Hirita

Pin
Send
Share
Send

Hirit (Chirita) - wyrafinowany i delikatny kwiat należący do rodziny Gesnerievyh. Ojczyzną tego krótko rosnącego kwiatu, którego gatunek może być zarówno jednorocznymi jak i bylinami, są tropikalne regiony Azji. Roślina uwielbia glebę wapienną i woli osiedlać się na zboczach gór i stromych klifach.

Hirita ma wiele odmian, różniących się od siebie obecnością łodygi lub rozetki, liczbą i kształtem liści. Liście od owalne do lancetowate, głównie owłosione, ale są też rośliny o gładkich liściach. Najbardziej charakterystyczną cechą wszystkich Khiritów jest rurkowaty i lekko wydłużony kształt kwiatów. Najczęściej kwiaty są liliowo-niebieskie, ale mogą mieć żółte lub białe obrzęki i kontrastujące gardło. Szypułki pojawiają się w zatokach liści i są w stanie wytworzyć nie jeden, ale trzy lub cztery pąki. Owoce powstałe po kwitnieniu to skrzynki wypełnione małymi nasionami.

Domowa dbałość o higienę

Lokalizacja i oświetlenie

Musisz wyhodować roślinę w jasnym świetle rozproszonym zachodnich lub wschodnich okien. Kwiat słońca nie może znieść bezpośrednich promieni słońca,ale może czuć się dobrze pod sztucznym światłem. Aby utworzyć symetryczny wylot, hirit jest okresowo obracany wokół swojej osi.

Temperatura

Najlepszy reżim termiczny dla kwiatu wynosi od 18 do 24 stopni. W zimie roślina wystarczy i 15 stopni. Hirita jest rośliną, której warunkowy okres odpoczynku: gdy jest chłodny, jej aktywność spowalnia, gdy jest ciepła, rośnie i kwitnie przez całą zimę. Nie jest konieczne tworzenie specjalnych warunków do mroźnego zimowania.

Wilgotność powietrza

Aby uzyskać więcej wilgoci w otaczającej przestrzeni, kwiat można umieścić na palecie, na której nalewana jest porowata glina lub mokry torf. Nie jest konieczne spryskiwanie puszystych liści Hiriti, zacznie boleć.

Podlewanie

Warto podlewać piękno wewnętrzne tylko wtedy, gdy górna kula gleby wyschnie. Podlewanie nie toleruje kwiatu - korzenie gniją i giną, ale mały "suszy" hiryt jest całkiem zdolny. Ta jakość nadaje mięsistym twardym liściom rośliny. Optymalne wykorzystanie niższego podlewania - dzięki temu woda nie spada na liście. Jeśli chiryt jest zawarty w warunkach zimowych - woda rzadziej.

Ziemia

Gleba dla chirytów to mieszanka ziemi liściastej i darni z piaskiem w proporcjach 2: 1: 0,5 lub mieszanką darni, liści, gleby próchnicznej z piaskiem - 3: 2: 1: 1.Nie jest źle, aby dodać węgiel do gleby, a także do drenażu, który usunie nadmiar wilgoci, która jest niepotrzebna dla roślin. Możesz wziąć gotowe kompozycje do Saintpaulia.

Nawozy i nawozy

Nawozić roślinę w miesiącach wiosenno-letnich kompozycjami do kwitnienia, gdzie wysoka zawartość fosforu i potasu.

Transplant

Nie ma potrzeby co roku przesyłać hirita. Optymalna częstotliwość wynosi raz na dwa do trzech lat. Średnica garnka bierze się tak, że liściaste gniazdo wystaje poza jego krawędzie.

Hirita reprodukcji kwiatów

Hirita rozmnaża się zarówno za pomocą nasion, jak i wegetatywnie.

Propagacja nasion

Najlepiej uprawiane rośliny jednoroczne z nasion. W drugiej połowie lutego wysiewa się je w wilgotnym podłożu, nie osadzając w glebie i nie przesypując gleby, ponieważ kiełkowanie odbywa się na powierzchni. Szkło kładzie się na górze, aby zapobiec wysuszeniu i stworzyć wilgotne środowisko. Najlepsze ze wszystkich nasion dziobią w temperaturze 24-26 stopni. W tym trybie pędy można zobaczyć już po 12-14 dniach. Jeśli temperatura jest niższa, proces ten często rozciąga się na miesiąc i może być nierównomierny.

Gleba, na której znajdują się nasiona, powinna być zwilżona podczas wysychania.Powstające sadzonki zapewniają dobrą ekspozycję na światło przez 12 godzin, a podłoże zwilża się strzykawką lub strzykawką. Zapobiega to wnikaniu wody do liści chirytu i ich rozpadu.

Po liścieniu liścieni liścienie są już w stanie tolerować kilof. Jeśli liczba roślin jest mała, można je przesadzić po utworzeniu pierwszego prawdziwego liścia. Wybory są wykonywane bardzo ostrożnie, ponieważ młodzi Khirici są bardzo delikatni i łatwo się odrywają. W przypadku pęknięcia liść jest usuwany, a jego miejsce sproszkowane jest sproszkowanym węglem drzewnym (można zmiażdżyć tabletkę węgla aktywowanego).

Powielanie przez cięcie

Rośliny wieloletnie Hirites, oprócz rozmnażania nasion, są również uprawiane w sposób wegetatywny, na przykład przez wycinanie liści.

Aby to zrobić, zdrowy, dobrze uformowany, ale nie stary liść jest odcięty od gniazda przez ostrze, cięcie jest suszone, zabieg grzybobójczy jest wykonywany i jest sadzony pionowo w małym pojemniku lub odcinając górę, aby zapobiec wzrostowi samego liścia. Są ciepłe, pokryte plastikową folią.Jeśli sadzi się kilka sadzonek, monitoruj jednolite oświetlenie każdego z nich. Gdzieś w półtora miesiąca pojawiają się młode kiełki. Kiedy dorosną, nurkują w oddzielnych doniczkach.

Hirita może być również rozmnażany przez kawałek liścia. Jest zawinięty w spód, umieszczony na desce, a pięciocentymetrowy pasek odcięty jest ostrzem prostopadłym do nerwu środkowego - będzie służyć jako ogonek.

Materiał pogłębiany jest pod podstawą cięcia na małe rowki pod kątem 45 stopni, wykonując dystans 3 cm i nieco zagęszczając ziemię. Pojemnik z przyszłymi roślinami jest również traktowany fungicydem i przenoszony do ciepłego miejsca (20 stopni i więcej) i pokryty polietylenem. Teplichku na pewno trzeba codziennie wietrzyć. Podlewanie ołowiu przez patelnię. Po pięciu do ośmiu tygodni pojawią się kiełki. Górna i dolna część liścia do reprodukcji nie są używane do chirytu.

Choroby i szkodniki

Najczęściej Hirici cierpią na atak wełnowców, wąwozów, wciornastków, pająków, mączlików.

Jeśli roślina jest poddawana nadmiernemu podlewaniu, szara zgnilizna często powstaje na wszystkich częściach rośliny.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: rene hirita (Może 2024).