Kandyk (Eritronium)

Pin
Send
Share
Send

Roślina wieloletnia Kandyk, zwana również erytronium (Erythronium), należy do rodziny Liliaceae. W naturalnych warunkach roślina ta znajduje się w Europie, Mandżurii, Ameryce Północnej, Południowej Syberii i Japonii. W pismach Dioscoridesa można znaleźć wzmiankę o Kandyku, który jest efemerydem wczesnej wiosny. Karl Linney nadał temu rodzajowi nazwę łacińską i powstał z greckiej nazwy jednego z rodzajów kandyka. A nazwa "Kandyk" pochodzi od słowa tureckiego, co oznacza "ząb psa". Gatunki takie jak kandyk japoński, kaukaski i syberyjski są zagrożone, więc są wymienione w Czerwonej Księdze. Ten rodzaj obejmuje 29 gatunków, z których niektóre są uprawiane przez ogrodników.

Funkcje Kandyka

Roślina kandyk najczęściej ma wysokość od 0,1 do 0,3 m, w rzadkich przypadkach może osiągnąć 0,6 m. Kształt rocznej cebuli jest jajowato-cylindryczny. U podstawy szypułki znajdują się dwa ogonki liściowe rozmieszczone przeciwlegle, których kształt jest wydłużony-lancetowaty, najczęściej na ich powierzchni występuje duża liczba plamek w kolorze brązowym, ale występuje również monotonna zieleń.Na szczycie szypułki rośnie kwiat z opadającym dużym okwiatem, składa się z 6 liści o barwie białej, żółtej lub purpurowo-różowej. W niektórych przypadkach na strzałce rośnie kilka kwiatów. Kwitnie cukierek w ostatnich dniach kwietnia lub pierwszy - w maju. Owocem jest pudełko w kształcie jajka, w którym jest niewiele nasion.

Sadzenie erythronium w otwartym terenie

O której godzinie posadzić

Erytron, który zaczyna kwitnąć w pierwszych dniach kwietnia, zaleca się sadzić w zacienionym miejscu w północnej części ogrodu pod koronkowymi koronami krzewów i drzew. Ponieważ krzewy kwitną w czasie, gdy nie ma liści na krzakach i drzewach, mają wystarczająco dużo światła słonecznego. Gatunki, które kwitną w ostatnich dniach kwietnia, należy sadzić w słonecznym miejscu. Jeśli zostanie to zrobione poprawnie, późniejsze odmiany zaczną kwitnąć wcześniej, a wczesne - na odwrót.

Nadaje się do sadzenia gleby torfowej, wilgotnej, lekkiej i lekko kwaśnej, jej przybliżony skład: gleba liściasta, gruboziarnisty piasek i próchnica. Przygotowanie terenu należy wykonać na pół miesiąca przed sadzeniem, ponieważ w glebie konieczne jest wytworzenie 200 gramów mączki kostnej,30 gramów azotanu potasu, 100 gramów pokruszonej kredy i 150 gramów superfosfatu na 1 metr kwadratowy terenu.

Kandyk rozmnażany przez nasiona, a także dzieci. Tylko metoda nasienna może rozmnażać wszystkie gatunki amerykańskie, oprócz Kandyk z wieloma stalkami. Nasiona są zbierane w czerwcu i musisz być bardzo ostrożny, ponieważ po pełnej dojrzałości pudełka otwierają się, a ich zawartość znajduje się na powierzchni działki, po której ptaki mogą dziobać lub ciągnąć mrówki. Doświadczeni ogrodnicy zalecają obcinanie nieco niedojrzałych pudełek, po czym są umieszczane na dojrzewaniu w dobrze wentylowanym suchym pomieszczeniu. Wysiewanie nasion i sadzenie cebulek w otwartej glebie odbywa się w ostatnich tygodniach letnich.

Zasady lądowania

Przed rozpoczęciem siewu kandyka należy wykonać rowki o głębokości 30 mm, a odległość między nimi powinna wynosić około 100 mm. Następnie dojrzałe nasiona umieszcza się w przygotowanych rowkach, a pomiędzy nimi należy zachować odległość 50 mm. Następnie nasiona muszą zostać naprawione. Uprawy wymagają obfitego podlewania. Witryna będzie musiała być objęta tylko wtedy, gdy prognozy pogody obiecują, że zima będzie mroźna i bez śniegu.Pierwsze sadzonki będą musiały pojawić się na wiosnę, podczas gdy w ostatnich dniach kwietnia ich wysokość powinna osiągnąć co najmniej 40 mm. W przypadku, gdy sadzonki nie są tak wysokie, oznacza to, że brakuje im składników odżywczych i wody. Pod koniec pierwszego sezonu średnica żarówek wynosi 40 mm, a na końcu drugiego - około 70 mm. A w trzecim sezonie ich kształt staje się cylindryczny, po czym same zostają zakopane w ziemi na głębokości 70-100 mm, a w średnicy osiągają 80 mm. Po raz pierwszy krzaki wyhodowane z nasion, kwitną 4-5 lat po pojawieniu się siewek.

Można siać nasiona na wiosnę, ale wymagają wstępnej stratyfikacji. Aby to zrobić, nasiona należy umieścić na półce na warzywa przez 8-12 tygodni, ale najpierw należy wlać je do worka z polietylenu, który należy wypełnić wilgotnym torfem lub piaskiem.

Jak wspomniano powyżej, takie kwiaty można wyhodować z cebuli. W tym samym czasie każdy gatunek ma swoje osobliwe cechy rozmnażania wegetatywnego. W glebie cebulek amerykańskich gatunków musi być pochowany przez 16-20 centymetrów, a odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 15 centymetrów.A gatunki azjatycko-europejskie muszą być pochowane w ziemi przez 10-15 centymetrów, a odległość między nimi powinna wynosić nawet 15 centymetrów. Gdy cebulki są sadzone, miejsce powinno być pokryte warstwą ściółki, a także obfite podlewanie.

W trosce o kandyka w ogrodzie

Stosunkowo łatwo jest wyhodować kandyk na działce ogrodowej. Kultura ta jest dość rzadko podlewana. A jeśli chcesz zmniejszyć ilość chwastów i poluzować, wówczas powierzchnia działki powinna być pokryta warstwą ściółki.

Jak podlewać i karmić

Początek intensywnego wzrostu tego kwiatu występuje wczesną wiosną. W tym czasie po zniknięciu pokrywy śnieżnej w ziemi znajduje się duża ilość roztopionej wody. W związku z tym konieczne będzie podlewanie kandyka tylko w maju, a następnie, jeśli na wiosnę spadnie bardzo mało deszczu. Po podlewaniu krzaków lub deszczu, należy systematycznie poluzowywać powierzchnię gleby wokół nich, jednocześnie wyciągając wszystkie chwasty.

W pierwszym roku takie kwiaty nie powinny mieć dość, ponieważ mają dość tych składników odżywczych, które zostały wprowadzone do gleby przed siewem nasion lub przed posadzeniem cebuli.W kolejnych sezonach wystarczy pokryć powierzchnię działki warstwą ściółki (próchnicy lub torfu). Również do nawożenia tej kultury można użyć nawozów mineralnych do ozdobnych roślin kwitnących.

Jak przeszczepić i rozmnażać

Przez 4 lub 5 lat wzrostu w jednym miejscu krzew zamienia się w "gniazdo", więc będzie musiał zostać przeszczepiony. Po dodaniu kandyka rozmnaża się przez podzielenie cebuli. Zaleca się przeprowadzenie tej procedury w lipcu lub w sierpniu, kiedy to kandyk ma okres odpoczynku. Do czasu przeszczepu liście krzewów powinny zmienić kolor na żółty, podczas gdy cebulki powinny mieć czas na przywrócenie siły spędzonej na kwitnieniu. Oddzielone, od cebuli wyekstrahowanej z ziemi, dzieci powinny być sadzone w przygotowanych bruzdach z góry w taki sam sposób jak opisano szczegółowo powyżej. W tym przypadku nie zapominaj, że należy sproszkować miejsca zerwania z węglem w proszku. Należy zauważyć, że cebuli nie można pozostawić w powietrzu na długi czas, ponieważ z powodu braku pokrycia, prawie natychmiast zaczynają wysychać. W przypadku, gdy cebula musi zostać usunięta do przechowywania, wtedy oni biorą pudełko, które jest wypełnione zwilżonym torfem, piaskiem lub torfem, w którym są chowane.

O wszystkich cechach reprodukcji generatywnej (nasiennej) takiej rośliny można przeczytać powyżej.

Eritronium w zimie

Kandyk różni się dość wysoką odpornością na mróz, więc gdy uprawia się go w ogrodzie, może zimować na otwartej glebie. Ale jeśli zbliża się mroźna i bezśnieżna zima, to kandyk będzie potrzebował schronienia, ponieważ miejsce to jest wypełnione dość grubą warstwą świerkowych gałęzi lub suszonych liści. Konieczne jest usunięcie schronu dopiero na początku okresu wiosennego, po stopieniu pokrywy śnieżnej.

Choroby i szkodniki

Kandyk ma bardzo wysoką odporność na choroby. Wśród szkodników najniebezpieczniejsze są dla niego kret, mysz i niedźwiedź polarny. Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie tych kwiatów w różnych miejscach działki ogrodowej, co zapobiegnie śmierci wszystkich okazów. Aby pozbyć się szkodników, musisz zrobić pułapki. Aby złapać niedźwiedzia, należy zrobić dziurę w działce, w której umieszczony jest świeży nawóz, w którym szkodnik woli składać jaja. Doły na wierzchu muszą być pokryte łupkiem lub deską, po chwili trzeba sprawdzić przynętę i, jeśli to konieczne, zniszczyć ją wraz z niedźwiedziami.Pozbyć się gryzoni pomoże przynęty ze specjalną trucizną.

Rodzaje i odmiany Kandyk (Eritronium) ze zdjęciem i nazwami

Poniżej zostaną opisane te gatunki i odmiany kandyka, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Erythronium american (Erythronium americanum = Erythronium angustatum = Erythronium bracteatum)

W naturalnych warunkach gatunek ten występuje w ciepłych strefach umiarkowanych i subtropikalnych we wschodnich i centralnych regionach Stanów Zjednoczonych i Kanady. Można je znaleźć w górach na wysokości do 1,5 tys. Metrów nad poziomem morza. Kształt żarówki owalny. Długość lancetowatych lub podłużnych blaszek liściowych wynosi około 20 centymetrów, a ich szerokość wynosi około 5 centymetrów, ich powierzchnia jest pokryta drobinkami koloru brązowego. Szypułka ma wysokość około 0,3 m. Kolor okwiatu jest intensywnie żółty, w niektórych przypadkach purpurowy.

Erythronium białawy (Erythronium albidum)

W naturalnych warunkach gatunek ten można znaleźć w centralnych regionach Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zewnętrznie roślina ta jest podobna do amerykańskiego erytronium. U podstawy działek nie ma płatków, a ich kolor może być różowy, fioletowy, biały lub niebieski.

Erythronium multi-stem (Erythronium multiscapoideum = Erythronium hartwegii)

Gatunek ten preferuje wzrost w jasnych lasach, a także na mokrych klifach subtropikalnych i ciepłych strefach umiarkowanych w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki. U podstawy podłużnych jajowate powstają bulwiaste rozłogi. Na powierzchni blaszek liściowych awers-lancetowata forma występuje wiele plam. Umieszczone na długich szypułkach żółto-kremowe kwiaty mają pomarańczową bazę, która przechodzi w różowy w procesie więdnięcia. 1-3 kwiaty rosną na szypułce.

Erytronium Henderson'a (Erythronium hendersonii)

Pochodzi z jasnych lasów i suchych łąk z Oregonu. Dotarł do terytorium Europy w 1887 roku. Bączniak podłużny ma krótki kłącze. Blaszki liściowe mają ciemnobrązowe plamki. Wysokość pędów wynosi 10-30 centymetrów, rośnie 1-3 kwiatów w kolorze bladofioletowym, a podstawa prawie czarna. Kolor pręcików jest purpurowy, a pylniki brązowawe.

Góra Eritronium (Erythronium montanum)

W naturze ten gatunek występuje w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych, a woli uprawiać na alpejskich łąkach. Wąska żarówka ma kształt podłużny. Wysokość łodygi wynosi około 0,45 m.Na skrzydlatych ogonkach znajdują się podłużne, liściaste płyty o jajowatym kształcie, ostro zwężające się do podstawy. Na strzałce rośnie od jednego do kilku kwiatów w kolorze blado różowym lub białym, podczas gdy podstawa liści bract jest pomalowana na pomarańczowo.

Candy Lemon Yellow (Erythronium citrinum)

Gatunek ten rośnie w strefie umiarkowanej w zachodnich stanach USA, a można go spotkać tylko w lasach górskich. Na powierzchni tępych, szeroko lancetowych blaszek liściowych występują plamki, a także krótkie ogonki liściowe. Wierzchołki talerzy są również krótkie i spiczaste. Wysokość łodygi wynosi około 10-20 centymetrów, rośnie 1-9 kwiatów o kolorze żółto-cytrynowym, działki o pomarańczowej podstawie są silnie wygięte. Gdy kwiaty usychają, końce liści stają się różowe.

California Eritronium (Erythronium californicum)

Ten gatunek z natury znajduje się w jasnych lasach w Kalifornii. Na skrzydlatych ogonkach są tępe blaszki liściowe o podłużnym kształcie, na ich powierzchni występują plamki, a ich długość sięga 10 centymetrów. Wysokość łodygi wynosi około 0,35 m, rośnie od jednego do kilku różańców. W działkach o kolorze kremowo-białym podstawa jest pomarańczowa.Gatunek ten ma formę ogrodową z dwukolorowymi kwiatami: białą i żółtobrązową. Następujące hybrydy są najbardziej popularne wśród ogrodników:

  1. Białe piękno. Duże kwiaty śnieżnobiałe pośrodku mają pierścień ciemnobrązowego koloru. Zawinięte działki przypominają chińską pagodę.
  2. Harvington Snowouz. W dużych kwiatach działki koloru kremowego mają żółtozieloną bazę.

Kandyk large (Erythronium grandiflorum)

W naturze gatunek występuje w stepowych regionach Stanów Zjednoczonych i Kanady i preferuje wzrost na stokach górskich iw lasach. Żarówka znajduje się na krótkim kłączu. Wysokość łodygi waha się od 0,3 do 0,6 m. Podłużne lancetowate płytki liściowe, które płynnie przechodzą do ogonków liściowych, mają około 0,2 m długości i mają gładki zielony kolor. Na łodydze rośnie 1-6 kwiatów, działki mają żółtozłoty kolor, z podstawą jaśniejszego cienia. W tym typie występują odmiany i odmiany:

  • wielkokwiatowe kwiaty białe - śnieżnobiałe;
  • wielkokwiatowe złote - pylniki w kwiatach są żółte;
  • grandiflora Nuttalla - kwiaty mają kolor czerwonypylniki;
  • grandiflora blady - w tym gatunku pylniki są pomalowane na biało;
  • Biyanka - kolor kwiatów jest biały;
  • Rubens - kwiaty są w kolorze różowo-czerwonym.

Eritronium oregonum (Erythronium oregonum) lub erythronium pojawił się lub owinął (Erythronium revolutum)

W naturze ten gatunek można znaleźć w strefie podzwrotnikowej i nie-moralnym regionie wybrzeża Pacyfiku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wysokość łodygi może wynosić od 0,1 do 0,4 m. Spiczaste płytki liściowe mają podłużną, lancetowatą postać, zwężają się do ogonków. Biało-kremowe działki okwiatu są mocno owinięte, a u podstawy są zabarwione na żółto, które na końcu kwitnienia zostają zastąpione fioletem. Pyłki kolorowe białe. Gatunek ten różni się od innych większą miłością do wilgoci. Popularne formy:

  • owinięte białe kwiaty - kwiaty są białe z lekkim jasnozielonym odcieniem, podstawa okwiatowych liści jest zabarwiona na brązowo;
  • owinięty johnson - kolor kwiatów jest ciemno różowy, na powierzchni zielonej błyszczącej blachy są brązowe plamki;
  • zawinięte wcześniej - w kremowobiałych kwiatach podstawa jest pomarańczowa, plamki w kolorze mahoniowym znajdują się na powierzchni zielonych liści.

Erythronium Tuolumni (Erythronium tuolumnense)

W naturze gatunek występuje tylko u podnóża gór Sierra Nevada. Wysokość krzewu wynosi 0,3-0,4 m. Długie, jednokolorowe, jednokolorowe blaszki liściowe w kolorze zielono-pomarańczowym mają kształt odwróconej lancetowaty lub lancetowaty i mają długość około 0,3 m. Na łodydze występuje od jednego do kilku kwiatów o żółto-złocistym kolorze, podstawa jest żółto-zielona. Popularne odmiany:

  1. Pagoda. Kolor kwiatów jest żółto-cytrynowy.
  2. Kongo. Ta hybryda została stworzona przy użyciu Kandyka odwróconego i Kandyka z Tuolumni. Kwiaty są pomalowane na kolor siarki żółty. Po wewnętrznej stronie okwiatu znajduje się pierścień w kolorze brązowym, a na powierzchni liści pojawiają się smugi o brązowo-czerwonym zabarwieniu.

Siberian Eritronium (Erythronium sibiricum = Erythronium dens-canis var. Sibiricum)

W naturze taka roślina występuje w południowej Syberii i Mongolii, podczas gdy woli rosnąć wzdłuż krawędzi iglastych i mieszanych lasów Ałtaju i Sajany. Cylindryczna biała cebula w kształcie jaja w tym gatunku jest bardzo delikatna, jej kształt jest podobny do psiego psa. Wysokość łodygi waha się od 0,12 do 0,35 m, jest na niej para przeciwległych, zielonych eliptycznych blaszek liściowych, są one skierowane ku górze, na ich powierzchni występuje marmurowy wzór w kolorze brązowo-czerwonym.Na szczycie łodygi rośnie opadający kwiat, osiągając 80 mm średnicy, działka są zgięte do boków, są pomalowane na biało lub różowo-fioletowe. Podstawa liści jest żółtawa, pokryta jest małymi kropkami ciemnego koloru. Słupek kwiatu jest pomalowany na biało, a pylniki są żółto-złote. Istnieją odmiany z brązowymi lub prawie brązowymi blaszkami i cienkim zielonym obramowaniem, ale po pewnym czasie wzór zanika.

Kaukaski erytronium (Erythronium caucasicum)

Gatunek ten jest endemem zachodniej Zakaukazji, gdzie występuje w lasach górskich. Kształt żarówki jest podłużny lub jajowato-cylindryczny. Wysokość łodygi wynosi około 0,25 m. Na powierzchni szaro-szarych, podłużnych jajowate liści znajdują się plamki, których ogonki są szerokie. Podstawa działek jest żółtawa lub biała. Wewnętrzna powierzchnia tych liści jest jasnożółta, a zewnętrzna powierzchnia jest purpurowo-pomarańczowa. Gatunek ten ma niską odporność na mróz, więc krzewy powinny być pokryte przez zimę.

Erythronium European (Erythronium dens-canis) lub ząb psa (Erythronium maculatum)

Ten kwiat woli rosnąć w krzewach igórskie lasy liściaste w strefach podzwrotnikowych i strefy ciepłej strefy umiarkowanej w Europie (występujące w zachodnich regionach Ukrainy), w Alpach, można je spotkać na wysokości do 1,7 tys. metrów nad poziomem morza. Kolor i kształt cebuli jest podobny do koloru psa. Wysokość jasnoróżowej łodygi wynosi 0,1-0,3 m. Zielone, szeroko lancetowate blaszki liściowe zwężają się do rowkowanych ogonków, rosną u nasady łodygi, a na ich powierzchni występują plamy o purpurowym zabarwieniu. Na łodydze rośnie 1 zwiędły kwiat, spiczaste, lancetowate działki, wygięte do tyłu, pomalowane na fioletowo, różowo, rzadko białe. Na krótkich prętach znajdują się pylniki o ciemnoniebieskim prawie czarnym kolorze. Ten gatunek jest mrozoodporny i wysoce dekoracyjny, uprawia go od 1570 roku. Istnieją 2 odmiany:

  • niveum - kwiaty śnieżnobiałe;
  • longifolium (forma dlinnolistnaya) - ma więcej kwiatów niż główny gatunek, a blaszki liściowe są spiczaste i długie.

Najpopularniejsze są następujące odmiany:

  1. Zaklinacz. Odmiana ta została wyhodowana przez Thunbergena w 1960 roku. U podstawy kwiatu znajduje się duża brązowa plama.Kolor lawendy perianth. Na powierzchni liści znajdują się brązowe znaczenia.
  2. Franc hols. Zewnętrzna powierzchnia okwiatu monotonnej purpury, a od wewnątrz - to plamy zielonobrązowe. Środkowa część kwiatu jest zielono-żółta.
  3. Laylack Wander. W tej odmianie kwiaty mają kolor purpurowy, podstawa okwiatowych liści ma czekoladowy pierścień na wewnętrznej powierzchni i brązowy pierścień na zewnętrznej powierzchni.
  4. Różowa Perfekcja. Ta wczesna odmiana ma bogaty różowy perianth.
  5. Płatek śniegu. Kwiaty w tym białym kolorze w kształcie ogrodu.
  6. Królowa róży. Ta odmiana jest stosunkowo rzadka. Jest bardzo efektowny i ma kwiaty w różowym kolorze.
  7. Biały blask. Odmiana ta została uprawiana przez Tubergen w 1961 roku. Kwiaty są białe, a liście okwiatu mają brązowo-czerwoną plamkę u podstawy.

Japoński eritronium (Erythronium japonicum)

W naturze gatunek można znaleźć na Wyspach Kurylskich, w Korei, na Sachalinie i w Japonii. Ten rodzaj wysoce dekoracyjnych. Kształt żarówki ma kształt cylindryczny-lancetowaty. Wysokość łodygi wynosi około 0,3 m. Płytki liściowe liści włochatych są wąskie i podłużne, na długości osiągają około 12 centymetrów. Na łodydze znajduje się 1 opadający kwiat w kolorze purpurowo-różowym.

Eritronium hybrydowy (psiząb hybridum)

Tutaj zebraliśmy odmian, które zostały uzyskane poprzez krzyżowanie różnych odmian i gatunków Erythronium. Popularne odmiany:

  1. Biały król. W śnieżnobiałe kwiaty Seredka cytrynowym kolorze, posiada również ledwo wyczuwalny punkt bladym czerwonym obramowaniem. Kolor płyty bogaty zielony arkusz.
  2. szkarłat. U bogaty karmazynowe kwiaty pierścień ma kolor biały, a wewnątrz jest pierścień składający się z koloru magenta punkty. Centralna część kwiatu jasnożółty. Na powierzchni płyt brązowych liści są zielone kropki, górna część z nich, zbyt zielone.
  3. Biały kieł. Kwiaty są białe z jasnożółtego Seredka, po drugiej stronie dotrą do około 60 mm. Łodyg i liści na zielono.
  4. harmonia. Kwiaty dotrzeć drugiej o 80 mm bliżej nasady liści są białe i różowe na czubkach centralnej części żółtawych kropek i obszyte czerwonym. Na powierzchni zielonych liści młodych jest brązowe płytki wzór, który ostatecznie znika.
  5. Olga. Na powierzchni, różowo-liliowe kwiaty są ciemny róż pod względem koloru, końce płatów jest białe obrzeża.Na skraju zielono-brązowych blaszek liści znajduje się zielony pasek.

Właściwości kandyk: szkoda i korzyści

Przydatne właściwości kandyka

Kandyk odnosi się do roślin miodnych. Skład nektaru kwiatów obejmuje glukozę, enzymy, witaminę E, fruktozę, minerały, kwasy i inne substancje potrzebne organizmowi ludzkiemu. Miód tej rośliny ma delikatny zapach i cenne właściwości lecznicze, ponieważ zawiera enzymy, witaminy i emolienty. Miód ten jest stosowany w leczeniu gorączki, kaszlu, a także obniża temperaturę. Na podstawie tego miodu w kosmetologii produkują antyseptyczną wodę miodową, która nie wysusza naskórka.

W medycynie alternatywnej cebula Kandyka jest dość popularna, ponieważ zawierają one wyższe alkohole i przeciwskurczowe. Przy pomocy świeżej cebuli można zapobiegać padaczkom nawet w przypadku epilepsji.

Liście mają działanie tonizujące, są w stanie zatrzymać proces starzenia, a także są wykorzystywane do poprawy potencji u mężczyzn. Zawiera również dużą ilość błonnika pokarmowego, witamin, enzymów i minerałów. Liście są spożywane zarówno świeże, jak i marynowane.Wywar wykonany z ziela tej rośliny stosuje się do spłukania włosów w celu wzmocnienia mieszków włosowych.

Przeciwwskazania

Pyłek Kandyk może powodować pyłkowicę u osoby predysponowanej do reakcji alergicznych. Jeśli zbliżasz się do takiego kwiatu, a zatoki nosowe są spuchnięte, pojawia się katar i wysypka, wówczas należy jak najszybciej udać się do lekarza. Jeśli jesz dużą ilość kandyk miodu, to może to również powodować problemy zdrowotne. Faktem jest, że przyczynia się do zwiększenia apetytu i wzrostu poziomu cukru we krwi. Taki produkt nie powinien być stosowany przez osoby cierpiące na cukrzycę i nadal wrażliwy na glukozę. Regularne spożywanie części takiej rośliny lub miodu może powodować rozwój hiperwitaminozy, szczególnie jeśli przyjmujesz multiwitaminy z farmacji lub suplementy diety zawierające witaminy w tym samym czasie. Nawet całkowicie zdrowa osoba powinna skonsultować się ze specjalistą przed użyciem kandyka do ogólnego wzmocnienia ciała.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: Kandy K - Will (Oficjalny film) (Może 2024).