Wraz z nadejściem zimnej pogody, kiedy drzewa owocowe już porzuciły swoje plony i upuściły liściaste stroje, ogród jakby zamarł, pogrążając się w głębokim śnie aż do pierwszego wiosennego słońca. Ten okres jest najbardziej odpowiednim czasem na główne działania związane z przygotowaniem ogrodu zimą. Bielenie drzew owocowych jesienią pozwala nie tylko zwiększyć plony na następny sezon, ale także chronić ogród przed wieloma problemami w zimnych porach roku.
Jesienne wybielanie pni drzew owocowych pełni jednocześnie kilka funkcji:
- Odbicie promieni słonecznych. Zimowe słońce zwodzi. Jego promienie, szczególnie podczas odwilży, często powodują oparzenia kory drzew. Pnie pokryte białym wapnem są w stanie odbijać promienie słoneczne, przez co zapobiegają przegrzaniu i pękaniu kory.
- Ochrona przed ekstremalnymi temperaturami. Bielenie działa jak rodzaj „płaszcza” izolującego ciepło, dzięki czemu pień drzewa nie przegrzewa się w zimowy dzień i nie zamarza w nocy. Taki „płaszcz futrzany”, działający jako doskonała ochrona drzewa przed mrozem, zapobiega występowaniu szronu na korze, które służą jako doskonałe środowisko do rozwoju patogennych zarodników i innych patogenów.
- Zniszczenie patogenów. Wapno i fungicydy zawarte w kompozycji do bielenia drzew owocowych, głęboko wnikające pod korę roślin, mogą destrukcyjnie wpływać na kolonie szkodliwych owadów oraz niszczyć mikroorganizmy i zarodniki grzybów.
Różnorodne wybory związków wybielających
Opcja nr 1 - bielenie domowe
Najprostszą i najtańszą opcją wykonania kompozycji wybielającej jest roztwór wapna gaszonego w najprostszym wybielaczu. Stosunek składników takiego roztworu wynosi: 2 kg świeżo gaszonego wapna, 300 g miedzi lub 500 g witriolu na 10 litrów wody. Dodanie do rozwiązania 1 łyżka. łyżka kwasu karbolowego może dodatkowo chronić drzewa przed inwazją zajęcy i myszy.
Roztwór wapna bielonego miesza się w wiadrze, aż uzyska konsystencję gęstej śmietany
Wielu ogrodników używa tego rozwiązania od niepamiętnych czasów. Chociaż stopień ochrony takiego wybielania nie jest wystarczająco wysoki, ale ze względu na przystępną cenę i łatwość produkcji, pozostaje jednym z najbardziej popularnych wśród większości ogrodników.
W przypadku braku możliwości leczenia powierzchni tułowia kompozycją wybielającą, zawsze możesz zastosować inną metodę dziadka - pokryć grzyby zwykłą mieszanką gliny i dziewanny. W tym celu w pojemniku należy zmieszać 2 kg wapna, 1 kg gliny, 1 kg obornika i 250 g siarczanu miedzi.
Opcja nr 2 - gotowe mieszanki ogrodowe
Mieszanki ogrodowe na bazie wapna i gliny pozwalają drzewu „oddychać”.
Jeśli zaprawę wapienną można nakładać tylko na dojrzałe drzewa, mieszanki gliny można nakładać na młode sadzonki bez ograniczania wzrostu.
Jedyną wadą tego rozwiązania jest to, że stopniowo spłukuje się z pnia zimą. Dlatego wczesną wiosną pożądane jest ponowne wybielanie drzew owocowych.
Opcja # 3 - farby akrylowe i wodne
Farba akrylowa, która zawiera składniki przeciwgrzybicze i bakteriobójcze, skutecznie chroni pnie drzew przed wszelkimi patogenami.
Takie wybielanie jest dobre, jeśli właściciel nie ma możliwości terminowego monitorowania stanu pnia drzewa: czy farba ochronna pozostała na nich po zimie
Wskazówka Akrylowe bielenie nie jest jednym z fundamentów „oddychających”, dlatego nie jest pożądane stosowanie go na młodych sadzonkach.
Farba na bazie wody skutecznie zwalcza zimowe mrozy, ale nie jest w stanie chronić drzewa przed szkodliwymi owadami. Dlatego przed użyciem do farby dodaje się składniki zawierające miedź.
Zasady bielenia
Możesz zacząć wybielić drzewa w drugiej połowie jesieni, kiedy już pora deszczowa już minęła, a temperatura powietrza ustabilizowała się w granicach 2-3 ° C. Do wybielania lepiej wybrać przyjemny suchy dzień.
Wybielanie można przeprowadzić tylko na drzewach, które weszły w okres owocowania. Młode sadzonki zakupione w sezonie jesiennym nie wybielają na zimę, ponieważ farba ochronna zatyka jedynie pory drzewa i nie pozwala na pełny rozwój rośliny, co prowadzi do jej śmierci.
Sadzonki jedno- lub dwuletnie są związane tylko jakimkolwiek materiałem pokrywającym. Agrofibra najlepiej nadaje się do tych celów.
Folia z tworzywa sztucznego nie jest najlepszym wyborem, ponieważ zatrzymuje wilgoć i prowokuje rozwój pleśni i grzybów w osłoniętym obszarze pnia.
Prace przygotowawcze
Przed bieleniem drzewa należy dokładnie sprawdzić, aby wyeliminować sadzonki patogenów. Pnie drzew i dolne podstawy gałęzi szkieletowych należy oczyścić z wysuszonej i chorej kory, starych zarośli i mchu. Chociaż porosty nie uszkadzają kory drzew, zatykają je. Pozbycie się porostów umożliwia „mycie” pni roztworem składającym się z 1 kg soli, 2,5 kg popiołu i 2 kawałków mydła do prania. Wszystkie składniki należy wymieszać i zalać 1 wiadrem gorącej wody, doprowadzić do wrzenia i ostudzić.
Beczkę można czyścić drewnianymi szpatułkami, metalowymi skrobakami lub szczotkami; do tego celu można stosować piły zębate
Musisz bardzo ostrożnie pracować z narzędziami, aby nie uszkodzić kory rośliny. Po oczyszczeniu wszystkie rany i uszkodzenia należy leczyć var var.
Jeśli nie masz pod ręką żylaka ogrodowego, sam możesz zrobić kit do gojenia ran. Aby to zrobić, zmieszaj 2 części gliny z 1 częścią obornika, dodając do mieszanki siarczan miedzi i pył słomy. Kit powinien mieć gęstość jak śmietana.
Przeprowadzenie wybielania otworów
Możesz wybielić drzewa zwykłym pędzlem lub pistoletem natryskowym. Jednak pracując z tym wygodnym urządzeniem, należy być przygotowanym na fakt, że zużycie farby będzie o rząd wielkości wyższe w porównaniu do tradycyjnej metody bielenia. Aby ułatwić malowanie, zaleca się wcześniejsze przygotowanie pędzli odpowiednich do grubości tułowia i gałęzi szkieletowych.
Wybielanie należy wykonać zaczynając od dna tułowia i stopniowo podnosząc do gałęzi szkieletowych. Wysokość bielenia gałęzi szkieletowych powinna wynosić 20-30 cm od punktu rozgałęzienia
Pomoc wizualna ujawniająca główne sekrety kompetentnego wybielania:
