Ardizia to egzotyczna roślina z luksusową zieloną koroną. Nazwę można przetłumaczyć jako „strzałka”. Jego końcówki przypominają miniaturowe rdzenie kwiatowe. Ardizia należy do rodziny Mirsinovy. Rośnie w Japonii, Azji Południowej i na wyspach Pacyfiku. W otwartym terenie krzewy można uprawiać tylko w tropikach. Ale te wolno rosnące rośliny czują się świetnie w pomieszczeniach. Ardizia obficie owocuje, pokryta gronami czerwonych jagód. „Koraliki koralowe” pojawiają się na zimę i stanowią naturalną dekorację na wakacje.
Opis zakładu
Ardizia to zimozielony bylina o pięknych gęstych liściach. W środowisku naturalnym jego wysokość wynosi 2-8 m, ale roczny wzrost nie przekracza 10 cm. Pędy rozgałęzione pokryte są szorstką brązową korą. Od podstawy stopniowo oznaczają i charakteryzują się wysoką wytrzymałością i elastycznością.
Podłużne ciemnozielone liście na krótkich ogonkach ułożone są naprzemiennie lub w spiralach po trzy. Błyszcząca skórzasta płyta ma ząbkowane lub faliste krawędzie. Jego długość wynosi średnio 11 cm, często na brzegach liści tworzą się obrzęki. To nie jest choroba roślin, ale naturalna formacja zawierająca bakterie przydatne w ardisia. Naukowcy odkryli również, że korzenie rośliny istnieją w symbiozie z niektórymi rodzajami grzybów.
W wieku ponad trzech lat ardisia kwitnie. W maju-czerwcu kwitną miniaturowe kwiaty w kształcie gwiazdy z białymi lub jasnoróżowymi płatkami. Średnica otwartej korony nie przekracza 1,5 cm i składa się z 5 wąskich płatków. Kwiaty są zbierane w luźnych racemozach lub kwiatostanach panikulujących. Wydziela delikatny, przyjemny aromat. Każda roślina ma kwiaty męskie i żeńskie, więc nawet jeden egzemplarz przyniesie owoce. Zapylanie zachodzi za pomocą owadów i wiatru.
W wyniku zapylenia dojrzewają kuliste pomarańczowe lub czerwone jagody (pestki). Dziś są odmiany o śnieżnobiałych i kremowych jagodach. Ich średnica wynosi 8-13 mm. Kwiatostany, a następnie owoce, są pogrupowane poniżej masy liści, dlatego nazywane są „koralikami”.
Rodzaje Ardisia
Rodzaj Ardisia jest bardzo liczne. Ma kilkaset gatunków. Najpopularniejsze:
Ardisia to miasto. Ta odmiana jest najczęściej stosowana w kulturze. Można go znaleźć na górskich zboczach Korei i Chin. Wysokość rośliny doniczkowej zwykle nie przekracza 90-120 cm, chociaż w naturze występują pięciometrowe krzewy. Główną ozdobą są gęste błyszczące liście w kolorze malachitu. Są one pokryte guzkami wzdłuż krawędzi i dorastają do 10 cm długości i 2-4 cm szerokości. Kwiatostany korzeniowe powstają w górnej części pędów pod liśćmi. Później dojrzewają jaskrawoczerwone kuliste jagody.
Ardiziy Malouyan. Niska odmiana o długich (do 25 cm), wąskich liściach. Białawe podłużne paski są widoczne na powierzchni arkusza, a dolna część jest pomalowana na różowo.
Ardizia jest kędzierzawa. Roślina rośnie do wysokości 80 cm i tworzy grubą, rozłożystą koronę. Liście są bardziej zwężone i mają ostrą krawędź. W czerwcu pod nagłówkiem liści kwitną kremowe kwiaty, a do listopada jagody zaczynają się czerwienić. Gęste wiechy kwiatów emanują wyjątkowo intensywnym i przyjemnym aromatem.
Ardizia jest Japończykiem. Krzewy karłowate o wysokości do 40 cm pokryte są ciemnozielonymi owalnymi liśćmi. Liść ma 5 cm długości i 1-4 cm, a jasne kwiatostany nie przyciągają uwagi. Po zapyleniu dojrzewają czarno-fioletowe jagody. Roślinę można wykorzystać do wykonania kompozycji bonsai.
Ardizia jest niska. Krzew o wysokości do 60 cm jest pokryty dużymi jasnozielonymi liśćmi. Długość owalnej płytki liściowej może osiągnąć 18 cm, a drobne różowe kwiaty zbierają się w kwiatostany racemose. Jagody są najpierw zabarwione na czerwono-brązowo, ale gdy są dojrzałe, stają się czarne.
Hodowla
Ardisia jest rozmnażana przez sadzonki i nasiona. Chociaż szczepienie jest trudne, pozwala szybko uzyskać kwitnący krzew i zachować cechy odmianowe. Sadzonki są cięte ze szczytów pędów w kwietniu-maju. Przed ukorzenieniem w glebie są moczone przez 2-3 dni w preparacie hormonalnym („Kornevine”). Do sadzenia używa się ziemi piaszczystej i torfowej. Sadzonki należy podlewać ostrożnie. Umieść je w dobrze oświetlonym i ciepłym miejscu. Aby korzenie pojawiły się wcześniej, zaleca się ogrzanie gleby do 25-28 ° C. Tworzenie się korzeni może potrwać kilka miesięcy. Pomyślne zakończenie procesu wskazuje pojawienie się nowych pędów. Następnie kiełki przesadza się do małych doniczek z luźną, żyzną glebą.
W styczniu, kiedy jagody są w pełni dojrzałe, musisz wybrać jedne z największych. Kości z nich są uwalniane z miazgi, myte i sadzone w ziemi na głębokość 10 mm. Pojemnik z nasionami jest przykryty folią i przechowywany w jasnym miejscu w temperaturze + 18 ... + 20 ° C. Pędy pojawiają się po 4-5 tygodniach. Sadzonki z 3-4 liśćmi sadzi się bez nurkowania w osobnych doniczkach. Nie musisz ich szczypać, ardizia rozgałęzia się idealnie bez niego. Kwitnienie spodziewane jest za 2-3 lata po posadzeniu.
Zasady lądowania
Przeszczep Ardisia odbywa się, gdy korzenie całkowicie pokrywają glinianą bryłę i zaczynają być widoczne na powierzchni. Wiosną poszukiwana jest większa doniczka dla rośliny, na dno której koniecznie wlewa się materiał drenażowy. Sadzenie gleby powinno mieć neutralną kwasowość. Może składać się z ziemi ogrodowej, piasku i kawałków węgla drzewnego.
Przeszczep odbywa się przez przeładunek. Ważne jest, aby nie uszkodzić korzeni i zachować przynajmniej część starej ziemnej śpiączki. Aby kwiat mógł rosnąć lepiej, górna warstwa ziemi w doniczce jest wymieniana co roku.
Opieka domowa
Pomimo niesamowitego piękna ardizia nie jest kapryśna. Opieka nad nią w domu jest dość prosta.
Oświetlenie Roślina uwielbia jasne, ale rozproszone światło. Najlepiej jest umieścić go na parapecie wschodnim lub zachodnim. Latem zaleca się zabrać kwiat na ulicę, ale pritenit przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i chronić przed przeciągami.
Temperatura Optymalna temperatura powietrza wynosi + 20 ... + 22 ° C. Aby ardisia lepiej tolerowała letnie upały, często musi być podlewana i rozpylana. Zimą roślina jest przechowywana w chłodnym pomieszczeniu (+ 14 ... + 16 ° C, ale nie niższej niż + 10 ° C). Stygnie w okresie uśpienia, co zapewni obfite kwitnienie w nowym sezonie. Ardizia nie toleruje bliskości urządzeń grzewczych i może upuścić niższe liście.
Wilgotność Mieszkaniec tropików preferuje wysoką wilgotność. Należy go spryskiwać kilka razy w tygodniu i wkładać do tac z mokrymi kamykami. W takim przypadku gleba nie powinna mieć kontaktu z wodą. Ze względu na suchość powietrza na liściach mogą pojawić się brązowe plamy. W okresie kwitnienia należy zwiększyć wilgotność, aby zawiązać owoce. Jeśli ardisia jest w pokoju, konieczne jest sztuczne zapylenie miękką szczotką. Ona zmienia się we wszystkich kolorach.
Podlewanie Wiele dużych liści intensywnie odparowuje wilgoć, więc obficie podlewaj ardisium. Gleba powinna być stale lekko wilgotna. Zimą powierzchnia gleby może wyschnąć o 1-1,5 cm. Jeśli kwiat jest przechowywany w zimnym pomieszczeniu, gleba może wyschnąć o połowę, w przeciwnym razie nie można uniknąć zgnilizny korzeni.
Nawóz. W marcu i listopadzie Ardizia jest nawożona złożonymi związkami mineralnymi. Rozcieńczony górny opatrunek wlewa się do gleby. Nawozy są przeprowadzane dwa razy w miesiącu.
Choroby i szkodniki. Ardisia jest niezwykle rzadko dotknięta chorobami roślin. Najczęściej są to choroby grzybicze spowodowane niewłaściwą opieką. Najczęstsze szkodniki roślin to przędziorek, owady łupieżcze i pluskwy. Przy pierwszych oznakach pasożytów konieczne jest spryskanie rośliny środkiem owadobójczym i wytrawienie gleby.
