Albizia Lankaran (łac. Albizia julibrissin) - rodzaj drzew z rodzaju Albizia z rodziny motylkowatych
Znaleziono następujące rosyjskie nazwy roślin: akacja Lankaran, jedwab akacjowy, jedwabny krzew.
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
Pierwsza część nazwy naukowej toAlbizia - pochodzi od nazwiska Florentine Filippo del Albiztsi (Ital Albizzi), który wprowadził tę roślinę do Europy w XVIII wieku. Specyficzny epitet -julibrissin - jest to zniekształcony gul-i abrisham (Pers. گل ابریشم), co oznacza "jedwabny kwiat" w języku perskim (od gul گل - "flower", abrisham ابریشم - "silk").
Opisano dwie odmiany:
- Albizia julibrissin Durazz. var. julibrissin
- Albizia julibrissin Durazz. var. mollis (Wall.) Benth.
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
Morfologia
Ma rozpostartą koronę w kształcie parasola. Wysokość drzewa 6 - 9 metrów. Szerokość drzewa wynosi 6-7 metrów.
Liście dwa razy pierzaste, ażurowe. Kolor liści jest jasnozielony. Długość arkusza osiąga 20 centymetrów. Na zimę albicja zrzuca liście.
Kwitnie w lipcu i sierpniu. Kwiaty zebrane są w wiechy corymboidalne. Kwiaty są żółtawo-białe. Pręciki mają długi, różowy kolor.
Owocami albicji są fasola. Długość owocu sięga 20 centymetrów.
Drzewo rośnie 50-100 lat.
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
Spread
Albizia jest dość rozpowszechniona w obszarach zurbanizowanych w centralnej i północnej Argentynie i jest dekoracyjnie drzewem otwartych przestrzeni - ulic,place i parki. W zamkniętych patio lub przednich ogrodach z reguły nie będzie widać aluzji. Ta akacja jest szczególnie dekoracyjna w okresie kwitnienia od połowy lata do jesieni, kiedy jej bujna korona, uformowana przez duże, podwójnie rodowate liście mimozoidów, pokryta jest tysiąc białobrązowymi puszystymi kwiatostanami.
Jako roślina ozdobna, albicja podbiła cały świat, leżąc nie tylko w regionach podzwrotnikowych i tropikalnych, ale także w obszarach o umiarkowanym ciepłym klimacie w Europie, na Morzu Śródziemnym, na Krymie i na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie. W południowych regionach Ukrainy albicja jest w rzeczywistości najpiękniejszym i najobficiej kwitnącym drzewem przez kilka miesięcy (lipiec-październik). Wiele z nich uprawia się w miastach krymskich. Szczególnie liczne są albicje w Kerczu, gdzie zdobiły alejki i liczne place miasta.
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
Opieka
Albizia preferuje słoneczne miejsca i gleby o neutralnej, piaszczystej (jedna trzecia objętości). Jest kochający wilgoć, jednak rośliny dorosłe są raczej odporne na suszę, a także utrzymują krótkotrwałe przymrozki do 10-15 stopni. Toleruje przycinanie.
Hodowla spłaszczone brązowe nasiona w kształcie wrzeciona (do 10 mm długości), dojrzewające do 10-14 sztuk. w wiszących płaskich ziarnach. Przed zasiewem nasiona należy wlewać w gorącą wodę i przechowywać w wodzie przez 1-2 dni aż do całkowitego puchnięcia. Szybkość siewu wynosi 1,5-2 g na 1 metr bieżący. Późny siew pod koniec kwietnia i na początku maja w podgrzanej glebie. Łatwo rozmnażane przez samosiew. W południowych regionach Rosji i Ukrainy takie roczne rośliny osiągają wysokość 20-30 cm przed wrześniem (dane z Kerch, Crimea, 2004). Toleruje przeszczep do 6-8 lat. Ze względu na dużą liczbę guzków (bakterie wiążące azot) przy korzeniach, wzbogaca glebę w azot.
W kulturze pokojowej, ze względu na późne kwitnienie w stanie dorosłym i obecność innych gatunków kwitnących i podobnych gatunków dekoracyjnych zwykle nie są akceptowane.
Lankaran Albizia (Albizia julibrissin).
