Jadalne lub nie Tatarskie wiciokrzew

Często pojawia się sytuacja, gdy konieczne jest odebranie takiej rośliny do dekoracji ogrodu lub stworzenie żywopłotu, który jest bezpretensjonalny i wymaga minimalnej opieki. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na wiciokrzew Tatar. Roślina ta przyciąga uwagę swoją bezpretensjonalnością, zwiększoną odpornością na suszę i niskie temperatury, zasolonymi glebami i zanieczyszczonym powietrzem. W każdych, nawet bardzo trudnych warunkach, nie traci swoich właściwości dekoracyjnych.

Wiciokrzew Tatar (po łacinie, Lonicera tatarica), wystarczająco dużo wysoki krzew. W warunkach naturalnych osiąga wysokość 4 metrów. Obszar wzrostu rozciąga się od ujścia Wołgi i znacznie dalej na wschód, do Azji Środkowej, a także do Chin. Tam są prawdziwe zarośla, które mają długość kilku kilometrów, na zboczach wzgórz, zajmują doliny rzeczne i brzegi lasów stepowych i leśno-stepowych. Wiciokrzew Tatar doskonale przystosowany do wzrostu cieniowania. Dlatego w środowisku naturalnym często pełni rolę runa leśnego w lasach liściastych.

Liście są jajowate - podłużne, ułożone na krótkich ogonkach, często liść obejmuje nawet łodygę.Korona kwiatu w różnych kolorach od jasnoróżowego do jaskrawoczerwonej cegły. Kwiaty mają podwójne wargi, długość około 1,8 centymetra, górna część zakwitłej wargi jest silnie rozcięta na kilka płatków prawie do początku kończyny. Owoce mają kulisty kształt, zwykle są jaskrawoczerwone, ale są też odmiany żółtych owoców. Owoce dojrzewają od lipca do września.

Jadalne i ozdobne gatunki wiciokrzewów

W sumie około 200 gatunków wiciokrzewów jest znanych nauce, takich jak wiciokrzew i inne gatunki blisko spokrewnione, które rosną w formie liany. Ale zdecydowana większość gatunków wiciokrzewów jest wykorzystywana jedynie jako ozdobna, ponieważ ich owoce są niejadalne.

Aby uzyskać jadalne i smaczne owoce są uprawiane, głównie wiciokrzew Kamczatka. Naturalnym siedliskiem wiciokrzewu jest Kamczatka Wschodnia Syberia i Daleki Wschód Rosja, gdzie miejscowa ludność docenia jej owoce. Są cenione nie tylko dla tak wczesnego okresu dojrzewania, smaku i smaku, ale także dla wystarczająco wysokiego nasycenia antocyjanów, które, ze znaczną aktywnością P, odgrywają rolę terapeutyczną i profilaktyczną w żywieniu człowieka.

Owoce wiciokrzewu są niejadalne. Mają toksyczne właściwości, więc nie można ich jeść. Czasami są one stosowane w medycynie alternatywnej, jako jeden z podstawowych składników do przygotowania skomplikowanych leków.

Rosnące wiciokrzew Tatar na stronie

Wiciokrzew tatarski jest łatwy do uprawy na dowolnych działkach. Ale mimo to musisz mieć przynajmniej minimalną wiedzę na temat tej rośliny.

Sorta

Wiciokrzew tatarski ma szeroką różnorodność cech morfologicznych, tzw. Polimorfizm: w chwili obecnej istnieje około 12 form, które są znane z koloru i kształtu liści, owoców, kształtu korony itp.

Większość powszechne formy dekoracyjne:

• biały (f. alba) - jasne, białe kwiaty;
• wielkokwiatowe (np. grandiflora) - z białymi kwiatami są znacznie większe;
• Syberyjski (czerwony) (f. Sibirica) - czerwone kwiaty;
• crimson f. punicea - z bogatymi różowymi kwiatami i bardzo dużymi, gęstymi liśćmi;
• liściastego (np. latifolia) - o dużych, do 10 cm liściach i różowych kwiatach;
• wąskolistna (np. angustifolia) - o wąskich liściach i bogatych różowych kwiatach corolli;
• niski (np. nana) - niski, gęsty krzew o różowawych małych kwiatach i jajowato-lancetowate, nieznacznie zwężający się ku ogonku, liście;
• żółty (f. lutea) - owoce żółte owoce.

Wykorzystując dzikie odmiany wiciokrzewu, hodowcy mogli przynieść wiele dekoracyjnych odmian wiciokrzew tatarski, różnią się nieco od siebie cechami. Najbardziej powszechne odmiany obejmują następujące odmiany:

1. Wiciokrzew Tatar Rosea - tworzy krzew o względnie regularnym kształcie piramidy. Kwitnienie występuje pod koniec maja. Nasycone różowe kwiatostany zachowują efekt dekoracyjny przez około dwa tygodnie. Każdy pączek ma gruby różowy odcień. Kwiaty rurkowe, o średnicy nie większej niż dwa centymetry. Po kwitnieniu tworzą się trujące, pomarańczowe jagody;
2. Wiciokrzew Tatar Hack Red - tworzy szeroko rozprzestrzeniającą się koronę. Kwitnie od późnej wiosny do połowy czerwca. Kwiaty są nasycone fioletowy kolor. Kwitnienie jest tak obfite, że wydaje się, że krzew pokryty jest kolorowym szalem. Owoce ciemne, również niejadalne, liczne czerwone jagody;
3. Wiciokrzew Tatar Elegans jest oryginalny w kolorze płatków, które mają różowe paski na bogatym czerwonym tle;
4. Wiciokrzew Tatar Zabelii wyróżnia się wspaniałymi cechami dekoracyjnymi kwiatów w kolorze bordo,a owoce o jasno czerwonym odcieniu doskonale przydzielają krzak na tle innych roślin w kompozycjach.

Agrotechnologia

Dobrze przygotowana gleba do sadzenia wiciokrzewu, powinien być dość luźnydobrze osuszony. Pomimo prostoty tej rośliny nie zaleca się sadzenia w bardzo suchych obszarach i na nizinach podatnych na stojącą wodę.

Odległość pomiędzy poszczególnymi roślinami w żywopłocie powinna wynosić około 0,5 m, na wolnym lądzie - 2 - 2,5 m. Miejsca do lądowania są wypełnione gotową mieszanką gruntową, na którą składa się piasek rzeczny, torf górny i darni. Dno wykopu wypełnione jest warstwą drenującą o grubości około 4 centymetrów. Do tego najlepiej pasuje do gliny. Po posadzeniu młode drzewka należy obficie podlewać, aby usunąć przestrzenie powietrzne w pobliżu korzeni.

Wiciokrzew można hodować bez opieki, ale wszystkie jego walory dekoracyjne i czas kwitnienia zależą od warunków. Opieka polega na ubieraniu, przycinaniu, mulczowaniu.

Nawóz jest prowadzony w kilku następujących po sobie etapach:

• górny sos na wiosnę - zaraz po stopieniu śniegu, z nawozami zawierającymi azot;
• letnia opatrunek - w okresie aktywnej wegetacji krzewów, nawozów fosforowych i potasowych. Przyczyni się to do bardziej aktywnego wzrostu i szybkiego kwitnienia.

Gorące, suche lato wymagane jest okresowe podlewanie. Jesienią musisz kopać wokół koła pnia drzewa, dodając popiołu drzewnego. Kopanie odbywa się na głębokości nie większej niż 18 centymetrów, ponieważ korzenie tej rośliny znajdują się płytko. Po wykopaniu gleba jest mulczowana torfem. Operacje te zmniejszą liczbę szkodników w przyszłym roku.

Formowanie przycinanie produkowane po odcięciu liści. Stare krzewy odmładzają się co dwa do trzech lat. Skurczone i chore gałęzie są przycinane przez cały rok. Pożądane jest również usunięcie pędów z niższych rzędów, leżą na ziemi i zakłócają pielęgnację krzewu.

W warunkach naszego pasa klimatycznego wiciokrzew jest tatarski nie wymaga schronienia zimąponieważ toleruje zimno. Tylko czasami wierzchołki gałęzi są nieco zniszczone przez mróz, co nie wpływa na dekoracyjność buszu jako całości.

Wiciokrzew Tatar mocno dotknięty przez szkodniki i choroby. Najczęściej sadzonki są zakażone mszycą wiciokrzewu,do walki, które wykorzystują naturalne (wlew gorącego pieprzu, czosnku, tytoniu do palenia) (z niewielkimi nasadzeniami i lekko pokonanymi) lub chemiczne ("Aktellik", "Aktara", itp.) insektycydy. Nie mniej często rośliny mogą zostać uszkodzone przez wiciokrzew i pająki, różne tarcze i pseudoprotektory oraz owady zjadające liście (gąsienice ćmy, żuki liściowe itp.). Nie mniej niebezpieczne są grzyby (niektóre plamy, mączniak prawdziwy) i choroby o charakterze wirusowym (mozaika, wirus wywołujący powstawanie "miotły czarownic").

Prawdopodobnie niska odporność na patogeny - Główną wadą tej rośliny. Przy znacznej porażce chorób i niektórych szkodników, a także wirusów chorobowych, rośliny umierają całkowicie. Aby tego uniknąć, stosuje się preparaty chemiczne - akarycydy owadobójcze (zwalczające owady i szkodniki) i fungicydy (w celu zwalczania chorób). Ale nie powinniśmy zapominać, że zadbane rośliny mają wysoką odporność, więc najlepszą bronią do ochrony przed chorobami i szkodnikami jest fachowa i terminowa opieka.

Wszelkie środki i preparaty zwalczające szkodniki i różne choroby należy kupować tylko w wyspecjalizowanych sklepach i ściśle przestrzegać zaleceń podanych w dołączonych instrukcjach.

Hodowla

Do rozmnażania wiciokrzewu Tatar można używać:

1. zielone cięcie;
2. nasiona;
3. podział buszu jest dość dojrzałym buszem;
4. rozmnażanie przez sadzonki.

Do zielonego szczepienia dojrzałe mocne pędy tego roku wybiera się i kroi na kawałki o długości około 10 cm, dobrze jest również używać sadzonki "z obcasem", odrywając dolną część pędu od pędu ubiegłego roku.

Materiał do sadzenia umieszcza się ukośnie (kąt około 45 °) w mieszaninie gleby z torfem i kalcynowanym gruboziarnistym piaskiem (proporcja: 1: 3). Folia jest instalowana nad sadzonkami, co umożliwia utrzymanie wilgotności powietrza i gleby niezbędnej do rozpoczęcia tworzenia korzeni. Sadzonki muszą być chronione przed słońcem, okresowo wietrzone, nawadniane i spryskiwane, ale niezbyt często (aby uniknąć gnicia). Już po dwóch lub trzech tygodniach, z niezbędną ostrożnością, zaczynają formować się korzenie.

Ukorzenione sadzonki jesienią nie od razu przeszczep na ziemię, ponieważ ich system korzeniowy jest nadal słaby, a przy nagłych zmianach temperatury w glebie można je "wypchnąć" na powierzchnię i wysuszyć. O wiele lepiej jest opuścić sadzenie do zimy w szklarni lub szklarni, a przed znacznym spadkiem temperatury usunąć warstwę i ogrzać ją świerkowymi gałęziami przed nadejściem wiosny. W drugim roku sadzonki sadzi się w zaplanowanym miejscu w ogrodzie, a po roku najsilniejsze okazy już zaczynają kwitnąć.

Dojrzałe rośliny, co najmniej 3-letnie, mogą być rozmnażane przez rozszczepienie krzaka. Dobre wyniki można uzyskać przez rozmnażanie przez nakładanie warstw.

Przy rozmnażaniu nasion charakterystyka macicy jest podzielona, ​​więc nie zawsze można ją odziedziczyć. Dlatego nawet pomimo faktu, że nasiona wiciokrzewu tatarskiego charakteryzuje się doskonałym kiełkowaniemniemniej jednak rozmnażanie wegetatywne jest bardziej optymalne.

Zastosowanie tatarca wiciokrzewu

Warto przypomnieć, że roślina ta wchodzi w skład grupy trujących przedstawicieli flory, w szczególności ta właściwość to odmienne owoce. Zdarzały się przypadki poważnego zatrucia dzieci, które wykorzystywały te jagody do jedzenia.

Ale, oprócz powszechnego stosowania tej rośliny w projektowaniu krajobrazu, jest ona również stosowana w medycynie ludowej i tradycyjnej.

Kora wiciokrzewu tatarskiego Ma działanie antybakteryjne, w związku z czym ten surowiec jest wykorzystywany przez uzdrowicieli ludowych do leków, które mogą pozytywnie wpływać na organizm, gdy pojawiają się pewne choroby.

Nalewka, która jest przygotowywana na bazie tej kory, ma również działanie przeciw trichomonom. Wywar z wiciokrzewu tatarskiego jest często stosowany jako środek zewnętrzny w postaci lotionów i można go stosować do leczenia ran i otarć.

Ale przy każdym użyciu tej rośliny do celów leczniczych wymagana jest obowiązkowa konsultacja z lekarzem.

Wniosek

Sadzenie wiciokrzewu tatarskiego w ogrodzie zapewni mu dodatkową estetykę i będzie zachwycać Państwa przez ponad rok. Ponadto, ze względu na swoją prostotę, nie ma trudności z ostrożnością.

Szczególnie ta kultura jest przydatna dla właścicieli działek ogrodniczych, którzy nie mogą poświęcić wiele czasu na ich dekoracyjne nasadzenia.

Obejrzyj wideo: Jak zrobić tatara (Może 2024).