Rośliny zimozielone i liściaste, zjednoczone w rodzaju Euonymus, są znane wielu Rosjanom i mieszkańcom innych krajów świata. Krzewy i małe drzewa nie dają jadalnych owoców. Ponadto wszystkie ich zielone części zawierają niebezpieczne związki dla ludzi i innych ssaków, więc rośliny mogą być potencjalnie niebezpieczne.
Ale wiele z dwustu gatunków jest aktywnie uprawianych przez ludzi. Jaki jest powód popularności kultury i gdzie można ją znaleźć?
Cechy krzewu euonymus
Rodzaj euonymusa jest szeroki i różnorodny. Wśród roślin są duże, osiągające wysokość 9 metrów i maleńkie 15-centymetrowe okazy. Część krzewów z początkiem jesieni opada liście, a niektóre gatunki i niosą liście pod śniegiem. Jednocześnie wszyscy przedstawiciele rodzaju to wieloletnie rośliny ozdobne, z których wiele znalazło zastosowanie w ogrodnictwie ogrodów publicznych, parków, ogrodów i działek wiejskich, a niektórzy nawet zainteresowani miłośnicy kultury wewnętrznej.
Główną ozdobą trzciny cukrowej jest niezwykle jasny ulistnienie i oryginalne owoce, których żadna inna rodzina lub rodzina nie ma sobie równych.
System korzeniowy Euonymus
Wszystkie krzaki trzmieliny, niezależnie od ich rodzaju, mają powierzchowny system korzeniowy. Korzenie odchylające się w różnych kierunkach od pni pomagają rosnąć roślinom i otrzymywać pożywienie na zboczach wąwozów, w zaroślach pod wielkimi drzewami na różnych podstawach.
Głębokość kłącza zależy w dużym stopniu od rodzaju i gęstości gleby. W przeciwieństwie do wielu kultur, które czują się niekomfortowo, gdy wody gruntowe są blisko lub odwrotnie, nadmierna suchość podłoża, euonymus nauczył się dostosowywać, co było kluczem do ich niesamowitej bezpretensjonalności i witalności.
Euonymus rozgałęzia się i opuszcza
Nad ziemią część euonymus jest zdrewniałe i nadal młode pędy różnych lat. Na dorosłych gałęziach, z wyjątkiem szarej, brązowawej lub prawie czarnej kory, u niektórych gatunków można zaobserwować wzrost korka o różnych kształtach i intensywności.
Przykładem tego są dwie rośliny, które są powszechne w projektowaniu krajobrazu: warty euonymus i skrzydlate euonymus.
- W pierwszym gatunku kora pokryta jest zaokrąglonymi lub bezkształtnymi wypukłościami przypominającymi brodawki.Wraz z wiekiem formacje te rosną i łączą się, nadając gałęziom niezwykły wygląd.
- W uskrzydlonych trzmielinach wzrosty korali przebiegają wzdłuż pędów, tworzą rodzaj ostrzy lub skrzydeł, a nawet zwiększają dekoracyjność upraw w okresie zimowym, gdy na krzaku nie ma liści.
Pędy pokryte są gładkimi gęstymi liśćmi, w większości przypadków z ząbkowanymi krawędziami i położonymi naprzeciw siebie. Wielkość liści euonymusa jest różna w zależności od odmiany i stylu życia rośliny.
U gatunków liściastych liście są zauważalnie większe i stają się szczególnie atrakcyjne w momencie, gdy pozostałe rośliny na działce tracą swój efekt dekoracyjny. W miejsce lata, zielony kolor ma wszystkie odcienie różu, brązu, purpury lub szkarłatu.
Eiklety zimozielone różnią się niewielkim, często okrągłym lub owalnym ulistnieniem, które zimą również staje się czerwonawe, purpurowe lub bordowe, ale nie spada.
Wśród tych roślin jest wiele odmian i odmian o barwnych liściach, na których tradycyjny zielony kolor łączy się ze srebrzystymi, żółtymi lub białymi odcieniami.
Kwiaty i owoce euonymus
Liście nie są jedyną ozdobą krzewu euonymus. Jeśli wiele roślin ozdobnych przyciąga uwagę swoim kwitnieniem, to nie dotyczy przedstawicieli rodzaju Euonymus.
Kwiaty u Euonymus, gdziekolwiek rosną, tak jak przy selekcji, są małe, niepozorne i mają nieprzyjemny zapach. Pałeczki, otwierane od maja do czerwca, o średnicy nie większej niż 1-1,5 cm, składają się z 4-5 płatków, tyle samo małych pręcików i słupka. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w luźne kwiatostany o 3-12 kawałkach. Głównymi zapylaczami rośliny są wszelkiego rodzaju małe owady, przyciągane przez specyficzny "aromat" i żywią się śluzem wydzielanym przez kwiat.
Po zapyleniu, w miejsce białawej, zielonkawej lub brązowej korony, tworzy się skrzynka owoców. Do sierpnia lub września nasiona w nim dojrzewają. A owoc euonimu zwisającego z gałęzi na cienkim długim ogonie jest barwiony w najjaśniejszych kolorach od białego, żółtego i różowego do gęstego burgunda. Struktura i kolor brojlerów jest unikatowa.
Żaden z rodzaju nie ma tak różnorodnych owoców, które zresztą również są ujawnione, odsłaniając światu gęsto zabarwione sadzonki z nasionami przyczepionymi do wnętrza skórzastej "osłony".
Owoce euonymus:
- może różnić się rozmiarem i kolorem;
- z zewnątrz są pokryte cierniami, jak te z amerykańskiego euonymusa;
- mieć skrzydła, może być czworościenne lub zaokrąglone.
Czarne, czerwonawe lub brązowe nasiona eoskleta są częściowo lub całkowicie ukryte w grubości sadzonek czerwonych, pomarańczowych lub karminowych. A to z kolei zwisa z wnętrza otwartego owocu. Tak złożona konstrukcja ma na celu zwrócenie uwagi na nasiona ptaków, jedzenie jasnych, przypominających jagód podmenu i rozsiewanie nasion daleko.
Ale ludzie ucztujący na chwytliwych owocach euonymusa są niebezpieczni.
Ze względu na wysoką zawartość alkaloidów, dostanie się do ciała, słodkawe, o nieprzyjemnym smaku, miąższ może spowodować poważne zatrucie wraz z towarzyszącymi objawami, aż do drgawek, utraty przytomności i niewydolności serca.
Gdzie rośnie wrzeciono?
Czytając opis różnych gatunków euonymus, można by pomyśleć, że pochodzi on z tropików, z ich niezwykłą bogatą florą. Ale tak nie jest. Możesz znaleźć przedstawicieli rodzaju Eosculettes w sąsiednim gaju brzozowym lub w zaroślach sosnowego lasu.
Około 20 gatunków tej rośliny to rdzenni mieszkańcy strefy środkowej w naszym kraju i Europie.Ale to tylko niewielka część różnorodności gatunkowej. Spośród prawie 200 gatunków zdecydowana większość na pobyt stały wybrała regiony azjatyckie. W samych Chinach znaleziono 50 gatunków, których nie ma nigdzie indziej na świecie. Wiele dzikich krzaków trzmieliny na rosyjskim Dalekim Wschodzie, na Sachalinie, w Japonii i na Półwyspie Koreańskim. Niektóre gatunki pochodzą z Himalajów, ich unikalne rośliny znajdują się na kontynencie północnoamerykańskim iw Australii.
Bezpretensjonalne, odporne na mrozy krzewy Euonymus, które łatwo przystosowują się do warunków wzrostu, najczęściej zamieszkują niższe poziomy lasów liściastych lub iglastych i mogą rosnąć na niedogodnościach, byłych wyrębach i wzdłuż wąwozów. Co ciekawe, niektóre gatunki europejskie i azjatyckie okazały się tak wytrwałe i uporczywe, że kiedyś w Ameryce zaczęły wywierać lokalną florę z ich środowiska. Gdyby nie powolny wzrost kultury, jego rozmnażanie stałoby się poważnym problemem.
Wykorzystanie euonymusa w projektowaniu krajobrazu
Przez kilka stuleci euonymus był używany przez człowieka,Zakład zdobył wiele nazw i pseudonimów. W rosyjskim buszu krzaki o eleganckich owocach zwane są oczami Boga, wilczymi kolczykami lub sadzonkami. Ale na zachodzie są inne nazwy krzaka trzmieliny - płonącego krzaka, wrzeciona i krzaka truskawek.
Przy całej różnicy porównań i obrazów jedna rzecz je spowodowała - niezwykły wygląd liści euonymusa i jego owoców. Euonymus stał się płonącym krzewem ze względu na podobieństwo czerwono-pomarańczowej korony z języczkami ognia na wietrze. Co więcej, roślina przez ponad 200 lat jest uznawana za symbol Kościoła prezbiteriańskiego w Irlandii. Mieszkańcy Kanady i USA, w których euonymus rośnie od czasów pierwszych osadników, szanują go.
Niezwykle jasne liście i owoce euonymus skłoniły tę osobę do wykorzystania tej odwiecznej kultury w ogrodnictwie.
Ze względu na powolny wzrost pędów, dekoracyjne i bezpretensjonalne rośliny tego rodzaju są wykorzystywane do tworzenia żywopłotów i granic.
Euonymus dużych form krzewiastych jest idealny do:
- ukryj budynki domowe przed ciekawskimi oczami;
- stają się obramowanymi płotami;
- zamieniają się w centrum kompozycji niższych roślin zielnych;
- być sadzone pod drzewami liściastymi;
- Wzmocnij nachylenie i zapobiegaj wzrostowi wąwozu.
Takie rośliny są łatwe w formowaniu i można je przekształcić w eleganckie drzewa.
Formy zimozielone - prawdziwe znalezisko dla ogrodników, którzy chcą osiągnąć całoroczną atrakcyjność strony.
Ponadto liście liści Euonymus pozostają na pędach, odmiany karłowate, drobnolistne i okrywowe, są hodowane, dając ogromne możliwości realizacji wszelkich pomysłów w projektowaniu krajobrazu.
