Isabella jest jedną z najczęstszych odmian winogron na świecie. Po uzgodnieniu jest to stołówka, czyli uniwersalna. Można go spożywać na świeżo, wytwarzać wino, gotować duszone owoce, dżemy, galaretki i tak dalej. Ta odmiana jest popularna wśród ogrodników z powodu ogólnego braku opieki, wysokiej wydajności, niskiej zawartości kalorii i zdolności do wytrzymania większości chorób typowych dla kultury.
Opis winogron Isabella
Isabella (oficjalna nazwa isabella Banska) to odmiana winogron, która pojawiła się spontanicznie w wyniku selekcji naturalnej. Według większości botaników stało się tak w wyniku zapylenia szlachetnego europejskiego winorośli Vitis Vinifera z miejscowym Vitis Lambrusca. Wielokrotnie podejmowano próby uprawy znanych elitarnych winogron na nowym kontynencie.
Winogrona Isabella - jedna ze starych zasłużonych odmian, do tej pory nie straciła popularności
Isabella znana jest ogrodnikom od XIX wieku. Ten winogrono zostało po raz pierwszy odkryte w Stanach Zjednoczonych przez hodowcę Williama Prince'a w 1816 roku w jednym z nowojorskich ogrodów na Long Island. Nawiasem mówiąc, później to on wyhodował Isabellę Rozovaya, która jest lepiej znana jako Lidia w Rosji i krajach WNP. Na cześć żony właściciela ziemi, George'a Gibbsa, Isabella została nazwana. Najczęściej Karolina Południowa nazywana jest jej ojczyzną (wspomniano nawet o konkretnym miejscu - Dorchester), ale istnieje inny punkt widzenia, zgodnie z którym winogrono „przybyło” do Nowego Jorku z Wirginii lub Delaware.
Isabella przybyła do Rosji (wówczas ZSRR) stosunkowo niedawno, dopiero w latach 50. ubiegłego wieku. Ale ta różnorodność została szybko doceniona przez winiarzy. Obecnie jest dystrybuowany w Gruzji, Mołdawii, Azerbejdżanie, Armenii i na Ukrainie. W Rosji można go uprawiać nie tylko w ciepłych regionach południowych, ale także w regionie moskiewskim i Wołdze. „Rodzimy” klimat dla Isabelli jest umiarkowany, graniczący z podzwrotnikowym. Dlatego toleruje zimno, co jest szkodliwe dla wielu innych odmian winogron.
Isabella należy do kategorii odmian uniwersalnych. Winogrona można wykorzystać do produkcji wina i jedzenia, a także jako surowiec do wszelkiego rodzaju domowych wykrojów. Odmiana jest późna, sezon wegetacyjny trwa 5-6 miesięcy.
Isabella należy do kategorii odmian uniwersalnych, dzięki czemu domowe blanki zachowują aromat charakterystyczny dla świeżych winogron
Młode winorośle Isabella nie różnią się przy określonym tempie wzrostu, ale rośliny starsze niż dziesięć lat mogą dorastać do 3,5-4 m długości rocznie. Stepson trochę się uformował. Pędy młodych roślin są zielonkawe, z malinowym połyskiem i grubą krawędzią. Następnie zmieniają kolor na brązowo-szary. Liście nie są zbyt duże, składają się z trzech części lub całości. Przednia strona jest nasycona ciemnozielona, wnętrze jest szaro-białe.
Liście Isabelli, w przeciwieństwie do wielu innych odmian winogron, nie są bardzo rozcinane
Pędzle średniej wielkości o wadze około 180-250 g nie są zbyt gęste. Ale wydajność jest wysoka, ponieważ na każdym pędzie owocującym powstają 2-3 szczotki. W kształcie przypominają cylinder lub odwrócony stożek. Jeśli latem pogoda się powiedzie, przy odpowiedniej pielęgnacji można wyhodować pędzle o wadze 2-2,5 kg. Ogólnie rzecz biorąc, im więcej klastrów, tym mniejsza masa każdego z nich. Średnio z dorosłego winorośli zbiera się 50–60 kg winogron.
Winogrona Isabella nie są zbyt duże, ale plony nie cierpią.
Jagody są prawie kuliste (średnica 1,7–2 cm), czarno-fioletowe z grubym nalotem w kolorze szaro-szarym. Skóra jest bardzo gęsta, trwała. Dzięki tej funkcji Isabella wyróżnia się dobrym transportem. Zawartość cukru na poziomie 16–18%. Średnia waga jagód wynosi 2,5-3 g. Miąższ jest słodko-kwaśny, oślizgły, jasnozielony lub zielonkawo-żółty, z łatwo rozpoznawalnym smakiem przypominającym truskawki ogrodowe. W jagodach jest niewiele nasion.
Winogrona Isabella pokryte ciągłą warstwą niebieskawej płytki nazębnej
Zbiory dojrzewają bardzo późno w pierwszej dekadzie października. Zrozumienie dojrzewania jagód jest bardzo łatwe dzięki dystrybuowanemu aromatowi gałki muszkatołowej. Pierwszego owocowania można spodziewać się po 3-4 latach od posadzenia sadzonki winogron w ziemi.
Winogrona Isabella stabilnie zadowalają ogrodnika wysoką wydajnością
Od ponad wieku Isabella pozostaje jedną z najpopularniejszych odmian winogron nie tylko w ojczyźnie, w USA, ale także w Europie. Posiadanie kilku winorośli dla winiarza uznano za hołd dla tradycji i znak dobrego smaku. Jednak w połowie XX wieku pojawiły się dowody, że podczas jego fermentacji wytwarzane są toksyczne substancje, w tym alkohol metylowy (80-120 mg / l w porównaniu z normą 30-40 mg / l), kwas mrówkowy, formaldehyd. Wynika to z wysokiej zawartości pektyn w skórze. Mogą powodować poważne szkody zdrowotne, aż do rozwoju marskości wątroby, stwardnienia rozsianego, przewlekłych chorób nerek, problemów z nerwem wzrokowym. Ta funkcja nie dotyczy soków i innych zbiorów ze świeżych winogron. Dlatego prawo zabraniało wykorzystywania Isabelli do produkcji wina, co pociągało za sobą znaczną redukcję przydzielonego mu obszaru.
Nawet jałowa Isabella może znaleźć zastosowanie w ogrodzie
Należy uczciwie zauważyć, że później ta informacja nie została potwierdzona. Ale reputacja Isabelli, uznana za „relikt przeszłości”, została znacznie zniszczona. Ponadto w innych napojach alkoholowych (koniak, wódka, brandy, whisky) zawartość metanolu jest znacznie wyższa. Ale nikt jeszcze nie uchylił praw. Dlatego można częściowo wziąć pod uwagę punkt widzenia, zgodnie z którym cały ten szum wywołany był protekcjonizmem i niechęcią do tworzenia konkurencji dla europejskich win w postaci produktów z Ameryki Północnej i Południowej w Australii, ponieważ lokalne odmiany są dla niego surowcem.
Korzyści zdrowotne Isabelli zostały naukowo udowodnione. Jego jagody, w porównaniu z innymi odmianami winogron, charakteryzują się wysoką zawartością fitoncydów, dlatego uzyskany z nich sok ma wyraźne właściwości przeciwbakteryjne. Jest w nich wiele przeciwutleniaczy, które spowalniają proces starzenia. Ale ze względu na wysoką zawartość kwasów owocowych nierozcieńczony sok nie jest zalecany do stosowania w przypadku chorób przewodu żołądkowo-jelitowego. Isabella ma również dużo potasu, co zapobiega wydalaniu płynów z organizmu. Jedzenie nie jest zalecane w przypadku problemów z nerkami i skłonności do obrzęków.
Korzyści zdrowotne soku Isabella udowodnione naukowo
Wideo: wyglądają winogrona Isabella
Zalety i wady odmiany
Niezaprzeczalne zalety winogron Isabella obejmują:
- ogólna bezpretensjonalność. Odmiana Isabella jest mało wymagająca do nawożenia, jakości gleby, ma dobrą odporność. Nawet początkujący ogrodnik poradzi sobie z jego uprawą;
- wysoka mrozoodporność winogron. Isabella bez większych szkód cierpi na zimno do -32-35ºС w obecności schronienia. Bez niego - do -25-28ºС. Umożliwia to uprawę takich winogron nie tylko w Mołdawii, na Ukrainie, w południowej Rosji, ale także w regionach mniej odpowiednich dla tej kultury, na przykład w regionie moskiewskim, nawet bez schronienia zimowego. Jeśli Isabella padnie pod przymrozkami wiosennymi, nowe pędy w miejscu ofiar utworzą się w ciągu 2-3 tygodni i będą miały czas na pełne ukształtowanie się w tym sezonie;
- obecność odporności na choroby typowe dla kultury. Isabella jest niezwykle rzadko dotknięta takimi chorobami grzybiczymi jak pleśń, oidium, mączniak prawdziwy, szara zgnilizna, prawie nie cierpi na filokserę. Choroba nie rozciąga się na jej winorośl, nawet jeśli wpływa na rosnące w pobliżu odmiany;
- zdolność do tolerowania dobrze podlewania gleby. Wiele odmian winogron rozwija zgniliznę w wyniku częstego i / lub obfitego podlewania;
- łatwość reprodukcji. Sadzonki są bardzo łatwe do zapuszczenia, opieka nad nimi jest minimalna;
- uniwersalność celu. Smak niekochany przez europejskich winiarzy jest uważany za całkiem akceptowalny w Rosji, USA, Australii, Ameryce Południowej i innych krajach. Tak, nie można wymienić wysokiej jakości wina z Isabelli, ale większość ludzi, którzy nie rozumieją zawiłości bukietu tego napoju. Wiele osób to lubi. Ale sok, duszone owoce i inne domowe produkty o zapachu „gałki muszkatołowej” dają lekką pikantność;
- niskokaloryczna zawartość (tylko 65 kcal na 100 g). W przypadku winogron jest to w zasadzie bardzo nietypowe. Izabelę można bardzo dobrze spożywać w celu urozmaicenia diety. Ponadto, pomimo bogatego koloru skóry, ta odmiana rzadko powoduje alergie;
- wartość dekoracyjna. Nawet jeśli klimat nie pozwala na zbiór winogron, Isabella może być stosowana w projektowaniu krajobrazu do kształtowania ogrodu. Wygląda bardzo imponująco, oplatając altanę, werandę, ogrodzenie. Jesienią liście zyskują bardzo piękny złoty żółty odcień.
Isabella jest ceniona nie tylko za bezpretensjonalność i zdolność do stabilnego i obfitego wydawania owoców w niezbyt idealnych warunkach klimatycznych i pogodowych.
Odmiana ma również pewne wady:
- Isabella reaguje bardzo negatywnie nawet na krótkie susze. Nie ma to pozytywnego wpływu na wydajność. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na podlewanie winogron. W przeciwnym razie winorośl może częściowo lub całkowicie odrzucić liście i szczotki. Jagody, które wciąż dojrzewają, są bardzo małe i nabierają cierpkiego posmaku.
- Odmiana jest wrażliwa na wysoką zawartość wapna w glebie. Wapno hydratyzowane do odtleniania gleby jest zdecydowanie odradzane. Do łóżka można dodać mąkę dolomitową, przesiany popiół drzewny i skorupy jaj zmiażdżone na proszek. Isabella nie lubi kwaśnej gleby, dlatego zaleca się wcześniejsze sprawdzenie równowagi kwasowo-zasadowej.
- Tendencja do utraty antraknozy. Zapobieganie należy przeprowadzać co roku, wiosną i jesienią.
- Obecność charakterystycznego smaku, profesjonalnych winiarzy zwanych lisami, które nadają jagodom specyficzne olejki eteryczne i acetofenon zawarte w skórze. Zdalnie przypomina truskawki ogrodowe, ale nie prawdziwe, ale sztuczny smak. W przypadku winiarstwa jest to uważane za bardzo poważną wadę (jest typowe dla wszystkich amerykańskich odmian i hybryd), powodując pojawienie się nieprzyjemnego gnijącego zapachu w bukiecie wina, zauważalnego nawet dla świeckich po zaledwie trzech latach przechowywania.
Specjaliści oceniają wino z Isabelli nie za wysoko, ale wielu amatorskich winiarzy bardzo je lubi.
Jak sadzić winogrona
Czas sadzenia sadzonek Isabella w glebie zależy od klimatu. W ciepłych regionach południowych procedura jest najczęściej planowana na początku lub w połowie września. W klimacie podzwrotnikowym możesz mieć pewność, że do pierwszych mrozów pozostanie co najmniej 2,5 miesiąca. W tym czasie sadzonka będzie miała czas na zaaklimatyzowanie się w nowym miejscu.
Lądowanie wiosną jest jedyną opcją dla regionów o klimacie umiarkowanym. Tam zima często przychodzi nieoczekiwanie i nie zawsze zgodnie z kalendarzem. A latem winogrona posadzone pod koniec maja zakorzenią się i wyzdrowieją ze stresu związanego ze zmieniającymi się warunkami życia.
Isabella nie jest bardzo wymagająca pod względem jakości gleby, z powodzeniem dostosowuje się do podłoży piaszczystych i gliniastych. Ale najlepszą opcją dla niej jest żyzna, lekko kwaśna gleba. Wybierając miejsce, należy pamiętać, że winorośl powinna być dobrze wentylowana (ale nie podlegać regularnej ekspozycji na nagłe podmuchy zimnego wiatru). Dlatego nie sadzić winogron obok solidnej ściany, ogrodzenia. Krata jest ustawiona tak, że winorośl „patrzy” na południe lub zachód. Najlepszym miejscem na to jest małe wzgórze lub łagodne zbocze.
Nie można sadzić Isabelli bliżej niż 5-6 m od drzew owocowych. Winorośl może po prostu „udusić” swoje korzenie, pozbawiając je pożywienia. Zwłaszcza winogrona z jakiegoś powodu nie lubią jabłoni.
Oprócz gleby alkalicznej solone podłoże nie jest odpowiednie dla Isabelli. Negatywnie dotyczy to również bliskich (1,5 m od powierzchni gleby i mniej) położonych wód gruntowych. Z tego samego powodu niziny nie pasują - przez długi czas stagnuje wodę i wilgotne zimne powietrze.
Przed sadzeniem korzenie sadzonki winogron są dokładnie sprawdzane, wszystkie martwe i wysuszone części są cięte, reszta jest skracana, aby lepiej wchłaniały wodę i składniki odżywcze
Coroczne sadzonki Isabelli najlepiej się zakorzeniają. Prawidłowa roślina ma co najmniej 20 cm wysokości i 3-4 korzenie o długości 10-15 cm Kora sadzonki powinna być czysta i gładka, bez uszkodzeń mechanicznych i plam, przypominających ślady pozostawione przez pleśń i gnicie. Korzenie w sekcji zdrowych sadzonek są białe, pędy zielonkawe. Musisz kupić materiał do sadzenia w szkółce lub w zaufanym prywatnym gospodarstwie. W przeciwnym razie nie ma gwarancji, że kupisz dokładnie to, czego potrzebujesz.
Wysokiej jakości materiał do sadzenia jest kluczem do obfitych zbiorów w przyszłości
Lądowisko powinno być wystarczająco duże - około 80 cm głębokości i takiej samej średnicy. System korzeniowy winogron jest rozwinięty, korzenie trafiają do gleby na 4-5 m. Zawsze jest przygotowywany z wyprzedzeniem - jesienią, jeśli sadzenie planowane jest na wiosnę, i co najmniej 2-3 tygodnie, jeśli jesienią. Na dole wymagana jest warstwa drenażowa o grubości co najmniej 5-7 cm, można zastosować kruszony kamień, kamyki, ekspandowaną glinę, odłamki ceramiczne i inne odpowiednie materiały. Żyzna murawa zmieszana z humusem (15-20 l), przesiany popiół drzewny (2,5-3 l) wylewa się na wierzch. Grubość tej warstwy wynosi około 10 cm, a naturalny nawóz można zastąpić siarczanem potasu (50-70 g) i zwykłym superfosfatem (120-150 g). Posyp nawóz ziemią (około 5 cm) i powtórz ponownie. W rezultacie powstaje „ciasto” złożone z pięciu warstw: drenażu, gleby odżywczej, zwykłej ziemi (ta druga - po dwie). Jest podlewany, zużywa 80-100 litrów wody.
Miejsce lądowania Isabelli powinno być głębokie, a warstwa drenażowa jest obowiązkowa na dole
Sama procedura lądowania wygląda następująco:
- Dzień przed zabiegiem odetnij korzenie sadzonki o 3-5 cm i zanurz w wodzie w temperaturze pokojowej. Możesz dodać do niego kryształy nadmanganianu potasu do różowawego koloru (do dezynfekcji) lub dowolnego biostymulatora (w celu zwiększenia odporności). Odpowiednie produkty do przechowywania (Epin, Cyrkon, Heteroauxin) i naturalne (sok z aloesu, kwas bursztynowy).
- Bezpośrednio przed sadzeniem zanurz korzenie w mieszance sproszkowanej gliny i świeżego nawozu krowiego, przypominając konsystencję gęstej śmietany. Masę należy pozostawić do wyschnięcia. Zwykle zajmuje to 2-3 godziny.
- Aby ustawić kołek w środku dołu do lądowania - podporę dla sadzonki około 20-25 cm wyższej niż roślina. W pobliżu uformuj niewielki kopiec z pozostałych po wykopaniu dołu, ziemi. Wlać obficie (20-25 l) i zaczekać, aż woda zostanie wchłonięta. Możesz również wykopać do dołu kawałek plastikowej rury o małej średnicy do podlewania, ale Isabella, w przeciwieństwie do wielu odmian winogron, można podlewać w zwykły sposób.
- Umieść sadzonkę na pagórku, delikatnie prostując korzenie. Wypełnij dziurę ziemią, okresowo ją zagęszczając, tak aby powstało wgłębienie 5-7 cm. Uważaj, aby nie pogłębić miejsca, w którym zaczyna się rozgałęzienie pędów. Powinien wynosić 3-4 cm nad powierzchnią gleby. Sadzonki o wysokości 25-30 cm sadzi się pionowo, resztę - pod kątem około 45º.
- Przytnij istniejące pędy, skracając je o 15-20 cm (górne 5-6 pąków wzrostu). Bezpiecznie napraw sadzonkę, wiążąc ją ze wspornikiem.
- Ponownie wlej dużo winogron (40-50 l).Gdy wilgoć zostanie wchłonięta, ściółkuj koło tułowia okruchami torfu, próchnicy, świeżo skoszoną trawą.
- Przykryj sadzonkę odciętą plastikową butelką przez 2-3 tygodnie. Aby chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, przykryj baldachim dowolnym białym materiałem pokrywającym.
Wylądowanie Isabelli w ziemi to prosta procedura, z którą poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik
Podczas sadzenia kilku sadzonek pozostaje między nimi co najmniej 1,5 m. Odległość między rzędami wynosi 2,5-3 m. Po zagęszczeniu sadzenia winorośl nie ma wystarczającej ilości miejsca na jedzenie, wydajność jest znacznie zmniejszona. Musisz także zapewnić miejsce na kratę. Najprostszą opcją jest kilka rzędów mocnego drutu rozciągniętego między podporami na wysokości około 80, 120, 170 cm. Jeśli ułożona zostanie cała plantacja, zamiast pojedynczych otworów można wykopać solidny wykop.
System korzeniowy winogron został opracowany, więc każda roślina potrzebuje wystarczającej ilości miejsca do odżywiania
Wideo: procedura sadzenia winogron
Wskazówki dotyczące pielęgnacji upraw
Jedną z głównych zalet winogron Isabella jest ich ogólna bezpretensjonalność. Nie można jednak regularnie otrzymywać bez minimalnej opieki.
Podlewanie
Winogrona są roślinami kochającymi wilgoć, ale dotyczy to tylko młodych winorośli w wieku poniżej dwóch lat. Dorosłe krzewy wymagają znacznie mniej wody, a ich nadmiar jest nawet dla nich szkodliwy. Jeśli gleba jest gliniana, Isabella jest rzadko podlewana, ale obficie. Przeciwnie, winorośle rosnące w glebie piaszczystej wymagają częstego, ale umiarkowanego podlewania. Raz w miesiącu zaleca się zamianę zwykłej wody na napar ze świeżego obornika rozcieńczonego wodą w proporcji 1:10.
Młode bezowocne sadzonki winogron wymagają obfitego podlewania
Młode rośliny są podlewane co tydzień, zużywając 15-20 litrów wody. Dorośli potrzebują tej samej stawki co 2-2,5 tygodnia. Zdecydowanie muszą zwilżyć glebę, gdy pąki liści puchną i natychmiast po kwitnieniu. Najlepszy czas na zabieg to wieczór po zachodzie słońca.
Począwszy od końca sierpnia, gdy tylko jagody zaczną nabierać charakterystycznego odcienia odmiany, podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane, aby pędzle normalnie dojrzewały. Jesienią, jeśli jest sucho i ciepło, kilka tygodni po zbiorach przeprowadza się tak zwane nawadnianie ładujące wilgoć, zużywając 70-80 litrów na roślinę.
Podlewanie winogron zgodnie z zasadami wymaga budowy dość skomplikowanych struktur, ale podczas uprawy Isabelli można zrobić ze zwykłymi rowkami między rzędami nasadzeń
Podczas podlewania bardzo ważne jest, aby krople wody nie spadały na liście. Dotyczy to również deszczu, dlatego wskazane jest zbudowanie baldachimu nad kratą. Najlepszym sposobem jest zwilżenie gleby specjalnymi rurami lub nawadnianie kroplowe. Ze względu na brak możliwości technicznych wodę wlewa się do rowów wykopanych między rzędami winorośli lub otaczającymi je rowkami obwodowymi.
Po każdym podlewaniu gleba musi być ściółkowana. Chochoł pomaga zatrzymać w nim wilgoć, nie pozwala glebie szybko wyschnąć. Dla Isabelli jest to szczególnie prawdziwe, ta odmiana winogron nie lubi suszy. Około pół godziny po zabiegu gleba jest poluzowana, aby poprawić napowietrzanie korzeni.
Aplikacja nawozu
Winogrona Isabella wystarczą trzy razy dziennie. Dodatkowo co 2-3 lata, w zależności od żyzności gleby, wiosną do gleby dodaje się naturalną materię organiczną (próchnicę, zgniły kompost) w ilości 15-20 litrów na roślinę.
Dobrze rozwinięty system korzeniowy winogron wyciąga z ziemi wiele składników odżywczych, dlatego należy zachować żyzność gleby.
Pierwszy górny opatrunek przeprowadza się na wiosnę, gdy tylko gleba wystarczająco się rozmrozi. Jest to szczególnie ważne w regionach o suchym klimacie. Isabella jest podlewana roztworem dowolnego nawozu zawierającego azot - mocznika, azotanu amonu, siarczanu amonu (1,5-2 g / l). Ponadto, 10-12 dni przed kwitnieniem, Isabella może wlać napar z ptasich odchodów, liści pokrzywy lub mniszka lekarskiego.
Mocznik, podobnie jak inne nawozy zawierające azot, stymuluje winogrona do intensywnego budowania zielonej masy
Po raz drugi nawozy są stosowane, gdy owoce są wiązane. W tej chwili roślina potrzebuje potasu i fosforu. Prosty superfosforan (35–40 g), siarczan potasu lub kalimagnezja (20–25 g) rozpuszcza się w 10 l wody. Alternatywą jest napar z popiołu drzewnego (1 litr puszki z 3 litrami wrzącej wody).
Ostatni górny dressing to złożony nawóz do winogron. Najpopularniejsze leki to Ecoplant, Mortar, Kemira-Lux, Novofert, Florovit, Master. Roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcjami producenta.
Złożone nawozy wprowadzone jesienią pomagają roślinie odpowiednio przygotować się na zimę
Jak każde winogrono, Isabella jest podatna na niedobór magnezu. Aby tego uniknąć, rośliny opryskuje się 2-3 razy w sezonie roztworem siarczanu magnezu (20-25 g / l).
Wideo: typowe błędy ogrodnika, który zaczął uprawiać winogrona
Przycinanie
Dorosłe winorośle Isabelli są bardzo wysokie, dlatego przycinanie tej odmiany winogron jest koniecznością. Jego głównym celem jest zwiększenie szerokości, a nie wysokości krzewu. Główne przycinanie odbywa się jesienią. Wiosną „zraniony” winorośl obficie „płacze”, uwalniając dużo soku, który wypełnia „oczy”. Z tego powodu nie kwitną i mogą gnić.
Przycinanie winogron odbywa się tylko za pomocą zaostrzonych i zdezynfekowanych narzędzi.
Wiosną do momentu wzrostu wszystkie zamrożone, połamane, wysuszone pędy są usuwane. Jesienią Isabella jest przycinana w drugiej dekadzie października, po owocowaniu. Pamiętaj, aby odciąć wszystkie uszkodzone i słabe pasierbów. Wzrost tego sezonu jest skrócony o około jedną trzecią w pełni zdrewniałych pędów - o dwie trzecie. Każda winorośl owocująca jest skracana do 12 pąków wzrostu.
Latem usuwane są źle ułożone liście, które zakłócają prawidłowe napowietrzanie winogron, pędy rosnące i głęboko w krzakach. Klastry są przerzedzone, aby każdy z nich nie dotykał sąsiednich. Im mniejsze, tym większy będzie pędzel i jagody. Normą dla dorosłej rośliny jest nie więcej niż 35 klastrów.
Pnącza są przywiązane do kratki, aby nie uszkodzić drewna
Formowanie winorośli rozpoczyna się od drugiego sezonu przebywania na otwartym terenie. Na młodym winorośli pozostaw nie więcej niż 7-8 pędów. Są przywiązane do kraty, kierując poziomo. Zagięcie powinno być na tyle gładkie, aby system przewodzący nie ucierpiał. Gdy tylko pędy dotrą do następnego poziomego drutu, są na nim przymocowane. Zawiąż winorośl miękką szmatką lub moczem, aby się nie strzępiła.
Winogrona powstają w taki sposób, aby ograniczyć wzrost winorośli i sprawić, by intensywniej się rozgałęziała
Wideo: zalecenia dotyczące przycinania winogron
Zimowe przygotowania
W regionach południowych o klimacie podzwrotnikowym Isabella nie potrzebuje schronienia, czego nie można powiedzieć o środkowej Rosji. Tam pogoda jest nieprzewidywalna, zima może okazać się dość łagodna i wyjątkowo chłodna.
Zasadniczo Isabella należy do niekryjących odmian winogron, ale w środkowej Rosji lepiej jest grać bezpiecznie i chronić przed całkiem możliwymi silnymi mrozami
Po owocowaniu winorośl usuwa się ze wspornika i kładzie na ziemi. Jeśli to możliwe, umieść w pobliżu płytkie okopy. Następnie przykrywa się je torfem, humusem lub rzuca iglastymi gałęziami, liśćmi liści. Z góry wciąga się kilka warstw dowolnego materiału przepuszczającego powietrze. Kiedy pada śnieg, rzuca się na nie winorośl, tworząc zaspę o wysokości około 30 cm. Zimą nieuchronnie się uspokoi, więc będziesz musiał ją przeprojektować kilka razy.
Młode winorośle Isabelli, aby chronić przed zimnem, można umieszczać w wykopanych w ziemi okopach
Wiosną schronienie jest usuwane nie wcześniej niż powietrze ogrzewa się do 5ºС. Jeśli istnieje realne zagrożenie przymrozkami, możesz najpierw wykonać kilka otworów wentylacyjnych w materiale pokrywającym. Kolejny dzień lub dwa przed schłodzeniem winorośli można spryskać roztworem Epina. Efekt ochronny trwa około 10 dni.
Epina rozpuszczona w zimnej wodzie pomaga chronić winorośl przed wiosennymi przymrozkami
Częste choroby i szkodniki
Winogrona Isabella wyróżniają się wysoką odpornością, rzadko cierpią na patogenne grzyby, nie są niebezpieczne dla szkodników typowych dla kultury, takich jak filokser. Jedynym wyjątkiem od reguły jest antraknoza.
Choroba objawia się w postaci plamek w kolorze cegły z ciemnobrązową obwódką na młodych liściach (w wieku poniżej 25 dni) i pędów nie zrośniętych. Stopniowo rosną, łączą się i zamieniają w sprasowane „wrzody”, ich powierzchnia pęka, zaczyna gnić. Tkanki w tych miejscach obumierają, tworzą się dziury. Jeśli nic nie zostanie zrobione, liście stają się brązowe, suche, pędy stają się czarne i stają się kruche, cała powietrzna część rośliny umiera.
Antraknoza jest jedyną chorobą grzybiczą, która może poważnie wpływać na winogrona Isabella.
W celu zapobiegania młode pędy winogron, osiągające wysokość 10 cm, spryskuje się 1% roztworem płynu Bordeaux lub siarczanu miedzi. Zabiegi są powtarzane przez cały sezon wegetacyjny z częstotliwością 12-15 dni, przy użyciu dowolnych nowoczesnych fungicydów - Topaz, Abiga-Peak, Skor, Horus, Ordan, Previkur, Ridomil Gold i tak dalej. Wskazane jest stosowanie alternatywnych leków, aby uzależnienie się nie rozwijało.
Płyn Bordeaux jest jednym z najpopularniejszych środków grzybobójczych, łatwo go kupić lub zrobić samemu
Isabella rzadko cierpi z powodu masowej inwazji szkodników. Niemal wszyscy skutecznie odstraszają ostre, pachnące olejki eteryczne zawarte w skórze. Aby zapobiec wiosną kwitnące liście można traktować roztworem nitrofenu, a podczas sezonu wegetacyjnego spryskiwać roztworem soli i sody kalcynowanej co 3-4 tygodnie (5-7 g / l).
Ale ta funkcja nie stanowi przeszkody dla ptaków. Dlatego, aby chronić uprawy, winorośl jest przykryta gęstą siatką o drobnych oczkach. To jedyny naprawdę skuteczny sposób ochrony. Inne (strachy na wróble, grzechotki, błyszczące i szeleszczące wstążki itp.) Mają pożądany wpływ na ptaki przez maksymalnie kilka dni. Ptaki bardzo szybko zdają sobie sprawę, że przerażające i groźnie wyglądające przedmioty nie wyrządzają im prawdziwej szkody, a następnie nie zwracają na nie uwagi.
Solidna siatka - jedyna niezawodna ochrona ptaków
Wideo: pielęgnacja winogron i zalecenia dotyczące uprawy
Recenzje ogrodników
Isabella sadzić jednoznacznie! Nie zamarza, nie choruje, jest bezpretensjonalny dla gleby, zawsze wspaniałe żniwo! A kompot jest cudowny.
Will_brothers//forum.homedistiller.ru/index.php?topic=100329.0
Do wszystkich zalet prostej uprawy, jednego, ale tłustego minus przetwarzania - w procesie fermentacji powstaje dużo alkoholu metylowego z powodu „śluzowej” pulpy. Z tego powodu Isabella i inne Labrusca (w tym Lydia) są zakazane do stosowania w przemyśle alkoholowym w Europie i Stanach Zjednoczonych.
Wład//forum.homedistiller.ru/index.php?topic=100329.0
Odmiany z grupy Isabella są bardzo bezpretensjonalne i odporne na choroby grzybowe (pleśń i oidium), a także na filokserę. Toleruje wysoką wilgotność, ale nie toleruje suszy. Rośnie swobodnie w regionie Czarnej Ziemi, regionie moskiewskim i Syberii, odmiana nieobejmująca. Na wsi Lidia i Isabella dorastały w moim kraju, produkowały wino i można go było destylować. Ale gospodarstwa domowe jadły źle. Usunąłem je, posadziłem kulturowe, teraz nie rozumiem, jedzą wszystko i będę chować się na zimę. Teraz drapię rzepę? albo trzeba sadzić jeszcze więcej, ale nie ma wystarczająco dużo miejsca lub zwrócić Isabellę i Lidię.
Zeman//forum.homedistiller.ru/index.php?topic=100329.0
Mam winorośl Isabelli od siedmiu lat i nie jestem zachwycona. Wytrzymuje mrozy do -35ºС bez schronienia, nie wymaga specjalnej opieki. Dorastał w słoju z sadzonek wyciętym przez przyjaciela, rośnie zgodnie ze sposobem na ścianie lub, mówiąc prościej, położył na łuku. Pierwszy pęczek widziałem już w czwartym roku wzrostu i teraz zbieram do krzaka nawet 50 kg. Otrzymuje się bardzo smaczne winogrona, doskonałe domowe wino. W tym roku postaram się utrzymać kilka klastrów winogron do Nowego Roku, zgodnie z metodą na zielonych grzbietach, do tej pory jest dobrze.
Valentin Shatov//farmer35.ru/forum/thread425.html
Robię wino z Isabelli od kilku lat. Bardzo smaczne i kompot. Elitarne odmiany (ponad czterdzieści) nie mają gdzie sadzić, ale żona nie nakazuje czyszczenia Isabelli.
Vladimir Kuznetsov//www.vinograd7.ru/forum/viewtopic.php?t=4301
Mam około 60 odmian winogron stołowych; Isabella jest moją ulubioną. To niekryjący krzak winogron, który rośnie pod fundamentem stodoły, jaki rodzaj odmiany winogron wyrósłby w takich warunkach i jednocześnie nie tylko ozdobiłby ścianę, ale także dał dobre zbiory? Robię pyszne i pachnące kompoty tylko z jednej odmiany winogron, oczywiście ta odmiana to Isabella. Od pewnego czasu sama zaczęła robić pianki (malina, truskawka, porzeczka, banan, jabłko, wiśnia, winogrono, żurawina); zgadnij, który z nich jest najsmaczniejszy i pachnący, z niezapomnianym bukietem i posmakiem? ostatnie winogrono, a odmianą jest Isabella. Z tego powodu nasza rodzina pozostała zimą bez kompotu z winogron, cała Isabella zajęła się przygotowywaniem puree ziemniaczanego na pianki. Nie używamy świeżej Isabelli, jej smak jest bardzo bogaty. W październiku jemy odmiany stołowe. Zaczynam strzelać do Isabelli pod koniec listopada lub na początku grudnia (w zależności od pogody).
Irina Kiseleva//forum.vinograd.info/showthread.php?t=2502&page=24
W latach 90. ubiegłego wieku w książkach o winogronach poznałem w opisie Isabelli jedną cechę, która odróżnia tę odmianę od wszystkich innych odmian winogron. Isabella wyhoduje trzy anteny, potem pustą międzywęźlę, potem znowu trzy anteny i międzywęźlę i tak dalej. Reszta winogron ma dwie anteny, a następnie pustą międzywęźlę. Dlatego nie można pomylić Isabelli z innymi odmianami.
Vladimir 63//forum.vinograd.info/showthread.php?t=2502&page=25
Moja naturalna Isabella nigdy nie dojrzała - nawet w wyjątkowo gorącym 2007 roku. Nadajemy się tylko do ponownego szczepienia. Taiga jest dobrze utrzymana - doskonałe łączenie i winorośl rocznie szczepień poniżej 4 m.
Alexander Zelenograd//forum.vinograd.info/showthread.php?t=2502
Moja Isabella dojrzewała w ciągu pierwszych dziesięciu dni września, zwykle dzieje się to później, ale nie później niż 5 października. Winorośl rośnie 8–10 m rocznie. W ogóle nie są podatne na choroby (tylko pająki uwielbiają klastry). Nawet jeśli wszystko wokół jest białe z mączniakiem prawdziwym, nie ma to na to żadnego wpływu. Sąsiad ma krzak przez około 20 lat - całkowicie splecione dwie jabłonie i dwie ściany domu (bez przycinania) - jest tak wiele winogron, że nie ma jabłek, myślę, że co najmniej 100 kg
Nikolay-Moskwa//forum.vinograd.info/showthread.php?t=2502
Isabella to odmiana winogron idealna dla początkującego ogrodnika. Smak jagód oczywiście nie jest lubiany przez wszystkich, ale kultura ma wiele innych zalet. Opieka nad Isabellą nie zajmie dużo czasu i wysiłku, zwłaszcza jeśli klimat jest odpowiedni. Ale nawet w warunkach, których nie można nazwać idealnymi, ta odmiana stabilnie i obficie owocuje, wyróżniając się niezmiennie wysokiej jakości jagodami.
