Odwieczne astyle, które latem wyglądają jak wielobarwna mgiełka unosząca się nad bujną roślinnością, przez prawie dwieście lat były pełnoprawnymi mieszkańcami szklarni, ogrodów i parków. Przez długi czas, podczas którego astilbe jest badane i uprawiane, odmiany, zdjęcia i opisy gatunków stały się interesujące i dostępne nie tylko dla botaników, ale także dla prostych miłośników roślin ozdobnych. Dziś rodowity z półkuli wschodniej jest wysoko ceniony i kochany w Europie, w USA i oczywiście w Rosji.
Rośliny o bujnych rozetach otwartych liści i lekkich kwiatostanach wiechowatych stały się powszechne ze względu na względną łatwość pielęgnacji, odporność na zimno i łatwą tolerancję cienia, a także obfitość odmian i mieszańców.
W sumie na świecie istnieje kilkadziesiąt gatunków astilbe, ale kilka odmian dalekowschodniej i północnoamerykańskiej wniosło największy "wkład" w uprawę odmian uprawnych.
W zależności od rodzaju i odmiany, roślina astilbe może osiągnąć wysokość od 15 centymetrów do 2 metrów. Ponadto nowoczesne odmiany są bardzo różne:
- forma siedząca na długich szypułkach z podstawowych liści;
- wielkość i wygląd kwiatostanów;
- struktura i kolor małych eleganckich kwiatów.
Paniculate kwiatostany na szczytach łodyg pojawiają się w lipcu, a kwitnienie jest zakończone bliżej upadku, z każdym szypułką utrzymuje dekoracyjność rekordową 20-35 dni. Kształt kwiatostanu jest różny i może być parzystokopytny, piramidalny, opadający lub w kształcie rombu.
Rodzaje astilbe i założycieli jej odmian
Taka różnorodność jest zaletą nie tylko natury, która otworzyła wiele różnych rodzajów astilbe, ale także hodowców. Do produkcji bujnych roślin kwitnących, które zdobią ogrody, takie gatunki, które były używane głównie:
- Japoński
- Chiński
- David;
- Thunberg;
- cały liść.
Pierwsze uprawiane odmiany astilbe, począwszy od zdjęć i opisów znanych i obecnym ogrodnikom, zostały uzyskane w XIX wieku. Pierwszym fanem i entuzjastą kultury był francuski botanik E. Lemoine. Jako przykład jego pracy hodowlanej można przytoczyć odmianę białego astilbe Mont Blanc.
Astilba Mont Blanc to odmiana średnich okresów kwitnienia z białymi, piramidalnymi kwiatostanami o długości od 15 do 20 centymetrów. Wysokość buszu osiąga 60 centymetrów. W tym samym czasie czapeczki kwiatów wznoszą się ponad eleganckie brązowozielone liście o około 20 cm, początek kwitnienia następuje pod koniec lipca, a koniec - w drugiej połowie sierpnia.
Pomimo znaczącego wkładu w rozwój kultury, Francuz nie jest uważany za człowieka, któremu można zawdzięczać swoją "błyskotliwą karierę". Georg Arends został uznany za ojca kultury. Ten niemiecki naukowiec i przyrodnik stworzył wiele odmian, dosłownie odsłaniając piękno astilby na cały świat. Jako znak szacunku dla zasług Arends, jego odmiany zostały połączone w dużą grupę, nazwaną imieniem twórcy i dziś stało się rodzajem sztandaru.
Astilba David (A. Davidii)
To właśnie ta astilba z północno-zachodnich Chin, a częściowo z Mongolii, którą Arends wykorzystał w swojej selekcji. Rośliny dziko rosnące i uprawne są dość wysokie. Szypułki osiągają wysokość 150 cm i jasnozielone, z brązowymi ogonkami i żyłami centralnymi, liście są o połowę niższe. Okrągłe płytki liściowe są bardzo atrakcyjne, ale gdy na początku sierpnia pojawią się nad nimi duże piramidalne kwiatostany, ani jeden hodowca nie oprze się urokowi rośliny! Wysokość puszystego wiechy wynosi od 30 do 40 cm, z naturą kwiatów przeważa kolor bzu.
Ten rodzaj astilbe uprawiany jest w ogrodach na całym świecie od ponad wieku, ale słynne hybrydy Arenda dały mu największą sławę.
Astilbe Arendsa (A. Arendsii Hybrida)
Jaskrawym przedstawicielem społeczności jest Rock and Roll Astilbe Areta z czystymi białymi kwiatami, zielonymi listkami na czerwono-brązowych ogonkach, długim kwitnieniu i zwartym buszu. Jak można zobaczyć na zdjęciu i opisie odmiany, zachowane cechy gatunku zostały zachowane.
To samo dotyczy gatunków z grupy międzygatunkowych mieszańców Arends. Te rośliny mają wspólne cechy:
- wysokość w granicach 100 cm;
- szerokość dorosłego krzewu o kulistym lub rozwalonym kształcie osiąga 70 cm;
- złożone, ząbkowane na krawędzi i wielokrotnie rozcięte liście mają gładką, czasami błyszczącą powierzchnię i ciemnozielony kolor;
- małe, jak we wszystkich odmianach astilbe, kwiaty mogą być malowane we wszystkich odcieniach bieli, lila, różu lub fioletu i zbierane w zwartych dużych kwiatostanach;
- Kwitnienie występuje w lipcu i sierpniu, trwające od 4 do 6 tygodni.
Astilbe Arends łączy dziesiątki spektakularnych i znanych odmian z ogrodnikami.
Astilba Amethyst - prawdziwy klejnot w kolekcji. Ametyst przeznaczony jest do sadzenia zbiorowego i pojedynczego w półcieniu. Rośliny o wysokości około 80 cm dobrze wyglądają w tle i mogą odgrywać główną rolę w kwietniku wśród liści, paproci i innych terenów zielonych.Odmiana wyróżnia się gładkim jasnozielonym ulistnieniem z żółtawym odcieniem i gęstymi kwiatostanami wiechowatymi, osiągającymi długość 30 cm.
Puszyste jasne kwiaty bzu, pozostawiając jasny pędzel, jak prawdziwy ametyst, tworzą masę różowawych, niebieskawych i liliowych odbić. Astilbe kwitnie w lipcu i trwa do miesiąca.
Kwiaty Astilba Nemo lub Nemo mają bardziej nasycony kolor niż poprzednia odmiana i ujawniają się tydzień lub dwa później. Jasne, różowe pasemka z liliowym odcieniem, oświetlają zacienione kąty ogrodu, w których roślina ta będzie najbardziej wygodna. Wysokość krzewu sięga 75 cm, a liście ozdobne odmiany są pomalowane na bogatą zieleń.
Biała astilba Diamant nad ich siostrami. W szczycie sezonu wegetacyjnego krzew osiąga wysokość 90 cm, a puszyste kwiaty tworzące szeroką wiechę pojawiają się w pierwszej dekadzie lipca i zanikają dopiero pod koniec miesiąca. Dzięki 30-centymetrowym, luksusowym kwiatostanom, odmiana Diamant astilbe jest równie dobra zarówno w kwietniku, jak iw kroju. Jasne liście z brązowymi, ząbkowanymi końcami doskonale odcień mlecznej bieli kwiatów.
Stosunkowo nowa odmiana hybrydowa wśród Astilbe Arends jest odmianą o promieniu intensywnych czerwonych kwiatów, które tworzą luźne kwiatostany wiechowate o długości 30 centymetrów.Niezwykłą cechą rośliny są jaskrawoczerwone liście pojawiające się wiosną spod śniegu. Następnie liście zyskują bardziej znajomy ciemnozielony odcień, a następnie, w drugiej połowie lipca, tysiące fioletowych kwiatów astilbe ujawniają się nad nimi.
Odmiany astilby z białymi kwiatami zawsze wyglądają świeżo. "Rozświetlają" najbardziej ukryte, zacienione zakątki z ich kwitnieniem. Nie wyjątek - astilba White Gloria, wysoka na 80 centymetrów z gęstymi romboidalnymi kwiatostanami o wysokości do 20 centymetrów. Dla odmiany White Gloria charakteryzuje się czasem kwitnienia lipca od 3 do 5 tygodni.
Czysty różowy lub z lekkim odcieniem łososiowym kwiaty astilba Anita Pfeiffer ujawniła się bliżej sierpnia. Różnorodny późny kwiat, podobnie jak jego najbliżsi krewni, nie przekracza metra wysokości. Astilba Anita Pfeifer tworzy bujny, trawiasty krzew o wielokrotnie rozciętym zielonym ulistnieniu na brązowoczerwonych ogonkach. Kiedy przychodzi czas kwitnienia, na ziemi pojawiają się brunatne lub czerwonawe łodygi kwiatowe zakończone zauważalnymi kwiatostanami wiechowatymi.
Wspaniała odmiana astilby Setra Teresa lub Sister Theresa podczas kwitnienia tworzy niesamowity efekt różowej delikatnej piany na tle bogatej zieleni. Cecha odmiany - bardzo bujne, lekkie kwiatostany w kolorze jasnoróżowym.
Chociaż pierwsze odmiany astilbe zostały uzyskane prawie 200 lat temu, botanicy wciąż nie mogą dojść do wspólnej opinii na temat ich klasyfikacji. Obecnie ponad 50 odmian należy do grupy mieszańców i można je przypisać różnym gatunkom lub społecznościom odmian.
Do uprawy w półcieniu jest świetna odmiana astilba America z jasnofioletowymi gęstymi wiechami kwiatostanów. Wysokość astilby w Ameryce wynosi nie więcej niż 70 cm, ale nawet przy tak małych rozmiarach, które są zwarte dla kultury, tej różnorodności nie można przeoczyć.
Osobliwością odmiany Betsy Cuperus są ażurowe, bardzo delikatne kwiatostany o zwisającym kształcie. Jasnoróżowe lub prawie białe kwiaty Betsy Cuperus zachowują swoją dekoracyjność przez okres do 25-30 dni.
Wśród ulubionych hodowców odmian - astilba Gloria Purpurea z bogatymi różowymi lub bzowymi kwiatami. Roślina o wysokości do 70 cm wyróżnia się bujną romboidalną kwiatostanami-wiechami i niezwykłymi listkami o brązowym lub czerwonawym zabarwieniu. Chociaż astilba Gloria Purpurea kwitnie o kilka tygodni krócej niż inne odmiany, trudno jest znaleźć równą gęstość i jasność kwiatostanów.
Miłośnicy śnieżnobiałych kwiatów docenią odmianę Coining Albert z luźnymi, dużymi kwiatostanami i ciemnozielonymi liśćmi.
Astilba Thunberg (A. thunbergii)
Chociaż w przyrodzie astilba Thunberg występuje tylko na niewielkim obszarze od rosyjskich Wysp Kurylskich po Japonię, roślina ta od dawna jest doceniana przez botaników i miłośników roślin ozdobnych. Dzikie okazy tego gatunku nie przekraczają 80 cm wysokości, z których większość występuje w łodygach, które pojawiają się w środku lata z wierzchołkowymi kwiatostanami. Rzadkie duże wiechy o długości 25 cm mają opadające kształty, a białe kwiaty emitują delikatny lekki zapach.
Po raz pierwszy rośliny tego gatunku zostały posadzone w ogrodzie w ostatniej ćwierci XIX wieku. Od tego czasu Astilba Thunberg jest jednym z najbardziej uwielbianych przez wielu miłośników kultury. Najbardziej naturalnie i skutecznie upadające kwiatostany wyglądają w półcieniu i blisko wody, gdzie astilbe lubią osiedlać się w przyrodzie.
Hybrydy Thunberga (A. Thunbergii Hybrida)
Dzięki temu rodzajowi astilby pojawiły się liczne hybrydy i odmiany, które od wielu lat cieszą się popularnością wśród hodowców amatorów.
Astilbe Profesor Van der Wielen o mlecznobiałych kwiatach na cienkich czerwono-brązowych łodygach jest aktywny. Wysokość tej odmiany wynosi 90-150 cm, długość racemes wynosi do 45 cm - w zależności od wielkości buszu.Czas kwitnienia rozpoczyna się w lipcu.
Jasne kwitnienie astilbe Straussenféder przyciąga wzrok nie tylko dzięki eleganckiemu kształtowi i rozmiarowi kwiatostanów, ale przede wszystkim dzięki ich niezwykłemu kolorowi koralowemu. Rośliny odmiany Straussenfeder rosną do 80-100 cm, kwitną pod koniec lipca i znacznie zdobią zacienione części ogrodu i narożniki pod rozproszonym słońcem.
Inna odmiana astilby Tunberg Red Charm zachwyca bogatym szkarłatno-fioletowym odcieniem kwiatów i brązowawym kolorem młodych liści. Miejsce dla tak jasnej odmiany można znaleźć w centrum dużego ogrodu kwiatowego lub pod koroną drzew, gdzie czerwony urok Astilbe nie zostanie zakłócony przez bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
Korean Astilbe (A. Koreana)
Nic dziwnego, że miejscowe gatunki astilbe w Korei, Chinach i Japonii otrzymały nazwy odpowiadające ich ojczyźnie. Na północnym wschodzie Chin i na Półwyspie Koreańskim rośnie średniej wielkości bylina o średniej wysokości do 50-60 cm, a wśród innych roślin wyróżnia się pędy brunatne i grzbiety liści. Kwiatostany w postaci grubych opadających wiechyczek składają się z biało-kremowych lub różowawych kwiatów.
Chiński Astilbe (A. chinensis)
Chińska astilbe jest znacznie wyższa od koreańskiego schabu.Jego pędy osiągają wysokość 1 metra, nieco poniżej skomplikowanych rozciętych liści zębowych na długich ogonkach. Stos tego typu roślin występuje tylko w żyłach i wzdłuż krawędzi liści. Główny kolor małych kwiatów jest różowawy, biały lub liliowy. Kwiaty są zbierane i puszyste gęste kwiatostany o długości do 35 cm, a chiński astilbe to późny gatunek, można podziwiać jego kwitnienie od drugiej połowy sierpnia.
Japoński Astilbe (A. Japonica)
Japońska astilbe jest rodzajem gwiazdy wśród koneserów tej kultury. Na jego podstawie opracowano wiele oryginalnych odmian i hybryd międzygatunkowych.
Szerokie, rozłożyste krzewy roślin w wysokości sięgają 60-80 centymetrów. Pachnące kwiaty, a także wzorzyste gładkie liście, utrzymują się na czerwonawych łodygach. Białe lub różowe kwiaty przeważają w naturze, ale dzięki pracy hodowców współczesne odmiany japońskiej astilbe dają 30-centymetrowe kwiatostany bzu, purpury i karmazynowych odcieni.
Japońskie hybrydy (A. Japonica Hybrida)
Dla większości ort i hybryd uzyskanych na podstawie tego typu cech charakterystycznych są zwartość, bogactwo kwitnienia, obecność błyszczących liści i wczesne pojawienie się kwiatów.Twórcą pierwszych roślin z tej grupy był G. Arends, dlatego niektóre gatunki są czasami klasyfikowane jako Arendy astilbe.
Bardzo mały, tylko 45 cm wysokości astilbe Bremen nadaje się do sadzenia w ogrodzie lub uprawy w kulturze doniczkowej. Kompaktowe odmiany krzewów Brema z oryginalnymi ciemnymi listkami i różowymi kwiatostanami o długości do 15 cm nie pozostawi obojętnym kwiaciarni.
Nieznacznie większy od poprzedniej odmiany astilba Gladstone o bogatych białych kwiatach, zebranych w charakterystyczną tylko dla Gladstone'a piramidalnego kwiatostanu.
Jedną z najjaśniejszych w rodzinie odmian japońskich jest Montilomery astilba, nieco powyżej 60 centymetrów. Luksusowe rośliny o niezwykłym czerwonawym ulistnieniu w drugiej połowie lipca są oświetlone ciemnoczerwonymi błyskami gęstych kwiatostanów. Kwitnienie japońskiej astilby Montgomery trwa dwa tygodnie, ale w tym czasie udaje jej się pozostawić niezatarte wrażenie.
Jaśniejszy od japońskiego astilby Montgomery, tylko jego "siostra" w grupie to coś w rodzaju astilby Red Sentinel o wysokości metrowej i purpurowoczerwonych kwiatostanów na praktycznie tak eleganckich gatunkach. Liście tej odmiany również mają zauważalną purpurę.Kwiatostany Czerwonego Sentinelu są gęste, wąskie, a ich wygląd przypada na drugą dekadę lipca.
Odmiana astilbe Peach Blossom, nazwana tak od kwitnienia brzoskwiń, w pełni uzasadnia jej nazwę. Już na początku lipca brunatno-zielone łodygi rośliny pokryte są różową, delikatną pianką, zabarwioną i świeżą przypominającą wiosenne płatki brzoskwini. W tym samym czasie krzew odmiany Peach Blossom jest dość mały. Jego wysokość nie przekracza 60 cm, a długość kwiatostanu wynosi 15 centymetrów.
