Podczas uprawy porzeczek na Syberii należy wziąć pod uwagę fakt, że w zimie jest bardzo zimno, a pokrywa śnieżna, w zależności od konkretnego regionu, może być dość wysoka lub zbyt słaba, aby pokryć uprawy przed zamarzaniem. Z tego powodu najbardziej odporne na mróz i odporne odmiany czarnej porzeczki są najbardziej odpowiednie do uprawy i opieki na Syberii.
Najlepsze odmiany na Syberię
Spośród wielu odmian czarnej porzeczki najbardziej przystosowanych do klimatu syberyjskiego są odmiany rosyjskiej selekcji. Mają wysoką zimotrwalosc i plon, a także są odporne na choroby. Wśród nich warto zwrócić uwagę na porzeczki:
- Hercules. Wysoki krzew, duże jagody (do 3,7 g), zebrane w duże szczotki. Dobrze rośnie na każdej glebie.
- Brązowy Daleki Wschód. Odmiana o średnim czasie dojrzewania plonu, wysokości krzewu i plonie. Jagody ważą nie więcej niż 1,5 g, ale smaczne i emitują pachnący aromat.
- Minusinka. Jeden z najnowszych mrozoodpornych gatunków. Wysokie, średnie jagody dojrzewają w drugiej połowie lata.
- Przyjazny. Odmiana w środku sezonu z bardzo wysoką wydajnością. Jagody są raczej małe (nie więcej niż 1,2 g), ale jest ich dużo - można zebrać do 8 kg porzeczek z jednego dorosłego krzewu.
Sadzenie czarnych porzeczek na Syberii jest najlepsze jesienią, od końca września, ale nie później niż w połowie października. W tym czasie procesy wzrostu są aktywowane tylko w podziemnej części rośliny, to jest w korzeniach. Więc sadzonki będą miały czas, aby zakorzenić się przed nadejściem silnych mrozów, a na wiosnę zaczną rosnąć razem.
Jak dbać o porzeczki na Syberii?
Do uprawy porzeczek należy wybrać płaski obszar, ponieważ na nizinach krzewów zamarzają od wiosennych przymrozków. Powinieneś także unikać obszarów z bliską wodą gruntową i miejscami, w których wieje wiatr.
Młode sadzonki na zimę powinny być pokryte, a zimowanie dorosłych krzewów zależy od specyficznych warunków klimatycznych. Oczywiście, tam, gdzie jest niewiele śnieżnych zim, oni też nie mogą się obejść bez schronienia.
Aby uzyskać wysokie plony, krzewy potrzebują obfitego podlewania, co najważniejsze w tym celu pod koniec kwitnienia, podczas dojrzewania jagód i po zbiorach, gdy dojrzewają pędy i układają nowe pąki.
W przypadku nawozów, z zastrzeżeniem wprowadzenia materii organicznej do studni, regularne nawożenie humusem lub kompostem będzie wymagane tylko w trzecim roku uprawy. Nawozy mineralne należy stosować corocznie wiosną i jesienią.
Ponieważ główny zbiór porzeczek leży na młodym drewnie nie starszym niż dwa lata, każdego roku krzewy należy odciąć, usuwając nadmiar młodego wzrostu, aby porzeczki nie były zbyt gęste. Usuwane są również pędy starsze niż trzy lata, a zamiast nich pozostawia się młode gałęzie zastępcze. Dorosły krzew powinien mieć nie więcej niż 20 gałęzi w wieku poniżej 5 lat. Starsze pędy nie przynoszą już owoców i odbierają tylko siłę z buszu.
