Aglaemy rosnące w tropikalnych regionach południowo-wschodniej Azji są wiecznie zielone, a jednocześnie bardzo bezpretensjonalne i atrakcyjne. Gatunek odkryty i opisany pod koniec dziewiętnastego wieku został wywieziony do Europy, gdzie rośliny aglaemonowe z powodzeniem uprawiano w warunkach szklarniowych.
W tym czasie wielu różnych egzotycznych roślin zostało udomowionych przez Europejczyków, uderzając w wyobraźnię jasnymi kwiatami lub niecodziennym wyglądem. Bogactwo tropikalnej flory nieodmiennie budziło zainteresowanie botaników i ogrodników, ale co przyciągnęło ich do aglaonemy?
Roślina Aglaonema: opis kultury pokojowej
Jeśli przeczytasz suchy opis kultury w katalogu, może się wydawać, że roślina nie jest godna uwagi. Aglaonema ma pionowe lub lęgowe łodygi. Kiedy roślina aglaememy jest młoda, łodyga jest prawie niedostrzegalna, następnie jest przedłużana, a liście na małych ogonkach pozostają tylko na jej wierzchu. W zależności od rodzaju i odmiany, blachy mogą być różnorodne, obrzeżone lub równomiernie zabarwione. Owalne, w kształcie serca lub spiczaste liście są dość gęste, z błyszczącą górną częścią i obniżoną centralną żyłą.
Jeśli jasny kwiatostan anturium spowodował pojawienie się tej rośliny w zbiorach miłośników kultury wewnętrznej, wówczas zakwity aglaonemy są czasami trudne do zauważenia. Na wierzchołku lub w zatokach rozwijają się również łodygi kwiatowe zwieńczone średniej wielkości kwiatostanami z białą lub kremową kolbą oraz lekką lub zielonkawą zasłoną.
Po rozkwitaniu aglaonemy na miejscu kolby tworzą się małe, soczyste, pomarańczowe lub szkarłatne jagody zawierające kremowe lub brązowawe, owalne nasiona.
W przyrodzie rozmnażanie aglaonemy odbywa się poprzez procesy korzeniowe lub nasiona, a w domu częściej stosuje się wegetatywne metody pozyskiwania nowych okazów.
Nawet w domu, aglaonema często i chętnie kwitnie, co odróżnia tę kulturę od jej blisko spokrewnionych gatunków, Dieffenbachia. To właśnie ta roślina aglaonema przypomina najbardziej. Ale to wrażenie jest zwodnicze i rozwija się tylko z powierzchownym poznaniem kultury.
Główna zaleta kultury jest jasna, łącząc wszystkie odcienie od gęstych zielonych do karminowych liści. To sprawia, że roślina aglaonema jest jasną ozdobą każdego parapetu przez cały rok, a zachowywanie jej atrakcyjności wizualnej nie wymaga specjalnej wiedzy i wysiłku.
Warunki dla aglaonemy roślin
Aglaonema, jako mieszkaniec tropików, woli pozostać w ciepłym pokoju. Jeśli latem temperatura powietrza może wynosić od 21 do 26 ° C, to zimą, gdy wzrost nieco spowolni, roślina utrzymuje się w temperaturze 18-20 ° C.
Ważne jest, aby o każdej porze roku powietrze nie było schładzane poniżej 12-15 ° C, ponieważ takie temperatury mogą negatywnie wpłynąć na kondycję rośliny.
Szczególnie niebezpieczne:
- przeciąg i chłód z okien lub balkonów;
- gorące suche powietrze z urządzeń grzewczych.
Aglaonema uwielbia miłośników gorąca i hodowców. Dlatego też, w celu uzyskania nowoczesnych odmian i hybryd, szczególną uwagę zwraca się na zdolność rośliny do tolerowania niższych temperatur. Przykładem takiej odmiany jest srebrna królowa, rośliny aglaonemy o srebrzysto-zielonych liściach, które zasługują na nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego za dekorację i wytrzymałość.
Zarówno w zimie, jak iw lecie, aglaoneme wymaga długiego dnia świetlnego, co najmniej 11-15 godzin. Poprzez powodowanie wzrostu zielonego zwierzęcia z brakiem światła, możesz spowodować jego nadmierne rozciąganie, podczas gdy:
- międzywęźla są wydłużane;
- liści kurczy się i traci dekoracyjny;
- Rośliny Aglaonema wolniej wchłaniają wilgoć i suplementy mineralne.
Chociaż aglaemony są odporne na cień, światło rozproszone jest niezwykle ważne dla roślin o zróżnicowanej barwie, zachowując jasność i jakość koloru liści. Latem, w godzinach południowych, garnki z aglomeratami są zacienione, chronione przed bezpośrednim promieniowaniem, a zimą, jeśli to konieczne, zapewniają sztuczne oświetlenie.
Podlewanie roślin różni się w zależności od pory roku, temperatury powietrza i stanu rośliny. W ciepłe dni konieczne jest nawilżenie gleby w obfitszy sposób niż zimą lub późną jesienią. Jeśli pomieszczenie jest chłodne, ilość wody jest również zmniejszona. Nie powinieneś kierować się powszechną, ale błędną opinią o bezwarunkowej miłości wilgoci dla wszystkich ludzi z tropików. Aglaonema będzie łatwiej tolerować suchą glebę niż jej stałe zaleganie.
Do nawadniania konieczne jest stosowanie tylko oddzielonej ciepłej wody. Podłoże w doniczce z aglaonemą pomiędzy podlewaniem musi wyschnąć na głębokość 2-4 cm, a Aglaonema dobrze nawadnia wodą i zmywa liście ciepłą wodą. Ta procedura pomaga:
- przywrócić atrakcyjność liści, usuwając z nich kurz;
- chronić roślinę przed szkodnikami;
- zapewnić oddychanie przez aglaonemy;
- zwiększyć wilgotność powietrza.
Nie zapominaj, że aglaonema w sezonie wegetacyjnym wymaga regularnego nawożenia. Przeprowadzane są od wczesnej wiosny do października przy użyciu preparatów do dekoracyjnych roślin liściastych.
Przeszczepienie Aglaonema
Specyfiką rośliny aglaonemy jest to, że młode osobniki rosną dość szybko, a następnie wzrost spowalnia. Dlatego na początku kwiaciarnia będzie musiała corocznie przesadzać aglaonemy. A dorosły egzemplarz jest zwykle przenoszony do większej puli nie więcej niż dwa lub trzy lata później.
Najlepiej przeprowadzić tę procedurę wczesną wiosną, ostrożnie przenosząc roślinę wraz z glebą do nowej doniczki. Równolegle z przeszczepem dorosłej rośliny często przeprowadza się podział krzewów - jeden z najpopularniejszych i najłatwiejszych sposobów rozprzestrzeniania się aglaonemy.
Ze wszystkich aroidowych aglaonema prawdopodobnie jedna z najbardziej bezpretensjonalnych kultur. W tym przypadku nie ma specjalnych wymagań dotyczących gleby do przeszczepu aglaonu. Najważniejsze jest to, że podłoże do napełniania doniczki powinno być lekkie, uporządkowane, łatwo wpuścić powietrze i wilgoć, ale nie zatrzymywać nadmiernych ilości wody.
Jeśli gęstość podłoża jest wysoka, będzie to miało negatywny wpływ na rozwój systemu korzeniowego, osłabienie go i ewentualnie wywołanie rozwoju zgnilizny grzybów lub bakterii.
Jako glebę do przesadzania aglaonema weź mieszaninę:
- 2 kawałki ziemi sodowej;
- 1 część humusu;
- 1 część torfu;
- 1 szt. Perlitu.
Jeśli nie można samodzielnie wymieszać składników, można użyć gotowych substratów do storczyków i roślin ozdobnych. Są zmieszane w równych proporcjach, dodając trochę pokruszonego węgla drzewnego.
Garnek na aglaonemę, roślinę o płytkim systemie korzeniowym, właściwszy jest wybór niezbyt obszerny. Im większa pojemność dla rośliny, tym dłużej korzenie będą splatać bryłę substratu, co opóźni rozwój i kwitnienie aglaonemy.
Wybierając doniczkę do aglaonemy, trzeba koniecznie uwzględnić mocną warstwę drenażową, ale nie jest potrzebny głęboki zbiornik.
Propagacja aglaonemy
W domu młode rośliny aglaemeum można uzyskać dzieląc dorosłą próbkę za pomocą sadzonek uzyskanych z łodygi, a także nasion. Metody wegetatywne, z reguły, są mniej pracochłonne i pozwalają szybko nabyć realną, niezależną roślinę.
Ponadto, w wyniku takiej reprodukcji aglaonemy, dziecko kopiuje całkowicie dziedziczne cechy, są one już dostosowane do stworzonych warunków i łatwiej tolerują aklimatyzację.
Gdy rośnie aglajem z nasion, istnieje ryzyko, że siewki z liśćmi będą radykalnie różnić się od macierzystego na własnym parapecie.
Niektóre typy roślin podczas wzrostu przez 3-4 lata tracą swoją zwartość, stają się zbyt długie i wymagają odnowienia. W tym przypadku wygodnie jest używać trzonu do szczepienia.
Sadzonki są wycinane ze zdrowej rośliny, tak że istnieje kilka węzłów w segmencie łodygi. Trzon pędów służy również do rozmnażania aglaonemy. Cały materiał sadzeniowy w kawałkach jest traktowany pokruszonym węglem drzewnym, a następnie suszony w ciągu dnia i ukorzeniony w wodzie lub substracie składającym się z mieszaniny równych udziałów perlitu i torfu.
W celu szybkiego utworzenia systemu korzeniowego oraz w celu uniknięcia gnicia materiału sadzeniowego, sadzonki powinny mieć temperaturę od 22 do 26 ° C i stałą wilgotność.
Jeśli wszystkie warunki reprodukcji aglaonemy zostaną spełnione, w ciągu 20-30 dni powstanie wystarczająca ilość korzeni do sadzenia.Możliwe jest ponowne sadzenie aglaonemu w zwykłym podłożu dla dorosłych roślin, nie zapominając o drenażu i ostrożnym traktowaniu jak dotąd słabych korzeni.
Podczas przesadzania aglaonemy, jeśli roślina silnie się rozwija i ma procesy boczne, można ją podzielić na kilka niezależnych deokes. Aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, przeprowadza się procedurę, wstępnie nawadniając glebę. Po wyjęciu doniczki, aglaonemu oczyszcza się z resztek podłoża, korzenie rozbiera się i warstwy potomne oddziela się ostrym nożem.
Ważne jest, aby wszystkie nowe rośliny miały swoje własne korzenie i punkty wzrostu. Miejsca cięcia są niezwykle potrzebne do sproszkowania drewnem w proszku lub węglem aktywnym.
Aglaonema jest sadzona w tej samej glebie co podczas przeszczepu. Przed zasadzeniem gleba jest zwilżona, a w momencie aklimatyzacji rośliny są zaopatrywane w wilgotne, ciepłe powietrze. Zakorzenienie kończy się, gdy na krzaku pojawiają się nowe, jasne liście.
Z nasion aglaonemy można uzyskać dojrzewanie nawet na roślinach domowych, sadzonkach i młodych osobnikach. To prawda, że ta metoda będzie wymagać od hodowców godnej pozazdroszczenia cierpliwości i ciężkiej pracy.
Ponieważ wszystkie nasiona aroidów szybko tracą zdolność kiełkowania, lepiej jest używać świeżych nasion z dojrzałych czerwonych jagód. Umyte nasiona są zakopywane w wilgotnej torfie do głębokości 1-1,5 cm, gdzie powinny mieć temperaturę 20-26 ° C. Spadek temperatury w tym sposobie odkładania aglaonemy wpływa bezpośrednio na jakość i szybkość kiełkowania. Nie możemy zapomnieć o konserwacji w domowej szklarni i wysokiej wilgotności.
Jeśli nasiona aglaonemy są świeże, można spodziewać się kiełków w 20-25 dni, w przeciwnym razie proces rozciąga się na 3 miesiące. Po uformowaniu rozetki o średnicy 5-7 cm, aglaonem nurkuje się kilka razy, przenosząc z mniejszej doniczki na większą i stosując podłoże torfu, uniwersalną glebę i perlit. Małe kawałki gotowanej na parze kory i węgla drzewnego można wprowadzać do gleby w celu przeszczepienia aglaurem.
