Kwiat hypocirrhoid (nematanthus) jest popularny ze względu na jego atrakcyjny wygląd. Soczyste, mięsiste warzywa, jakby pokryte woskiem. Wśród gęstej roślinności wyłaniają się jasne światła o jednolitym kolorze. Z daleka przypominają małe owoce cytrusowe. Tak atrakcyjna roślina od dawna jest znana prawdziwym koneserom. Dzisiejsza hipokryzmia rozprzestrzenia się na całym świecie z lasów tropikalnych Ameryki Łacińskiej.
Cechy botaniczne
Niezbyt wiele rodzajów hipokrytów należy do rodziny Gesneriev. Przedstawiciele tego rodzaju są bardzo podobni do nematanthus, a niektórzy są nawet przenoszeni przez botaników z jednej sekcji do drugiej. Z tego powodu hodowcy kwiatów często identyfikują pojęcia hypocirrhoid i nematanthus.
Roślina ma trawiasty lub krzewiasty kształt. Epifity znajdują się również w rodzaju, czyli gatunkach żyjących na innych roślinach. System korzeniowy hypocirrha jest cienki, powierzchowny, bardzo rozgałęziony. Pędy naziemne są mięsiste, mają pełzający charakter. Miękkie łodygi rosną na wysokości zaledwie 10-15 cm, a na długości osiągają 60 cm.
Mięsiste liście są przymocowane do łodygi za pomocą bardzo krótkiej ogonki. Mają jajowaty, owalny lub romboidalny kształt ze spiczastą krawędzią. Górna strona arkusza jest błyszcząca, czasem lekko owłosiona. Na dole iu podstawy liści widoczne są liliowe plamy. Każdy liść ma długość 2-4 cm.
Latem rozpoczyna się okres kwitnienia w przypadku hipokrytmii. Kwiaty jednolistne powstają w kątach liści. Mają rurowy kształt i bardziej spuchniętą dolną krawędź. W przypadku takiej cechy kwiat hipocytów nazywany jest „rybą” lub „kwiatem humbaka”. Płatki są pomalowane na bogate kolory. Są żółte, pomarańczowe i czerwone pąki. Długość błyszczącego kwiatu hypocirr wynosi 2-3 cm Po zniknięciu kwiatów pojawiają się małe pudełka z małymi nasionami.
Rodzaje hipocytów
Zatrzymajmy się na najpopularniejszych rodzajach hipocytów odpowiednich do uprawy w pomieszczeniach:
- Hipocytoza pieniężna. Odmiana ampeliczna z płynnymi, elastycznymi łodygami. Pędy pokryte są małymi okrągłymi liśćmi z rzadkim białawym pokwitaniem. Korona kwiatu jest utworzona przez błyszczące płatki. Podstawa pąka jest pomalowana na czerwono, krawędzie kwiatów pokryte są żółto-pomarańczowymi plamami. Średnia wielkość łodyg wynosi 15 cm, odmiana ta pozbywa się liści pod koniec kwitnienia i potrzebuje odpoczynku.
Hipocytów monety - Hipocytoza naga (glabra). Różni się od poprzednich gatunków dłuższymi liśćmi. Powierzchnia liści jest błyszcząca, gładka. Spód liści jest znacznie lżejszy. Wyprostowane, lekko opadające łodygi mogą dorastać do 60 cm. Pęd jest mięsisty, ciemnozielony. Latem w kątach liści powstają 2-3 pomarańczowe kwiaty.
Hipocytoza naga (glabra) - Hipocirrhosis tropican. Ma błyszczące ciemnozielone liście o kształcie rombu, które znajdują się na wyprostowanych łodygach. Obfite kwitnienie trwa przez całe lato. Płatki są pomalowane w żółte paski z terakoty.
Hipocirroza Tropicana - Hypocirth Gregarius (żółty i czerwony) ma małe owalne liście z zaostrzoną krawędzią i błyszczącą powierzchnią. Pędy pełzają, więc roślina nadaje się do uprawy obfitej. W kątach liści powstają miniaturowe kwiaty rurkowe w odcieniach czerwieni lub żółci.
Hypocirth Gregarius - Kolumna hipokrytmii Dziś jest izolowany w niezależnym rodzaju i zasługuje na uwagę. Ta przedstawicielka słynie z jasnego wyglądu. Półstałe gałęzie pokryte są dużymi ciemnozielonymi liśćmi o spiczastej krawędzi. Duże szkarłatne kwiaty wznoszą się nad krzakiem.
Kolumna hipokrytmii - Hipocytoza jest zróżnicowana. Roślina charakteryzuje się dwukolorowym kolorem małych liści. Istnieją odmiany z jaśniejszym rdzeniem liścia, paskiem wzdłuż środkowej żyły lub białą obwódką wzdłuż krawędzi płytki liściowej.
Hipocytoza jest zróżnicowana
Chociaż niektóre z tych odmian zostały już przypisane do innych sekcji klasyfikacji botanicznej, zwykle hodowcy kwiatów nadal klasyfikują je jako rodzaj hipocytów.
Metody hodowlane
Powielanie hipocytów jest dogodnie przeprowadzane w sposób wegetatywny. Wystarczy odciąć górną część łodygi wiosną lub wczesnym latem za pomocą 3-4 międzywęźli. Sadzonki umieszcza się w wodzie, aż pojawią się korzenie lub natychmiast sadzi w wilgotnej, piaszczystej glebie torfowej. Pęd należy pogłębić do najbliższych liści i przykryć folią lub słoikiem. Szklarnia jest przechowywana w pomieszczeniu o temperaturze około + 22 ° C.
Ukorzeniony pęd ostrożnie przesadza się do osobnego pojemnika. Możesz natychmiast ścisnąć górę, tworząc bujny krzew.
Hipocytu można rozmnażać przez nasiona zakupione w sklepie lub zebrane niezależnie. Do sadzenia użyj lekkiego podłoża torfowego. Nasiona wysiewa się w płytkich rowkach i lekko posypuje ziemią. Glebę spryskuje się wodą i przykrywa folią. Pędy pojawiają się po 2-3 tygodniach. W tym okresie szklarnia pozostaje w jasnym i ciepłym pomieszczeniu.
Kiedy sadzonki osiągną wysokość 2-3 cm, przerzedzają się i zaczynają przyzwyczajać się do świeżego powietrza. Przeszczep do stałego miejsca przeprowadza się miesiąc po kiełkowaniu nasion.
Zasady opieki
Hipocyt potrzebuje bardzo lekkiej gleby. Nie powinien zatrzymywać płynu, ale konieczne jest zapewnienie wystarczającego napowietrzenia korzeni. Możesz użyć gotowych podłoży dla roślin epifitycznych lub samodzielnie przygotować mieszaninę. Skład mieszanki glebowej powinien obejmować blachę, pokruszoną korę, torf, gruboziarnisty piasek rzeczny i węgiel drzewny. Lądowanie wykonuje się w płaskich i szerokich doniczkach z wolumetryczną warstwą drenażu.
Hipocyt rośnie w tropikalnych lasach deszczowych, dlatego musi stworzyć warunki zbliżone do naturalnych. Aby zapewnić wysoką wilgotność, powinieneś umieścić hipokrążkę obok fontann lub pojemników z wodą. Możliwe jest spryskiwanie rośliny, ale niezbyt często.
Hipocyt jest regularnie podlewany, nie toleruje całkowitego wysuszenia gleby, ale woda nie powinna być zatrzymywana u korzeni. Zimą podlewanie jest zmniejszone, ale nawadniania nie można całkowicie zatrzymać. W ciepłym sezonie hypocircus jest karmiony dwa razy w miesiącu. Wygodne jest stosowanie uniwersalnego opatrunku do kwitnienia.
W przypadku rośliny dorosłej zalecana temperatura powietrza wynosi + 22 ... + 26 ° C. Zimą doniczkę można przenieść do chłodniejszego pomieszczenia (około + 16 ° C). Nagłe ochłodzenie lub przeciągi mogą doprowadzić do choroby i upuszczenia liści.
Gdy korzenie zaczną podnosić glebę lub wyjrzeć z otworów drenażowych, hipokryt jest przeszczepiany. Przeszczep jest planowany na wiosnę i jest przeprowadzany bardzo ostrożnie. Nadmierny stres doprowadzi do choroby i upuszczenia liści.
Po zakończeniu kwitnienia hipokrytę należy odciąć. Pozostaw nie więcej niż połowę długości łodyg. Zapewni to pojawienie się nowych pędów i kwiatów, ponieważ pąki powstają tylko na łodygach pierwszego roku życia. Jeśli hipocyt nie zakwitnie, może to być spowodowane brakiem przycinania.
Możliwe problemy
Przy nadmiarze wilgoci w glebie lub stagnacji płynów na liściach mogą pojawić się brązowe lub szare plamy. Wskazują na chorobę grzybiczą. Dotknięte części są usuwane, a roślina jest przenoszona do jaśniejszego i bardziej suchego pomieszczenia.
Jeśli hipocyt odrzuci liście, oznacza to hipotermię i nadmierne podlewanie. Po długim pobycie w jasnym słońcu liście zaczynają żółknąć i blaknąć. Aby poprawić sytuację, cieniowanie pomoże.
Czasami mączlik, łutica lub przędziorek atakują hipokiroidę. Możesz się ich pozbyć za pomocą skutecznych środków owadobójczych (karbofos, akarycyd).
