Najbardziej praktyczne i odporne na wszystkie tęczówki są syberyjskie. Piękno ich kwitnienia i różnorodność gatunków i odmian nie ulegną brodaczom, ale, niestety, nadal są znacznie gorsze od kapryśnych kongenerów pod względem rozpowszechnienia. Niezawodny, trwały, trwały, wymagający minimalnej troski i bez niego żyjący, irysy syberyjskie tworzą efektowne zasłony i obnoszą szeroką paletę akwareli od delikatnego niebieskiego i fioletowego do fioletowego, kremowego, purpurowego, bogatego niebieskiego. Eleganckie, nadające się do dekoracji łatwe do pielęgnacji ogrody, odmiany i gatunki syberyjskich tęczówek mogą przyjemnie zaskoczyć łatwością agrotechnologii.
Iris Siberian lub Iris Siberian.
Wybór odpowiedniego oświetlenia to gwarancja sukcesu
Irysy syberyjskie można uprawiać nie tylko w środkowym pasie, ale również na północy: są uważane za unikatowe gatunki, które można z powodzeniem uprawiać w całej Rosji. Są równie eleganckie i pięknie kwitną zarówno na południu, jak i tam, gdzie lato jest krótkie, a zimy są wyjątkowo ciężkie. Piękne, jasne liście i liczne kwiaty - ideał, który można osiągnąć bez czujności.
Irysy syberyjskie należą do kultur światłolubnych. Szczególnie wrażliwy na oświetlenie roślin w strefie środkowej i na północy, gdzie lepiej jest sadzić tę roślinę w otwartym, jasnym, ciepłym i nasłonecznionym miejscu ogrodu. Na południu syberyjskie tęczówki mogą cierpieć z powodu promieni słonecznych i lepiej wybrać miejsca, w których rośliny będą zapalane w godzinach porannych lub wieczornych, na obszarach o rozproszonym oświetleniu. Irysy syberyjskie nie umrą nawet w gęstym cieniu, ale nie będą mogły kwitnąć z brakiem światła słonecznego. Im niższa iluminacja, tym później i mniej obficie pojawią się przedstawiciele rodzaju tęczówki.
Nie boją się wiatru i przeciągów, łodygi kwiatowe nigdy nie kładą się, a piękne grube zasłony i długie listki biodrowe nie rozpadają się.
Iris Siberian lub Iris Siberian.
Gleba dla irysów syberyjskich
Praktycznie każda gleba będzie odpowiednia do uprawy tych zabójczych świń: nawet początkowo niekorzystne warunki mogą być łatwo zrekompensowane przez korektę opieki. Jedyne, czego należy unikać, to nazbyt ubogie, ekstremalnie kwaśne lub zasadowe gleby. Nawet właściwości suchych, suchych, stale mokradeł można poprawić.
Najbardziej nadaje się na tęczówki o dobrej wilgotności, dość gęstej, ale poddanej obróbce i wysokiej jakości glebie o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Wysoko-próchnicze gliny są doskonałą opcją. Irysy syberyjskie dobrze czują się na zwykłych rabatach kwiatowych i mieszankach, ale nie mniej kolorowe w niesprzyjających warunkach dla innych tęczówek - w niskich obszarach o wysokiej wilgotności i krótkotrwałych powodziach (zwilżanie jest dopuszczalne tylko wiosną i latem), w obszarach podwyższonych i wietrznych. Na glebach bagiennych i stale zwilżonych wystarczy ułożyć dla nich wysokiej jakości odwadnianie, w nadmiernym wyschnięciu konieczne jest tylko wspomaganie nawadniania w programie pielęgnacyjnym, a do piasków dodać piasek i nawóz organiczny. Ponadto irysy syberyjskie same aktywnie poprawiają glebę, zapewniając efekt dezynfekcji i korzystnie wpływając na jej cechy.
Siberian Iris, lub Iris Siberian, odmiana "Gull's Wing".
Zasady lądowania
Przed sadzeniem syberyjskie piękności nie powinny być zbyt leniwe, aby ponownie wykopać glebę i, jeśli to konieczne, dostosować jej charakterystykę.Podczas kopania należy starannie wybrać kłącza chwastów.
Optymalna odległość dla tęczówek - od 60 cm do 1 metra między zasłonami. Irysy syberyjskie corocznie rosną bujne zasłony, rozszerzając się do szerokości i dziesięć lat po posadzeniu, ich objętość może przekroczyć 2 metry. Przy specyficznych wskaźnikach wzrostu i optymalnej odległości od sąsiednich roślin, należy pamiętać o wyjaśnieniu informacji przy zakupie: ta grupa tęczówek ma zarówno szybko rosnące odmiany, jak i hybrydy, które rosną bardzo powoli i zajmują mniej miejsca.
Samo lądowanie jest dość proste. Kłącza syberyjskich tęczówek, w przeciwieństwie do brodatych tęczówek, muszą być pochowane w ziemi, tak aby około 3-5 cm pozostało na powierzchni. Jest ustalany ostrożnie, starając się zapewnić, że gdy kamienice nie są wygięte w korzenie. Natychmiast po posadzeniu lepiej jest zmielić glebę jakimkolwiek dostępnym materiałem (trawa, torf, kompost).
Iris Siberian lub Iris Siberian.
Konieczna pielęgnacja tęczówki syberyjskiej
Irysy syberyjskie będą ozdabiać ogrody, nawet bez minimalnej troski, ale z troską będą wdzięcznie odpowiadały obfitym kwitnieniem i pięknem zasłon liści, uwalniając do 200 kwiatów na jednej roślinie.Ale nawet najdokładniejszej opieki nie można nazwać niczym innym niż skromnym i nie choreograficznym.
Dla tych tęczówek bardzo ważny jest opatrunek, który pozwoli uzyskać naprawdę imponującą liczbę łodyg kwiatowych. W przypadku irysów bez brody wskazane jest stosowanie nawozów, które zakwaszają glebę - np. Amon lub azotan potasu. Przywieź górny opatrunek 2 razy w roku, natychmiast po tym, jak śnieg topi się na samym początku wiosny i tuż przed kwitnieniem, gdy zaczynają pojawiać się łodygi kwiatów (jeśli nie dotrzymasz terminu, lepiej odłożyć drugie karmienie przed końcem okresu kwitnienia).
W przypadku tych roślin pożądane jest stałe utrzymywanie warstwy ściółki: syberyjski irys jak ich kłącza, aby pozostać zimnym. Każdego roku musisz przelać glebę do kłączy, aby utrzymać normalny poziom penetracji. Podlewanie odbywa się w razie potrzeby do utrzymania lekkiej wilgotności gleby i podczas suszy. Irysy syberyjskie nie boją się tego drugiego, ale odpowiedzą tylko wdzięcznością za podlewanie podczas kwitnienia. Nie należy obawiać się, że regularne zabiegi skomplikują pielęgnację ogrodu: syberyjskie irysowe brodawki preferują rzadkie zabiegi z głębokim impregnowaniem gleby.
Przycinanie roślin ogranicza się do usuwania szypułek i cięcia roślin przed zimowaniem.. Powinien być przeprowadzony tylko w przypadku skrajnego zimna, gdy proces sadzenia pąków kwiatowych już się zatrzymał, a liście są oznakowane tchnieniem zimy. Liście na paproci są przycinane na wysokości około 10-15 cm .Jeśli wątpisz w czas - pozostaw przycinanie wczesną wiosną: jest całkiem możliwe trzymanie go przed pierwszym karmieniem.
Iris Siberian lub Iris Siberian.
Reprodukcja irysów syberyjskich
W przypadku tej grupy zabójczych wielorybów zastosowanie ma tylko jedna metoda hodowli - oddzielenie dorosłych roślin. Czas wykonania zabiegu jest dość prosty: optymalny czas na wykopanie irysów syberyjskich to okres całkowitego odpoczynku, występujący około 1 miesiąca lub nieco dłużej po kwitnieniu. Transplantację i separację można przeprowadzać od połowy sierpnia do wczesnej jesieni, w sprzyjających warunkach pogodowych do końca października.
Sam proces separacji nie jest zbyt skomplikowany. Przy kurtynie trzeba przyciąć liście do 1/3 wysokości i wykopać krzaki z możliwie największą ochroną przed komą ziemską. Po zbadaniu kłącza, zaplanuj przyszłość delenki, pozostawiając w każdym z 3-8 fanów.Pola są ostrożnie oddzielane od wykopanej rośliny ostrym nożem lub łopatą i przenoszone do nowego miejsca tak szybko, jak to możliwe. W przypadku tęczówek dopuszczalne jest suszenie kłączy, ale w tym przypadku przed ich posadzeniem zanurz je w wodzie, aż do całkowitego przywrócenia tkanek. Przeprowadź wstępne moczenie od kilku godzin do 2-4 dni.
Syberyjska Iris, lub Iris Siberian, odmiana "Brat Cezara".
Potrzeba przeszczepu
Irysy syberyjskie - jeden z najtrwalszych członków rodziny. Nie tracą one efektu dekoracyjnego od dziesięcioleci, nie wymagają przeszczepów i ciągłego odmłodzenia. W jednym miejscu, pod warunkiem, że jest wystarczająco dużo wolnej ziemi, aby zwiększyć objętość i przy minimalnej staranności, mogą kwitnąć nawet w szacownym wieku 20-30 lat.
