Colquitia to piękny krzew usiany dużą ilością dekoracyjnych kwiatów. Stanie się jasnym akcentem i ozdobą ogrodu lub podwórka. Jest najbliższym krewnym wiciokrzewu, dlatego ma podobną strukturę liści i kwiatostanów. Miejsce narodzin kolquitii jest centralnym płaskowyżem Chin i Mandżurii.
Opis
Colquitia to dość wysoki rozgałęziony krzew, który często rośnie do 1,2–2 m. Rozciągające się gałęzie boczne nadają mu kształt kuli, więc każdy okaz będzie potrzebował około 2–2,5 m powierzchni. Roślina jest wieloletnia, liściasta.
Liście pojawiają się przed kwiatami, w kwietniu osiągają 3-8 cm długości i są przeciwne. Kształt liścia jest owalny z zaostrzonym końcem. Dolna płyta jest jasna, a górna jest ciemniejsza i pokryta kosmkami.
Młode gałęzie są zielone i owłosione, starsze pędy pokryte ciemnobrązową korą z czerwonawymi obierakami. Gałęzie rosną prosto, ale stopniowo zaczynają się pochylać w kierunku łuku.
Młode rośliny kwitną w wieku 2-3 lat. Zrównoważone kwitnienie obserwuje się po 3-4 latach wzrostu, a przedstawiciele colquitia stają się kwitnącymi chmurami 7-8 lat po posadzeniu.
W połowie lipca krzew jest gęsto porośnięty kwiatami, przez co trudno jest zobaczyć liście. Sparowane pąki osiągają rozmiar 1,5 cm i wydzielają silny przyjemny aromat. Delikatne biało-różowe płatki są zbierane w dzwon i połączone z rdzeniem. Podstawa płatków pokryta jest dekoracyjnymi żółtymi żyłkami w kształcie siatki. Pąki mają osobne szypułki i są zbierane w rzadkie kwiatostany na końcach gałęzi.
We wrześniu zamiast kwiatów pojawiają się małe pudełka z nasionami, których rozmiar nie przekracza 6 mm. Do października liście zmieniają kolor nierównomiernie, a krzew nadal przyciąga ozdobną koroną.
Odmiany kolkvitsii
Najczęściej występujący w kulturze Kolkwitzia amabilis graebn, co tłumaczy się jako „urocze” lub „przyjemne”. Ten tytuł w pełni odzwierciedla emocje, które odczuwasz, kontemplując roślinę, co jest typowe dla wielu przedstawicieli chińskiej flory.
Dla miłośników jaśniejszych kolorów odpowiednie Kolquitia Pink Cloud (Kolkwitzia amabilis Pink Cloud). Kolor jego płatków jest jasno różowy i jest zgodny z nazwą „różowa chmura”.
Inną odmianą jest Kolkvitsiya Rozeya - usiana różowymi raczej dużymi kwiatami.
Należy zauważyć, że w klimacie umiarkowanym krzewy są mniejsze niż w warunkach naturalnych. W ogrodzie osiągają wielkość 1-1,5 m.
Rozmnażanie i uprawa
Kolekcję można propagować na dwa sposoby:
- przez nasiona;
- sadzonki.
W pierwszym przypadku siew odbywa się pod koniec marca. Użyj dużych skrzynek lub oddzielnych doniczek z mieszanką piasku i torfu. Nasiona są pogłębiane o 5 mm, podlewane ciepłą wodą i pozostawiane w ogrzewanym pokoju lub szklarni. Pędy pojawiają się po 3-4 tygodniach. A silne pędy o wysokości około 25 cm powstają 4-4,5 miesiąca po siewie, w sierpniu. Młode pędy zaleca się pozostawić w pomieszczeniu na zimę i sadzić w ogrodzie następnej wiosny po nurkowaniu.
Łatwiejszym i bardziej wydajnym sposobem są sadzonki. W czerwcu gałązki z dwiema lub więcej nogami są cięte i moczone przez 14-16 godzin w roztworze kwasu indolilomasłowego (50 g na 1 litr wody). Następnie sadzonki sadzi się w siedliskach lub szklarniach z ciepłym i wilgotnym powietrzem, gdzie zapuszczają korzenie do następnej wiosny. Udział ukorzenionych pędów wyniesie około 45%.
Pielęgnacja roślin
W przypadku colquitia wybierz słoneczne lub lekko zacienione obszary ogrodu, ponieważ liczba kwiatów zależy bezpośrednio od ilości światła słonecznego. Gleby są preferowane obojętne, zasadowe lub lekko zasadowe, żyzne, lekkie. Okresowo poluzuj glebę i chwasty. Krzewy sadzi się pojedynczo lub w formie żywopłotów, w tym drugim przypadku odległość między krzakami jest nie mniejsza niż 1,5 m.
Dziura o głębokości 60 cm jest wykopana pod młodą rośliną, która jest wypełniona żyzną mieszanką darni, próchnicy i piasku. Górną warstwę posypuje się mieszanką popiołu, kompostu z twardego drewna i wapna. Jeśli na terytorium występują wyraźne różnice w rzeźbie, do sadzenia wybierane są podwyższone miejsca. Na nizinach zimne powietrze negatywnie wpływa na wzrost koloryzacji.
Roślina wymaga regularnego podlewania. Jest wytwarzany przez stojącą ciepłą wodę późnym popołudniem. Nawozy są preferowane organiczne od humusu roślinnego lub zwierzęcego. Stosuje się je 2-3 razy w sezonie w okresie wzrostu i kwitnienia. Możliwe jest również nawożenie koloryzacji nawozami mineralnymi lub częścią superfosfatu.
W regionach północnych młode pędy nie mają czasu dojrzeć na zimę, więc zamarzają i umierają. Częstym zjawiskiem na wiosnę są suche zakończenia gałęzi. Należy je przyciąć przed kwitnieniem, co spowoduje utworzenie nowych pędów.
Aby przyspieszyć dojrzewanie, zastosuj następujące metody:
- Po zakończeniu kwitnienia znacznie zmniejsz podlewanie i przestań karmić krzewy.
- Do głębokości 5-10 cm ziemię ściółkuje się torfem lub kompostem z dodatkiem torfu, liści, trocin.
