionuklidów z organizmu.
Zalety i wady szmaragdowej odmiany Ural
Ta odmiana ma wiele zalet:
- wczesne dojrzewanie, co jest bardzo ważne w regionach północnych;
- dobra wydajność, a jego owoce można łatwo usunąć, nie spadają z gałęzi przez długi czas;
- przyjemny wyrafinowany smak samych jagód;
- samozapłodnienie, co oznacza, że nie trzeba wybierać specjalnie zapylających sąsiadów;
- odporność na choroby i szkodniki wspólne dla tego typu krzewów.
Głównymi wadami tej odmiany jest szybkie pogrubienie korony, wymagające dość pracochłonnej pielęgnacji, a także obfitości ostrych kolców. Z drugiej strony odmiana bezkolcowa może nie wykazywać takiej odporności na suszę i mróz.
Sadzenie młodych sadzonek na stronie
Ogólnie rzecz biorąc, sadzenie odbywa się w taki sam sposób, jak sadzenie innych odmian, ale istnieje kilka niuansów, o których powinieneś wiedzieć z góry.
Wybór i przygotowanie sadzonek
Do sadzenia musisz wybrać zdrowe sadzonki wysokiej jakości. Najlepiej kupić je w centrach lub dużych gospodarstwach specjalizujących się w uprawie tej odmiany.
Czas i sposób lądowania
Ponieważ ta odmiana jest uważana za średnio rozpowszechnioną, możliwe jest sadzenie kilku krzewów w jednym miejscu obok siebie, nie będą one zakłócały rozwoju roślin. Ponadto, wraz z samozapyleniem, nastąpi zapylenie krzyżowe, co zwiększy wydajność.
Ciekawe! Najlepszy czas na to uważa się za jesień, aw środkowej Rosji jest to okres od końca września do połowy października. Ale oczywiście musisz skupić się nie tylko na kalendarzu, ale także na prognozie pogody. Krzewy należy sadzić przed początkiem pierwszych przymrozków (za około trzy tygodnie). Potem mają czas, aby dobrze się zakorzenić i doskonale przetrwać zimę.
Wybór miejsca lądowania
Ta odmiana agrestu preferuje otwarte i dobrze oświetlone miejsca. Jest jednak odporny na ekstremalne temperatury i wiatr, więc wybór odpowiedniego miejsca nie jest tak trudny. Jedyną trudnością jest to, że agrest jest wybredny w stosunku do gleby, a dobre plony można uzyskać tylko na luźnym glinie.
Ale poziom wilgotności powinien być umiarkowany. Dlatego nie zaleca się sadzenia krzewów na nizinach. Na wzgórzach roślina może nie mieć wystarczającej ilości wilgoci, ale wszystko zależy od konkretnych warunków.
Przygotowanie strony
Specjalne przygotowanie do sadzenia nie jest konieczne. Chyba że na tym terenie wody gruntowe są zbyt wysokie. W takich przypadkach, jeśli nie można posadzić krzaka na wzgórzu, musisz ułożyć coś w rodzaju klombu o wysokości 40-50 cm i kształcie kwadratu - 70x70 cm lub nawet więcej, 80x80 cm.
Nie musisz kopać głębokiej dziury, chyba że jest to działka o słabej glebie. Następnie część wykopu (około jednej trzeciej) jest wypełniona kompostem zmieszanym z próchnicą i glebą. Ale popiół podczas sadzenia nie szkodzi wytwarzaniu, niezależnie od bogactwa gleby.
Proces lądowania
Sadzonka jest opuszczana do przygotowanego otworu, jej korzenie są prostowane i pokryte ziemią z góry. Szyja korzenia powinna spaść 5-7 cm pod ziemię, tylko wtedy normalnie mogą powstać dodatkowe korzenie. Po posadzeniu krzew jest podlewany wodą.
Funkcje opieki sezonowej
Ponieważ ta odmiana jest odporna na choroby i szkodniki, główna opieka wiąże się z podlewaniem, ściółkowaniem i spulchnianiem gleby, usuwaniem chwastów rosnących wokół buszu, okresowym stosowaniem nawozów i sezonowym przycinaniem.
Podlewanie i karmienie
Ta odmiana wymaga umiarkowanego podlewania, ponieważ jest odporna na suszę. Sezonowy górny opatrunek jest bardzo ważny, ale stosowanie nawozów ma swoje własne niuanse. Na przykład na wiosnę nawozy azotowe są nakładane na glebę, możesz użyć mocznika, który jest po prostu rozproszony pod krzakiem, zanim śnieg całkowicie się stopi.
Ciekawe! W okresie kwitnienia krzewu należy zbadać jego liście, a jeśli są wystarczająco duże, nie można wytwarzać nawozów azotowych, tylko potas i fosfor. Jeśli wzrost pędów jest niewielki, możesz dodać trochę azotu, ale odbywa się to ostrożnie, aby jagody nie gromadziły azotanów.
Jesienny górny opatrunek pomoże krzakom lepiej przetrwać zimę. W tym czasie stosuje się nawozy potasowe i fosforowe.
Ściółkowanie i uprawa
Krzew jest ściółkowany sianem i trocinami. Poluzowanie gleby odbywa się regularnie, a także pielenie chwastów, które tylko psują wygląd i zabierają roślinom składniki odżywcze.
Korzystanie z rekwizytów
Z reguły nie używają podpór, ponieważ krzaki rosną lekko rozłożyste, z silnymi gałęziami odpornymi na wiatr.
Leczenie zapobiegawcze
Ponieważ roślina ta jest odporna na choroby i szkodniki, dodatkowe leczenie nie jest konieczne, wystarczy przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji.
Przycinanie
Ponieważ ta odmiana jest szczególnie podatna na pogrubienie korony, wymaga przycinania. Okresowo usuwaj te podstawowe pędy, które można nazwać zbędnymi. Ponadto musisz przyciąć stare gałęzie, które różnią się ciemniejszym odcieniem. Takie procedury powinny być przeprowadzane wczesną wiosną, ponieważ sezon wegetacyjny tej odmiany rozpoczyna się bardzo wcześnie.
Ciekawe! Alternatywnie możesz opóźnić przycinanie do końca lata.
Zimowe przygotowania
Ponieważ jest to odmiana mrozoodporna, nie trzeba jej przykrywać na zimę, już toleruje takie warunki.
Hodowla
Istnieje kilka podstawowych sposobów rozmnażania agrestu, w tym sadzonki, dzielenie krzewu macierzystego, nakładanie warstw, a nawet nasiona i wieloletnie gałęzie. Najprostsze opcje są uważane za sadzonki i rozmnażanie przez warstwowanie.
Sadzonki agrestu
Sadzonki
Ta metoda nie jest tak popularna jak nakładanie warstw, ale możesz jej użyć. W przypadku sadzonek wybierz czas zatrzymania wzrostu pędów. Dzieje się tak około połowy lipca, rzadko później. Jeśli sadzonki zostaną przeprowadzone zbyt wcześnie lub już bliżej końca lata, nowe rośliny zapuszczą korzenie znacznie gorzej.
Nakładanie warstw
Najpopularniejszą opcją jest reprodukcja warstwami poziomymi. Jest uważany za najlepszy sposób na trzy lub czteroletnie krzewy. Jego zaletą jest to, że z jednego krzaka można uzyskać do 10 warstw, odpowiednich do jego rozmnażania. Najlepiej jest wziąć udział w selekcji materiału w marcu, aby mieć czas na zrobienie tego przed otwarciem pąków.
Rozmnażanie przez warstwowanie
Podczas warstwowania wybiera się roczne pędy korzeniowe, są one pobierane symetrycznie ze wszystkich stron krzaka, a następnie są zakłócane przez wstępnie ułożone bruzdy, których głębokość wynosi 10 cm. W tym przypadku gałęzie pędów muszą stykać się z ziemią, w tym u podstawy, do której są przymocowane do buszu.
Ważne! Są posypane ziemią tylko wtedy, gdy na pędach pojawiają się pąki.
Zwalczanie szkodników i chorób
Odmiana nie jest podatna na choroby grzybowe i jest odporna na szkodniki. Wszystkie problemy, które pojawiają się podczas jego uprawy, są związane z niewłaściwym schematem nawadniania lub z brakiem składników odżywczych.
W zależności od technologii rolniczej szmaragd Ural szmaragdowy na długo zadowoli ogrodnika dobrym plonem.
