Większość ogrodników uważa koperek za roślinę bezproblemową. Wystarczy zasiać nasiona w glebie tylko raz. Co więcej, kultura rozmnaża się samozasiewając, pozbywa się naturalnych osadów, nie wymaga dodatkowego odżywiania i innej opieki. Ale roślina ta, jak pokazuje praktyka, może cierpieć na choroby lub być atakowana przez szkodniki. Dlatego lepiej wcześniej wiedzieć, jakie problemy są możliwe przy uprawie kopru, jak sobie z nimi radzić i zapobiegać atakom szkodników lub rozwojowi chorób grzybiczych.
Leczenie i zapobieganie chorobom koperkowym
Zapobieganie chorobom zajmuje ogrodnikowi znacznie mniej czasu i wysiłku niż walka z nimi. Dlatego wskazane jest skoncentrowanie się właśnie na tych prostych środkach.
Przede wszystkim musisz poprawnie wybrać miejsce lądowania. Wiele grzybów chorobotwórczych woli wysoką wilgotność, nieświeże powietrze, chłodne. Dlatego koperek wysiewa się w otwartych słonecznych obszarach. Roślina nie boi się wiatrów i przeciągów.
Płodozmian jest bardzo ważny. W tym samym miejscu koper pożądany jest do uprawy maksymalnie 2-3 lata. Następnie łóżko należy przenieść w nowe miejsce. Dobrymi poprzednikami kultury są rośliny z rodziny Dynia, Rośliny strączkowe, Solanaceae. Nie sadzić kopru po marchwi, burakach (zwykłych i liściach), truskawkach ogrodowych i innych parasolach. Zasadniczo łóżka z tymi uprawami są rozmieszczone jak najdalej od siebie.
Wymagane jest również zaprawianie nasion przed sadzeniem. Najłatwiej jest namoczyć je przez 15-20 minut w gorącej (45-50ºС) wodzie, a następnie zanurzyć je w zimnej wodzie na pół godziny. Możesz również użyć jasnoróżowego roztworu nadmanganianu potasu do dezynfekcji, ale czas przetwarzania w tym przypadku wydłuża się do 5-6 godzin. Podobny efekt dają biofungicydy. W roztworze przygotowanym zgodnie z instrukcją nasiona są marynowane przez 10-15 minut, następnie myte w chłodnej bieżącej wodzie i suszone do stanu płynności.
Na działanie rośliny pozytywnie wpływa leczenie biostymulantami. Dotyczy to środków ludowych (sok z aloesu, kwas bursztynowy, miód rozcieńczony wodą) oraz do przechowywania preparatów (Epin, Kornevin, Cyrkon, humat potasu).
Nasiona wysiewa się w ogrodzie tak równomiernie, jak to możliwe, unikając zagęszczania nasadzeń. Stłoczenie uniemożliwia normalny wzrost roślin i czyni je bardziej wrażliwymi. Choroby i szkodniki w tym przypadku rozprzestrzeniają się znacznie szybciej.
Łóżko jest koniecznie regularnie odchwaszczane i poluzowane. A jesienią - kopią i usuwają resztki roślin. Należy go spalić tak szybko, jak to możliwe, i nie przechowywać go w odległym rogu strony. Jajka i larwy wielu szkodników, zarodniki grzybów chorobotwórczych z powodzeniem zimują na korzeniach roślin, w suszonych warzywach.
Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego przydatne jest nawożenie nawozami potasowymi i fosforowymi. W odpowiedniej dawce te makroelementy wzmacniają odporność roślin. Bor ma podobny efekt. Ale gorliwy z azotem, wręcz przeciwnie, nie jest tego wart.
Typowa choroba koperkowa
Koper z natury ma dobrą odporność. Ta przewaga została również przekazana odmianom i mieszańcom wyhodowanym przez hodowlę. Istnieją jednak czynniki, które przyczyniają się do rozwoju chorób, na przykład chłodna deszczowa pogoda lub zagęszczone nasadzenia. W sprzyjających warunkach kultura ta może również cierpieć na grzyby chorobotwórcze. Koper wciąż nie ma absolutnej ochrony przed chorobami.
Mączniak prawdziwy
Jedna z najczęstszych chorób dotykających ogromną większość upraw ogrodowych. Koper może również cierpieć z powodu tego grzyba. Jego rozwój jest wspierany przez wysoką wilgotność (70% i więcej) i dość niską temperaturę latem (17-20ºС). Zarodniki patogennego grzyba są przenoszone przez mszyce, mrówki, wiele latających owadów.
Pierwszą oznaką infekcji pleśnią są liście, jakby sproszkowane małym białawym lub szarawym proszkiem. Stopniowo powłoka ta „gęstnieje”, jej kolor zmienia się na ciemnobrązowy. Dotknięta tkanka wysycha i umiera. Zasadniczo taki koperek można jeść, ale jego smak znacznie się pogarsza, a jego charakterystyczny aromat praktycznie traci.
Aby zapobiec sadzeniu, koperek traktuje się jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu rozcieńczonym w wodzie z koloidalną siarką (3-5 g / l). Przydatne jest okresowe dodawanie nadmanganianu potasu do wody w celu nawadniania. Wskazane jest przeprowadzanie takich zabiegów co najmniej raz na 1,5-2 tygodnie.
Po znalezieniu charakterystycznych objawów wskazujących na wczesny etap choroby, koperek i podłoże w ogrodzie spryskuje się infuzją cebuli lub czosnku, roztworem musztardy. Jeśli do tej pory grzyby dotknęły tylko pojedyncze liście, można je po prostu usunąć, a całą roślinę potraktować pianką zielonego potażu, smoły lub mydła do prania. Ponieważ grzyb nie toleruje kwaśnego środowiska, dobry efekt daje oprysk rozcieńczoną wodą w stosunku 1:10 kefiru lub serwatki z dodatkiem jodu (kropla na litr roztworu).
W ciężkich przypadkach stosuje się preparaty zawierające miedź, fungicydy. Chociaż w przypadku każdej zieleni jest to bardzo niepożądane, ponieważ najczęściej jest spożywane bez obróbki cieplnej, a czasem nawet niemyte. Jeśli istnieje wybór, należy preferować preparaty pochodzenia biologicznego, które nie szkodzą zdrowiu ludzkiemu ani środowisku. To na przykład Strobi, Gamair, Mikosan, Alirin-B. Zwykle wystarcza 2-3 procedury w odstępie 5-6 dni. Chociaż są ogrodnicy, którzy preferują „niezawodne i sprawdzone” produkty, takie jak płyn Bordeaux i siarczan miedzi. Inną opcją są antybiotyki. W litrze wody należy rozpuścić 1-2 g proszku penicyliny, streptomycyny i terramycyny w proszku.
Wideo: metody zwalczania mączniaka prawdziwego
Peronosporoza
Mączniak prawdziwy rozpoznaje się po rozmytych plamach w kolorze limonki z przodu płytki liściowej. Wydają się być „tłuste”, szybko zmieniają kolor na ciemnozielony, a następnie brązowy. Zła strona arkusza jest ciągnięta przez ciągłą warstwę fioletu. Stopniowo te miejsca rosną, łączą się w jedno. Pod wpływem liści grzyba więdną, marszczą się i wysychają, rozkładają się na osobne fragmenty. Zieleń na krzakach koperkowych dotkniętych mączniakiem rzekomym staje się blada, prawie bez smaku. Choroba może całkowicie zniszczyć roślinę w bardzo krótkim czasie, dosłownie w ciągu dwóch do trzech dni. Zarodniki patogennego grzyba są przenoszone przez mszyce, mączliki. Sprzyjającymi warunkami do rozwoju mączniaka rzekomego są gwałtowne zmiany temperatur w ciągu dnia i nocy, częste opady (a także podlewanie zimną wodą).
Aby chronić nasadzenia przed peronosporozą, koper i gleba na łóżku są posypane sproszkowaną kredą lub przesianym popiołem drzewnym. Przydatne jest włączenie tych substancji do gleby podczas procesu rozluźnienia. Wiosną, krótko przed pojawieniem się sadzonek lub przed posadzeniem ich w ogrodzie, zaleca się zrzucić wybrany obszar roztworem Integral, Alirina-B i Haupsin. Raz w miesiącu w okresie aktywnej wegetacji można stosować kwas borowy rozcieńczony wodą (1 g / l).
Środki ludowe w walce z chorobą nie są bardzo skuteczne, nawet we wczesnych stadiach jej rozwoju. W najlepszym przypadku mogą jedynie nieznacznie spowolnić proces. Aby to zrobić, użyj naparów z zielonych roślin produkujących fitoncydy - cebuli, czosnku, piołunu, krwawnika.
Jeśli choroba nie zostanie zauważona na czas i zaszła daleko w rozwoju, stosuje się leki Fitosporin-M, Planriz, Bayleton, Baikal-EM. Zwykle wystarczą dwa zabiegi w odstępie 12-15 dni. Ale leki pochodzenia biologicznego czasami nie dają pożądanego efektu. W takim przypadku musisz skorzystać z „ciężkiej artylerii” - jest to na przykład Acrobat-MC, Oksikhom, Ridomil-Gold. Leki te stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt, dlatego przed rozpyleniem należy zadbać o osobiste wyposażenie ochronne (przynajmniej nosić respirator i rękawice). Z przetworzonych łóżek nie ma kopru przez co najmniej miesiąc.
Istnieje inny radykalny sposób walki z chorobą. Wszystkie rośliny z witryny, które mogły zostać zainfekowane, są wyciągane i palone. Wykop ziemię lub dobrze ją poluzuj, a następnie rozlej ją wrzącą wodą, ciemnym roztworem nadmanganianu malinowo-potasowego lub 5% siarczanem miedzi.
Phomosis (sucha zgnilizna)
Choroba ta jest bardziej charakterystyczna dla marchwi, ale wpływa również na koperek, ponieważ rośliny te należą do tej samej rodziny. Jego rozwój jest wspierany przez ciepło i wysoką wilgotność. Innym czynnikiem przyczyniającym się do infekcji jest niedobór boru w glebie.
Na liściach pojawiają się małe brązowawe lub szarawo-beżowe plamy z ciemnobrązową obwódką. Zła strona zyskuje nienaturalny niebieskawo-fioletowy odcień. Najniższe liście mogą całkowicie przybrać różowy kolor. Dotknięte obszary tkanki są stopniowo niszczone i obumierają, krzak kopru praktycznie zatrzymuje się, liście bledną. Jeśli wyciągniesz go z ziemi, zobaczysz wciśnięte brązowe „wrzody” na korzeniach. Tkaniny pod spodem zamieniają się w pył.
Aby zapobiec rozwojowi fomozy, miejsce przed siewem kopru jest zrzucane z 0,5% roztworem Tiramu, Fundazolu lub Rovral. Aby wzmocnić odporność roślin, nawozy zawierające potas i fosfor są stosowane do gleby. Ale azot, wręcz przeciwnie, osłabia je, więc nie powinieneś być z nim gorliwy. To samo dotyczy świeżego obornika. Ponadto w sezonie wegetacyjnym zaleca się wykonanie 2-3 dolistnego opatrunku górnego roztworem kwasu borowego. A w glebie na łóżku co 4-5 lat możesz zrobić boraks.
Phomosis praktycznie nie podlega leczeniu. Dotyczy to również środków ludowej i chemikaliów. Łatwiej będzie usunąć zainfekowane okazy z łóżek i zdezynfekować glebę w tym miejscu.
Cercosporiasis
Niebezpieczna choroba grzybicza, która atakuje całą roślinę i gwałtownie hamuje jej rozwój. Patogenny grzyb zakłóca normalny przebieg procesu fotosyntezy, na którym krzak koperkowy powinien teraz całą energię spędzać ze szkodą dla powstawania nowych liści. Rozwój cercosporiosis przyczynia się do chłodzenia (temperatura nie wyższa niż 20 ° C) i wysokiej wilgotności.
Na liściach pojawia się wiele małych (o średnicy 2-4 mm) plam o brązowawym kolorze z ceglastą obwódką. Są aksamitne w dotyku. Szybko zwiększają średnicę, rozprzestrzeniając się na całą blachę. Dotknięte liście gniją i umierają.
Aby zapobiec i przy pierwszych oznakach rozwoju choroby, koperek spryskuje się 1% płynem Bordeaux lub roztworem Abacus, Rex-Duo, Dual-Gold. Jeśli pogoda sprzyja grzybowi, zabieg można powtórzyć po 2,5-3 tygodniach. W upale i przy przedłużającej się suszy nie jest to konieczne. Przydatne jest również zwiększenie odporności kopru poprzez zastosowanie nawozów fosforowych i potasowych w dawkach nieprzekraczających zalecanej normy.
Oprócz roślin „uprawianych” cercosporiosis może wpływać na komosę ryżową, oset ostu i mniszek lekarski. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na zwalczanie chwastów.
Fusarium
Fuzarioza jest bardzo niebezpieczną chorobą, która dotyka znaczną większość upraw ogrodowych. Grzyb pasożytujący w tkankach rośliny nasyca je trującymi wydzielinami. W związku z tym owoce, jagody, warzywa korzeniowe, warzywa, warzywa stają się nieodpowiednie do jedzenia. Najczęściej choroba rozwija się w lekko zakwaszonej glebie. Ale na ciężkim, glinianym podłożu - prawie nigdy. Lubi grzyby i ciepło, wysoką wilgotność. Dlatego koperek uprawiany w szklarni znajduje się w strefie szczególnego ryzyka. Zarodniki niosą wiele owadów żywiących się sokiem roślinnym - mszycami, przędziorkami, mączlikami.
Innym czynnikiem ryzyka jest nadmiar chloru w glebie. Dlatego lepiej odmawiać nawozów z zawartością tego mikroelementu. Na przykład niepożądane jest podawanie koperku chlorkiem potasu. Ale wapń nie lubi patogennego grzyba. Wskazane jest dodanie mąki dolomitowej do gleby podczas przygotowywania łóżka, zmiażdżonej do postaci kredy lub skorupy jaj w proszku.
Liście krzaków kopru dotknięte fusarium tracą ton, żółkną i blakną. Pojawiają się na nich „wodniste” łatki. Proces w przeważającej większości przypadków przebiega od dołu do góry. Na odcinkach łodyg wyraźnie widoczne są ciemne, prawie czarne plamki w kształcie pierścienia - zatkane naczynia. Bliżej korzeni może pojawić się warstwa różowo-białej pleśni.
Choroba jest również niebezpieczna, ponieważ nie objawia się przez około miesiąc - jest to okres inkubacji. A potem proces więdnięcia przebiega niemal błyskawicznie, wystarczy 4-7 dni, aby roślina umarła.
Skutecznym środkiem zapobiegawczym jest cotygodniowe podlewanie gleby jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu. Możesz również użyć naparu z łusek cebuli lub popiołu drzewnego (około 0,5 litra surowców na 3 litry wrzącej wody).
Środki ludowe w walce z fuzariozą są nieskuteczne. Lepiej nie marnować czasu i natychmiast użyć fungicydów - fitolawin, Agat-25K, Vectru, Vitaros. Są to leki pochodzenia biologicznego. W przypadku braku pożądanego wyniku leczenie powtarza się, ale już stosuje się bardziej „poważne” środki - Oksikhom, Bravo, Raek, Diskor. Wskazane jest spryskiwanie tylko tych roślin, które wydają się niezainfekowane. Tych, u których wystąpiły charakterystyczne objawy, nie można uratować. Są wyciągane z ogrodu i palone tak szybko, jak to możliwe. Surowo zabrania się wysyłania ich na stos kompostowy, jeśli nie chcesz później zarażać całego ogrodu.
Verticillosis
Krzewy jagodowe i rośliny okopowe często cierpią z powodu więdnięcia wertykalnego, ale zagrożony jest również koperek. Cechą tej choroby jest długi (2-3 lata) okres inkubacji, podczas którego jej patogen nie objawia się w żaden sposób, rozwijając się w glebie. Przyczynia się do pojawienia się wysokiej temperatury wertycylozy (25ºC i więcej), szczególnie w połączeniu z niską wilgotnością.
Grzyb zatyka naczynia, które dostarczają wilgoć z korzeni nadziemnych części rośliny, jednocześnie uwalniając toksyczne substancje, które zatruwają tkanki. Proces rozpoczyna się od korzeni, dlatego w zainfekowanych roślinach system korzeniowy jest nierozwinięty, jakby „luźny”.
Dolne liście stopniowo wysychają. Sytuacja nie zmienia się na lepsze, nawet jeśli często podlewasz rośliny. Wtedy krzaki kopru praktycznie przestają się rozwijać, stają się mniejsze. Liście nabierają nienaturalnego czerwonawego odcienia. Może pojawić się cienka warstwa „brudnej” szarobiałej powłoki, która przypomina wstęgę, ale nie jest to obowiązkowy znak. Z powodu tego objawu wertycyloza jest często mylona z przędziorkami i zaczyna stosować akarycydy, marnując czas.
Najczęściej ze wszystkich roślin uprawianych na działkach domowych truskawki ogrodowe i buraki cierpią na wertykozę. Dlatego nie zaleca się sadzenia koperku w tych samych łóżkach lub przez co najmniej pięć lat po tych roślinach.
Obecnie nie istnieją środki do leczenia wertykozy. Dlatego środki zapobiegawcze są szczególnie ważne. Gleba w ogrodzie jest dezynfekowana każdej jesieni, podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego, co najmniej 2-3 tygodnie są podlewane roztworem biofungicydów (Phytocide-R, Phytodoctor, Fitosporin-M). Podczas sadzenia przydatne jest wprowadzenie do gleby granulek Gliocladin, Trichodermin, Entobacterin.
Aby zwiększyć odporność kopru na tę chorobę, zaleca się dokarmianie dolistne. Wydaj je, gdy krzewy osiągną wysokość 8-10 cm. W litrze wody rozcieńcza się 1-2 g nadmanganianu potasu, kwasu borowego, siarczanu miedzi, siarczanu cynku. Procedurę powtarza się jeszcze trzy razy, w odstępie 10, 20 i 30 dni między nimi. Ten roztwór odżywczy zawiera prawie wszystkie pierwiastki śladowe niezbędne dla rośliny. Wpływa pozytywnie na jego odporność i zwiększa odporność na wszelkie choroby grzybowe.
„Czarna noga”
Choroba jest niebezpieczna głównie dla młodych sadzonek. Może zniszczyć większość, a nawet całą przyszłą uprawę kopru, już na etapie pojawienia się sadzonek. W zdecydowanej większości przypadków sam ogrodnik ponosi winę za jego rozwój, zbyt częste i / lub obfite podlewanie łóżek.
Podstawa łodygi staje się cieńsza, czernieje i wysycha. Roślina leży na ziemi pod własnym ciężarem. Potem szybko schnie i umiera.
Jak tylko pojawią się sadzonki, łóżko jest posypane cienką warstwą drobnego piasku. W celu zapobiegania sadzonki kopru są sproszkowane przesianym popiołem drzewnym lub pokruszoną kredą. Przydatne jest również sadzenie ich w glebie w trakcie rozluźnienia. Możesz również poradzić sobie z sadzeniem za pomocą roztworu zwykłego lub sody kalcynowanej (5-7 g na litr wody). Wskazane jest napromieniowanie nasion przed sadzeniem lampą kwarcową przez trzy do pięciu minut.
Po odkryciu pierwszych charakterystycznych objawów podlewanie kopru jest znacznie zmniejszone, zmniejszając go do niezbędnego minimum. Za każdym razem do wody dodaje się kilka kryształów nadmanganianu potasu, zmieniając kolor na różowawy. Za każdym razem po podlaniu podłoże jest poluzowane, rozbijając twardą skorupę na powierzchni gleby, aby wilgoć w niej nie zastała.
Aby zwalczyć chorobę, glebę na łóżku i same rośliny spryskuje się roztworem Bactofit, Planriz, Fitosporin-M. Granulki Trichodermin lub Gliocladin są wprowadzane do gleby. Istnieją również dość skuteczne środki ludowe - napar ze skórki cebuli, popiołu drzewnego, 3% alkoholu etylowego.
Wideo: jak chronić rośliny przed „czarną nogą”
Pestycydy i zwalczanie szkodników
Ziele koperku związane jest z dość ostrym charakterystycznym zapachem ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych. To odstrasza wiele szkodników od rośliny, ale niestety nie wszystkie.
Ćma koperkowa
Znany również jako „parasol”, „marchewka” lub „anyż”. To całkiem mały motyl z matowymi brązowymi skrzydłami. Tylko bliżej przedniej krawędzi pojawia się na nich czerwonawy odcień. Dorośli składają jaja w glebie i na samych roślinach. Wyłaniające się z nich gąsienice powodują główne uszkodzenia kopru. Są one również pomalowane na czerwono-brązowy odcień z plamami zieleni między segmentami.
Jedzą pąki i kwiaty, niedojrzałe nasiona. „Parasol” koperkowy jest splatany przez coś przypominającego sieć i składany razem. Jeśli pojawienie się szkodnika zostanie zauważone na czas, te, które już cierpią z gąsienic, łatwiej jest oderwać i zniszczyć niż zepsuć się leczeniem.
Aby chronić łóżko z koperkiem przed dorosłymi, w pobliżu można sadzić kwiaty i inne rośliny o ostrym silnym aromacie - nagietki, nasturcje, nagietek, szałwię, rozmaryn, piołun. Drobno posiekane warzywa są używane jako surowce do przygotowania naparów, które zaleca się spryskiwać łóżko co najmniej raz na 10-12 dni, a najlepiej po każdym deszczu. Samoprzylepne pułapki dają również dobry efekt - kawałki grubej tektury, sklejki, szkła, rozmazane długo schnącym klejem, wazelina, miód. Podobnie zwykła taśma samoprzylepna do łapania much. Preparaty Lepidocide, Entobacterin, Bitoxibacillin odstraszają motyle z łóżek. Rozwiązanie musi spryskać zarówno glebę, jak i same rośliny.
Szkodnik atakuje nie tylko uprawiane, ale także dzikie rośliny parasolowe. Dlatego nie możemy zapominać o regularnym pieleniu ogrodu. Jest to bardzo skuteczny środek zapobiegawczy.
Po znalezieniu gąsienic na koperku krzewy są traktowane infuzją popiołu drzewnego, do którego dodaje się wióry mydlane (5-7 g / l). Szkodniki są po prostu zmywane z rośliny. Z reguły wystarczy jedna lub dwie procedury w odstępie 3-5 dni. Jeśli nie ma oczekiwanego efektu, stosuje się środki owadobójcze o działaniu ogólnym - Inta-Vir, Tanrek, Mospilan.
Liść marchwi
Małe (do 2 mm długości) owady o jasnozielonym kolorze z dużymi przezroczystymi skrzydłami jesienią składają jaja na korzeniach koperku. W maju następnego roku wykluwają się z nich larwy żywiące się sokami roślinnymi. Są również pomalowane na blady kolor sałatki, wyrostki wzdłuż krawędzi ciała są nieco podobne do grzywki. Najczęściej osiadają na młodych liściach, które zwijają się wystarczająco szybko, „zwijają się”, przypominając kręcone odmiany pietruszki, a następnie odkształcają się i wysychają.
Dorosły liść leci zimą na igieł sosnowych lub w korzeniach dzikiej marchwi. Dlatego sadzenie koperku powinno być umieszczone jak najdalej od drzew iglastych. Jeśli nie jest to możliwe, zaleca się dokręcenie łoża na okres maksymalnej aktywności szkodników dowolnym przepuszczającym powietrze materiałem pokryciowym (spanbond, lutrasil, agril). I nie wolno nam zapominać o pieleniu ogrodu.
Aby odstraszyć liść marchewki z łóżek z koperkiem, nasadzenia spryskuje się naparami skórki pomarańczy, cytryny i innych cytrusów, rozcieńczonych musztardą w proszku rozcieńczoną wodą. Gleba jest posypana mieszanką przesianego popiołu drzewnego ze zmielonym czarnym lub czerwonym pieprzem i okruchami suszonych liści tytoniu. Wszystkie składniki należy przyjmować w przybliżeniu jednakowo. Mimo to szkodnik naprawdę nie lubi cebuli. Dlatego mogą otaczać łóżko koperkiem wokół obwodu lub naprzemiennie rzędami podczas sadzenia. Podobny efekt daje musztarda liściasta.
Stosowanie chemikaliów jest niepożądane, ale w przypadku masowej inwazji szkodników - jest to jedyne wyjście. Chociaż zdarza się to niezwykle rzadko. Najbardziej skuteczne w walce z preparatami z liści marchwi są Tsimbush, Actellik, Sumicidin.
Marchewkowa mucha
Mały owad (do 4,5-5 mm długości) z przezroczystymi skrzydłami, podbarwiony. Larwy są również średniej wielkości, jasnożółte. Okres największej aktywności dorosłych rozpoczyna się w drugiej dekadzie maja i trwa około miesiąca. Możesz skupić się na kwitnieniu jarzębiny i jabłoni.
Mucha marchewkowa woli cień i wysoką wilgotność. Najczęściej cierpią z tego powodu nasadzenia znajdujące się w niewentylowanych narożnikach (w pobliżu ogrodzenia, żywopłotu) i w pobliżu wody. Na otwartych przestrzeniach bardzo rzadko wpływa na koperek.
Larwy wykluwające się z jaj złożonych na liściach jaja schodzą pod ziemię i zakorzeniają się. W miejscach ich wnikania w tkankę są pomalowane na rdzawo-brązowy kolor. Rośliny gwałtownie zwalniają w rozwoju, łodygi są zdeformowane. Liście zyskują nienaturalny purpurowy odcień, a następnie żółkną i wysychają.
Aby zapobiec, zmieszaj z koperkiem, możesz sadzić cebulę lub czosnek. Ostry zapach przytłoczy aromat zieleni, na której skupiają się dorosłe muchy marchwi. Również nasadzenia podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego można traktować naparami z wierzchołków pomidorów, ziemniaków, piołunu, a same rośliny można posypać pyłem tytoniowym, mielonym pieprzem, musztardą w proszku. W okresie maksymalnej aktywności szkodnika koperek i gleba w ogrodzie są traktowane roztworem leku Prestige-KS, Cypermetrin.
Istnieje inny skuteczny sposób radzenia sobie z muszkami marchwi. Pomimo obecności skrzydeł nie może wznieść się powyżej 0,5 m nad ziemią. Dlatego łóżko z koperkiem można po prostu otoczyć na obwodzie drobną siatką o odpowiedniej wysokości. A nagietki i nagietek, posadzone w pobliżu koperku, przyciągają naturalnych wrogów szkodnika - ichneumonidy.
Wideo: jak pozbyć się muchy z marchwi
Tarcza w paski
Szkodnik ten znany jest również pod innymi nazwami - rufous bug shield, grafizoma w paski, bug włoski. Nazwisko nie wskazuje na jego ojczyznę, ale na dalekie podobieństwo kolorów do munduru strażników wojskowych Watykanu. Nie można go pomylić z żadnym innym owadem. Charakteryzuje się bardzo jasnym kolorem skorupy naprzemiennie czarnych i pomarańczowo-czerwonych pasków. Oprócz kopru owad wpływa również na pietruszkę i marchewkę. Błąd jest termofilny, dlatego praktycznie nie występuje w północnych regionach Rosji.
Na roślinie szkodniki są wyraźnie widoczne. Trzymają parasole w całych grupach, trąba wysysa sok z miękkich, nie mając czasu na dojrzewanie nasion. W rezultacie albo wcale nie dojrzewają, albo okazują się niskiej jakości, zdeformowane. W związku z tym kiełkowanie jest również zmniejszone.
Tarcza nie różni się zdolnościami kamuflażu, a także szybkością ruchu. Jasne zabarwienie ostrzega, że jest trujące, ale to ostrzeżenie dotyczy ptaków, a nie ludzi. Dlatego szkodniki można po prostu zbierać ręcznie, strząsając parasole w pojemniku z wodą. Skuteczne jest również spryskiwanie dotkniętych roślin dichlorvos lub pcheł w aerozolu przeznaczonym dla zwierząt domowych. Z reguły nie ma potrzeby ciągłego przetwarzania wyładunków. Wyjątkiem są przypadki masowej inwazji szkodników. Aby go zwalczyć, stosuje się leki Novaktion, Atom, Aktara, Zolon.
Mszyce
Jeden z najbardziej „wszystkożernych” szkodników, atakujących ogromną większość upraw ogrodowych. Mszyce osadzają się na roślinach w całych koloniach, preferując młode liście i końcówki pędów. Owad zjada sok rośliny, dotknięte części są zdeformowane, suche i umierają. Małe przezroczyste punkty są wyraźnie widoczne w blasku na nich - miejsca, w których szkodniki wysysają sok. W tym samym czasie na powierzchni pojawia się warstwa lepkiej płytki, która zanieczyszcza blachę, zaburzając normalny przebieg procesu fotosyntezy.
Mszyca jest niebezpieczna nie tylko sama w sobie, ale także jako pośrednik w przyczynach wielu chorób. Musisz także pamiętać, że żyje w stabilnej symbiozie z mrówkami. Konieczna będzie walka jednocześnie z tymi i innymi owadami, w przeciwnym razie pożądany efekt nie zostanie osiągnięty.
Szkodnik nie toleruje ostrych silnych zapachów. Odpowiednie kwiaty, zioła (koper włoski, kolendra, mięta, bazylia, liść gorczycy) można sadzić wzdłuż obwodu łóżka z koperkiem. Są również wykorzystywane jako surowce do przygotowania naparów, z którymi nasadzenia są przetwarzane co 7-10 dni. Odpowiednie są również strąki papryki chili, chipsy tytoniowe, musztarda w proszku, igły. Te same narzędzia pomogą poradzić sobie ze szkodnikiem, jeśli jego pojawienie się zostanie zauważone na czas. Tylko częstotliwość zabiegów będzie musiała zostać zwiększona do 3-4 razy dziennie.
Są rośliny, które przyciągają mszyce. Są to ślaz, petunia, begonia, fasola. Z drzew lipa, czeremcha i kalina są najbardziej „niebezpieczne” dla ogrodu.
W przypadku masowej inwazji mszyc rośliny opryskuje się zwykłymi środkami owadobójczymi - Confidor-Maxi, Mospilan, Admiral, Iskra-Bio. Zwykle wystarcza 2-3 zabiegi w odstępie 3-4 dni. Niektórzy ogrodnicy twierdzą, że wódka, Coca-Cola, woda z dodatkiem kilku kropli olejku lawendowego, drzewa herbacianego i jodły dają podobny efekt.
Wideo: sposoby walki z mszycami
Zapobieganie problemom jest zawsze o wiele łatwiejsze niż walka z nimi później, zwłaszcza jeśli proces zaszedł za daleko. Nawet bezpretensjonalna roślina, taka jak koperek, może cierpieć na choroby i szkodniki. Dlatego wskazane jest poświęcenie czasu na zapobieganie. Ogrodnik nie wymaga niczego nadzwyczajnego, proste środki pomogą zapobiec rozwojowi patogennych grzybów i atakowi szkodników.