Echinocactus to rodzaj roślin wieloletnich o kulistej łodydze. Należy do rodziny Cactus i jest dystrybuowany na meksykańskiej pustyni i południowo-zachodnich regionach Stanów Zjednoczonych. Możesz przetłumaczyć nazwę rośliny jako „kaktus jeżowy”. Wynika to z jego kształtu przypominającego zwiniętego jeża. Ten wolno rosnący sukulent z pięknymi cierniami można dziś znaleźć w wielu domach na całym świecie. W środowisku naturalnym osiąga gigantyczne proporcje, ale w pomieszczeniu pozostaje zwarta przez długi czas i cieszy się kolorowymi kolcami.
Opis zakładu
Echinocactus to wieloletnia kłącza. Pod ziemią znajdują się długie kręte korzenie w kolorze białym. Stopniowo oplatają całą glinianą bryłę. Z tego powodu doniczka potrzebuje pojemnej i głębokiej rośliny. Młode rośliny przypominają małe spłaszczone kulki pokryte długimi, sztywnymi igłami. Średnica dorosłego echinokaktusa w pomieszczeniu rzadko przekracza 40 cm, a łodyga ma błyszczącą ciemnozieloną powierzchnię. W miarę wzrostu kształt rośliny nieznacznie się zmienia, nieznacznie się rozciąga.
Na całej długości trzonu znajduje się 25-45 pionowych żeber. Żebra są spiczaste i wyraźnie widoczne na powierzchni. Są gęsto pokryte areolami z wiązkami cierni. W każdej otoczce znajduje się 1-4 środkowe proste kolce i do kilkunastu zakrzywionych kolców promieniowych. Długość promieniowych kolców może osiągnąć 3 cm, a środkowe dorastają do 5 cm Wszystkie areole mają białawe lub żółtawe pokwitanie, które stopniowo znika. Wierzchołek rośliny jest gęsto przykryty miękką czapką z długim włosiem.
Echinocactus kwitną w dwudziestym roku życia. Kwitnienie występuje w maju-czerwcu. Na górze pojawia się długi pączek, z którego kwitnie żółty kwiat w kształcie lejka z cienkimi, błyszczącymi płatkami. Korona ma 7 cm długości i 5 cm średnicy. Zewnętrzna strona rurki ma odczucie pokwitania. Krawędzie płatków są pomalowane na ciemniejsze, prawie brązowe odcienie.
Rodzaje Echinocactus
W rodzaju echinocactus występuje 6 gatunków. Najpopularniejszy wśród ogrodników jest echinocactus gruzoni. Ten kulisty kaktus osiąga średnicę 40 cm, a jego żebra pokryte są grubymi, lekko zakrzywionymi kolcami. Igły, a później kwiaty są pomalowane na jasnożółty kolor. Młode kaktusy mają lekko spłaszczony kształt, a stare okazy są wydłużone i bardziej przypominają beczkę. W domu gatunek ten nazywany jest „złotą beczką”. Wielu hodowców kwiatów szuka echinokaktusa Gruzoni czerwonego, ale takich roślin nie ma w naturze. Często pozbawieni skrupułów sprzedawcy barwią zwykłe żółte kolce czerwonym barwnikiem. Jest nieszkodliwy, ale młode igły będą miały zwykły żółty kolor.
Echinocactus jest gardłowy. Dorosła roślina może osiągnąć 2 m wysokości i 1,5 m średnicy. Na powierzchni łodygi znajduje się do 25 wysokich żeber. W ściśle położonych otworach znajdują się szare kolce z pociągnięciami poprzecznymi. Ich długość wynosi 3,5-4,5 cm, odmiana kwitnie regularnie w warunkach pokojowych z jasnożółtymi kwiatami rurkowymi.
Parch Echinocactus. Kulista łodyga o wysokości do 30 cm jest pokryta szaro-niebieską skórką. Na płaskorzeźbie faliste żebra z długimi (do 10 cm), zakrzywionymi kolcami. Młode rośliny pokryte są brązowo-różowymi igłami, ale z wiekiem rozjaśniają się i stają się prawie białe.
Jak rozmnaża się kaktus?
Echinocactus rozmnaża się przez dzieci i nasiona. Niestety dzieci pojawiają się niezwykle rzadko. Proces należy oddzielić w wieku 6-12 miesięcy. Jest suszony przez 2-3 dni w powietrzu, a następnie ukorzeniony w mokrym piasku lub mieszaninie piasku i torfu. Nie jest konieczne kopanie sadzonki. Wystarczy wcisnąć go w ziemię i podeprzeć wykałaczkami. Proces ten zajmuje 1-2 miesiące. Następnie możesz przesadzić zakorzeniony echinokaktus do stałego miejsca.
Nasiona charakteryzują się dobrym kiełkowaniem. Lepiej je zasiać pod koniec lutego. Możesz to zrobić w innych porach roku, ale będziesz musiał dodatkowo wyróżnić sadzonki. Do sadzenia stosuje się pojemniki z luźną glebą i piaskiem. Gleba powinna zostać wypalona przed sadzeniem. Nasiona rozprowadza się na powierzchni, spryskuje wodą i przykrywa folią lub szkłem. Szklarnia jest pozostawiona w jasnym miejscu w temperaturze + 26 ... + 30 ° C. Pędy pojawiają się po 1-2 tygodniach. Rosną pod osłoną przez miesiąc, a dopiero potem stopniowo przyzwyczajają się do jego braku.
Care Secrets
Jak większość przedstawicieli rodziny Cactus, echinocactus nie wymaga stałej uwagi. Przez dziesięciolecia stopniowo powiększała się i często jest dziedziczona. Aby zachować atrakcyjność, ważne jest stworzenie sprzyjających warunków dla rośliny. Uwielbia intensywne oświetlenie i długie godziny dzienne. Bezpośrednie światło słoneczne nie zaszkodzi gęstej skórze. Stopniowo trzon wygina się i odkształca z boku źródła światła, więc warto okresowo obracać doniczkę.
Echinocactus musi utrzymać temperaturę. Latem zwykle toleruje nawet intensywne upały, a zimą lepiej jest utrzymać temperaturę + 10 ... + 12 ° C. Chłodzenie poniżej + 8 ° C jest śmiertelne dla rośliny. Od połowy wiosny zaleca się wysłanie doniczki na balkon lub ganek. Codzienne wahania w granicach 7-8 ° C przyniosą korzyści dla echinocactus.
Kaktus nie wykazuje wymagań dotyczących podwyższonej wilgotności. Czasami można go spryskać wodą lub wykąpać z kurzu pod ciepłym prysznicem. W takim przypadku woda nie powinna spadać na kwiaty.
Echinocactus należy podlewać obficie, ale rzadko. Woda do nawadniania powinna być ciepła i dobrze oczyszczona. Pomiędzy nawadnianiem podłoże powinno dobrze wyschnąć. Zimą podlewanie jest zminimalizowane, nawilżając glebę nie częściej niż raz w miesiącu.
Od kwietnia do października echinocactus można karmić. Użyj specjalnych kompozycji do sukulentów, które są wprowadzane do gleby w postaci rozcieńczonej. Wystarczy dodać 1-2 porcje nawozu na miesiąc.
Przeszczep odbywa się co 2-5 lat. Im starsza roślina, tym rzadziej jej potrzebuje. Garnek jest potrzebny dość stabilny, ponieważ masywna łodyga waży dużo. Pojemność powinna być nieco większa niż poprzednia. Jeśli natychmiast wybierzesz duży pojemnik, korzenie mogą gnić z powodu nadmiaru wilgoci.
Gleba dla echinocactus powinna zawierać następujące składniki:
- darń;
- arkusz ziemi;
- piasek rzeczny;
- zmiażdżony pumeks;
- posiekany węgiel drzewny.
Dno zbiornika pokryte jest grubą warstwą ekspandowanej gliny lub innego materiału drenażowego. Podczas przesadzania musisz spróbować usunąć część starego podłoża z korzeni. Wyeliminuje to nadmierne zakwaszenie gleby.
Niestety dla niektórych ogrodników echinocactus praktycznie nie tworzy dzieci. Czasami pojawiają się po uszkodzeniu pnia. Możliwe jest sprowokowanie pojawienia się procesów, powodujących kilka zadrapań na górze rośliny. Należy jednak zachować ostrożność: uszkodzony echinokaktus jest jeszcze bardziej wrażliwy na gnicie. Jeśli roślina ma już dzieci, nie trzeba ich rozdzielać. Gruba kurtyna wygląda znacznie bardziej imponująco.
Możliwe trudności
Przy niewłaściwym reżimie podlewania echinocactus może cierpieć na choroby grzybowe. Wpływają na korzenie i łodygi rośliny. Ważne jest, aby zapobiec zalaniu gleby i wilgoci w pomieszczeniu, szczególnie przy niskich temperaturach powietrza.
Czasami echinocactus jest atakowany przez wełnowce i owady łuskowe. Pasożyty należy usunąć z ziemi za pomocą sztywnej szczotki. Następnie roślina jest kąpana pod obfitym ciepłym prysznicem, a następnie poddawana działaniu środków owadobójczych.
