Nephrolepis to paprocie obfite lub naziemne z rodziny Davallian. Jej ojczyzną są gęste lasy tropikalne położone w Azji Południowo-Wschodniej, Afryce i Australii. Wśród kwiatów w pomieszczeniach nefrolepis zajmuje wiodącą pozycję w dziedzinie piękna i użyteczności. Szybko tworzy gęste szmaragdowe zarośla, aw sprzyjających warunkach może dorastać do 15% masy zielonej miesięcznie. Jednocześnie paproć jest uważana za prawdziwy oczyszczacz powietrza, zabijający patogeny, pochłaniający szkodliwe zanieczyszczenia z powietrza i wytwarzający dużą ilość tlenu.
Opis zakładu
Nephrolepis to wieloletnia, szybko rosnąca paproć. Ma powierzchowny pogrubiony kłącze, na którym czasami tworzą się małe zaokrąglone guzki. Bulwy pokryte są małymi białawymi łuskami. W środowisku naturalnym zarośla rosną na wysokości 1-3 m, ale w warunkach pokojowych są ograniczone wymiarami 45-50 cm.
Roślinność składa się z wyciętych liści o krótkich liściach o długości około 70 cm, które rosną pionowo lub wyginają się w łuk pod własnym ciężarem. Liniowe lub trójkątne płaty mają pofałdowane lub faliste krawędzie i błyszczącą powierzchnię. Długość pojedynczego segmentu nie przekracza 5 cm Po przeciwnej stronie liści, symetrycznie od żyły centralnej, znajdują się owrzodzenia w kształcie nerki, ukryte pod żółtawą zasłoną. Kolor liści może być szmaragdowy, niebiesko-zielony lub niebiesko-zielony.
Liście rosną w gęstej wiązce pod ziemią. Pędy w postaci elastycznych procesów poziomych, podobnych do wąsów z winogron lub truskawek, rozprzestrzeniają się po ziemi i wyrastają nowe punkty wzrostu. Z nich następnie rozwijają się te same bujne krzewy.
Rodzaje Nephrolepis
Rodzaj nefrolepis składa się z ponad 20 gatunków roślin. Wszystkie z nich nadają się do uprawy jako rośliny doniczkowe, ale istnieją odmiany i odmiany, które są najbardziej lubiane przez ogrodników.
Nephrolepis jest podwyższony. Mielona lub epifityczna paproć z korzeniem sięgającym głęboko w glebę. Tworzy duże veyi z wyciętymi cirrusami. Jasnozielone liście o długości nie większej niż 70 cm składają się z segmentów lancetowatych o długości do 5 cm. Mają ząbkowane krawędzie, błyszczącą powierzchnię i zaokrąglone ślady pędzla z tyłu. Odmiany:
- Nephrolepis Smith. Roślina o czterech pierzastych liściach o jasnozielonym kolorze przypomina koronkową kaskadę. Świetnie wygląda w wiszących doniczkach i tworzy gęste, wiszące zarośla.
- Nephrolepis Green Lady. Nisko wyprostowane liście jasnozielonego koloru wystawiają wspaniałą kulistą wiązkę. Ażurowe płaty z falistymi krawędziami i spiczastym końcem znajdują się blisko siebie i tworzą prawdziwą zieloną fontannę.
- Nephrolepis Boston. Paproć kwitnie wyprostowanych vayi o długości do 1,2 mz silnie rozciętymi liśćmi. Krawędzie segmentów są skręcone lub pokryte falami.
- Roosevelt Nephrolepis. Duże, pionowo rosnące vaiy o jasnozielonym kolorze składają się z szerszych segmentów z falistymi krawędziami.
- Nephrolepis Tiger. Ciemnozielone segmenty pokryte są pięknymi jasnozielonymi paskami, które rozciągają się od środkowej żyły w obu kierunkach.
Obfity Nephrolepis. Pędy podziemne pokryte są małymi zaokrąglonymi obrzękami przypominającymi bulwy. Te obrzęki są owinięte białymi lub srebrnymi łuskami. Sztywne wyprostowane wadżi z czerwonawym ogonkiem i listkami z wypukłego cirrus są bardzo gęste. Szerokie segmenty z zaokrąglonymi krawędziami znajdują się jeden na drugim.
Nephrolepis jest wyrostkiem miażdżycowym. Duża roślina, która bardziej nadaje się do budynków użyteczności publicznej niż do małych salonów. Jego wyprostowane lub łukowate wadżi osiągają długość 1-2,5 m. Błyszczące segmenty liniowe o nasyconym zielonym kolorze mają faliste krawędzie.
Rozmnażanie zarodników
Nefrolepis może być rozmnażany przez zarodniki i wegetatywnie. Uprawa paproci z zarodników jest długim i pracochłonnym procesem, dlatego jest rzadko stosowana. Ponadto wiele odmian dekoracyjnych jest sterylnych i nie wytwarza żywych potomstwa. Jeśli zajmujesz się siewem zarodników, musisz odciąć prześcieradło dojrzałymi balsamami i wyczyścić zarodnik łyżką na papierze. Są suszone w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej, a następnie wysiewane.
Konieczne jest zorganizowanie małej szklarni, w której umieszcza się wilgotny torf uprzednio poparzony wrzącą wodą. Małe zarodniki umieszcza się na ziemi warstwą do 3 cm. Posypanie u góry nie jest konieczne. Glebę spryskuje się i utrzymuje w temperaturze + 20 ... + 25 ° C i wysokiej wilgotności. Oświetlenie powinno być przyćmione. Po 1-2 tygodniach pojawią się gęste zielone zarośla, które wyglądają jak mech. To tylko początkowy etap rozwoju roślin. W wysokiej wilgotności sadzonka zostanie nawożona, a po kolejnych 2 miesiącach rozwiną się młode paprocie. Dopiero teraz można je bardzo ostrożnie przesadzić do osobnych pojemników z 2-3 roślinami. Uprawa jest kontynuowana w ciepłym, dobrze nawilżonym miejscu.
Rozmnażanie wegetatywne
Na elastycznym wąsach stale tworzą się małe pędy z pąkami, które przypominają niewielką wiązkę ulotek. Bez oddzielania procesu od rośliny matecznej jest kopany w glebie na głębokość 5-8 mm. Wierzch z liśćmi pozostawia się na powierzchni. Rootowanie trwa 1-2 tygodnie, po czym dzieci są oddzielane i hodowane samodzielnie.
Podczas wiosennego przeszczepu silnie zarośnięte silne krzewy nefrolepis można podzielić. Roślinę całkowicie usuwa się z doniczki, uwalnia od części ziemnej śpiączki i kroi na kawałki ostrym nożem. Każda dywidenda powinna mieć 1-3 punktów wzrostu. Sadzenie odbywa się w osobnych doniczkach. Rośliny są uprawiane w wysokiej wilgotności i temperaturze powietrza + 15 ... + 18 ° C. Delenki rozwijają się bardzo powoli, ponieważ najpierw rosną korzenie, a dopiero potem zaczynają produkować nowe liście.
Jeśli gatunek nefrolepis tworzy bulwy na korzeniach, można je wykorzystać do rozmnażania. Bulwa jest oddzielana od korzenia i sadzona w umiarkowanie wilgotnej, luźnej glebie. Po kilku tygodniach pojawi się mała kiełek. Rozwój jest powolny, ale roślina dziedziczy wszystkie cechy odmianowe.
Opieka domowa
Nephrolepis, w przeciwieństwie do niektórych kapryśnych paproci, jest uważany za stosunkowo bezpretensjonalną i bezproblemową roślinę. A jednak, aby szybko rosło i zachwycało się bujną zielenią, pewne warunki są obowiązkowe.
Oświetlenie Najlepiej jest odstawić doniczki od okna (w półcieniu lub słabo oświetlonym rogu). Bezpośrednie światło słoneczne na liściach jest przeciwwskazane. Jednocześnie konieczne jest zapewnienie godzin dziennych przez cały rok o czasie trwania 12–16 godzin. Możesz umieścić rośliny na parapetach o orientacji wschodniej lub północnej. Latem wyjmij kwiaty z balkonu.
Temperatura Nawet w lecie zaleca się, aby nie podwyższać temperatury powietrza o więcej niż + 22 ... + 25 ° C. Zimą paprocie uprawia się w temperaturze + 14 ... + 15 ° C. Im cieplejsze pomieszczenie, tym bardziej wilgotne powinno być powietrze.
Wilgotność Wilgotność nie powinna spaść poniżej 60%. Nefrolepis należy regularnie spryskiwać i kąpać pod prysznicem. Jeśli liście zaczęły wysychać wokół krawędzi, w ramach resuscytacji, paprocie umieszcza się w pustym akwarium lub przykrywa przezroczystą nasadką.
Podlewanie Nie można wysuszyć gleby, zawsze należy ją lekko zwilżyć. W upalne dni nefrolepis jest codziennie podlewany dużą ilością dobrze oczyszczonej wody. Nadmiar płynu wylewa się z miski olejowej. Podczas chłodzenia podlewanie jest zmniejszone.
Nawozy Ponieważ paproć rośnie szybko, wiosną i latem należy ją karmić 3-4 razy w miesiącu. Użyj specjalnych związków mineralnych do paproci lub roślin ozdobnych liści. Dawkowanie zmniejsza się 2-4 razy.
Przeszczep Nefrolepsy są przeszczepiane co 1-3 lata. Używaj szerokich i niezbyt głębokich doniczek. Odmiany o elastycznych liściach sadzi się w doniczkach. Materiał drenażowy jest koniecznie wlewany na dno zbiornika. Nie możesz natychmiast wziąć znacznie większej doniczki, w przeciwnym razie gleba stanie się kwaśna lub rozwinie się zgnilizna korzeni. Gleba do sadzenia powinna mieć lekką strukturę i wysoką oddychalność. Do jego kompilacji weź w równych proporcjach glebę iglastą, kawałki torfu i ziemię szklarniową. Nie można sadzić roślin zbyt głęboko. Szyja korzenia i część kłączy powinny znajdować się na powierzchni.
Przycinanie Szmaragdowa korona nefrolepis jest sama w sobie piękna i nie wymaga formowania. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie przycinania sanitarnego i usunięcie pożółkłych i suchych wai.
Możliwe trudności
Nephrolepis jest odporny na choroby roślin, ale może cierpieć z powodu inwazji pasożytów. Najczęściej przeszkadza mu przędziorek, mączlik lub mszyca. Paprocie domowe nie są często pasożytowane. Szkodniki atakują tylko te rośliny, które stoją na ulicy lub w pobliżu innych zainfekowanych kwiatów. Upał jest szczególnie niebezpieczny, gdy powietrze staje się zbyt suche. Aby uratować nefrolepis, leczenie owadobójcze pomaga zgodnie z instrukcjami dla leku.
Wiele problemów można rozwiązać, zmieniając warunki pozbawienia wolności. Oto główne problemy, przed którymi stoją plantatorzy kwiatów i ich rozwiązania:
- brzegi liści wysychają - rośliny powinny być częściej spryskiwane;
- powolne i opadające waiy wskazują na niewystarczające podlewanie;
- liście tracą nasycony kolor i stają się półprzezroczyste - roślina stoi w zbyt jasnym miejscu;
- brązowe lub żółknące liście - zbyt wysoka temperatura powietrza;
- spowolnienie lub zahamowanie wzrostu wiosną i latem - brak nawozu, słaba gleba lub zbyt mała doniczka.
Wykorzystanie paproci
Paproć Nefrolepis jest idealna do projektowania domów, biur i innych instytucji publicznych. Może rosnąć tam, gdzie wiele innych kwiatów domowych nie ma wystarczającej ilości światła, a jednocześnie rośnie zaskakująco gruby i duży stos zieleni.
Dzięki obfitej roślinności nefrolepis doskonale nasyca powietrze tlenem i oczyszcza je z zanieczyszczeń, pochłaniając nie tylko dwutlenek węgla, ale także niektóre opary szkodliwe dla ludzi.
Zgodnie z popularnymi przekonaniami paproć powinna być osadzona w domu nieśmiałej, niepewnej osoby. On da zaufanie właścicielowi i przyniesie sukces w biznesie, chroniąc przed pochopnymi lub aroganckimi działaniami.
