Charles Darwin ma ciekawą uwagę: "Pług jest jednym z najstarszych i najważniejszych wynalazków człowieka, ale na długo przed jego wynalazkiem gleba została właściwie potraktowana przez robaki".
A tacy pracownicy jak chrząszcze gnojowe ?! Tak, ci: którzy rzucają piłkami przed siebie; Obserwowałem z wielkim zainteresowaniem ich "pracę" w Afryce. Niestety są tu rzadkością zoologiczną. W ciągu dnia słoń spożywa do dwóch kwintali trawy, której nie zawsze można nazwać soczystym, a zatem nie trawi go dobrze, a następnie wyrzuca na duże stosy. To gnój leżałby pod palącymi promieniami, trzymając się twardej skały, gdyby skarabeusze nie były brane pod uwagę. Nie wiadomo skąd, natychmiast otaczają stertę, idą zręcznie, jak gdyby atakując, formują kulki i odsuwają się, ustępując miejsca swojej ofierze swoim bliźnim. Pół godziny nie mija, ponieważ nie ma śladu po kupie - obornik w postaci kul jest już ukryty w dziurach.
Skarabeusz (Scarabaeus)Gatunki skarabeuszy są w tysiącach. Niektóre mikroskopijne chrząszcze gnojowate, inne są w stanie wyrzeźbić i przetasować kulki wielkości cam dziecięcej. Są też tacy, którzy pod stertą kopią dostatecznie głęboko miny i biorą tam nawóz. Przednia głowa skarabeusza jest jak wiadro koparki.Samica wykopuje dla nich ziemię, wyrzuca "skałę", a samiec karmi gnój. Znajomy wyrzuca z niego kule i ukrywa jądro w każdym z nich.
Skarabeusz (Scarabaeus)
W Europie są chrząszcze, które mogą wciągnąć nawóz do norek dwa tysiące razy więcej niż jego waga. W niektórych z nich, podczas transportu, kobieta balansuje na piłce, a współmałżonek ją popycha. Inni tarzają się w parze, trzecia samica biegnie obok. Niektóre skarabeusze przystosowywały się do znalezienia kupek śmieci w nocy, inne tylko w ciągu dnia. Wśród nich są, że tak powiem, wszystkożercy, są tacy, którzy zajmują się tylko nawozem niektórych zwierząt.
I jaki występ! Przed lotem chrząszcze "rozgrzewają się", po 5 minutach ich temperatura ciała wzrasta z 27 do 40 stopni. Walczące skarabeusze są jeszcze wyższe - 41 stopni. Gorący chrząszcz rzuca piłkę z prędkością do 15 metrów na minutę. Warto jednak odpocząć, ponieważ był zachwycony produkcją, ponieważ rywal atakuje piłkę, próbując go pozbyć. Zdarza się, że gdy bułka się rozpada. Ale nie zniknie - szczątki wykryją mniejsze pluskwy i ukryją się w ich norach.
Skarabeusz (Scarabaeus)Nie widzimy, jak w nocy kupa gnoju budzi się z mnóstwa robaków pełzających w niej.Nie widzimy, jak wraz z nadejściem wieczornego chłodu wiele robaków wylatuje w powietrze bardzo blisko ogrodu i łóżek ogrodowych. Aż do świtu szumy nie kończą się. To robaki wypychają ziemię, aby wprowadzić wilgotne powietrze do korytarzy, posiekać liście i połknąć je razem z ziarnami piasku. Wszystko to - ostrze, skrzydło ważki lub kawałek ptasiego pióra - jest nasycane sokiem żołądkowym, rozkładane i wyrzucane przez wiązkę drobnych ziaren. Ale to nie jest jeszcze gotowa ziemia, ale tylko część złożonego i tajemniczego procesu.
Nasi dalecy przodkowie wielbili słońce i księżyc, modlili się do gwiazd, prosili o deszcz z nieba. Ich bóstwa to rzeka niosąca żyzne muły, drzewo ze słodkimi owocami, krowa dająca mleko ... Ale ubóstwiona chrząszcza! Jakże wdzięcznym byłby Egipcjanie dla tego uskrzydlonego dobroczyńcy, popychającego prozaiczną piłkę przed nim, gdyby skarabeusz stał się dla nich symbolem słońca! Kapłani postawili go obok Boga, ogłosili symbol stworzenia życia na Ziemi. Chrząszcze zostały zabalsamowane, podobnie jak faraonowie, wyrzeźbione z ich figurek ze szlachetnych kamieni.
Skarabeusz (Scarabaeus)Użyte materiały:
- Anatolij Iwaschenko
