Wśród miłośników spokojnego polowania najbardziej uporczywie są grzybiarze: idźcie i próbujcie przewieźć kilka kilometrów, patrząc pod każdy krzak i mieszając zarośla traw w poszukiwaniu jadalnych grzybów, ale nadal musicie przynosić swoją "zdobycz" do domu. Jednak cierpliwość i siła w tej materii to za mało. O wiele ważniejsze jest zrozumienie darów leśnych, ponieważ zdrowie, a czasem samo życie zbieracza grzybów i członków jego rodziny, zależy bezpośrednio od tego. Nawet na pierwszy rzut oka całkowicie nieszkodliwe grzyby mogą być trującymi bliźniakami.
Zobacz także: pyszna zupa z suszonych grzybów.
Oferujemy krótki wybór najsłynniejszych rodzajów grzybów jadalnych z imionami i zdjęciami. Mamy nadzieję, że pomoże to w dokonaniu właściwego wyboru.
Zawsze zbieraj tylko grzyby, które są absolutnie pewne. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do ich jadalności lub wyglądu, lepiej ominąć takie wystąpienie.
Mushroom King - biały grzyb
Biały grzyb - jeden z najsmaczniejszych, ceniony za gęste i słodkie mięso. Warto zauważyć, że nie traci białego koloru, gdy jest cięty (jej niejadalne bliźnięta mają niebieskie lub różowawe miąższ).Dno nasadki jest rurkowe, również białe i nie ciemnieje po wyschnięciu, jedyną rzeczą jest to, że nabiera on żółtego zabarwienia w starych grzybach. Noga jest bardzo mięsista i pulchna, najczęściej krótka.
Suszone ceps, których zdjęcia przedstawiono poniżej, mają wysoką zawartość kaloryczną - 281 kcal w porównaniu do 40 dla świeżo zebranych okazów. Bardziej pożywne niż suche borowce (290 kcal w porównaniu do 36).
Królik grzybowy rośnie głównie w rodzinach, w lasach sosnowych, dlatego nazywany jest również borowikami. Czas zbierania - od początku lata do połowy jesieni. W zależności od gatunku drzewa "osiadłego" rodzina ma do 20 gatunków grzybów. Najczęściej możesz spotkać:
- grzyb świerkowy z czerwono-brązową czapką na gładkiej podłużnej nodze;
- sosnowy grzyb z ciemnobrązowym, lekko błyszczącym kapeluszem na krótkiej grubej nodze;
- Borowik dębowy z brązowoszarym kapeluszem na długiej szaro-szej łodydze;
- borowik z jasnobrązową czapką na nodze o krótkiej objętości.
Godny zamiennik wołowiny - grzybów
Grzyby Ryzhiki w ich smaku są zbliżone do grzybów borowikowych. Możesz je ugotować w jakikolwiek sposób, ale jednym z najlepszych przysmaków są marynowane lub solone grzyby.
Najbardziej wysokokaloryczne - słone grzyby, przewyższające w tej kwestii nawet jaja i wołowinę.
Najczęściej są dwa rodzaje grzybów:
- Pine Camelina Rośnie na glebach piaszczystych w lasach sosnowych, zbiory - od końca lata. Kapelusz w formie lejka z wycięciem w środku, ciemnopomarańczowy z czerwonym odcieniem, brzegi są lekko zwinięte, dotyk jest lekko lepki. Płytki pod nakrętką stają się zielone po naciśnięciu, sok ma ten sam kolor w powietrzu. Noga jest mała, w formie cylindra, również pomarańczowa.
- Elovik (jodła). Żyje w młodych lasach świerkowych.
Wyróżnia go cieńsza nasadka, w której kolorze może występować niebieski lub zielony odcień, oraz czerwony mleczny sok. Noga nieco dłuższa niż sosna.
Cult Chanterelles
Grzyby kurkowate są stałymi mieszkańcami lasów mieszanych, chociaż plantacje iglaste również uwielbiają. Rozwijaj duże rodziny aż do samego końca jesieni, szczególnie dużo w deszczowe lato. Średnica nasadki lejka jest niewielka, do 10 cm, ale jest bardzo mięsista, pomalowana na piękny żółty kolor, krawędzie są faliste, owinięte. Miąższ jest nieco jaśniejszy, suchy i elastyczny, smakuje ostry i pachnie suszonymi owocami, nie staje się czarny, gdy jest zepsuty.Czapka na dnie gładko się układa, a jej grube płyty przechodzą w wydłużoną nogę. Jest gładki, w tym samym kolorze z kapeluszem.
Niejadalne bliźnięta kurkowe mają bardziej nasycony kolor: mogą być jaskrawo pomarańczowe lub czerwonawe. Ponadto nie mają pofałdowań wokół krawędzi kapelusza.
Fragile russules
Grzyby Russula rosną w wilgotnych lasach sosnowych i na mokradłach od połowy lata do wczesnej jesieni. Mają bardzo piękną czapkę z obniżonym środkiem i lekko postrzępioną krawędzią. Jest gładka, pomalowana na brudno czerwoną lub zielono-brązową, środkowa wnęka jest ciemniejsza i brązowawa. Może rzucić błyszczący połysk lub spokojny matowy odcień. Noga jest gładka, biała. Płytki pod nakrętką są białe lub żółtawe, bardzo delikatne i łatwo łamliwe. Ciało słodkie ma taką samą strukturę, a gdy się łamie, ciemnieje.
Trujące bliźnięta syroezhek kapelusze bogaty kolor: od jasnoczerwonej do fioletowej, a ponadto bardziej okrągłe.
Grzyb ma kilka odmian, które mogą mieć różne kolory. Takie rusałki są uważane za najsmaczniejsze z nich:
- zielonkawe lub łuszczące się z charakterystycznym kolorystycznym nasadką;
- jadalne lub jadalne z różowoczerwonym lub ceglanym kapeluszem;
- krótkie nogi w białym kapeluszu.
Pikantne fale
Fale grzybowe, których zdjęcia widać poniżej, rosną w lasach liściastych zdominowanych przez gaje brzozowe. Mają bardzo piękne czapki, w młodym wieku, zaokrąglone, wypukłe iz czasem - z głębokim centrum. Krawędzie czapek są owinięte, a na całej ich powierzchni znajdują się długie włosy o ciemniejszym odcieniu, ozdabiające przednią szybę fantazyjnym wzorem. Noga raczej gruba, ale z umiarem, w tym samym kolorze z czapką. Miąższ grzyba pachnie przyjemnie, krucho, ale ma jedną wadę, z powodu której niektórzy naukowcy nie rozpoznają jadalnego wulkanu: jest nasycony sokiem mlecznym, gorzki i cierpki do smaku.
Mimo goryczy grzyb nie jest absolutnie niebezpieczny. Doświadczeni grzybiarze zalecają spożywanie tylko młodych okazów do spożycia i moczenie ich w zimnej wodzie: po tej procedurze i gotowaniu gorycz znika.
W lasach występują dwa rodzaje wulkanów, oba są grzybami jadalnymi i nieco się od siebie różnią:
- Różowa fala z czerwonym i beżowym kapeluszem.
- Biała fala z brudnym białym kapeluszem (jest jeszcze bardziej krucha).
Pierwsza wiosna grzyby smardze
Wśród dawnych darów natury, okazało się, że jeden z pierwszych pojawia się - na zewnątrz nie piękne, ale bardzo smaczne grzyby o oryginalnej strukturze. Na długiej, lekkiej łodydze, pustej w środku, kapelusz o bajecznym kształcie jest ciemniejszy, pokryty jest głębokimi komórkami, jakby zjedzony przez nieznane owady.
Trzy rodzaje morel grzyby są używane w żywności, których zdjęcia można zobaczyć w opisie, a mianowicie:
- Zwykły (jadalny). Kapelusz ma kształt jajka, brązowy, pusty w środku. Noga żółtawa, również pusta, rośnie wraz z kapeluszem.
- Stożkowy (wysoki). Charakteryzuje się wysoką wydłużoną nasadką w kolorze brązowym, komórki w pionie są ciemniejsze. Noga jest również wysoka, do 10 cm wysokości, w większości ukryta pod czapką.
- Semi-free. Niewielka, ciemno-komórkowa czapka z ostrym topem i wyraźnie widocznym brzegiem wzdłuż krawędzi jest "założona" na wysokim nodze.
Potężny borowik pomarańczowy
Borowik grzybowy, znany również jako mały pub, rośnie samotnie lub w małych rodzinach w wilgotnych lasach liściastych, w cienistych zaroślach (gdzie jest wilgotny). Jak sama nazwa wskazuje, z drzew preferuje zaciszne miejsca pod drzewami osiki, ale są też inne rodzaje grzybów, które są w ścisłej symbiozie ze świerkami, dębami lub brzozami.
Zbieracze grzybów nazywają ten piękny duży grzyb "rudowłosym" z powodu jego jasnej, dużej czapeczki, pomalowanej na różne odcienie czerwieni. Podczas gdy grzyby są małe, ich czapki, podobnie jak półkule, są ściśle noszone na nogach. Z czasem pochylają się w górę, jasna gąbka pod czapką gęstnieje i staje się szaro-żółto-brązowa. Gęsta miazga po cięciu staje się niebieskawa. Noga osiki jest nie mniej potężna i wysoka, a na jej szczycie jest zauważalnie pogrubiona. Cała powierzchnia pokryta jest czarnymi małymi łuskami.
Najczęstsze typy ptaków osiki to:
- Żółto-brązowy z pomarańczową czapką i wysoką nogawką;
- biały o odpowiednim kolorze kapelusza, który z wiekiem nabiera brązowego odcienia i długiej, pogrubionej łodygi;
- czerwony z dużymi, ceglastymi kapeluszami i grubymi nogami.
W fałszywym borowiku gąbka jest jasna (różowa lub czerwona), noga ozdobiona jest małą żółto-czerwoną siatką, a po rozbiciu miąższ staje się różowy.
Grzybkowe bransoletki na pniach doznania
Jak widać na zdjęciu, grzyby rosną w dużych rodzinach na resztkach gatunków drzew, przepasając je pięknym pierścieniem. Mają cienką elegancką nogę, której wysokość może osiągnąć 15 cm, żółtą lub brązową. Niektóre grzyby, jak nazywane są grzybami, mają spódnicę na nogach.
W młodych grzybach czapka jest okrągła, z małymi łuskami, ale potem prostuje się i staje się parasolem, a powierzchnia staje się gładka. Kolor jest przeważnie kremowy lub żółto-czerwony.
Szybko rosnący borowik
W brzozowych gajach, wśród korzeni drzew, wśród drzew brzozy rosną babcie lub grzyby. Trudno przejść obok wielkich czapek, nie zauważając ich: mięsiste, wypukłe półkule mają tępą krawędź i jasnobrązowy kolor. Dno czapki w postaci grubej gąbki, szarobiałej, brązowawej plamki pojawia się w starych grzybach. Nogi dość długie, wszystkie pokryte ciemną łuską. Grzyby wyrastają dosłownie na drożdżach i zbierają 4 cm dziennie, tworząc całe polany, choć mogą żyć w znakomitej izolacji.
Fałszywy kapelusz z prawdziwkami na górze i dole jest szary lub różowy.
Istnieje wiele odmian borowików, najczęstsze z nich rozważają:
- zwykły borowik z czerwonawym kapeluszem i masywną nogą, gęstniejącą w dół;
- Grabovik z popielatym lub szaro-brązowym kapeluszem i grubą nogą (rośnie w grądach).
Grzyby mleczne
Grzyby mleczne są jednym z tych grzybów, które rosną w dużych stosach.Znalezienie jednej rodziny tych piękności, możesz zebrać cały kosz prezentów leśnych. Wygląd grzybów może się znacznie różnić, ponieważ istnieje wiele odmian grzybów, ale wszystkie z nich charakteryzują się lejkowatym obniżeniem w centrum dużej czapeczki, podczas gdy nie jest on w młodym wieku. Grzyby są używane głównie do solenia, ponieważ ich mleczny sok jest gorzki.
Grzyby, których zdjęcia widać, są uważane za jedne z najsmaczniejszych gruzey:
- Żółta uraza. Kapelusz jest złoty, ma małe łuski, spód jest wklęsły, krawędzie są schowane w środku. Noga jest mocna, choć pusta, gładka, z żółtymi dołami. Miąższ przy cięciu staje się żółty.
- Czerwony brązowy brązowy. Różni duże piękne brązowe czapki i solidne grube nogi. Po zebraniu pachnie jak ryba.
- To (biały) gruzd. Czapeczka jest żółtawa, z włóknistymi krawędziami, zawsze przylegająca do zachwaszczonej trawy. Noga jest przysadzista, gruba, pusta.
Mucus Oily Mushroom
Jeśli są grzyby, które trudno zmylić z innymi, to jest to boom - mieszkańcy lasów sosnowych. Ich czapka pokryta jest raczej nieprzyjemną w dotyku i bardzo śliską skórą, która nie przeszkadza grzybom w pozostaniu jednym z najsmaczniejszych leśnych przysmaków.Kształt czapki w kształcie półkuli, jak poduszka. Skórka śluzowa jest łatwo usuwana i najczęściej malowana w brązowe odcienie, ale może być żółtawa, a nawet nierówna. Dno czapki jest gąbczaste, jasne, ciemnieje z wiekiem. Noga jest wydłużona, odpowiada kolorowi wierzchu grzyba.
Miąższ młodych grzybów jest gęsty, ale szybko się starzeje i po tygodniu staje się luźny, dzięki czemu borowik służy jako ulubione siedlisko i danie robaków.
Grzyb maślanki ma ponad 50 rodzajów, są uważane za jedne z najsmaczniejszych:
- Późniejszy olejarz. Jeden z najlepszych przedstawicieli o mięsistej lekkiej miazdze, która nie ciemnieje, ma przyjemny smak i lekki owocowy zapach. Czapka jest brązowa, z błyszczącą, śliską skórą, noga jest lekka, w górnej części okrywa ją welon, który przechodzi i zakrywa czapkę.
- Powszechne smarownice. Kapelusz jest gruby, ciemny i obślizgły, na nodze jest spódnica.
- Żółto-brązowy olejarka. Czapki młodych grzybów są zielonkawe, następnie nabrały żółto-czerwonego odcienia i pęknięć, będąc prawie suche w dotyku. Noga przedłużona. Idealny surowiec do marynowania (z wyjątkiem starych grzybów).
Niezwykły, ale jadalny i smaczny grzyb
W pasach leśnych, w opadłych liściach lasów iglastych i popiołu, a także na starych opuszczonych farmach, gdzie ziemia jest nasycona gnijącymi nawozami, po deszczach rosną liczne rodziny grzybów ksenozhok.
W literaturze naukowej grzyb nazywa się wioślarstwem rylovonogoy.
Charakterystyczną cechą syreny jest fioletowy kolor. Jest najgłębszy na nodze, ale u młodych grzybów sama czapka i talerze są również rzucane w tajemnicze niebieskawe światło. Z wiekiem mięsiste półkoliste czapki zmieniają kolor na żółty, wsuwając go w krawędź. Przy wystarczającym poziomie wilgoci jest lśniąca, sucha jesień wysycha, a kolor staje się wyblakły. Ciało jest gęste, z krojem zmienia się również na niebieskie, pachnie jak anyż. Noga jest gruba, nieznacznie poszerza się w kierunku dna.
Jadalny pasożyt - hubka
Już od nazwy grzyba grzyba jest jasne, że coś jest nie tak z tym, ale szkoda z niego trafia do natury bardziej niż do człowieka. Zarodniki z wiatrem zaczynają kiełkować w korze drzew i aktywnie się rozmnażają, powodując gnicie i dalszą śmierć. Z drugiej strony, hubę można nazwać leśnym oficerem sanitarnym: oczyszcza ją ze starych nasadzeń, zwalniając przestrzeń dla nowych upraw, a zgniłe drzewo staje się dla nich nawozem.
Forma hubki nie jest charakterystyczna dla grzyba: wygląda bardziej jak duży pojedynczy lub warstwowy wzrost na drzewie.
Istnieje wiele rodzajów hubek, wszystkie są stosunkowo jadalnymi grzybami (nie trującymi). Jednak większość ma zły smak i solidną strukturę, ale mają właściwości lecznicze. Zasadniczo grzyby służą do przygotowania różnych nalewek i maści. Jednak niektóre odmiany są nadal dość smaczne, jeśli zostaną odcięte w młodym wieku. Najczęściej gotować sosy i zupy z takich hubek:
- Brzoza. Różni się on brakiem nogi, składa się tylko z dużej i grubej czapki. Młody biały grzyb staje się brązowy z wiekiem. Z drugiej strony hubka wygląda jak gęsta gąbka, dzięki czemu nazywana jest również "brzozową gąbką", a także rośnie na brzozach. Inna nazwa to chaga.
- Scaly. Na krótkiej, grubej i ciemnej nodze do drzewa przymocowana jest szeroka czapka w kształcie wachlarza z rurowym dnem. Jest jasnobrązowy, pokryty ciemniejszymi łuskami. Krawędzie czapek są owinięte, a środek dociśnięty do środka.
- Siarka żółta. Rośnie na wiosnę w postaci bezkształtnej masy żółto-pomarańczowego koloru, stare okazy stają się szare. Ciała owocowe zapinają się na boki, półokrągłe, z falistą krawędzią.Miąższ jest mięsisty i soczysty, z cytrynowym smakiem i zapachem, ale wraz z wiekiem pojawia się nieprzyjemny zapach, grzyb wysycha i kruszy. Waga jednego dorosłego wózka przekracza 10 kg.
Pachnące pieczarki
Istnieje "dzika" i uprawiana odmiana grzybów pieczonych, zarówno jadalnych, mają charakterystyczny wyraźny zapach grzybów:
- Łąkowa lub zwyczajna pieczarka. Rośnie w bogatej glebie organicznej na polach, nasadzeniach, ogrodach warzywnych. Czas zbiorów jest przez całe lato, a w regionach południowych z późnymi i ciepłymi zimami - do połowy jesieni, a grzyby pojawiają się już późną wiosną. Mięsna nasadka o średnicy do 15 cm jest biała z zakrzywionymi krawędziami, płytki są brązowe. U młodych grzybów początkowo są białe, a sama czapeczka rośnie wraz z grubą nogą welonu. Kiedy grzyb rośnie, pęka, pozostawiając pierścień na nodze.
- Champignon podwójne lub uprawiane. Preferuje miejsca, w których wprowadzono łajno, łąki, ogrody, służy do masowej uprawy w specjalnych pomieszczeniach. Wymiary są nieco skromniejsze, średnica kapelusza nie przekracza 10 cm, a sama noga jest niższa i cieńsza. Małe białe grzyby, z biegiem czasu kapelusz staje się brązowy. Jeśli złamiesz biały miąższ, szybko się ściemnieje.
Pieczarki na łące w ludziach nazywa się "Pecheritsy".
Mrozoodporne boczniaki lub saprofity
W lasach liściastych z nadejściem jesieni na suchych i powalonych drzewach często można znaleźć boczniaki. Wyrastają bezpośrednio na drzewie lub pniu, pobierając z niego pokarm, a zatem należą do saprofitów - grzybów niszczących drzewa.
Boczniaki są również uprawiane w domu na specjalnym podłożu składającym się z resztek roślinnych.
Rozmiary grzybów są dość imponujące: średnica kapelusza wynosi przeciętnie około 20 cm, choć są też próbki z 30 cm, młody grzyb ma jasnoszary, wypukły, a brzegi są schowane. Następnie kapelusz prostuje się i staje się płaski i gładki, a jego powierzchnia jest pomalowana w ciemniejszym odcieniu i nabrała lśniącej poświaty.
Rurkowe dno czapki przechodzi w bardzo krótką nogę, a ponieważ grzyby rosną w pęczkach, jest prawie niewyczuwalne. W starych boczniakach i nogach, a czapki są sztywniejsze i włókniste, dlatego lepiej jest stosować młode grzyby, gdy są soczyste. Warto zauważyć, że można zbierać grzyby przed rozpoczęciem silnych mrozów - pierwszy lekki mróz na boczniakach nie jest straszny.
Możliwe jest wystawianie grzybów jadalnych na bardzo długi czas i trudno jest je wszystkie zapamiętać.W każdym regionie rosną własne grzyby, w zależności od naturalnego terenu. Ktoś miał szczęście mieszkać w lesie i zbierać białe grzyby, a ktoś szuka grzybów łąkowych na stepach. Wystarczy, aby nauczyć się lokalnych grzybów i możesz udać się na poszukiwanie przysmaku. Ale na wszelki wypadek zabierz ze sobą doświadczonego grzyba i unikaj podejrzanych okazów.
Do lasu na grzyby jadalne - wideo
