Rabarbar pochodzi z Chin. W Europie przybył dopiero w średniowieczu, z Indii. Pierwszym europejskim krajem, który docenił kulinarne zalety rabarbaru, była Anglia. Roślina zakorzeniła się w Europie. W XIX wieku rabarbar "dotarł" do Rosji. Ale to nie cudzoziemcy przywieźli go z zachodu i słynny rodak, geograf i podróżnik N.M. Przewalski - z podróży do Środkowych Chin.
Przez długi czas rabarbar był używany w medycynie tybetańskiej i chińskiej jako roślina lecznicza. Faktem jest, że ma wiele użytecznych właściwości i zawiera kwasy szczawiowy, jabłkowy, bursztynowy, cytrynowy, octowy i askorbinowy, witaminy A, C, grupy B, potas, magnez, fosfor. Rabarbar stymuluje przewód pokarmowy i jest uznawany za dobry tonik.
Falisty rabarbar (Rheum rhabarbarum). © Christoph ZurniedenTylko łodygi są jadalną częścią rabarbaru. - Liście i korzeń nie mogą być spożywane, ponieważ są trujące. To warzywo jest po prostu wszechstronne w gotowaniu. Jest on używany do przygotowywania dżemów, galaretek, marmolad, puddingów, różne desery, kompoty, galaretki, kwas chlebowy, wino, nadzienia do ciast, tłuczone ziemniaki, sałatki, sałatki, kasza, barszczu (zastępując pomidory) rassolnik (zamiast ogórków), sosy do mięso, dziczyznę, a nawet lody.
Kupując, przechowując i przygotowując rabarbar, należy przestrzegać kilku zasad, które zachowają jego smak.
- Po pierwsze, rabarbar gotuje się bardzo szybko - tylko siedem do dziesięciu minut. Przy dłuższej obróbce cieplnej jest gotowany miękko.
- Po drugie, za dużo cukru użytego do gotowania zatka oryginalny smak warzyw.
- Po trzecie, jeśli masz zamiar utrzymać rabarbar, powinieneś go umyć łodygami, wysuszyć, włożyć do papieru i włożyć do lodówki, gdzie nie może być więcej niż dwa lub trzy dni. Zamrożony rabarbar przechowuje się przez kilka miesięcy.
I wreszcie: jeśli łodygi roślin stają się twarde, co wskazuje na "starość", przed gotowaniem zaleca się usunięcie z nich "sznurka", np. Z selera.
Łodygi rabarbaru. © Hajime NAKANOOpis
Rabarbar (Rheum) - rodzaj roślin zielnych z rodziny gryki. Istnieje ponad 20 rodzajów rabarbaru, rodzaje rabarbaru tworzą łatwo mieszaniny owocowe, a te drugie łatwo mieszają się ze sobą, dlatego trudno jest uzyskać i określić czyste gatunki.
Są to wieloletnie, bardzo duże trawy z grubymi, drzewiastymi, rozgałęzionymi kłączami, a łodygi królewskiego rabarbaru są coroczne, proste, grube, puste, a czasem lekko zmarszczone.Podstawne liście są bardzo duże, długie-petiolate, całe, dłoń-klapowane lub ząbkowane, czasem faliste wzdłuż krawędzi; pasy cylindryczne lub wielopłaszczyznowe, u podstawy wyposażone w duże gniazda. Liście łodygi są mniejsze. Rdzeń rabarbaru kończy duży kwiatostan paniculate.
Kwiaty rabarbaru są przeważnie białe lub zielonkawe, rzadko różowe lub krwistoczerwone; są biseksualni lub z powodu niedorozwoju - tej samej płci. Perianth jest prosty, sześciolistny, którego liście są albo wszystkie takie same, albo zewnętrzne są nieco mniejsze niż wewnętrzne; Stamens 9, w dwóch kółkach, z zewnętrznym kółkiem podwojonym; tylko Rheum nobile Hr. sześć pręcików, ponieważ zewnętrzny okrąg nie jest podwojony. Słupek jest jednym, z górnego, jedno-trójkątnego jajnika; istnieją trzy kolumny, z mowami-reniformami lub podkowami.
Owoc rabarbaru to trójkątny, szeroki lub wąskolistny orzech. Nasiona są białkowe, zarodek jest centralny.
Kwitnienie rabarbaru. © InAweofGod'sCreationRozmnażanie i sadzenie rabarbaru
Propagowane przez nasiona; w kulturze, dzieląc dorosłą roślinę tak, aby każda część korzenia miała pąk (oko); ta ostatnia metoda daje raczej duże liście.W jednym miejscu rabarbar może dorastać do 15 lat, ale nadal lepiej jest ograniczyć czas jego życia do 10 lat, a następnie dzielić i rozprzestrzeniać. Faktem jest, że przed osiągnięciem tego wieku plon jest najwyższy, a następnie spada.
Aby rozmnażać roślinę, jak już wspomniano, jest możliwe zarówno przez nasienie jak i podział kłączy. Ta druga metoda jest preferowana. Zdrowe, dobrze rozwinięte 4-5-letnie krzewy rabarbaru są podzielone jesienią. Są one cięte ostrą łopatą na 2-4 części, tak aby każda z nich miała co najmniej 1-2 duże pąki i dobrze rozwinięte korzenie. Czy cały krzak i nie kopać, i oddzielić żądaną część. Delenki lekko osuszyć, pokroić posypać węglem drzewnym i posadzić.
Nasiona wysiewa się na łóżku rozdzielnicy. Możesz siać świeżo zebrane nasiona w ziemi, lub możesz późną jesienią zamarznąć na ziemi. W przypadku wiosennego siewu rabarbaru konieczne jest wstępne zimne stratyfikowanie w ciągu 1-2 miesięcy. Nasiona są zakopywane w ziemi na głębokości 2-3 cm, pędy pojawiają się po 15-20 dniach, są przerzedzone, zachowując odległość między sadzonkami 20 cm lub nurkując w grzbiety.
Po roku lub dwóch rośliny sadzi się na stałe. Kwitną w trzecim roku.
Lepiej sadzić rabarbar we stałym miejscu we wrześniu, ale jest to również możliwe wczesną wiosną.Miejsce dla niego wybiera się bez stagnacji wody. Rabarbar działa dobrze na glebie lekkiej, jednak zrobi to jakakolwiek gleba bogata w próchnicę. Ponieważ rośnie on w jednym miejscu przez długi czas, nie ograniczaj się przed sadzeniem do 10 kg próchnicy lub kompostu w glebie na 1 m², a także 100 g pełnego nawozu mineralnego i 120 g popiołu drzewnego. Kwas wapienny glebowy.
Przed posadzeniem glebę należy zagospodarować na głębokość 40 cm, kłącza rabarbaru i dobrze rozwiniętych sadzonek z grudką ziemi sadzi się w dołkach o głębokości 50 cm w odległości co najmniej 70-80 cm od siebie. W tym samym czasie roślinę należy nieco pochować w porównaniu z poprzednim posadzeniem (około 3 cm). Następnie gleba jest zagęszczana, obficie podlewana i mulczowana humusem lub torfem.
Rabarbar może być uprawiany w rzędach drzew owocowych i siać zielone plony w rzędach pomiędzy samym rabarbarem.
Falisty rabarbar. © daryl_mitchellDbaj o rabarbar
Pielęgnacja rabarbar polega na regularnym usuwaniu chwastów, rozluźnieniu między rzędami i wokół roślin, obfitym podlewaniu przy suchej pogodzie, opatrunku. W pierwszym roku po posadzeniu sadzonki rabarbaru zaczynają twardo karmić, naprzemiennie wprowadzając nawozy organiczne i mineralne.Jako produkt organiczny, dziewanna rozcieńczona wodą w stosunku 1: 5, obornik kurze (1:10), a jako minerały przyjmują złożone nawozy mineralne, takie jak Kemira-universal lub nitrofoska (50-60 g na 10 l wody).
Zwolennicy rolnictwa ekologicznego są zachęcani do składania popiołu, zraszania 1 szklanki popiołu na 1 m2 przed nawadnianiem lub rozluźnieniem gleby oraz naparów pokrzywy i chwastów. Karmienie powtarza się co 10-12 dni, rozpoczynając po drugim przerzedzeniu lub 2 tygodnie po przeszczepieniu. Rabarbar zużywa dużo azotu, więc przed początkiem odrostu na wiosnę, 1 m² pełnej łyżki nawozu mineralnego i tej samej ilości azotanu amonu są nakładane na łyżkę stołową. Przez kolejne lata rabarbar rośnie i przynosi owoce 2-3 razy w sezonie. Pierwszy raz na wiosnę to 10 g siarczanu amonu i siarczanu potasu, 15-20 g superfosfatu na 1 m². Drugi raz w ciągu 3-4 tygodni infuzji fermentowanej trawy z dodatkiem ekstraktów z 20 g superfosfatu do 10 litrów wody. Trzecie nawożenie odbywa się w sierpniu z użyciem nawozów fosforowych i potasowych. Raz na trzy lata kompost o wadze 2-4 kg / m² jest układany w odstępach międzyrzędowych.
Długie i gęste łodygi rabarbaru można uzyskać tylko przy silnym podlewaniu.W sezonie plantacje rabarbaru są podlewane 3-4 razy przy 30-40 l / m². Podlewanie przyczynia się do mniejszej akumulacji kwasu szczawiowego w ogonkach. Od drugiego roku wyłaniające się łodygi kwiatów są usuwane i wykorzystywane do jedzenia.
Rabarbar palmowy. © Scott ZonaNie pozwól na rozmieszczenie szypułek, ponieważ spowalnia wzrost liści. Latem krzewy rabarbarowe odmładzają, usuwając wszystkie liście z ogonkami, pozostawiając 1-2 na pokarm. Jesienią krzew znów zbiera liście, a gdy temperatura spada do 16-17 ° C, 1/3 liści może być użyta jako pokarm, a 2/3 liści zostaje, aby roślina mogła przygotować się do zimowania. Zimą rośliny pokryte są opadłymi liśćmi. Wiosną liście są usuwane, dając pąki do przebicia się w glebie i dopóki nie rozwinie się potężna rozeta liści, nie zostaną odcięte.
Zbiór rabarbaru
Łodygi rabarbaru zaczynają zbierać się w drugim roku po posadzeniu sadzonek lub kłączy w maju-czerwcu, kiedy osiągają długość 20-25 cm Zbiór trwa 8-10 tygodni w 3-4 dawkach, do połowy lipca - na początku sierpnia. Szczególnie cenny jest rabarbar wczesną wiosną, kiedy to może zastąpić owoce i jagody. W tym czasie można również używać młodych (tylko młodych!) Liści na rolki kapusty, zupę kapustną, zupę.
Nie można wyciąć łodygi rabarbaru, są one rozbijane, aby nie uszkodzić punktu wzrostu. Aby to zrobić, weź głąb z rękami, obróć się w obu kierunkach, a następnie przy użyciu lekkiego klucza zerwanego razem z prześcieradłem. Nie możesz się podnieść, ponieważ możesz uszkodzić kłącze. Podczas zbierania łodygi rabarbaru na roślinie zawsze powinno być co najmniej 2-3 liści, tak aby nie zubożać korzenia. Jakość ogonów liściowych jest wysoka, gdy temperatura powietrza nie jest wyższa niż 17 ° C, w czasie ogrzewania gromadzi się kwas szczawiowy, który nie tylko zmniejsza smak, ale także ma negatywny wpływ na organizm, tworząc słabo rozpuszczalne sole, które pochłaniają wapń.
Rabarbar © John KPopularne odmiany rabarbaru
Wczesne dojrzewanie. Victoria, Krupnozhereshkovy, Moskovsky 42 (stosunkowo wcześnie), Tukums 5. Ogonki o długości 40-60 cm, do 3 cm grubości, jasnozielone, o szkarłatnej lub ciemno-szkarłatnej pigmentacji. Zawierają suchą masę - 4-6,5%, cukry - 1,7%, witaminę C - 10,1-17,2 mg%; smakować dobrze - 4-4,5 punktu. Ogonki zaczynają się czyścić w drugim lub trzecim roku po posadzeniu - od połowy do pierwszego lipca. W kolejnych latach zbieranie odbywa się co 20-30 dni. Odmiany są cenne przy ultra wczesnej wysokiej wydajności - 1,5-6,9 kg / m². Odporny na choroby i szkodniki.Odmiana Victoria jest podatna na kwitnienie.
W połowie sezonu. Obskoy, Ogre 13. Pierwszy toleruje suszę i zalanie, drugi toleruje celność. Wysokość rośliny do 80 cm Gniazdo jest zwarte, ogonek ogoniasty jasnozielony i zielony z karmazynową lub ciemnoróżową pigmentacją u podstawy, odpowiednio 20-23, długość 40-55 cm, duże, o łącznej masie 150-620 g, dobry smak - 4- 4,5 punktu. W gatunku Ob scapes delikatny, słodko-kwaśny, o nieznacznej zawartości błonnika. Od kiełkowania do pierwszych zbiorów 60-69 dni. Wydajność jest wysoka - 2,1-6,2 kg / m². Odmiany są odporne na choroby.
