Porzeczka (Ribes) - ten rodzaj należy do rodziny agrestu. Skupia około 200 gatunków roślin, z czego 50 w naturalnych warunkach na półkuli północnej. W ogrodach klasztornych Rosji kultura ta zaczęła się rozwijać w XI wieku, a następnie okazała się być w krajach europejskich. Na terenie Rosji porzeczki są bardzo popularne wśród ogrodników. Wraz z czerwonymi i czarnymi porzeczkami uprawia się także złoto i biel. Jednak ze wszystkich rodzajów czarnej porzeczki jest uważany za najbardziej przydatny i smaczny. Jego owoce są spożywane na świeżo, a także przygotowywane są z nich galaretki, konserwy, kompoty, syropy, likiery, wina i likiery. Również ta roślina jest wykorzystywana jako surowiec dla przemysłu farmakologicznego.
Porzeczki
Porzeczka to wieloletnia krzew, który może być rozłożony lub zwarty. Jego wysokość waha się od 100 do 200 centymetrów. Zielonkawe puszyste łodygi z wiekiem stają się brązowe. Młode pędy wyrastają z uśpionych pąków każdego roku. System korzeniowy rośliny jest silny i wnika w glebę na głębokość około 0,6 m.Trójblatowe lub pięciokąte płyty blaszane o poszarpanej krawędzi mają średnicę 3-12 centymetrów. Przednia powierzchnia liści ma ciemnozielony kolor, a purl - dojrzewanie wzdłuż żył. Cuspid opadające kwiatostany składają się z jasnoróżowych lub blado liliowych kwiatów w kształcie dzwonu. Owoc to pachnące jagody. Na kolor i rozmiar owoców wpływa rodzaj i odmiana rośliny. Kwitnienie występuje w maju i czerwcu, a owocowanie w lipcu i sierpniu. Roślina zaczyna przynosić owoce w drugim roku po zasadzeniu w otwartej glebie. Porzeczki są uważane za pożądaną roślinę, na przykład truskawki, jeżyny, truskawki, maliny i borówki. Jest uprawiana przez ogrodników na swoich działkach, a porzeczki uprawiane są na skalę przemysłową. Porzeczka jest krewną innej popularnej kultury - agrestu.
Sadzenie porzeczek w otwartym terenie
O której godzinie posadzić
Porzeczka jest uważana za długą wątrobę w porównaniu z innymi uprawami ogrodowymi. Już w następnym sezonie po wylądowaniu w otwartym terenie daje pierwsze owoce. Jeśli krzewy zapewniają dobrą opiekę, to przyniosą owoce przez ponad 15 lat.Najlepiej sadzić porzeczki na otwartej glebie w pierwszych tygodniach jesieni, ale w skrajnych przypadkach można to zrobić na wiosnę. Zaleca się nabyć dwuletnie drzewko z trzema korzeniami szkieletowymi. Dokładnie sprawdź go przed zakupem, ponieważ może być bardzo słaby lub chory.
Odpowiednie miejsce powinno być dobrze oświetlone i chronione przed silnymi podmuchami wiatru. Dla takiej kultury odpowiednia, niekwaśna, dobrze przepuszczalna gleba. Jeśli gleba jest kwaśna, można to poprawić, dodając do niej wapno (1 metr kwadratowy od 0,3 do 0,8 kg), zrób to przed sadzeniem. Ponadto do gleby należy dodać od 100 do 150 gramów granulowanego superfosfatu, od 2 do 4 kilogramów materii organicznej i od 20 do 30 gramów siarczanu potasu na 1 metr kwadratowy terenu. Kopać glebę na głębokość od 20 do 22 centymetrów.
Sadzenie porzeczek jesienią
Długość i szerokość dołu do sadzenia powinna wynosić około 0,55 m, a jego głębokość powinna wynosić około 0,45 m. Między krzakami należy trzymać w odległości 1,5-2 m. 100 g superfosfatu, 1 wiadro próchnicy i 45 gramy chlorku potasu. Aby korzenie rośliny się nie paliły, nawozy muszą zasypiać warstwą gleby, której grubość powinna wynosić od 7 do 9 centymetrów.Konieczne jest rozpoczęcie przygotowania dołu 15 dni przed posadzeniem porzeczek, w tym przypadku ziemia będzie mogła się dobrze osadzić. Roślinę umieszcza się w otworze pod kątem 45 stopni, przy czym jej szyjka korzeniowa ma 50 mm głębokości w gruncie. Bardzo dokładnie wyprostuj korzenie. Ta procedura jest bardzo ważna, ponieważ promuje aktywny wzrost nowych korzeni i pędów z pąków złowionych w ziemi, w wyniku czego powstanie silny krzew z wieloma potężnymi gałęziami. Wykop pokryty jest niewielką ilością ziemi, która jest dobrze ubita. Następnie wlewa się do niego 5 l wody, a następnie dół jest wypełniony ziemią. Konieczne jest wykonanie bruzdy wokół sadzonki, która powinna być wypełniona wodą. Aby uniknąć pojawienia się skorupy na powierzchni gleby, należy ją przykryć warstwą ściółki (humus). Skróć pędy do 10-15 centymetrów, podczas gdy na segmentach powinno być 4 lub 5 pąków. W razie potrzeby przyklej segmenty do wilgotnej gleby, gdzie mogą się zrosnąć.
Sadzenie porzeczek na wiosnę
Sadzenie porzeczek na wiosnę odbywa się tylko w ostateczności, a ty musisz być na czas przed rozpoczęciem przepływu soków i zanim pączki się otworzą.Trudność sadzenia tej rośliny na wiosnę polega na tym, że na początku sezonu wegetacyjnego bardzo trudno jest wybrać moment odpowiedni do sadzenia porzeczek. Faktem jest, że krzew porzeczki zaczyna rosnąć bardzo wcześnie, podczas gdy gleba często nie ma czasu na ogrzanie się do temperatury niezbędnej do ukorzenienia rośliny. W przypadku, gdy sadzarka została przygotowana jesienią, a ziemia miała czas na osiedlenie się w niej, na wiosnę łatwiej będzie sadzić porzeczki.
Pielęgnacja porzeczki
Opieka dla porzeczek na wiosnę
Bardzo łatwo jest pielęgnować krzewy porzeczek wiosną, wystarczy przestrzegać poniższego schematu:
- Konieczne jest wycięcie wszystkich nerek dotkniętych kleszczem. Jeśli chcesz usunąć większość nerek, w takim przypadku odetnij uszkodzone pędy na krzaku prawie do ziemi.
- Wykop krzew na płytką głębokość, a otaczająca go powierzchnia powinna być pokryta warstwą ściółki (humusu lub obornika).
- Podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia krzew wymaga regularnego podlewania.
- Pielenie i rozluźnienie gleby wokół krzewów na głębokość od 6 do 8 centymetrów powinno odbywać się co najmniej 2 lub 3 razy w ciągu 7 dni. Aby zmniejszyć liczbę chwastów i obluzowanie, musisz wypełnić obszar ściółką.
- Po zimowaniu roślina będzie wymagać przycinania sanitarnego.
- Wczesną wiosną krzewy należy spryskiwać w celu zapobiegania chorobom i szkodnikom.
- Kiedy roślina kwitnie (zwykle w maju), konieczne jest staranne zbadanie kwiatów. Wszystkie znalezione kwiaty frotte będą musiały zostać usunięte. Jeśli na roślinie jest dużo takich kwiatów, to jest ona wykopywana i spalana, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się frotte.
- Nakarm nawóz zawierający azot w buszu.
Pielęgnacja porzeczek w okresie letnim
W okresie letnim musisz zapewnić terminowe podlewanie porzeczek. Sposób prawidłowego podlewania tej kultury opisano szczegółowo poniżej. Nadal musimy produkować pielenie porzeczki na czas, konieczne jest, aby powierzchnia witryny była zawsze czysta. Również w lecie produkują one dodatkowe nawożenie krzewami materią organiczną, która powinna być przeprowadzona wraz z nawadnianiem. Regularnie sprawdzaj krzewy, a jeśli znajdziesz jakiekolwiek szkodniki lub objawy choroby, zastosuj odpowiednie środki. Pamiętaj jednak, że 20 dni przed dojrzewaniem owoców jakiekolwiek leczenie roślin chemikaliami powinno zostać wstrzymane, ale można je zastąpić nieszkodliwymi środkami ludowymi. Owoce należy zbierać selektywnie, gdy dojrzewają, z białą i czerwoną porzeczką odrywaną szczotkami, a czarną jagodą.
Dbaj o porzeczki na jesieni
Gdy wszystkie owoce zostaną zebrane z buszu, należy je podlać, a następnie doprowadzić do poluzowania gleby. W ostatnich dniach września krzewy są nawożone materią organiczną i nawozami mineralnymi. A także w tym czasie spędzić formowanie i sanitarne cięcie krzewów. Również w tym czasie zasiewają i rozmnażają porzeczki. Jeśli jesienią będzie bardzo mało deszczu, krzak będzie potrzebował wodoodpornego podkładu. Należy go również leczyć w celu zapobiegania szkodnikom i patogenom różnych chorób, które często zimują w korze rośliny lub w górnej warstwie gleby.
Porzeczka
Jeśli krzewy porzeczki są silne i zdrowe, to raczej nie zachorują, a także zostaną omijane przez szkodniki. Jednak eksperci mimo to radzą, aby nie zaniedbywać systematycznych zabiegów profilaktycznych. Co należy stosować do opryskiwania tych roślin, aby pozostały zdrowe przez cały sezon? Pamiętaj, że wraz z budzeniem się nerek szkodniki również budzą się, a także patogenne mikroorganizmy, które ukrywały się na zimę w korze rośliny lub w górnej warstwie gleby.Po raz pierwszy krzew musi zostać przetworzony przed pęcznieniem pąków, w tym celu stosuje się jednoprocentowy roztwór mieszaniny Bordeaux, Karbofos lub siarczanu miedzi. Istnieje możliwość zastąpienia tych leków Nitrafenem, ale należy pamiętać, że podczas przetwarzania nie tylko krzak, ale także powierzchnia podłoża powinny być natryskiwane. Pod koniec sezonu wegetacyjnego działkę należy oczyścić z resztek roślin i liści, ponieważ bardzo lubią zimujące szkodniki i patogeny. Następnie wytworzyć leczenie profilaktyczne porzeczek w ten sam sposób jak opisano powyżej.
Jak podlewać
Jeśli w zimie było dużo śniegu, to porzeczki na wiosnę często nie wymagają podlewania, ponieważ gleba i bez niej zawiera dużą ilość wilgoci po stopieniu śniegu. Po bezśnieżnej zimie na wiosnę roślina będzie potrzebować systematycznego podlewania. Podczas formowania się jajników i wylewania owoców, szczególnie w suchych upałach, krzewy należy podlewać letnią wodą około 1 raz w ciągu 5 dni. Konieczne jest namoczenie gleby na głębokość od 0,3 do 0,4 m, dlatego na 1 metr kwadratowy ziemi pobierane są 2-3 wiadra wody.Wlać wodę musi być ściśle pod rośliną, przy jednoczesnym zapewnieniu, że woda nie spadnie na liście i jagody. Doświadczeni ogrodnicy zalecają tworzenie działek nawadniających wokół krzaków, które powinny być ograniczone do stosunkowo wysokiego (około 15 centymetrów) wałka, wykonanego z gleby. W razie potrzeby można je zastąpić okrągłymi rowkami, których głębokość powinna wynosić 10-15 centymetrów, podczas gdy należy je wykonywać w odległości od 0,3 do 0,4 m od występu korony. Jeśli jesienią nastąpi susza, porzeczki będą potrzebować nawadniania pod-zimą.
Białe i czerwone porzeczki są mniej wymagające na podlewanie niż czarne porzeczki.
Ubieranie porzeczek
Jeśli podczas sadzenia wszystkie potrzebne nawozy zostały dodane do otworu, to przez 2 lata będzie można nie podawać porzeczek. Począwszy od trzeciego roku, nawóz będzie musiał być systematycznie stosowany w glebie. Na początku okresu wiosennego hodowlę tę zasila się nawozem zawierającym azot. Do karmienia jednego młodego krzewu potrzeba od 40 do 50 gramów mocznika. Począwszy od wieku czterech lat, od 15 do 20 gramów mocznika stosuje się do górnego opatrunku z 1 buszu i prowadzi się dwa dodatkowe karmienia.Jesienią 4-5 kg materii organicznej (obornik, obornik lub kompost), 15 g siarczanu potasu i 50 g superfosfatu wprowadza się do gleby pod krzakiem. Karmienie powinno odbywać się corocznie.
Co eksperci zalecają, aby karmić porzeczkę, aby była bardziej odporna na choroby i szkodniki, a także zapewniała bogate zbiory? Od czerwca do lipca konieczne jest wyprodukowanie 3 dolnych opatrunków dolistnych.W tym celu użyj następującej mieszaniny składników odżywczych: weź 5 gramów potasowego manganu, 3 gramy kwasu bornego i 35 gramów siarczanu miedzi, wymieszaj osobno, a następnie wymieszaj wszystko z 1 wiadrem wody. Konieczne jest spryskiwanie rośliny tą kompozycją w pochmurny dzień lub wieczorem, gdy słońce zachodzi, a wiatr nie powinien być.
Przycinanie porzeczek
Przycinanie porzeczek na wiosnę
Konieczne jest przycinanie porzeczek, ponieważ podczas tej procedury usuwane są wszystkie niepotrzebne, ranne, chore i słabe gałęzie, co oznacza, że roślina nie będzie już musiała wydawać na nie swojej siły i składników odżywczych. Większość jajników jest zeszłorocznego wzrostu czteroletnich i pięcioletnich oddziałów.W związku z tym należy wykreślić oddziały, które mają więcej niż 6 lat, ponieważ nie są już potrzebne. Nadal trzeba wyciąć chore i wysuszone gałęzie. Dzięki czasowemu i systematycznemu przycinaniu owocowanie krzewów czarnej porzeczki może zostać przedłużone do 20 lat, a czerwone - do 15 lat.
Jesienią, po opadnięciu liści, powinieneś zrobić główne porzeczki przycinające. Wczesną wiosną, przed otwarciem pąków, należy skrócić łodygi uszkodzone przez mróz w zimie, zdrową tkankę, a także usunąć wszystkie martwe i uszkodzone gałęzie. Latem zaleca się chwytać końce młodych pędów, jest to konieczne, aby stymulować ich krzewienie, a także nadać krzewowi zgrabny i regularny kształt.
Przycinanie porzeczek jesienią
Po posadzeniu siewki w otwartej ziemi, wszystkie jej pędy są skracane do 10-15 centymetrów od powierzchni działki. W drugim roku krzak będzie musiał wybrać 3-5 najmocniejszych zerowych pędów, staną się one gałęziami szkieletowymi, a reszta musi zostać obcięta. Na krzewach trzeciego i czwartego roku wzrostu należy wybrać od 3 do 6 najbardziej rozwiniętych zerowych pędów, a pozostałe są usuwane.Nie pozwól na zgrubienie tulei, do tego trzeba usunąć słabe i słabo rozwinięte pędy, które są w środku buszu. Przycinaj wierzchołki zeszłorocznych łodyg. Dwu- i trzyletnie gałęzie są skrócone, a 2-4 pąki powinny pozostać na każdym oddziale. Jeśli krzew jest właściwie i regularnie krojony, to w tym wieku będzie już całkowicie ukształtowany. W kolejnych latach konieczne będzie cięcie pod korzeniami wszystkich oddziałów starszych niż 6 lat. Przycinanie pozostałych gałęzi odbywa się zgodnie ze schematem opisanym powyżej.
Zasady przycinania białych i czerwonych porzeczek
Przycinanie białych i czerwonych porzeczek odbywa się na wiosnę. Zasady i schematy przycinania używają tych samych, które są przeznaczone dla czarnych porzeczek, jednak szczypanie szczytów wzrostu nie jest konieczne, jak skrócenie pędów drugiego i trzeciego roku. Będziesz musiał wyciąć wszystkie stare gałęzie, które mają więcej niż 7 lat, musisz także usunąć wszystkie dodatkowe młode pędy, uszkodzone i chore gałęzie. W przypadku, gdy oddział starszy niż 7 lat nadal przynosi owoce, należy go skrócić do najbliższego mocnego widelca. W takim przypadku będzie żyła i będzie wydawać owoce dłużej niż zwykle.
Porzeczkowa propagacja
Często do rozmnażania porzeczek ogrodnicy używają łukowatych sadzonek, zielonych lub zdrewniałych sadzonek, a także ukorzenionych dwuletnich gałęzi wyciętych z krzaków. Czerwona porzeczka jest względnie trudna do rozmnażania przez sadzonki, w tym celu lepiej jest używać warstw. Uprawa porzeczek z nasion jest wykonywana tylko przez specjalistów, ponieważ ta metoda hodowli jest bardzo długa i nieefektywna.
Jak rozmnażać zdrewniałe sadzonki
Kulturę tę można propagować zarówno przez sadzonki zielone, jak i zdrewniałe. Najtańszą metodą jest uprawa porzeczek z sadzonek drzewiastych, ponieważ można je przygotować w razie potrzeby. Sadzenie sadzonek do ukorzeniania produkowane wiosną i jesienią. Doświadczeni ogrodnicy zalecają zbieranie sadzonek w pierwszych tygodniach zimy, ale trzeba mieć czas na silne mrozy, ponieważ mogą zniszczyć pąki. Długość sadzonek może wynosić od 18 do 20 centymetrów, a ich grubość powinna wynosić 0,8-1 cm. Zaleca się wyciąć je z połowy rocznych pędów, które rosną z trzyletnich gałęzi lub z korzenia.Aby wilgoć nie wyparowała z sadzonek podczas przechowywania, sekcje powinny być pokryte roztopionym parafiną lub boiskiem ogrodowym. Następnie należy owinąć sadzonki lekko zwilżonym papierem i włożyć je do plastikowej torebki, którą należy zakopać w zaspie lub umieścić na półce w lodówce. Na samym początku wiosny sadzonki należy sadzić na łóżkach treningowych. Powinny być sadzone pod kątem 45 stopni, między sadzonkami powinna być zachowana odległość 15 centymetrów, a szerokość między rzędami powinna wynosić około 20 centymetrów. Wypalony na parafinie dolny koniec cięcia powinien być cięty ukośnie. Sadzona łodyga powinna zostać wrzucona do gleby, tak aby tylko 2 pąki wznosiły się ponad jej powierzchnię. Posadzone sadzonki wymagają obfitego podlewania, wówczas powierzchnia łóżek powinna być pokryta warstwą ściółki (humus, trociny lub mały torf). Następnie nad łożem układa się łukowate podpory, które osiągają wysokość około 0,5 m, a następnie naciągany jest na niego plastikowy film. Schron powinien być usunięty dopiero po wyrosnięciu nowych liści na sadzonkach. Podlewanie łóżka powinno być umiarkowane, ale nie należy dopuszczać do wyschnięcia gleby nawet przez krótki czas.Latem, sadzonki wymagają w odpowiednim czasie pielenia, podlewania i karmienia dziewanny. Na początku jesieni sadzonki staną się sadzonkami, które mogą osiągnąć wysokość 0,3-0,5 m, podczas gdy będą miały 1 lub 2 pędy. Dobrze rozwinięte i mocne sadzonki na jesieni można sadzić w stałym miejscu, a słabe - trzeba rosnąć do następnej jesieni.
Reprodukcja porzeczek z zielonymi sadzonkami
Do ukorzenienia zielone sadzonki potrzebują szklarni. Ale jest inny sposób. Do cięcia sadzonek używa się tylko dobrze rozwiniętych pędów, a należy pamiętać, że końcówka nie jest ukorzeniona. Długość cięcia powinna wynosić od 5 do 10 centymetrów, podczas gdy powinna mieć 2 zielone blaszki liściowe. Rozdrabnianie sadzonek należy umieścić w pojemniku z wodą. Po pół miesiąca będą miały korzenie, których długość wyniesie 1-1,2 cm, po czym sadzonki są sadzone w paczkach, które są wypełnione glebą. W paczkach musisz zrobić dziury z wyprzedzeniem, aby nadmiar płynu płynął. Sadzonki należy podlewać z częstotliwością 1 co 2-3 dni, podczas gdy gleba w opakowaniu powinna mieć kremową konsystencję.Po 1-1,5 tygodniach podlewanie powinno zostać zredukowane, a gleba powinna stać się normalną konsystencją. Sadzonki będą w warunkach pokojowych do maja, do momentu zejścia z pokładu ich wysokość powinna osiągnąć 0,5-0,6 m. Podczas przeszczepu wystarczy wyciąć paczkę i wyjąć wycinkę. W ziemi jest zaszczepiony ukośnie, a musi być posadzony o 15 centymetrów głębiej niż przedtem.
Reprodukcja porzeczek przez nakładanie warstw
Aby pomnożyć taki krzew z warstwowaniem jest bardzo prosty i łatwy. Już rok później będziesz miał potężne sadzonki z dobrze rozwiniętym systemem korzeni. Taka dwuletnia gałąź jest wybierana dla warstw, które powinny być absolutnie zdrowe i jednocześnie rosnąć na obrzeżach krzaka pod kątem. Pod tą gałęzią musisz zrobić wystarczająco głęboki (od 10 do 12 centymetrów) rowek. Następnie gałąź delikatnie zgina się i układa w tym rowku, należy zauważyć, że wierzchołek tej gałęzi powinien wznieść się ponad powierzchnię gleby o 0,2-0,3 metra. W środku gałęzi mocuje się za pomocą haka z drutu lub metalowego wspornika. Bruzda musi być wypełniona ziemią. Sadzonki w okresie letnim będą wymagały systematycznego podlewania.Do jesieni warstwa powinna stać się mocną sadzonką z kilkoma gałęziami i rozwiniętym systemem korzeni. W razie potrzeby warstwę można usunąć z ziemi, odciąć od macierzystego krzewu i przesadzić do nowego stałego miejsca.
Choroby porzeczek ze zdjęciami i opisami
Porzeczki cierpią na te same choroby, co wiele innych upraw ogrodniczych, takich jak agrest. Z reguły krzew staje się chory, jeśli jest niewłaściwie pielęgnowany lub z powodu złej dziedziczności. Poniżej opisano najczęściej występujące choroby:
Antracnoza
Na powierzchni blaszki liściowej pojawiają się małe plamki w kolorze brązowym z małymi guzkami, które ostatecznie zlewają się ze sobą. Liście wysychają i umierają. Po pierwsze dolne gałęzie zostają dotknięte, a następnie choroba wzrasta.
Septoriosis (biała plama)
Na liściach pojawiają się plamki o kształcie kanciastym lub okrągłym. Na początku są pomalowane na brązowo, ale z czasem rozjaśniają się i stają się ciemne. W niektórych przypadkach dochodzi do uszkodzenia owocu.
Rdza szklana
Na blaszce są duże klocki o jasnożółtym kolorze,w którym znajdują się zarodniki grzyba.
Terry
Na krzewach można znaleźć brzydkie kwiaty "terry", które są pomalowane na biało. Na młodych pędach pojawia się ciemnienie i rozciąganie liści, pojawiają się na nich płatki, żyły stają się grubsze. Liście tracą swój zapach, a krzak przestaje przynosić owoce.
Gray zgnilizny
Plamy koloru brązowego pojawiają się na powierzchni liści. W białej porzeczce choroba ta może uszkodzić drewno.
Kolumnowa rdza
Na przedniej powierzchni liści powstają małe plamy o żółtym zabarwieniu. W tym samym czasie na niewłaściwej powierzchni pojawiają się wyrostki, w których znajdują się pomarańczowo-żółte zarodniki, które są małymi włoskami.
Martwica łodyg i gałęzi
Kora traci elastyczność i sprężystość, powodując jej pękanie. Prowadzi to do wysuszenia i śmierci gałęzi.
Pasiasta mozaika
W pierwszych tygodniach letnich na liściach pojawia się żółty wzór wokół głównych żył.
Mączna rosa
Na powierzchni owoców i liści tworzy się luźna patyna koloru białego. Po pewnym czasie staje się brązowawym filmem.
Martwica martwicy
Białe i czerwone porzeczki wysuszyły gałęzie i łodygi.
Nie zawsze jest możliwe wyleczenie porzeczek. Z chorób wirusowych nie znaleziono skutecznego leku. Jeśli czas nie zacznie leczyć choroby grzybowej, to przez cały sezon może zniszczyć połowę krzaków. Należy pamiętać, że przy przestrzeganiu zasad kultury agrotechnicznej i przy należytej staranności, roślina będzie bardzo rzadko chora. Regularnie sprawdzaj porzeczki i, jeśli znajdziesz pierwsze oznaki choroby, rozpocznij leczenie. Nie należy też zapominać o zabiegach profilaktycznych porzeczek i otaczającej je ziemi, w tym celu wykorzystują one mieszaninę Bordeaux, siarczan miedzi, Nitrafen lub Karbofos. Takie zabiegi są przeprowadzane wczesną wiosną, zanim pąki pękają i jesienią.
Porzeczkowe szkodniki ze zdjęciami i opisami
Porzeczki mogą również zostać poważnie uszkodzone przez różne szkodliwe owady, które również wolą osiedlić się na bliskich krewnych - agrestu. Najczęstsze szkodniki na krzakach porzeczek są następujące:
Pale Legged Sawfly
Gąsienice takiego owada pożerają liście liści, z których pozostają tylko żyły.
Dwuletnia ćma
Gąsienice tego owada szkodzą owocom i nerkom rośliny. Osiedlają się nie tylko na porzeczkach, ale również na winogronach, agrestach, Kalinie i innych jagodach.
Żółta sawfly
Larwy bochenka takiej muchy żyją na czerwonych i białych porzeczkach, pożerają jej liście.
Ognevka
Owoce uszkodzone przez tego szkodnika zaczynają śpiewać bardzo szybko i wysychają.
Zastrzel Mszycę
Żywi się sokiem rośliny, wysysając ją z liści. Rezultatem jest skręcenie pędów, ustanie ich wzrostu, skręcanie, suszenie i latanie liści.
Pieprzona ćma
Gąsienice tego motyla pożerają liście nie tylko białej i czerwonej porzeczki, ale także agrestu.
Czerwone i galusowe mszyce
Często taki szkodnik, który daje na 1 sezon z 7 pokoleń, osiada na białej lub czerwonej porzeczce. Zaatakowany krzew zaczyna się żółknąć, następuje odkształcenie blaszek liściowych, na ich powierzchni pojawiają się obrzęki czerwieni i żółci. Potem listowie leci.
Pająk
Może uszkodzić czerwone i czarne porzeczki, agrest, maliny, truskawki, winogrona, czarne jagody i inne rośliny. W dotkniętym buszu kolor liści zamienia się w marmur,ona zaczyna wysychać i latać.
Roztocza nerek
Gryzie pąki i osiada w nich na zimę, jedząc je od środka.
Szklany kubek
Takie gąsienice pożerają rdzeń gałęzi, co prowadzi do ich śmierci.
Galliches
Istnieje kilka rodzajów takich szkodników:
- wyrastają - zjadają łodygi od środka, w wyniku czego więdną i umierają;
- kwiatowy - takie szkodniki żywią się pąkami rośliny, w wyniku czego stają się czerwone lub żółte i umierają;
- liściaste - grzebią dziury w nieotwartych młodych liściach.
Trzoda owocowa
Poszkodowane jagody czarnej porzeczki zmieniają kształt na fasetowane.
Trzeba walczyć z takimi szkodnikami właśnie wtedy, gdy osiedlają się na krzaku. W tym samym czasie istnieje bardzo duża liczba różnych dość skutecznych leków. Niektórzy ogrodnicy stosują środki ludowe, a niektórzy wolą nowoczesne chemikalia. Możliwe jest uratowanie rośliny przed inwazją szkodników poprzez potraktowanie jej wiosną i jesienią siarczanem miedzi lub mieszaniną bordeaux.
Porzeczki odmiany ze zdjęciami i opisami
Liczne odmiany porzeczek dzieli nie tylko kolor owocu,ale także w zależności od czasu dojrzewania: wczesnego dojrzewania, średniego wczesnego, średniego dojrzewania, średniego późnego i późnego dojrzewania.
Wczesne dojrzałe odmiany
- Pearl. Owoce są słodkie i bardzo duże, ważą około 6 gramów.
- Wenus. Krzew wysoki. Owoce o słodko-kwaśnym smaku ważą około 5,5 grama.
- Czarny boomer. Krzew zwarty, energiczny. Czarne słodkie owoce ważą około 7 gramów.
- Jonker Van Thets. Owoce są bardzo duże czerwone, mają słodko-kwaśny smak.
- Ural biały. Na rozległych krzewach są duże białe owoce. Smakują słodko.
Średnie wczesne odmiany
- Baszkirski gigant. Ta odmiana jest odporna na szkodniki i choroby. Bardzo duże czarne owoce mają słodko-kwaśny smak.
- Białoruski słodki. Bardzo duże czarne owoce mają słodki smak.
- Umka. Krzew wyprostowany, energiczny. Owoce są słodkie duży biały kolor.
Odmiany sezonowe
- Sanyuta. Mocny krzew jest dość zwarty. Słodko-kwaśne czarne owoce ważą około 5,5 grama.
- Słodka Osipovskaya. Ten silnie rosnący krzew jest lekko rozwalony. Słodkie duże owoce mają kolor czerwony.
- Imperialny żółty. Krzew jest średniej wielkości, średniej grubości. Owoce są żółte, ale jest to odmiana białej porzeczki, charakteryzująca się wysoką wydajnością. Owoce są małe słodko-kwaśne.
- Versailles biały. Białe jagody mogą być duże i średniej wielkości. Smak jest słodko-kwaśny.
Środkowa późna odmiana
- Jubileuszowy Copan. Na zwartych, silnie rosnących krzewach są czarne owoce o słodko-kwaśnym smaku.
- Rolan. Odmiana jest odporna na mróz i choroby grzybowe. Owoce są czerwone słodko-kwaśne.
Późne gatunki dojrzewające
- Leniwy mężczyzna. Na silnie rosnącym zwartym krzewie rosną bardzo duże czarne owoce o słodkim smaku.
- Valentinovka. Czerwone kwaśne owoce są bardzo duże. Są świetne do robienia galaretki.
Dziś złote porzeczki stają się coraz bardziej popularne wśród ogrodników. Krzew ten jest dekoracyjny: pachnące kwiaty są malowane w różnych odcieniach żółci, podczas gdy w okresie jesiennym liście zmieniają kolor na pstrokaty i bardzo bogaty. W zależności od odmiany owoce mogą mieć kolor pomarańczowy, czerwony, żółty, brązowy, różowy lub niebiesko-czarny.Ale taka porzeczka smakuje nieco mniej niż czarna, biała i czerwona.
Porzeczki hybrydowe
Obecnie popularne są tylko 2 porzeczkowe hybrydy.
Yoshta
Jest to hybryda wyrastająca z agrestu, czarnej porzeczki i agrestu. Urodził się w 1970 roku. Eksperci potrzebowali około 40 lat, aby go stworzyć. Jest to bardzo silny, rozłożysty krzew osiągający wysokość około 150 cm, jego średnica również może wynosić 150 cm, na roślinie nie ma cierni. Owoce pokrywają gęstą skórę, ważą około 5 gramów. Są pomalowane na czarno z fioletowym odcieniem koloru. Jagody zbiera się w pędzelku po 3-5 kawałków. Mają smak gałki muszkatołowej, co jest całkiem przyjemne. Krzew jest mrozoodporny, odporny na pojedyncze szkodniki i choroby. Oczekiwana długość życia od 20 do 30 lat. Bardzo popularny w Europie Zachodniej.
Chrome
Ta hybryda agrestu i porzeczki powstała w Szwecji. Duże gładkie owoce są pomalowane na czarno i osiągają średnicę 20 milimetrów. Są to 3-5 sztuk w pędzelku. Roślina nie ma charakterystycznego zapachu porzeczki. Owoce mają smak i porzeczki oraz agrest.W Szwecji dojrzewanie owoców następuje w połowie lipca.
